Την αγωνιστική εμπειρία τους για τη νικηφόρα μάχη που έδωσαν μαζί με το ΠΑΜΕ ενάντια στην απλήρωτη εργασία καταθέτουν σε ανοιχτή τους επιστολή οι εργαζόμενες των σούπερ μάρκετ «DIA»
«Ενα χρόνο πριν, ακούγαμε για απλήρωτους εργαζόμενους και πιστεύαμε ότι αυτό δε θα συμβεί ποτέ σε μας. Ακούγαμε για απεργία και νιώθαμε ότι είναι ο εφιάλτης μας, ο εφιάλτης κάθε εργαζόμενου που δεν θέλει να χάσει ένα μεροκάματο. Καταλαβαίναμε ότι πρέπει να παλέψουμε για τα προβλήματά μας, αλλά φοβόμασταν ότι θα χάσουμε τη δουλειά μας.
Ανακαλύψαμε όμως ότι η απεργία, η επίσχεση εργασίας και κάθε μορφή πάλης είναι όπλα στα χέρια μας. Ανακαλύψαμε ότι το σωματείο μας δεν είναι απλά το καταφύγιό μας, είναι το στρατόπεδό μας και οι άλλοι εργαζόμενοι οι συμπολεμιστές μας. "Καλά", θα πει κάποιος, "σε πόλεμο είμαστε;". Ναι, σε πόλεμο είμαστε. Κι αυτό τώρα το μάθαμε!
Γιατί, ενώ στην αρχή δείχναμε ανοχή απέναντι στο "καλό αφεντικό" μας, που "δυσκολευόταν" να μας πληρώσει, στην πορεία, όταν αποφασίσαμε να μη δείξουμε άλλη ανοχή, τότε είδαμε και την αλήθεια. Τότε καταλάβαμε ότι το αφεντικό δεν είναι και τόσο καλό όταν πρόκειται να υπερασπιστεί τα κέρδη του.
Τότε μάθαμε ότι και η αστυνομία δεν υπάρχει για να μας προστατεύει, αλλά για να μας τρομοκρατεί. Διμοιρίες των ΜΑΤ, σε βάρδιες, για να στηρίζουν τους απεργοσπάστες και να κρατούν ανοιχτό το κατάστημα του επιχειρηματία, αυτή είναι η "προστασία" που μας παρέχουν. Την ίδια "προστασία" που μας παρέχουν και οι ανήμποροι ελεγκτικοί μηχανισμοί σαν την Επιθεώρηση Εργασίας. Ανακαλύψαμε τελικά ότι τα ίδια προβλήματα αντιμετωπίζουν κι άλλοι εργαζόμενοι, σε άλλες δουλειές. Αρκετοί από αυτούς φώναζαν μαζί μας όταν απεργούσαμε, μας στήριζαν έξω από τα δικαστήρια και όταν μας συνέλαβαν διαμαρτύρονταν για να μας αφήσουν ελεύθερες. Εκεί γνωρίσαμε και τους εργαζόμενους από την επιχείρηση Καριπίδη. Αυτοί το είχαν περάσει ήδη αυτό το "σχολείο".
Καταλάβαμε ότι πίσω από τον επιχειρηματία - εργοδότη λειτουργούσε ολόκληρο σύστημα, με σχέδιο, με στόχους, με πολιτική. Αυτό που μας έλεγαν τα παιδιά του σωματείου, αστικό κράτος. Νάτος ο πόλεμος! Εργάτες από τη μια που δουλεύουν, παράγουν, μοχθούν για μια καλύτερη ζωή και από την άλλη επιχειρηματίες και βιομήχανοι που ζουν από τον ιδρώτα μας και επιδιώκουν να τους κοστίζουμε φθηνότερα.
Το είχαμε ακούσει πολλές φορές, αλλά τώρα το νιώθαμε δικό μας. Να φτιάξουμε το δικό μας κράτος, το κράτος όσων εργάζονται και μοχθούν. Μόνο τότε θα ησυχάσουμε. Θα απαλλαγούμε από το καθημερινό άγχος αν θα δουλέψουμε, αν θα σπουδάσουμε τα παιδιά μας, αν θα έχουμε γιατρό όταν θα αρρωστήσουμε.
