Associated Press

Τις μαχητικές διαδηλώσεις χιλιάδων κατοίκων του Χαρτούμ προκάλεσε το ένταλμα σύλληψης κατά του Προέδρου Μπασίρ

Ωστόσο, το θέμα δεν είναι το ποιόν του Σουδανού Προέδρου Ομάρ αλ Μπασίρ (που κανείς μπορεί να έχει κάθετες διαφωνίες με την αντίληψη και τακτική του), αλλά η πρόκληση των ιμπεριαλιστών να επεμβαίνουν στο εσωτερικό άλλων χωρών. Και τα παραδείγματα είναι ήδη πολλά: Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ, για να θυμηθούμε τα τελευταία.

Το ένταλμα σύλληψης εναντίον του Μπασίρ, που εκδόθηκε την Τετάρτη για πέντε κατηγορίες εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και δύο κατηγορίες για εγκλήματα πολέμου στο Νταρφούρ, είναι ένα ακόμα παράδειγμα επέμβασης... Και αυτό, διότι οι κάθε λογής πολιτικοί «προϊστάμενοι» του ΔΠΔ δε συγκινήθηκαν από το ανθρώπινο δράμα των εκατομμυρίων αυτοχθόνων της συγκεκριμένης τεράστιας δυτικής σουδανικής επαρχίας, όπου άλλωστε συνέβαλαν και οι ίδιοι. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι ο πλούτος, που όλως «τυχαίως» κρύβεται στο υπέδαφός της χώρας (χαλκός, ουράνιο, πετρέλαιο, φυσικό αέριο...).

Ας επανέλθουμε, όμως, στο θέμα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και στο διχασμό που προκάλεσε η απόφασή του στη λεγόμενη διεθνή κοινότητα. Δεν είναι τυχαίο πως σύμφωνες με αυτήν την εξέλιξη (που, εάν εφαρμοστεί, θα οδηγήσει με μαθητική ακρίβεια στην αποσταθεροποίηση του Σουδάν, ακόμη και στη διχοτόμηση της χώρας), ήταν πολλές δυτικές χώρες. Ανάμεσά τους, αρκετές χώρες - μέλη της ΕΕ, όπως η Γαλλία, η Βρετανία, η Γερμανία, αλλά και οι ΗΠΑ (που, σημειωτέον, δεν έχουν υπογράψει την ιδρυτική συμφωνία θέσπισης του ΔΠΔ και έτσι ούτε το αναγνωρίζουν, ούτε δεσμεύονται από τις αποφάσεις του). Χώρες, με άλλα λόγια, που εδρεύουν στο έδαφός τους τεράστιες πολυεθνικές της Ενέργειας, οι οποίες έχουν «αποκλειστεί» ως επί το πλείστον από τα επιχειρηματικά κονσόρτσιουμ κινεζικών και άλλων ασιατικών πετρελαϊκών εταιρειών συνεκμετάλλευσης του σουδανικού πετρελαίου. Αυτός ο αποκλεισμός από την πίτα του σουδανικού ορυκτού πλούτου εξηγεί σε ένα σημαντικό βαθμό γιατί οι πολιτικοί «προϊστάμενοι» του ΔΠΔ έδωσαν εντολή στους εισαγγελείς του να δώσουν «προτεραιότητα» στο Νταρφούρ και στον Σουδανό Πρόεδρο, Ομάρ αλ Μπασίρ...

Από την άλλη, θα πρέπει να καταγραφούν οι αρνητικές αντιδράσεις της Κίνας και χωρών του Αραβικού Συνδέσμου και της Αφρικανικής Ενωσης απέναντι στην απόφαση του ΔΠΔ για ένταλμα σύλληψης κατά του Σουδανού Προέδρου. Η Κίνα, εδώ και χρόνια, για λόγους αρχής, αλλά και συμφέροντος (ένεκα της ενεργού παρουσίας της στο Σουδάν), έχει δείξει πως αποφεύγει να χρησιμοποιεί γνωστές τακτικές ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, όπως («ανθρωπιστικές», στρατιωτικές) επεμβάσεις και δικαστήρια με στόχο την ανάμειξή τους στις εσωτερικές υποθέσεις κυρίαρχων χωρών... Επιπροσθέτως, για παρόμοιους λόγους, αντιδρά αρνητικά στο ένταλμα σύλληψης κατά του Σουδανού Προέδρου και η Ρωσία (που μαζί με τις ΗΠΑ και την Κίνα είναι οι τρεις από τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που δεν έχουν υπογράψει την ιδρυτική συμφωνία του ΔΠΔ). Βέβαια, και οι δύο αυτές μεγάλες χώρες έχουν ανοίξει σημαντικές «δουλειές» στην Αφρική στον τομέα της Ενέργειας και όχι μόνον.

Σε κάθε περίπτωση, είναι βέβαιο πως η εξέλιξη αυτής της υπόθεσης θα καθορίσει αποφασιστικά όχι μόνον την τύχη του Σουδάν, αλλά και άλλων χωρών, που θα πέσουν, για τον άλφα ή βήτα λόγο, στο στόχαστρο ιμπεριαλιστικών δυνάμεων...

