Η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ έχει ως εξής:

Ο σχεδιασμός τους είναι συνολικότερος και προβλέπει παραπέρα άλωση των εργασιακών σχέσεων, αφού αυτούς τους συμβασιούχους θα τους διαδεχτούν 5μηνα μέσω ΜΚΟ με μισθό κάτω και από τη γενική συλλογική σύμβαση και το συνολικό πλάνο τους είναι για πλήρη ανάθεση της καθαριότητας σε ιδιώτες τόσο όσον αφορά τη διαχείριση όσο και την αποκομιδή. Συνυπεύθυνες γι' αυτήν την εξέλιξη είναι και οι πλειοψηφίες των συνδικάτων στο χώρο της Τοπικής Διοίκησης, αφού για όλα τα προηγούμενα χρόνια στη μεν Αθήνα ήταν απόλυτα δεμένες στο άρμα των δημάρχων εκλεκτών της ΝΔ αλλά και γενικότερα, ακόμα και σήμερα η πλειοψηφία της ΠΟΕ ΟΤΑ αρνείται να εντάξει πλήρως στις γραμμές της τους συμβασιούχους και μάλιστα παίρνει και διοικητικά μέτρα ενάντια σε σωματεία που τους εντάσσουν με πλήρη δικαιώματα.

Οι απολύσεις δεν πρέπει να περάσουν. Κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να χάσει τη δουλειά, αντίθετα πρέπει άμεσα να υπάρξει απόφαση μονιμοποίησης όλων χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Για να μπορέσουμε να το πετύχουμε αυτό δεν υπάρχει άλλος δρόμος από το δρόμο του αγώνα, της συσπείρωσης.

• Χρειάζεται ενιαία αντίδραση και αντίσταση όλων των συμβασιούχων του Δήμου είτε λήγει άμεσα ή αργότερα η σύμβαση, η δικαστική απόφαση, το μέλλον θα είναι κοινό.
• Χρειάζεται ενιαίο μέτωπο αγώνα με όλους τους εργαζόμενους, τους μόνιμους και αορίστου χρόνου, γιατί πίσω από όλα κρύβεται η απόφαση κυβέρνησης - κεφαλαίου αλλά και δημάρχων για εκχώρηση της καθαριότητας σε ιδιώτες, τόσο για τη διαχείριση όσο και για την αποκομιδή.
• Χρειάζεται να προχωρήσουν άμεσα γενικές συνελεύσεις και επιτροπές αγώνα από τα κάτω, να πάρουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι την υπόθεση του αγώνα στα χέρια τους σε κάθε χώρο δουλειάς.
• Χρειάζεται συντονισμός αυτών των επιτροπών αγώνα συμβασιούχων με τα σωματεία που παλεύουν για τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων πανελλαδικά χωρίς όρους και προϋποθέσεις, γιατί το πρόβλημα απασχολεί χιλιάδες εργαζόμενους που βρίσκονται μπροστά στο φάσμα της ανεργίας.

Το ΠΑΜΕ στηρίζει όλες τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες των εργαζομένων του Δήμου της Αθήνας. Θα σταθεί πλάι στον αγώνα καλώντας παράλληλα τον κάθε εργαζόμενο με την πείρα που έχει αποκτήσει από τη δράση και τη συμπεριφορά των κομμάτων εξουσίας και των συνδικαλιστικών και δημοτικών παρατάξεών τους να τους γυρίσει επιδεικτικά τη πλάτη και να συμπορευτεί με το ΠΑΜΕ στο γενικότερο αγώνα όχι μόνο για το δικαίωμα στη δουλειά αλλά για το συνολικό δικαίωμα στη ζωή. Και αυτό περνάει μέσα από ρήξη και ανατροπή αυτού του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος που μόνο δεινά επιφυλάσσει σε μας και τα παιδιά μας».

Χτες, σε κατάληψη του ΚΕΠ Αλλοδαπών του Δήμου επί της οδού Μαιζώνος προχώρησαν απολυμένοι και άλλοι συμβασιούχοι της υπηρεσίας στους οποίους ακόμα δεν έχει κοινοποιηθεί η απόλυση. Αιτήματά τους μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους, άμεση επαναπρόσληψη των απολυμένων, όχι στις απολύσεις.

