Γρηγοριάδης Κώστας

****

Δηλαδή δεν έμαθε ποτέ...

****

Φυσικά, όλο και κάτι θα έχει ακούσει για το ποιος είναι ο σοσιαλισμός, αλλά αυτός (ο Γιώργος) διάλεγε ...Σουηδία...

****

Γι' αυτό από τον εργασιακό μεσαίωνα που έλεγε προεκλογικά το γύρισε στο εργασιακό τίποτα για τους εργαζόμενους στα Stage...

****

Πολύ ευχαριστημένοι οι του ΣΕΒ μετά τη συνάντηση με τον υπουργό Εργασίας...

****

Πώς να μην είναι;;; Εργαζόμενοι είναι;;; Κεφαλαιοκράτες είναι και άμα βλέπουν να τους γίνονται τα χατίρια το εκτιμούν...

****

Ο Σαρκοζίς έβγαλε στους αγρότες την ίδια ακριβώς ομιλία, που τους είχε βγάλει και πριν από λίγους μήνες...

****

Επαιζαν και τις δύο ταυτόχρονα στις TV...

****

Γιατί, άμα άλλαζε τις λέξεις πάλι τα ίδια δε θα τους έλεγε;;;

****

Πριν καλά - καλά επικυρωθεί η Συνθήκη της Λισαβόνας, οι ιμπεριαλιστές έχουν αρχίσει τα παζάρια για τον Πρόεδρο της ΕΕ...

****

Αυτό μας έλειπε τώρα...

****

Πέντε παιδιά και τρεις γυναίκες πνίγηκαν στην απελπισμένη προσπάθειά τους να ζήσουν μακριά από τον εφιάλτη του ιμπεριαλιστικού πολέμου...

****

Βαρβαρότητα ...

****

Ακούς εκεί, Πρόεδρος της ΕΕ...

Γρηγοριάδης Κώστας

Το λόγο του δάσκαλου δεν τον ακούμε. Συνηθισμένος. Χαμογελάμε βλέποντας τα σχολιαρόπαιδα. Αδιαφορούμε για το στεφάνι, που καταθέτει ο πάρεδρος του χωριού. Δε μας αγγίζουν. Βαθιά μέσα μας, το νιώθουμε, ακούγεται η φωνή των προγόνων. Των παππούδων μας, των πατεράδων μας. Ηταν στρατιώτες στην Πίνδο και στη συνέχεια στ' αλβανικά βουνά και μετά ΕΑΜίτες και ΕΛΑΣίτες.

Είναι ορόσημο η 28η του Οκτώβρη. Αποκαλύφθηκαν όλα. Ο λόγος για τον οποίο σταμάτησε η προέλαση του στρατού μας. Η συνθηκολόγηση. Η φυγή του βασιλιά, της κυβέρνησης, των αστών πολιτικών. Παράδοξο, αλλά αληθινό. Ως λαός δε νιώθαμε ορφάνια. Τι κάνουμε; ήταν το ερώτημα. Ακου πράγματα. Κοτζάμ στρατηγός ορκίστηκε πρωθυπουργός. Μετά κι άλλοι. Ακόμα και αστοί πολιτικοί, που έμειναν στην πατρίδα. Εγκριμένοι από κείνους, που μας δούλωσαν.

Τα παλικάρια φίλησαν τη μάνα τους. Πήραν την ευχή του πατέρα τους, έδωσαν ένα φιλί απέραντης αγάπης στη γειτονοπούλα τους κι ανέβηκαν στο βουνό. To Πάικο, η Τζένα, το Βέρμιο, το Καϊμακτσαλάν είναι κοντά μας. Ακόμα το λένε, όταν κατέβηκαν, με την απελευθέρωση, στο χωριό. Ζωσμένοι τ' άρματα. Σωστοί Αρχάγγελοι, με τη γενειάδα τους. Και χαμογελαστοί. Περηφανεύεται ακόμα το χωριό μας.