Κλιμάκωση του πολέμου δείχνουν τόσο οι αποφάσεις της Συνόδου Υπουργών του ΝΑΤΟ στην Κωνσταντινούπολη, όσο και η Διάσκεψη του Λονδίνου όσον αφορά το Αφγανιστάν, που μετά από εννιά χρόνια κατοχής, κάθε άλλο παρά την «απελευθέρωσή» του βλέπει από τα ιμπεριαλιστικά δεσμά. Τα αμερικανο - ΝΑΤΟικά στρατεύματα που εισέβαλαν ως δήθεν «απελευθερωτές» στη χώρα το 2001, για να προστατεύσουν τους Αφγανούς και τον υπόλοιπο κόσμο από τον «κίνδυνο της τρομοκρατίας» έχουν μετατραπεί στους αγριότερους τρομοκράτες για το λαό της χώρας, βυθίζοντάς τον όλο και σε χειρότερες συνθήκες πολέμου.

Το τελευταίο αλλά όχι ύστατο όπως φαίνεται σχέδιο των ιμπεριαλιστών, προκειμένου να εξασφαλίσουν εσαεί τα συμφέροντα τους στην περιοχή που έχει κριθεί πολύτιμη για τους δρόμους του πετρελαίου από τη δεκαετία του '80 και νωρίτερα, είναι μία πρόταση που αρχικά διατυπώθηκε από βρετανικά χείλη και βασίζεται στην πολιτική του διαίρει και βασίλευε. Συγκεκριμένα, αφορά ένα σχέδιο «εθνικής συμφιλίωσης», το οποίο εικάζεται ότι θα βοηθήσει στην «απομόνωση» των πλέον σκληρών τάξεων των Ταλιμπάν και θα συμβάλει στη σταθερότητα της χώρας, χωρίς αυτό να σημαίνει σε καμία περίπτωση τερματισμό της κατοχής και απομάκρυνση των ξένων στρατευμάτων. Αυτό είναι ένα σενάριο που παρά τις διάφορες δηλώσεις, εμφανίζεται σαν άπιαστο όνειρο, καθώς ο Πρόεδρος των ΗΠΑ εμφανίστηκε να δηλώνει αρχή της αποχώρησης από το Αφγανιστάν, μέχρι το 2011, ωστόσο το περιβάλλον του έκανε σαφές ότι επρόκειτο για μία δήλωση περισσότερο λαϊκής κατανάλωσης και όχι αληθινών προθέσεων. Τουλάχιστον όχι έως ότου εγκατασταθεί στη χώρα ένα απολύτως ελεγχόμενο καθεστώς σε όλα τα επίπεδα και τους θεσμούς, από τους ιμπεριαλιστές, που δε θα αφήνει περιθώρια παρέκκλισης από τα συμφέροντά τους.

Το επονομαζόμενο Σχέδιο Εθνικής Συμφιλίωσης, αφορά δισεκατομμύρια δολάρια που θα δαπανηθούν για την εκ νέου εξαγορά των «μετριοπαθών Ταλιμπάν», που θα θελήσουν να αποκηρύξουν το παρελθόν τους και να συνεργαστούν με την εγκάθετη της κατοχής αφγανική κυβέρνηση, όποια και αν είναι αυτή. Τα σχέδια εξαγοράς - που αξίζει να σημειωθεί πραγματοποιούνται εν τω μέσω μίας παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης την οποία καλούνται να πληρώσουν τα λαϊκά στρώματα - αναμένεται να κοστίσουν ιδιαίτερα ακριβά, με τους λαούς να πληρώνουν για ακόμα μία φορά τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, αφού για τον πρώτο χρόνο τα απαιτούμενα κονδύλια αγγίζουν τα 140 εκατομμύρια δολάρια.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι Ταλιμπάν έχουν επιστρατευθεί και στο παρελθόν, επίσης με τη δαπάνη πακτωλού χρημάτων για την εξαγορά τους, επί σοσιαλιστικής κυβέρνησης με στόχο να χτυπηθεί η Σοβιετική Ενωση. Σε σημερινές συνθήκες οι Ταλιμπάν, σύμφωνα με αξιόπιστες ενδείξεις, εξοπλίζονται ακόμα με αμερικανικά όπλα - έστω και αν αυτά φαίνονται να έχουν κλαπεί ή χαθεί μυστηριωδώς από αμερικανικές δυνάμεις κατοχής - ενώ αποτελούν και το βασικό προκάλυμμα για τη διαιώνιση της παραμονής των δυνάμεων κατοχής στην περιοχή, όντας όχι ο εχθρός αλλά ο απαραίτητος σύμμαχος των ιμπεριαλιστών, αφού και να μην υπήρχαν θα «έπρεπε» να δημιουργηθούν...

Η πολιτική εξαγοράς των Ταλιμπάν επαναβεβαιώθηκε τόσο στη Σύνοδο Υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ την περασμένη βδομάδα, όσο και στην πρόσφατη Διάσκεψη του Λονδίνου για το Αφγανιστάν στις 28 Γενάρη, με τη συμμετοχή και την υπογραφή στα αντιδραστικά σχέδια και στις δύο περιπτώσεις της ελληνικής κυβέρνησης, επιβεβαιώνοντας πανηγυρικά την πολιτική του αιματοκυλίσματος και της εξαθλίωσης του αφγανικού λαού και αποδεικνύοντας ότι λεφτά υπάρχουν, αλλά για συγκεκριμένους σχεδιασμούς. Στα κονδύλια της εξαγοράς θα πρέπει να προστεθεί και η αύξηση της αναπτυξιακής βοήθειας για τα επόμενα δύο χρόνια κατά 50%, προκειμένου δήθεν η αφγανική κυβέρνηση να πατάξει τη διαφθορά και να ενισχύσει την κυριαρχία των νόμων, σε μία περίοδο που το ΝΑΤΟ κρίνει τον προϋπολογισμό του ελλιπή και ζητά αύξηση της εισφοράς από τα κράτη - μέλη.