Με αφορμή τον τελευταίο ανασχηματισμό στην κυβέρνηση του Ούγκο Τσάβες, το ΚΚ Βενεζουέλας επαναδιατύπωσε την αντίληψή του για την πορεία και εξέλιξη της λεγόμενης Μπολιβαριανής Διαδικασίας. Σε συνέντευξη Τύπου, ο ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Οσκαρ Φιγκέρα, σημείωσε χαρακτηριστικά: «Δεν αρκούν οι αλλαγές σε πρόσωπα, αυτό που χρειάζεται πρωταρχικά είναι να αλλάξει ο χαρακτήρας του κράτους».

Οπως υπογραμμίζει το ΚΚ Βενεζουέλας, «αυτό που κυριαρχεί στη Βενεζουέλα είναι η αντίληψη του αστικού κράτους και αν δεν αλλάξει αυτό δεν μπορεί να προχωρήσει το λαϊκό επαναστατικό κράτος που θα μεταμορφώσει τις δομές της χώρας. Αν δεν αλλάξουμε αυτήν την αντίληψη, ο κάθε αξιωματούχος που θα τοποθετείται σε έναν οργανισμό θα αναπαράγει το ίδιο αστικό κράτος, την ίδια αστική κουλτούρα». Το στέλεχος του ΚΚ Βενεζουέλας σημείωσε επίσης: «Χρειάζεται να αλλάξουν τα κριτήρια για τους υπεύθυνους, ώστε να γίνονται αποτελεσματικοί ενάντια στη γραφειοκρατία και την κυβερνητική διαφθορά. Πρέπει να κατανοηθεί η αναγκαιότητα των οργανωμένων εργατών που ασκούν εξουσία ενάντια στο αστικό κράτος. Αν αυτό δεν αλλάξει, όποιος και να γίνει υπουργός, δε θα μπορέσει να λύσει τα ζητήματα της αναποτελεσματικότητας, της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας που υπάρχει μέσα στις κρατικές υπηρεσίες και στη βενεζουελάνικη κοινωνία».

Είναι, όμως, και χαρακτηριστικός ο τρόπος που απάντησε ο Ο. Φιγκέρα σε ερώτηση δημοσιογράφου, αν το ΚΚ Βενεζουέλας είναι διατεθειμένο να πλαισιώσει κάποιο υπουργείο. «Είμαστε μέρος, είπε, αυτής της επαναστατικής διαδικασίας, όχι για τους υπουργικούς θώκους ή προνόμια στην κυβέρνηση και την κρατική διοίκηση. Είμαστε με τη Διαδικασία από θέσεις προγραμματικές, σε σχέση με τη στρατηγική και την τακτική του Κόμματός μας και την εκτίμηση της πολιτικής ιστορικής στιγμής που βιώνουμε. Είμαστε πεπεισμένοι, από την πρώτη στιγμή που δηλώσαμε τη στήριξή μας στον Πρόεδρο Τσάβες και το κυβερνητικό πρόγραμμα, ότι ανοίγονται δυνατότητες για να προχωρήσουμε στην εθνική απελευθέρωση και στη συγκέντρωση δυνάμεων για το σοσιαλισμό».

Και κατέληξε: «Θα είμαστε με αυτήν τη Διαδικασία, ανεξάρτητα αν έχουμε ή δεν έχουμε αξιώματα, από το αν μας φέρονται καλά ή άσχημα. Αυτό που έχει σημασία για εμάς, είναι η ιστορική υπευθυνότητα και δέσμευση με ένα στρατηγικό πρόγραμμα με την εργατική τάξη και το λαϊκό κίνημα στη Βενεζουέλα και σε παγκόσμιο επίπεδο».

Εξάλλου το γεγονός ότι η ταξική πάλη και σύγκρουση θα οξυνθεί σε αυτήν τη λατινοαμερικάνικη χώρα δείχνει και η αντιπαράθεση των τελευταίων ημερών με μεγάλες εταιρείες τροφίμων του ντόπιου κεφαλαίου, που προσπαθεί να δημιουργήσει τεχνητές ελλείψεις για να ξεσηκώσει λαϊκή δυσαρέσκεια. Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το συμβάν που ερευνάται από τις υπηρεσίες της χώρας, μετά την ανεύρεση της σορού ενός βάρβαρα δολοφονημένου εργαζόμενου (γαζωμένος από σφαίρες και καμένος). Εκφράζεται φόβος ότι ανήκει σε εργαζόμενο της αλυσίδας κρατικών σούπερ μάρκετ «Μερκάλ» (πρόκειται για ένα κοινωνικό πρόγραμμα για την τροφοδοσία με φτηνά και ποιοτικά αγαθά πρώτης ανάγκης), τον Φρέντι Ντίας Μερσάνο, 43 χρόνων, που πριν από λίγο καιρό είχε καταγγείλει το γεγονός ότι μεγάλη ποσότητα τροφίμων κατέληξε σε ιδιωτική κλινική (από τις πιο ακριβές στο Καράκας). Είναι και αυτό ένα ακόμη δείγμα της σύγκρουσης που βρίσκεται σε εξέλιξη.