Υπολογίζεται ότι από τους 75 συμβασιούχους που εργάζονταν εκεί έχουν απομείνει 13 συν ελάχιστοι μόνιμοι για να εξυπηρετούν καθημερινά 300 - 400 άτομα. Σε συνάντηση που είχαν με τον ΓΓ του Δήμου κ. Λιβάνιο φέρεται να τους ζήτησε να σταματήσουν την κινητοποίηση «για να εξυπηρετηθεί ο κόσμος». Σε παράπονα που δέχτηκε από επιτροπή μεταναστών γενικά για την υποστελέχωση της υπηρεσίας, φέρεται να απάντησε ότι θα καλύψουν τα κενά με μετακινήσεις και μετατάξεις υπαλλήλων.

Εξάλλου σε κινητοποιήσεις προσανατολίζονται και οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι στη Διεύθυνση Καθαριότητας. Σε συνάντηση που είχαν με τον δήμαρχο Γ. Καμίνη ο τελευταίος υπεραμύνθηκε τροπολογίας που θα κατατεθεί από δυνάμεις της αντιπολίτευσης στη Βουλή σε συνεργασία με το Δήμο, για τριετή παράταση των συμβάσεών τους. Σημειωτέον ότι εκπρόσωποι των εργαζομένων στο Δήμο στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου ανέφεραν ότι η τροπολογία σίγουρα θα απορριφθεί από την κυβέρνηση, άρα η κατάρτιση και κατάθεσή της είναι απλά προς ροκάνισμα χρόνου.

Πριν λίγο καιρό ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σε πρωινή εκπομπή τηλεοπτικού σταθμού, απαντώντας στο σενάριο ή στην περίπτωση που η Ελλάδα βρισκόταν εκτός ευρωζώνης, σημείωσε πως αυτό θα ωφελήσει όσους έχουν ρευστό σε τράπεζες του εξωτερικού που θα αυξήσουν τα χρήματά τους. Παρ' όλα αυτά ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν είναι εκτός πραγματικότητας, όσο και αν σ' όλους τους τόνους από τα αστικά επιτελεία εκφράζεται φόβος για την πορεία της οικονομίας ή και αποκλείεται. Αλλά φαίνεται ότι υπάρχουν αναλύσεις σε διάφορα επιτελεία για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Το συγκεκριμένο ζήτημα δεν είναι καινούριο, αλλά δεν έχει σχέση μόνο με την Ελλάδα. Αλλωστε και η ελληνική κυβέρνηση, μετρώντας τα βήματα που κάνει στην αστική πολιτική που η ίδια προωθεί και εφαρμόζει για την αντιμετώπιση της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου, «πατάει» για την ώρα στο γεγονός ότι, με δεδομένη τη συγχρονισμένη κρίση στην ευρωζώνη και την ΕΕ, το σενάριο αποπομπής ή εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη πιθανά να προκαλέσει μεγάλα προβλήματα στο ευρώ. Αυτό το τελευταίο, επίσης, είναι στοιχείο αναζήτησης του τρόπου της ελεγχόμενης καταστροφής κεφαλαίου χωρίς να προκαλέσει προβλήματα στο κοινό νόμισμα. Και δεν μπορεί κανείς να προβλέψει τι σημαίνει η πρόσφατη «διαφωνία» με την τρόικα. Βεβαίως, πίσω από το νόμισμα πρέπει ο καθένας να βλέπει σχέσεις. Σχέσεις παραγωγής, σχέσεις καπιταλιστικών κρατών στο διεθνή ανταγωνισμό, σχέσεις μεταξύ διαφορετικών τμημάτων του κεφαλαίου, σχέσεις που οξύνονται στο έπακρο λόγω κρίσης. Πρόσφατο δημοσίευμα αστικής εφημερίδας συνέδεε το ενδεχόμενο εξόδου-αποπομπής της Ελλάδας από το ευρώ με την αναδιάρθρωση του κρατικού χρέους, δηλαδή την καταστροφή μέρους του. Ουσιαστικά, υπάρχει μερίδα των κεφαλαιοκρατών που την συμφέρει.

Φαίνεται πως υπάρχουν ενδοκαπιταλιστικοί ανταγωνισμοί και στο συγκεκριμένο ζήτημα. Βεβαίως, ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα σημαίνει ότι οι αντιθέσεις στην ευρωζώνη έχουν οξυνθεί τόσο που είναι αγεφύρωτες. Στη Γερμανία διάφορα επιτελεία τροφοδοτούν σενάρια για «δύο ευρώ», για «το τέλος του ευρώ» και άλλα παρόμοια, μιλώντας για αποπομπή της Ελλάδας από το ευρώ, την αποχώρηση της Πορτογαλίας και άλλων κρατών και τελικά την καθιέρωση του «ευρώ του Βορρά» με συμμετοχή Ολλανδίας, Βελγίου, Λουξεμβούργου, Φινλανδίας, Εσθονίας, Αυστρίας και Σλοβενίας (γερμανική εφημερίδα «Χάντελσμπλατ»).