Τον τόνο για το πώς θα ηχήσουν τα τύμπανα του πολέμου στο Αφγανιστάν, τους επόμενους μήνες έδωσε ο γγ του ΝΑΤΟ, Αντερς Φον Ράσμουσεν, που εστίασε στην ανάγκη περισσότερων «εκπαιδευτών του αφγανικού στρατού», ζητώντας στην ουσία ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση των στρατευμάτων κατοχής από τα 44 κράτη που συμμετέχουν, απαιτώντας να δώσουν τα μέγιστα των δυνατοτήτων τους για την επιτυχία του πολέμου. Ο Α. Ράσμουσεν υποστήριξε σθεναρά το διπλασιασμό των κατοχικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν, ισχυριζόμενος ότι το 2010 είναι μία νέα εποχή για την κατάσταση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στη χώρα.

Σε αυτό το πλαίσιο ο γγ του ΝΑΤΟ συνέδεσε ξανά τον πόλεμο του Αφγανιστάν με το Πακιστάν, επαναβεβαιώνοντας την πολιτική των συγκοινωνούντων δοχείων και σημειώνοντας ότι πρέπει να αξιοποιηθεί στο ζήτημα της εθνικής συμφιλίωσης, προκειμένου να είναι εφικτή η νίκη, με παράλληλη ήττα των Ταλιμπάν στο Πακιστάν.

Αντίστοιχα, για χιλιάδες ακόμα κατοχικούς στρατιώτες, που θα ενισχύσουν την ασφάλεια του Αφγανιστάν - ως «εκπαιδευτές» - έκανε λόγο και ο Αμερικανός ΥΠΑΜ, Ρόμπερτ Γκέιτς, φέρνοντας σαν παράδειγμα τις κινήσεις των ΗΠΑ...

Σε σημαντικό κεφάλαιο στον πόλεμο του Αφγανιστάν αναδεικνύεται και η Κίνα, η οποία παρά το γεγονός ότι δε συναινεί στην αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν, φαίνεται να πρωταγωνιστεί στις επενδύσεις στην κατεχόμενη χώρα, προκαλώντας τις αντιδράσεις των αμερικανο - ΝΑΤΟικών «συμμάχων». Συγκεκριμένα, η Κίνα εμφανίζεται να επενδύει δισεκατομμύρια στα ορυχεία χαλκού και σιδηρομεταλλεύματος του Αφγανιστάν, παίρνοντας τον έλεγχο και κατηγορούμενοι από τις υπόλοιπες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που λυμαίνονται το Αφγανιστάν ότι κεφαλαιοποιεί προς όφελός της τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, χωρίς να λαμβάνει στρατιωτικά τουλάχιστον μέρος στον πόλεμο... Το Πεκίνο από την πλευρά του, ισχυρίζεται ότι με τον τρόπο του συμβάλλει στη σταθερότητα του Αφγανιστάν, προσυπογράφοντας την πολιτική της καταπολέμησης της τρομοκρατίας και αναφέροντας ότι δε θα τη συνέφερε η μετατροπή του σε ένα απέραντο στρατόπεδο εκπαίδευσης εξτρεμιστών που θα απειλούσε και την Κίνα.

Κινήσεις που δείχνουν και τις μελλοντικές φιλοδοξίες της Κίνας, που αποκαλύπτεται ως νέος παγκόσμιος ισχυρός παίκτης, προκαλώντας τους ιμπεριαλιστές.

Στο παιχνίδι του Αφγανιστάν ενεργό ρόλο επιθυμεί να αναλάβει και η Τουρκία, γεγονός που απεδείχθη και στην Σύνοδο Κορυφής που διοργάνωσε πριν τη Διάσκεψη του Λονδίνου, για να πετύχει όπως ισχυρίστηκε τη συναίνεση των εμπλεκόμενων του μουσουλμανικού κόσμου για την περιοχή και κυρίως για να δηλώσει την παρουσία της και τη διάθεσή της για αποφασιστικό ρόλο στους ιμπεριαλιστικούς κύκλους.

Σε αυτή τη χρονική στιγμή που οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις εμφανίζονται να ανασυντάσσονται στο Αφγανιστάν και να οργανώνουν τα επόμενα επιθετικά τους βήματα, που θα έχουν θύμα το λαό της χώρας, πρέπει να τονιστεί περισσότερο από ποτέ ότι κατοχικές δυνάμεις και Ταλιμπάν εξαθλιώνουν μόνο τον αφγανικό λαό, υπηρετώντας επί της ουσίας τα ίδια συμφέροντα, πέρα από ιδεολογίες και ιδεολογήματα. Είναι ανάγκη περισσότερο από ποτέ να δηλωθεί η αλληλεγγύη στον αφγανικό λαό και να διατρανωθεί η απαίτηση να επιστρέψουν οι Ελληνες στρατιώτες, καθώς και να σταματήσει να αιμοδοτείται οικονομικά ο πόλεμος τόσο από τις ελληνικές κυβερνήσεις όσο και από τους υπόλοιπους κατοχικούς συμμάχους σφαγείς, που οδήγησαν τους Ταλιμπάν να σημειώνουν δραματική αύξηση στις δυνάμεις τους στοχεύοντας απο κοινού τον αφγανικό λαό...