ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 4 Ιούλη 1997
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
ΟΛΥΜΠΙΚ ΚΕΤΕΡΙΝΓΚ
Σταθερά σε πορεία συρρίκνωσης

Ερώτηση κατέθεσαν χτες στη Βουλή οι βουλευτές του ΚΚΕ Στρ. Κόρακας και Μ. Κωστόπουλος

Αποσπασματικά, ανεπαρκή και στην κατεύθυνση της συρρίκνωσης είναι τα κυβερνητικά μέτρα για την "Ολύμπικ Κέτερινγκ", μετά την επαναφορά του 49% των μετοχών της εταιρίας στην "Ολυμπιακή Αεροπορία" (ΟΑ). Αυτό επισημαίνουν σε Ερώτηση που κατέθεσαν χτες στη Βουλή οι βουλευτές του ΚΚΕ Στρατής Κόρακας και Μήτσος Κωστόπουλος,με την προσθήκη ότι τα μέχρι σήμερα μέτρα, που λαμβάνουν και εφαρμόζουν πειθήνια οι διορισμένες διοικήσεις στο "Κέτερινγκ", εντάσσονται στο πλαίσιο της γενικότερης κυβερνητικής πολιτικής συρρίκνωσης των ΔΕΚΟ, ιδιωτικοποίησης της λειτουργίας τους και τελικά του πλήρους περάσματός τους στον ιδιωτικό τομέα. Στην Ερώτηση υπογραμμίζεται ότι η κυβέρνηση αναγκάστηκε να προχωρήσει στην επαναφορά των μετοχών της εταιρίας στο δημόσιο, υπό το βάρος και της επιζήμιας σύμβασης πώλησης, αλλά ταυτόχρονα δηλώνει σε όλους τους τόνους την επικείμενη ιδιωτικοποίηση του "Κέτερινγκ" μέσα από το Χρηματιστήριο.

Οι βουλευτές του ΚΚΕ τονίζουν ότι η προσπάθεια της κυβέρνησης για τη συρρίκνωση και την ιδιωτικοποίηση της "Ολύμπικ Κέτερινγκ" αποτυπώνεται με πολύ συγκεκριμένο τρόπο:

  • Η εταιρία, αν και είναι θυγατρική της ΟΑ, συνεχίζει να λειτουργεί με τη μορφή ανεξάρτητης επιχείρησης, χωρίς ενιαίο προγραμματισμό και κοινούς στόχους με τη μητρική, ενώ δεν προχωρά στην ανάπτυξη υποδομής για παρασκευή νέων προϊόντων με προοπτικές (κατεψυγμένα, τυποποιημένα), αντί να τα προμηθεύεται έτοιμα. Παράλληλα, δεν αναπτύσσει συμπληρωματικές δραστηριότητες για την τροφοδοσία νοσοκομείων και δημοσίων υπηρεσιών, σε συνεργασία με τα εποπτεύοντα υπουργεία.
  • Η "Ολύμπικ Κέτερινγκ" εξακολουθεί να λειτουργεί σε καθεστώς αθέμιτου ανταγωνισμού με άλλα δύο ιδιωτικά "κέτερινγκ", τα οποία, αν και δε διαθέτουν την ανάλογη υποδομή και εγγύηση ποιότητας, ανταγωνίζονται την εταιρία με τις αδιαφανείς "προσφορές" τους και, κυρίως, με τις εργασιακές σχέσεις σύγχρονου δουλεμπορίου που επιβάλλουν στο προσωπικό τους.
  • Η επιχειρηματική προοπτική στο νέο αεροδρόμιο Σπάτων δεν είναι καθόλου εξασφαλισμένη για την "Ολύμπικ Κέτερινγκ", αφού η αποικιοκρατική σύμβαση με την κατασκευάστρια γερμανική εταιρία δίνει την εκμετάλλευση των κυλικείων και την εξυπηρέτηση αεροσκαφών (σ.σ.: από τις πλέον κερδοφόρες υπηρεσίες) σε οποιονδήποτε κερδοσκόπο.
  • Η "Ολύμπικ Κέτερινγκ" υποβάλλεται σε οικονομικό στραγγαλισμό από την "Ολυμπιακή Αεροπορία", μέσα από την ακολουθούμενη τιμολογιακή πολιτική, ενώ δεν εντάσσεται στον επιχειρηματικό σχεδιασμό και τις μελέτες μετεγκατάστασης της ΟΑ στα Σπάτα, όπως εντάσσονται οι υπόλοιπες θυγατρικές.
  • Η διοίκηση της εταιρίας δεν εφαρμόζει αξιοκρατική εξέλιξη και επαγγελματική κατοχύρωση των εργαζομένων.

