ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Δύο δρόμοι ανάπτυξης που συγκρούονται

Διαφωτιστική για την ανάλυση και τις εκτιμήσεις των καθαρόαιμων αστικών επιτελείων ήταν η συζήτηση στην εκπομπή «Ανιχνεύσεις» στην ΕΤ3, το βράδυ της Τετάρτης 23/5.

Ιδιαίτερα αποκαλυπτικός ο διάλογος με τον Γ. Γλυνό, σύμβουλο των πρωθυπουργών Γ. Παπανδρέου και Λ. Παπαδήμου επί ευρωπαϊκών θεμάτων και έναν εκ των διαπραγματευτών των μνημονίων, άνθρωπο με μακρά θητεία στο τραπεζικό σύστημα και σε ευρωπαϊκά πόστα. Με μια ρεαλιστική αστική ματιά ο Γ. Γλυνός «έβαλε τα πράγματα στη θέση τους», βεβαίως από τη σκοπιά υπεράσπισης του κεφαλαίου.

-- Δημοσιογράφος: Αυτή η κρίση που ζούμε σήμερα είναι η κρίση από τη νεοφιλελεύθερη διαχείριση είτε από σοσιαλδημοκρατικά είτε φιλελεύθερα κόμματα...

-- «Τι είναι νεοφιλελεύθερη πολιτική; Αυτή είναι η άποψή σας. Ο καθένας ό,τι θέλει λέει, εδώ γίνεται σκληρή παρέμβαση και την ονομάζει νεοφιλελεύθερη. Η σκληρή λιτότητα δεν είναι νεοφιλελευθερισμός, είναι λιτότητα.

Ερχεται το κράτος και σου βάζει λιτότητα, έρχεται το κράτος και μειώνει μισθούς και συντάξεις, πού είναι ο νεοφιλελευθερισμός, αυτό είναι άγρια κρατική παρεμβατική πολιτική».

-- Δημοσιογράφος: Υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν μια νέα σοσιαλδημοκρατία στην Ευρώπη; Ο,τι έζησε ο λαός από το 1996 με το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν σοσιαλδημοκρατία, ήταν «αριστερός νεοφιλελευθερισμός»...

-- «Εχω την εντύπωση ότι ο αντινεοφιλελευθερισμός είναι ο σύγχρονος αντικομμουνισμός. Δεν έχει πει ποτέ κανείς τι είναι ο νεοφιλελευθερισμός.

Ο νεοφιλελευθερισμός θεωρείται σαν κάποιο φρούτο που το γέννησε τώρα ο καπιταλισμός, ενώ δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια από τις εκδοχές του καπιταλισμού ο φιλελευθερισμός, αλλά πάρα πολλοί αποφεύγουν τον όρο του καπιταλισμού, είτε είναι δεξιοί είτε αριστεροί, για διάφορους λόγους, και γίνονται αντινεοφιλελεύθεροι αντί να είναι αντικαπιταλιστές και μάλιστα με έναν τρόπο του κλασικού αντικομμουνισμού. Ο,τι και να γίνει φταίγανε οι κομμουνιστές, και μάλιστα της Μόσχας, με την έξωθεν οδηγία. Το ίδιο πράγμα έχει συμβεί σήμερα με το νεοφιλελευθερισμό. Ολα τα δεινά του καπιταλισμού, τα οποία είναι πασίγνωστα και πολύ καλά τα ξέρουμε, συν επιπλέον όλα τα κακά της πολιτικής, των συγκρούσεων, τα αποδίδουν στο φιλελευθερισμό που πηγάζει δήθεν από κάποιες πολιτικές της ΕΕ τις οποίες δεν τις πολυξέρουμε αλλά είναι γενικώς κακές όπως ήταν ο κομμουνισμός την παλιά εποχή του αντικομμουνισμού.

Κανείς δε λέει ότι η αγορά ένωσε την Ευρώπη και είπε κάντε μπίζνες και όχι πόλεμο. Και ήταν σημαντικό.

