ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 6 Απρίλη 1996
Σελ. /32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Απειλείται με "λουκέτο"

"Αστοργη" η πολιτεία απέναντι στο Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού, που εδώ και τριάντα χρόνια προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στο παιδί και την οικογένεια

Μετά από 30 χρόνια σημαντικής προσφοράς στο παιδί και την οικογένεια, το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια σε κλείσιμο. Η μειωμένη κατά 30%,συγκριτικά με το 1994, κρατική χρηματοδότησή του δεν επαρκεί ούτε για τις ανελαστικές δαπάνες, χωρίς να υπολογίζονται τα έξοδα για την οποιαδήποτε λειτουργία του.

Είναι γεγονός πως τα τελευταία χρόνια η χρηματοδότησή του φθίνει - όπως άλλωστε συμβαίνει και σε άλλους τομείς. Το 1994 χρηματοδοτήθηκε με 383 εκατ. δραχμές και το 1995 με 364 εκατ. δραχμές,όπου δημιουργήθηκε έλλειμμα 37,5 εκατ. δραχμών.Φέτος, όμως, το υπουργείο Υγείας - Πρόνοιας ξεπέρασε κάθε όριο. Ενέκρινε μόνο 334 εκατ. από 593 εκατ. δραχμές που είχε ζητήσει η διοίκηση του Ινστιτούτου για το 1996 για την εύρυθμη λειτουργία του. Σημειώνεται ότι μόνο οι πάγιες και ανελαστικές δαπάνες (μισθοί προσωπικού, ενοίκιο, αμοιβές τρίτων κτλ.) ανέρχονται σε 347,5 εκατ. δραχμές!

Οι 64 εργαζόμενοι του Ινστιτούτου, που επί 1,5 μήνα ήταν απλήρωτοι, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου: Αν δεν αντιστραφεί η χρονίζουσα ελλιπής χρηματοδότησή του, το Ινστιτούτο θα οδηγηθεί σε μαρασμό και οι εργαζόμενοι σε αναγκαστική αργομισθία, με τεράστιες επιπτώσεις στην υγεία των παιδιών της χώρας μας.

Γιατροί και άλλοι εργαζόμενοι στο Ινστιτούτο έδωσαν χτες συνέντευξη Τύπου, παρουσία εκπροσώπων της ΓΣΕΕ, του ΙΣΑ, της ΕΙΝΑΠ και της ΟΣΝΙΕ. Σημείωσαν πως το πρόβλημα υπήρχε, όμως τώρα "ξεχείλισε το ποτήρι" και ζητούν άμεσα, για την ομαλή λειτουργία του, 150 εκατ. δραχμές.Στη συνέντευξη παρευρέθηκε και ο πρώην βουλευτής Γρ. Γιάνναρος,ο οποίος, καταθέτοντας δική του εμπειρία από επίσκεψή του στην Αγγλία, είπε πως τα 150 εκατ. δραχμές που ζητούν οι εργαζόμενοι, μπροστά στο έργο που προσφέρει το Ινστιτούτο, είναι εξευτελιστικό ποσό, αφού αντιστοιχούν στις δαπάνες 4-5 ασθενών που μεταβαίνουν στο Λονδίνο.

Το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού ιδρύθηκε το 1965 από τον παιδίατρο Σπ. Δοξιάδη και στεγάζεται στο Νοσοκομείο Παίδων "Αγία Σοφία". Από το 1991 πρόεδρός του είναι ο ακαδημαϊκός Ν. Ματσανιώτης.Σκοπός τους είναι η παροχή εξειδικευμένων υπηρεσιών πρόληψης και δημόσιας υγείας, η έρευνα και η εκπαίδευση.