Οι βουλευτές του ΚΚΕ ρωτούν τον υπουργό Μεταφορών - Επικοινωνιών, ποια μέτρα και πότε προτίθεται να πάρει η κυβέρνηση, ώστε: Να αποφευχθεί η συρρίκνωση των δραστηριοτήτων της "Ολύμπικ Κέτερινγκ" και να διασφαλιστεί η παραπέρα ανάπτυξή της. Να επιτευχθεί ουσιαστική οικονομική και λειτουργική συνεργασία "Ολύμπικ Κέτερινγκ" και "Ολυμπιακής Αεροπορίας" και να τερματιστεί ο ανταγωνισμός στις μεταξύ τους σχέσεις. Να εξασφαλιστούν οι επιχειρηματικές δραστηριότητες της εταιρίας στο νέο αεροδρόμιο Σπάτων και να αποτραπούν οι σχεδιασμοί των μεγάλων συμφερόντων σε βάρος της ΟΑ και του "Κέτερινγκ". Να προωθηθεί η επαγγελματική - θεσμική κατοχύρωση των εργαζομένων και ν' αντιμετωπιστεί ο αθέμιτος ανταγωνισμός στο χώρο της αεροπορικής τροφοδοσίας.

Επίσης, οι Στρ. Κόρακας και Μ. Κωστόπουλος καλούν τον υπουργό να καταθέσει τα έγγραφα και τους πίνακες που παρουσιάζουν τη διαχρονική εξέλιξη των εισπράξεων της "Ολύμπικ Κέτερινγκ" από τις δραστηριότητες της τροφοδοσίας αεροσκαφών, της εκμετάλλευσης των κυλικείων στα αεροδρόμια και της φορτοεκφόρτωσης αεροσκαφών, καθώς και τα έγγραφα που παρουσιάζουν διαχρονικά τη λογιστική αποτύπωση του χρέους της "Ολυμπιακής" προς το "Κέτερινγκ".


Οι "ειρηνοποιοί"!

Πόσο μπορεί να αξίζει η αξιοπρέπεια, η ύπαρξη, η ανθρώπινη ζωή; Ας μη βιαστεί κανείς να απαντήσει. Αλλωστε η απάντηση έχει, ήδη, δοθεί, τουλάχιστον από τη βέλγικη Δικαιοσύνη. Ενα μήνα, μόνο ένα μήνα αξίζει, όχι μία αλλά πολλές ψυχές. Τριάντα ημέρες φυλάκισης είναι το "τίμημα" της κατά συρροήν στυγερής καταπάτησης κάθε έννοιας ανθρωπιάς, κάθε ψήγματος αξιοπρέπειας.