Διάφοροι τύποι τώρα επιτίθενται στην αγορά, είτε επειδή είναι μπαταχτσήδες είτε επειδή χάνουν είτε επειδή δεν είναι ικανοί να συμμετέχουν είτε επειδή δεν είναι ανταγωνιστικοί είτε επειδή δεν παίρνουν αρκετές επιδοτήσεις και εμφανίζονται και ως αντινεοφιλελεύθεροι. Αυτοί δεν είναι τίποτα άλλο, είναι ο κλασικός αντικομμουνισμός που περνούσε στα μικρομεσαία στρώματα με τη νέα του μορφή».

-- Δημοσιογράφος: Ναι, αλλά δε νοείται και σοσιαλδημοκρατία να παράγει νεοφιλελευθερισμό, όπως το ΠΑΣΟΚ από το 1996 και μετά;

-- «Σε τι συνίσταται; Στο ότι είπε ότι θα μειώσουμε το έλλειμμα; Ο χαμηλός πληθωρισμός ήταν φιλελευθερισμός; Η πολιτική μετά το 1996 ήταν η πολιτική εισόδου στην ΟΝΕ. Να μειωθούν τα ελλείμματα, να μειωθεί ο πληθωρισμός, να καταφέρει να δανειστεί η χώρα στο εξωτερικό, αυτοί ήταν οι στόχοι και επιτεύχθηκαν και μπήκαμε στην ΟΝΕ. Δηλαδή τι να έκανε το '96 το ΠΑΣΟΚ (...) Να καταφέρουμε να έχουμε σταθερή ισοτιμία με σκληρή δραχμή και να μπούμε στο ευρώ(...)

Πού ήταν τα νεοφιλελεύθερα στοιχεία; Ηρθαν δηλαδή στην αγορά μας και επένδυαν και πουλάγανε ό,τι θέλανε; Νεοφιλελευθερισμός σημαίνει να μην υπάρχουν προδιαγραφές λειτουργίας των αγορών, χωρίς κανέναν έλεγχο. Αυτό ίσχυε και πριν το '96 και μετά το '96 και σήμερα. Αυτό είναι νεοφιλελευθερισμός».

Το ΚΚΕ έχει άλλη πρόταση εξουσίας

-- Δημοσιογράφος: Αυτή είναι η δική σας ερμηνεία του νεοφιλελευθερισμού...

-- «Μα εσείς δε λέτε κάποια ερμηνεία, λέτε για τις αγορές. Δηλαδή ποια είναι η λογική της παρέμβασης του κράτους στις αγορές; Δηλαδή άπαξ υπάρχουν αγορές είναι φιλελευθερισμός; Εγώ δεν έχω αντίρρηση να μου πείτε ότι θέλετε να στηρίξετε την κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία, ευχαρίστως, να το κουβεντιάσουμε».

-- Δημοσιογράφος: Ο ΣΥΡΙΖΑ κάτι λέει, δεν είναι που λέτε ότι δε λέει τίποτα, δε θέλει για παράδειγμα να βγουμε από το ευρώ.

-- «Θα ήθελα πολύ να διαφωνούσα με την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν έχει.

Η πολιτική πρόταση του Τσίπρα, που έλεγε μάλιστα έχω πρόταση εξουσίας, ήταν: Με το ΚΚΕ και τη ΔΗΜΑΡ να κάνουμε μια αριστερή πλειοψηφία. Και εισέπραττε άρνηση από το ΚΚΕ και τη ΔΗΜΑΡ και συνέχιζε να παρακαλάει και το παρουσίαζε ως πρόταση εξουσίας. Αυτό δεν είναι πρόταση εξουσίας. Παρακαλούσε το ΚΚΕ και τη ΔΗΜΑΡ και του έλεγαν όχι, δε σε θέλουμε. Και έλεγε ότι ήταν πρόταση εξουσίας.

(...) Το ΚΚΕ έχει άλλη πρόταση εξουσίας, έλεγε λαϊκή εξουσία. (...)

Εγώ σας λέω και ας πέσω έξω, η χώρα έχει ανάγκη από αναδιαπραγμάτευση, πρέπει να την κάνει μια πολιτική δύναμη που να έχει πολιτική δύναμη. Πολιτική δύναμη φαίνεται να έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, πράγματι, ο κόσμος τον ψηφίζει για διάφορους λόγους πρώτα από όλα γιατί απαξιώνει τους προηγούμενους, άρα το Μνημόνιο 3 με την υπογραφή του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η λύση για τη χώρα, αυτό νομίζω θα γίνει. Θα παίξει ρόλο πρωταγωνιστικό. Αυτό εκτιμώ».