Στο έργο του περιλαμβάνεται ο προληπτικός έλεγχος του συνόλου σχεδόν των νεογέννητων της χώρας (περίπου 100.000 ετησίως) για τρεις σοβαρές παθήσεις, που οδηγούν σε βαριά νοητική καθυστέρηση. Το Εθνικό Πρόγραμμα Προληπτικού Ελέγχου Νεογέννητων έχει καλύψει μέχρι σήμερα περίπου δύο εκατομμύρια Ελληνόπουλα και χάρη σ' αυτό έχει αποτραπεί η νοητική καθυστέρηση σε πάνω από 600 παιδιά.Ακόμη, γίνεται κλινικοεργαστηριακός έλεγχος για ορισμένες σοβαρές παθήσεις της παιδικής ηλικίας, ενώ αποτελεί τον πρώτο φορέα που ασχολήθηκε με την κακοποίηση και παραμέληση του παιδιού στη χώρα μας.Ασχολείται με τη μελέτη των οικογενειακών σχέσεων και δομών που σχετίζονται με τη βία και τις εκδηλώσεις της, καθώς και με τη μελέτη των ευρύτερων κοινωνικών δομών, θεσμών και αξιών που διαμορφώνουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο η βία αναπαράγεται.

Η Γραμματεία Γυναικών της ΓΣΕΕ, με χτεσινή ανακοίνωσή της, χαρακτηρίζει απαράδεκτο το ποσό των 334 εκατ. δραχμών και ζητά απ' την κυβέρνηση να στηριχτεί το έργο του Ινστιτούτου.

Ε. Φ.

Η Ολυμπιακή Ιδέα

Πριν από 100 χρόνια, σαν σήμερα (5.2.1896), η ιδέα του Γάλλου βαρόνου Πιερ Ντε Κουμπερτέν για την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων έπαιρνε σάρκα και οστά. Στις 16 με 24 Ιουνίου 1894, δυο χρόνια πριν, έγινε στο Παρίσι, στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης, το Α Ολυμπιακό Συνέδριο με την παρουσία 20 εκπροσώπων από 9 χώρες, στο οποίο αποφασίστηκε η ανασύσταση των Ολυμπιακών Αγώνων. Εκεί, με τη θετική και επίμονη μεσολάβηση του Ελληνα Δημ. Βικέλα, που ζούσε στο Παρίσι, η οργάνωση των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων ανατίθεται στη γενέτειρα του Ολυμπισμού, Ελλάδα.

Οι αγώνες διεξήχθησαν από τις 25 Μαρτίου μέχρι τις 15 Απριλίου 1896 στο ανακαινισμένο, μαρμαροστολισμένο, πανέμορφο και μοναδικό στον κόσμο Παναθηναϊκό Στάδιο. Το Παναθηναϊκό Στάδιο ανεγέρθηκε για πρώτη φορά στο φυσικό κοίλωμα του λόφου του Αρδηττού με πρωτοβουλία του ρήτορα Λυκούργου το 336 με 330 π.Χ., όπου και αρχικά οι θεατές παρακολουθούσαν τους αγώνες, καθισμένοι στο πρανές του έδαφος.

Οι ρομαντικές, όμως, εποχές πέρασαν. Οι εποχές, που το κλαρί της ιερής αγριελιάς πλεγμένο σε στεφάνι - ο λεγόμενος κότινος - ήταν το μοναδικό έπαθλο στους νικητές, πέρασαν. Οι εποχές της συμμετοχής, μόνο και μόνο για το ωραίον, το υψηλόν, το ιδεώδες, πέρασαν. Η Ολυμπιακή Φλόγα, που μετέφερε το πνεύμα των Εθνών, το πνεύμα της αθλητικής αντρειοσύνης του Σπύρου Λούη, έχει χάσει τη λάμψη της.