Είναι γεγονός ότι η κρίση έχει οξύνει τις ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις στο εσωτερικό των κρατών - μελών της ΕΕ και μάλιστα περισσότερο των ισχυρών (π.χ. Γερμανίας), που φαίνεται πως βάζουν τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις. Πρέπει κανείς να παρακολουθεί όχι μόνο τα γενικά συμφέροντα του κεφαλαίου, αλλά και τα ιδιαίτερα των διαφορετικών τμημάτων του σε κάθε κράτος και διεθνώς προκειμένου να μπορεί να ερμηνεύει τη μια ή την άλλη προσέγγιση στην ενιαία στρατηγική: Αυτήν της εξόδου από την κρίση με τις λιγότερες απώλειες γενικά, για το κεφάλαιο. Αλλωστε, οι κυβερνήσεις επιδιώκουν να ασκήσουν πολιτική που να υπηρετεί τα γενικά συμφέροντα και να συμβιβάζει τις ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις σε κάθε κράτος. Αλλά αυτές σε περίοδο κρίσης δύσκολα συμβιβάζονται. Το ποιος θα υπερισχύσει είναι το πρωτεύον για κάθε μονοπωλιακό όμιλο ενάντια στον ανταγωνιστή του. Ετσι στη Γερμανία υπάρχουν έντονες τέτοιες αντιθέσεις που αντανακλούν και στο πρόβλημα «κρίση στη Νότια Ευρώπη». Που εκφράζονται με απόψεις για μικρή, αλλά ισχυρή ευρωζώνη, αποπομπή κρατών απ' αυτήν κλπ. Η κρίση μπορεί να δημιουργεί ανακατατάξεις τόσο στη δύναμη ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη όσο και ανάμεσα σε μερίδες του κεφαλαίου εντός των κρατών.

Για την υλοποίηση της απόφασης της Συνόδου Κορυφής της 21ης Ιούλη (δηλαδή της ελεγχόμενης ελληνικής χρεοκοπίας υπό την αιγίδα της ευρωζώνης) και συγκεκριμένα στο κομμάτι που αφορά το μηχανισμό ανταλλαγής ελληνικών ομολόγων, η ελληνική κυβέρνηση έχει από τις 27 Ιούλη ανακοινώσει «τον ορισμό των BNP-Paribas, Deutsche Bank και HSBC ως συν-αναδόχων για την εφαρμογή του PSI (εθελοντική ανταλλαγή ομολόγων, συμφωνία επανεπένδυσης σε ελληνικά ομόλογα και πρόγραμμα επαναγοράς χρέους)» (ευρωενωσιακοί όμιλοι), καθώς και «τον ορισμό του δικηγορικού γραφείου Gottlieb Steen & Hamilton LLP ως διεθνούς νομικού συμβούλου και της Lazard Freres ως οικονομικού συμβούλου της Ελληνικής Δημοκρατίας σε σχέση με την εφαρμογή του PSI» (αμερικανικοί όμιλοι). Πρόσφατα στον αστικό Τύπο δημοσιεύτηκε ότι η αμερικανική δικηγορική εταιρεία, σε «κλειστό» συνέδριο που οργάνωσε τον περασμένο Φλεβάρη στη Ρώμη, εξέτασε την εθελοντική έξοδο ή έξωση χώρας από την ευρωζώνη και αντικείμενο της έρευνας ήταν η ελληνική περίπτωση. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Σημαίνει μήπως και προετοιμασία της ελληνικής κυβέρνησης για κάθε ενδεχόμενο; Σημαίνει απλά διαφορετικές εκτιμήσεις που διαπλέκονται με τους ανταγωνισμούς ΗΠΑ - Γερμανίας; Ο,τι και αν σημαίνει, για τους λαούς και το δικό μας η ζωή θα γίνεται ολοένα και πιο αφόρητη. Να, γιατί λέμε: Πάλη για την ικανοποίηση όλων των λαϊκών αναγκών σε ρότα λαϊκής εξουσίας και αποδέσμευσης από την ΕΕ.