Με ένα μήνα φυλακής, οι Βέλγοι στρατιώτες της πολυεθνούς ειρηνευτικής αποστολής του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών - του Οργανισμού που διακηρύττει με πάθος την πίστη του στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα οποία πολλάκις επικαλείται ως άλλοθι για την παρέμβασή του σε διάφορα σημεία του πλανήτη - θα πληρώσουν το "παιχνίδι", όπως οι ίδιοι το αποκάλεσαν, κατά την παραμονή τους στη Σομαλία. Ενα "παιχνίδι" που στοίχισε τη ζωή σε άγνωστο αριθμό Σομαλών, κυρίως παιδιών, που "ψήθηκαν" ζωντανά μέσα στις φλόγες ενός ασύλληπτου, στον ανθρώπινο νου, "γλεντιού", που έσβησαν από τη δίψα και τη ζέστη κλεισμένα σε μεταλλικά κουτιά κάτω από τον καυτό ήλιο, επειδή τόλμησαν να κλέψουν κάτι για να φάνε, που κακοποιήθηκαν σεξουαλικά με τέτοιο τρόπο που μόνο ένα διεστραμμένο μυαλό θα μπορούσε ίσως να συλλάβει, που άφησαν την τελευταία τους πνοή κάτω από τα αλύπητα χτυπήματα των "ειρηνοποιών".

Γιατί; Γιατί οι "ειρηνοποιοί" έπαιζαν, διασκέδαζαν, σκότωναν την πλήξη τους ή μάλιστα, θέλησαν να τους "συμμορφώσουν ηθικά", διδάσκοντάς τους με τον τρόπο αυτό ότι "δεν είναι σωστό να κλέβουν". Ανάλογες "ανησυχίες" είχαν και οι Ιταλοί στρατιώτες, που ασκούσαν τη σκοπευτική τους ικανότητα σε ανύποπτους διαβάτες και οι Καναδοί, ή τουλάχιστον αυτούς γνωρίζουμε μέχρι τώρα. Η ιστορία αυτή ξεπερνά και τα όρια της πιο αρρωστημένης φαντασίας, όμως, είναι αληθινή και αποτυπώθηκε στις φωτογραφίες που έδωσαν στη δημοσιότητα ορισμένοι άνδρες της "ειρηνευτικής αποστολής" που, πιθανώς, θέλησαν να ξορκίσουν από τη συνείδησή τους όσα είδαν, έστω και ως σιωπηροί και αμέτοχοι αλλά, όχι λιγότερο ένοχοι, παρατηρητές.

Πόσο θα τιμωρηθούν οι εναπομείναντες ανθρωπόμορφοι βασανιστές, όποια και αν είναι η εθνικότητά τους; Ισως ένα μήνα ή ακόμα και καθόλου. Ευτυχώς για αυτούς και δυστυχώς για όσους νιώθουν ακόμα άνθρωποι, η εκδίκαση ανάλογης υπόθεσης το 1995 αθώωσε τους οκτώ από τους εννέα κατηγορούμενους και επέβαλε ποινή ενός μήνα με αναστολή στον ένα.

Τελικά πάνω από τριάντα μέρες και μερικές δηλώσεις γεμάτες από βαρύγδουπες λέξεις που εκφράζουν "το βαθύτατο αποτροπιασμό" φαίνεται ότι δεν αξίζει ούτε μία, ούτε δύο, ούτε πολλές ψυχές για τους, απανταχού, "ειρηνοποιούς". Η ντροπή και η αιδώς μοιάζουν ανύπαρκτες έννοιες για τους εμπνευστές και εκτελεστές της περίφημης "αποστολής για την αποκατάσταση της ελπίδας" στη Σομαλία, έστω και εκ των υστέρων. Οι ίδιοι συνεχίζουν να κηρύττουν με παχιά λόγια και να επιβάλλουν με απίστευτη αναξιοπρέπεια και ευκολία την "ειρήνη", τη "δικαιοσύνη" και την "ελπίδα" τους στους σπαρασσόμενους λαούς, που θυσιάζονται στο βωμό των συμφερόντων των σωτήρων τους. Ο "προηγμένος" δυτικός κόσμος "εκπολιτίζει" και "διαμεσολαβεί" σε βάρος των "αναπτυσσόμενων" - και όχι τριτοκοσμικών, διότι ακούγεται περιφρονητικό και σκληρό στα "πολιτισμένα" αυτιά - λαών.

Επιτέλους, ποιος θα μας σώσει από τους σωτήρες;

Ε. Μ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