Την ίδια ώρα που το νοσοκομείο έχει αυτό το χρέος προς τους προμηθευτές, τα ασφαλιστικά ταμεία, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσαν χτες στη δημοσιότητα οι γιατροί στη διάρκεια της γενικής τους συνέλευσης, χρωστούν 5,047 δισ. δραχμές (εκ των οποίων τα 3,4 δισ. τα οφείλει το ΙΚΑ ενώ ακολουθεί ο ΟΓΑ με 0,47 δισ.).
Θύματα της ίδιας λογικής των περικοπών έπεσαν και οι εφημερίες, καθώς το υπουργείο Υγείας περιέκοψε τα κονδύλια με αποτέλεσμα να μειωθούν οι εφημερίες κατά 30%. Οι γιατροί είχαν αποφασίσει να μην κάνουν εφημερίες από χτες, όμως με απόφαση της γενικής τους συνέλευσης δε θα προχωρήσουν στις κινητοποιήσεις μέχρι την ερχόμενη Δευτέρα μετά την υπόσχεση του ΔΣ ότι θα ικανοποιήσει τα αιτήματά τους.
Οι γιατροί ζητούν επιπλέον 100 εκατ. δραχμές για τις εφημερίες. Επίσης, ζητούν την αναμόρφωση του οργανισμού του νοσοκομείου, αφού έχουν δημιουργηθεί νέα τμήματα και νέα κρεβάτια με αποτέλεσμα, αν και οι οργανικές θέσεις δεν παρουσιάζουν μεγάλες ελλείψεις βάσει των θέσεων που προβλέπει ο παλαιός οργανισμός, οι ελλείψεις μόνο στο νοσηλευτικό προσωπικό να ξεπερνούν τις 100 θέσεις.
Ο κρατικός προϋπολογισμός καλύπτει μόνο τη μισθοδοσία των εργαζομένων. Το νοσοκομείο δαπανά ετησίως 1.5 δισ. για την περίθαλψη απόρων ασθενών και 1,5 δισ. για το Κέντρο Αιμοδοσίας.
Το Νοσοκομείο Νίκαιας έχει 716 κλίνες, από τις οποίες δε λειτουργούν οι 40, λόγω έλλειψης νοσηλευτικού προσωπικού. Το 1991 το προσωπικό ήταν 1.905 άτομα, ενώ σήμερα μειώθηκε σε 1.816 άτομα. Μάλιστα 215 άτομα απασχολούνται σε καθήκοντα αλλότρια από αυτά για τα οποία είχαν προσληφθεί.
Κι ενώ το προσωπικό μειώνεται, την ίδια στιγμή αυξάνεται η πληρότητα του νοσοκομείου και η προσφορά:
Οι γιατροί ζητούν επίσης την άμεση ολοκλήρωση του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών, τον προγραμματισμό του εξοπλισμού του, την άμεση προκήρυξη δύο θέσεων επιμελητών στο παθολογοανατομικό εργαστήριο, την έγκριση των αιτημάτων για εξοπλισμό και την επέκταση της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας και των χειρουργείων καθώς και την άμεση αποκατάσταση των ζημιών που προκάλεσε ο περσινός σεισμός.
Στη χτεσινή συνέλευση των γιατρών παραβρέθηκε αντιπροσωπεία του ΚΚΕ με επικεφαλής το βουλευτή Π. Κοσιώνη. Επίσης, παραβρέθηκαν εκπρόσωποι της δημοτικής παράταξης «Δημοκρατική Ενότητα Νίκαιας», οι οποίοι δεσμεύτηκαν να φέρουν τα προβλήματα του νοσοκομείου στην επόμενη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου.
Τώρα δηλώνω ότι, στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο, είμαι με την Πορτογαλία. Οχι μόνο γιατί θεωρείται η «Βραζιλία της Ευρώπης», καθώς κι αυτή η ομάδα αναδεικνύει το προσωπικό ταλέντο των ποδοσφαιριστών της μέσα από τη συλλογική προσπάθεια, στηριζόμενη στο «αυθόρμητο», στο «απρόβλεπτο» και στο «διαφορετικό», εν αντιθέσει με τη «στρατιωτική πειθαρχία», τον «ρομποτικό προγραμματισμό» και την «προβλέψιμη αποτελεσματικότητα» των ομάδων χωρών της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης. Οχι μόνο γιατί «παθαίνω» όταν βλέπω τις «ντρίπλες» του Φίγκο και «τη βρίσκω» με τον τρόπο που «σκοράρει» ο Νούνιο Γκόμες.
Υστερα, με την Πορτογαλία έχω και «ιδιαίτερη» σχέση. Θυμάμαι πάντα την «επανάσταση των γαριφάλων» και τα συναισθήματα που μου είχε προκαλέσει τότε - λίγο καιρό μετά την πτώση της χούντας στην Ελλάδα - όταν, 16χρονο παιδί, πρωτοάρχιζα να σκέφτομαι και να ενεργοποιούμαι πολιτικά. Βεβαίως η «επανάσταση των γαριφάλων» κατέρρευσε - πολύ πριν ανατραπούν τα σοσιαλιστικά καθεστώτα στην ΕΣΣΔ και στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη - αλλά ποιος μπορεί να ξεχάσει την αφίσα με το μικρό παιδί να τοποθετεί ένα γαρίφαλο στην κάννη του όπλου;
Ακούω, ήδη, τις αντιρρήσεις του αδαούς περί τα ποδοσφαιρικά, συντρόφου, φίλου και συναδέλφου μου στο «Ρ»: «Τι μας λες τώρα πάλι; Ολοι αυτοί οι ποδοσφαιριστές της Πορτογαλίας αγωνίζονται σε μεγάλες ομάδες των ισχυρών χωρών της Ευρώπης και τα κονομάνε "χοντρά", αφού το ποδόσφαιρο στον καπιταλισμό είναι μεγάλη "μπίζνα". Ασε, λοιπόν, τους ρομαντισμούς κι έλα στην πραγματικότητα». Πόσο «δυστυχής» κι «ανυποψίαστος» μπορεί να είναι κάποιος που δε νιώθει τη χαρά μιας «ντρίπλας» και δεν αντιλαμβάνεται ότι αν δε νικούν οι «Πορτογαλίες» - έστω στο ποδόσφαιρο - δεν πρόκειται να ξαναδούμε σύντομα «επανάσταση των γαριφάλων»;