Τα συμπεράσματα δικά σας...

Κ. ΜΠ.

Ακόμα μια φορά για τα ναυάγια της ταξικής πάλης

Ο κ. Καρτερός αφού επαναλαμβάνει τις γνωστές χυδαίες θέσεις ότι το ΚΚΕ έχει μείνει στο μεσοπόλεμο, ό,τι λέει δηλαδή όλη η αστική προπαγάνδα (σ.σ. αλήθεια, να μας πει ο κ. Καρτερός και οι του ΣΥΡΙΖΑ, ποιος είναι παρωχημένος, αυτός που λέει ότι η διέξοδος για το λαό βρίσκεται μπροστά στην πάλη για την εργατική - λαϊκή εξουσία ή αυτός που θέλει να μας σερβίρει ξαναζεσταμένες τις αυταπάτες για «φιλολαϊκή διαχείριση του συστήματος» των δεκαετιών του 1970 και 1980), διαστρεβλώνει την τοποθέτηση του Κόμματος για το εκλογικό αποτέλεσμα.

Το ΚΚΕ ποτέ δεν είπε ότι «φταίει ο λαός», ποτέ δεν «κούνησε το δάχτυλο» στην εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Η πρώτη ευθύνη για την κατάσταση στη χώρα βαρύνει την αστική τάξη, τη γραμμή του Ευρωμονόδρομου που εσείς υπηρετείτε, τη στρατηγική του κεφαλαίου και όσα κόμματα την υποστηρίζουν. Το ΚΚΕ έχει εμπιστοσύνη στο λαό γι' αυτό επιδιώκει αυτός να πάρει την εξουσία. Εμπιστοσύνη στο λαό δεν έχουν όσοι του λένε «άσε κυρίαρχος της τύχης σου θα γίνεις τη δευτέρα παρουσία», που του προβάλουν ως διέξοδο το ρεαλισμό του ξεροκόμματου και των μειωμένων απαιτήσεων. Κρύβουν βέβαια ότι ούτε καν ένα στοπ στην αντιλαϊκή λαίλαπα δεν μπορούν να βάλουν στο έδαφος της ΕΕ (βλέπε κατευθύνσεις Συνόδου Κορυφής...)

Ομως, αλήθεια, ποια είναι η γνώμη του Καρτερού, δηλαδή, ότι ο λαός δεν κάνει ποτέ λαθεμένη επιλογή;

Οταν εξέλεξε τον Παπανδρέου το 2009 δεν εξαπατήθηκε και δεν υπέκυψε στο κεφάλαιο; Οταν εξέλεξε τον Καραμανλή ήταν σωστή η επιλογή; Ξεχνάει ότι δικομματισμό έχουμε τις τελευταίες τρεις δεκαετίες; Το 6,7% που ψήφισε «Χρυσή Αυγή» έπραξε σωστά;

***

Βεβαίως, εμείς ξέρουμε πώς πάει ο εργαζόμενος στις κάλπες, με τα τρομοκρατικά διλήμματα περί καταστροφής, με το φόβο της απόλυσης, την εργοδοτική τρομοκρατία που βασιλεύει, τις αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρξουν εύκολες λύσεις χωρίς συγκρούσεις, τις επιφυλάξεις απέναντι σε μια γραμμή σύγκρουσης και ρήξης, την ελπίδα ότι θα διατηρήσει αυτά που έχει.

Ξέρουμε επίσης το γιατί πάει έτσι ο εργαζόμενος στην κάλπη. Γιατί δεν έχει ακόμα αποκτήσει εμπιστοσύνη στη δύναμη του, δεν έχει αποκτήσει την αποφασιστικότητα που πρέπει να συγκρουστεί με τον εργοδότη στο χώρο δουλειάς, την τάξη των εργοδοτών στο σύνολό τους, να βάλει στον κάλαθο των αχρήστων τα κόμματα των αφεντικών του, είτε λέγονται κεντροδεξιά είτε κεντροαριστερά.