Στο χωριό της Ιερής Αλτης, στην πανέμορφη κοιλάδα της Ηλιδας, που πρώτος απ' όλους ο δαφνοστεφής Θεός του Ηλιου, ο Απόλλωνας, έδειξε στην ευλογημένη χώρα του φωτός, του λευκού και του γαλάζιου την εύνοιά του, ακούστηκαν τα πανανθρώπινα μηνύματα για την ειρήνη, για συναδέλφωση των λαών. Εκεχειρία για το ωραίον του αθλητισμού μέσα από τη ρήση "Νους υγιής, εν σώματι υγιεί".

Τώρα το αιώνιον μήνυμα της ανθρώπινης συναδέλφωσης είναι υποκριτικόν και τίθεται "εν αμφιβόλω". Τώρα, οι Γιάνκηδες της "Κόκα - Κόλα" σκορπούν τον παρά τους και εξαγοράζουν τίτλους, συνειδήσεις και παραδόσεις.

Τώρα, στο όνομα του πληθωρικού κέρδους, θολώνουν, σβήνουν και αποπροσανατολίζονται οι στόχοι και τα μεγάλα ιδανικά και γίνεται εμπόριο σκληρό και καθημερινό.

Ο κ. Ουίλιαμ Πέιν, ο άνθρωπος που το 1990 στο Τόκιο έκανε τα πάντα για να μην πάρει η χώρα μας τους αγώνες. Ο άνθρωπος, που χρησιμοποίησε κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσον, που επιστράτευσε όλη την επιρροή του για να μη γιορταστούν τα 100 χρόνια από την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων στη χώρα που τους γέννησε, αλλά στην Ατλάντα, την πόλη του Νότου, γνωστό προπύργιο σύγχρονου και ξέφρενου ρατσισμού. Υποκριτικά, ο κ. αυτός θα συμπληρώσει την ώρα της τελετής της Αφής: "Δεν υπάρχει ιδέα, η οποία να έχει μεγαλύτερη πιθανότητα οφέλους για το ανθρώπινο γένος από την Ιδέα που γεννήθηκε εδώ". Ιδέα, που ο ίδιος μποϊκοτάρισε. Ετσι, η λάμψη της Ακρόπολης έσβησε μπροστά στους κοκκινωπούς καταρράχτες της "Κόκα - Κόλα".

Ομως, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία και η Ολυμπία πιστεύει πως κάποτε θα ξανακουστούν οι ήχοι από τις σάλπιγγες, που θα αναγγείλουν κάποιους άλλους - από τους σημερινούς - Ολυμπιακούς Αγώνες, στον τόπο που γεννήθηκε και μεγαλούργησε η Ολυμπιακή Ιδέα.

Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ

"Παραγγελία" της αγοράς

Μέρες του Πάσχα. Ολα τα παιδιά περιμένουν απ' τους νονούς δώρα και πρωτίστως τη λαμπάδα. Μάλιστα, οι μικροί μπόμπιρες δε διστάζουν να παραγγείλουν και τα στολίδια της αρεσκείας τους για τη λαμπάδα.

Τα "στολίδια", όμως, στις λαμπάδες της φωτογραφίας - και δεν εννοούμε τις χρωματιστές κορδέλες - είναι "παραγγελία" της αγοράς και του εμπορίου. Εννοούμε τα πολεμικά αεροπλάνα που καρφιτσώθηκαν πάνω στις λαμπάδες.

Το μίξερ, δηλαδή, του εμπορίου δεν εγκαταλείπει ούτε στιγμή τις θεμελιώδεις αρχές της κατανάλωσης. Η φαντασία του παιδιού, αντί να αφεθεί ελεύθερη, πρέπει να είναι αγκιστρωμένη από πρότυπα ξένα προς την ευαισθησία του, όπως συμβαίνει με τα πολεμικά παιχνίδια.

Αυτά τα παιχνίδια, στο φυσικό τους μέγεθος, παίζουν το επικίνδυνο παιχνίδι του πολέμου και αφαιρούν ζωές παιδιών, όπως συμβαίνει στις εμπόλεμες περιοχές της πρώην Γιουγκοσλαβίας...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