Ξέρουμε επίσης πως θα λυθεί αυτό το ζήτημα με την οργάνωση στον τόπο δουλειάς, με την προώθηση της λαϊκής συμμαχίας, με την ανάπτυξη της εργατικής - λαϊκής αντεπίθεσης σε σκληρές συγκρούσεις με το κεφάλαιο, την εξουσία του και την ΕΕ. Εκεί μετράμε εμείς το μπόι μας, εκεί βλέπουμε με μεγαλύτερες απαιτήσεις το ρόλο και τη δράση μας και όχι εγκαταλείποντας τη στρατηγική μας, υιοθετώντας μια πολιτική γραμμή συμβιβασμού με το σύστημα και προδίδοντας το λαό.

Από πότε ένα κόμμα χάνει το δικαίωμα να καλεί το λαό να αλλάξει την επιλογή του; Με αυτή τη λογική πρέπει πάντα να υποτάσσεσαι στους συσχετισμούς, ή να διαμορφώνεις πολιτική με τα μάτια στην κάλπη ή ακόμα χειρότερα με τα μάτια στα γκάλοπ. Αυτό μπορεί να αφορά το ΣΥΡΙΖΑ όχι όμως το ΚΚΕ.

***

Ειρωνεύεται ο κ. Καρτερός το «έρχονται χειρότερες μέρες», ειρωνεύεται το ότι η κρίση βαθαίνει, γιατί ουσιαστικά κοροϊδεύει τους αναγνώστες του, τους κρύβει την αλήθεια. Τους εφησυχασμούς αυτούς θα τους πληρώσει πάλι ο λαός γιατί η ΕΕ θα γίνει χειρότερη και το ενδεχόμενο ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας που μπορεί να συνοδεύεται με εκδίωξη από την ευρωζώνη είναι υπαρκτό. Χαϊδεύουν αυτιά, κάνουν εμπόριο ελπίδας, εφησυχάζουν και σπέρνουν αυταπάτες με τη σέσουλα.

Για το αν υπάρχει σχέδιο αποδυνάμωσης και χτυπήματος του ΚΚΕ. Κατ' αρχήν, ας ξαναδεί παλιές δηλώσεις στελεχών του κόμματός του που δήλωναν απερίφραστα και τώρα το κρύβουν -αν και ξεφεύγει σε μερικούς- ότι στόχος είναι η αλλαγή συσχετισμού στην αριστερά εις βάρος του ΚΚΕ. Ας διαβάσει τις προεκλογικές δηλώσεις Μητσοτάκη. Ας δει τα «νον πέιπερ» που είχε μοιράσει το κόμμα του στα κανάλια και έλεγε ότι δήθεν υπάρχει διάσπαση στο ΚΚΕ. Ας μαζέψει τα στελέχη του που γυρνάνε τις γειτονιές σπέρνοντας ψέματα και συκοφαντίες για το ΚΚΕ. Ας διαβάσει τις δηλώσεις του ΣΕΒ, καταγγελίας του ΚΚΕ για τις απεργίες, λίγους μήνες πριν, για τη δράση του στις απεργίες. Ας πάει σε κανένα τόπο δουλειάς να δει το όργιο απέναντι στους κομμουνιστές και θα καταλάβει. Ας δει λίγο τηλεόραση, να ακούσει λίγο ραδιόφωνο και θα καταλάβει τον αποκλεισμό του ΚΚΕ από παντού. Ας διαβάσει τα αντικομμουνιστικά αφιερώματα των αστικών εφημερίδων κ.ά.

Αλλωστε, γιατί νομίζετε το σύστημα σας αβαντάρει έστω και αν έχει κάποιες αμφιβολίες και επιφυλάξεις για την σταθερότητά σας και τη συνοχή σας σαν κόμμα; Κρίνεστε πιο ικανοί για το στόχο να αποδυναμώσετε το ΚΚΕ, να ανασχέσετε τη ριζοσπαστικοποίηση, την ανάπτυξη του κινήματος αξιοποιώντας αυταπάτες, ψευδαισθήσεις και την απελπισία των εργαζόμενων. Να ξέρετε ότι δε θα σας περάσει, εμείς είμαστε σκληρά καρύδια. Οι αυταπάτες και οι ψευδαισθήσεις θα σκορπίσουν στον άνεμο...

Κ.Π.