Εχουμε πολύ δρόμο ακόμα. Αποκτήσαμε όμως και πολλή όρεξη. Θα αποκτήσουμε και εμπειρία. Δεν είμαστε στην αρχή. Την πείρα του ταξικού μας σωματείου και του ΠΑΜΕ θα την κάνουμε και δική μας πείρα. Σ' αυτό τον πόλεμο πρέπει να γίνουμε καλοί πολεμιστές και να μάθουμε και τους άλλους να πολεμούν. Να δυναμώσουμε το στρατό μας, να γίνει γνωστό το σχέδιό μας.
Το πιο σημαντικό όμως που αποκτήσαμε είναι ότι ΞΕΘΑΡΡΕΨΑΜΕ! Σπάσαμε το φόβο. Δε φοβόμαστε πια να παλέψουμε. Οσο πιο αποφασιστικά το κάνουμε, τόσα περισσότερα θα κερδίζουμε. Εχουμε σχέδιο. Εχουμε στόχο πια. Θα πείσουμε και τους άλλους εργαζόμενους να ξεθαρρέψουν. Αυτή είναι η δύναμή μας!
ΕΙΧΑΜΕ ΤΟ ΦΟΒΟ ΤΟΥΣ, ΤΩΡΑ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΦΟΒΟ.
Εργαζόμενες στα Dia στα Γιάννενα μετά τον πρώτο νικηφόρο αγώνα μας για τα δεδουλευμένα».
Την κρατική βία και τον προβοκατόρικο ρόλο των κουκουλοφόρων σε βάρος του κινήματος που καταδικάζει το ψήφισμα το οποίο έβγαλε χθες το Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ, ύστερα από το σχετικό κείμενο που κατέθεσαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, απέρριψαν η «Αυτόνομη Παρέμβαση» (ΣΥΡΙΖΑ) και οι «Παρεμβάσεις» (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Μ-Λ ΚΚΕ, ΝΑΡ κ.λπ.) γιατί δεν ήθελαν να καταδικάσουν τους κουκουλοφόρους!
Το ψήφισμα έχει ως εξής: «Η ΕΕ και το ΓΣ της ΑΔΕΔΥ καταγγέλλουν την άγρια επίθεση των ΜΑΤ, την εκτεταμένη χρήση χημικών ενάντια στους διαδηλωτές στο κέντρο της Αθήνας. Καταγγέλλουν την επίθεση σε εκπαιδευτικούς κάτω από τα γραφεία της ΔΟΕ (Σύνταγμα - Ξενοφώντος), τη χρήση χημικών γύρω και μέσα στο κτίριο και τον τραυματισμό τριών εκπαιδευτικών. Η ενέργεια αυτή στοχεύει στο χτύπημα και στην τρομοκράτηση του λαϊκού κινήματος για να περάσουν τα νέα βάρβαρα μέτρα που περιέχονται στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.
Η κυβέρνηση έχει την απόλυτη ευθύνη για το χτύπημα της απεργίας και της προβοκάτσιας που εκτυλίχθηκε στο Σύνταγμα. Για την εξέλιξη αυτή καταγγέλλουμε τον υπουργό Δημόσιας Τάξης.
Ταυτόχρονα, η ΕΕ και το ΓΣ της ΑΔΕΔΥ καταγγέλλουν τον προβοκατόρικο ρόλο των κουκουλοφόρων στο κίνημα. Οι κουκουλοφόροι αξιοποιούνται και εντάσσονται σε συγκεκριμένο σχέδιο υπονόμευσης και χτυπήματος του κινήματος. Μέσα στους κουκουλοφόρους δραστηριοποιούνται διάφοροι μηχανισμοί, υπηρεσίες και ασφαλίτες, έτοιμοι για κάθε προβοκάτσια και αποπροσανατολισμό.
Αυτοί οι μηχανισμοί βρίσκονται στην υπηρεσία τρομοκράτησης του λαού και του λαϊκού κινήματος. Ο λαός να απαντήσει στην κλιμάκωση του αυταρχισμού, στην επίθεση στα δικαιώματά του με οργάνωση και αντεπίθεση για την απόκρουση και την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Οι εκβιασμοί, η προβοκάτσια από τα όργανα του συστήματος, οι απειλές και η τρομοκρατία θα κλιμακωθούν. Τώρα απαιτείται οργάνωση και περιφρούρηση του αγώνα».
Η άρνηση των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να καταδικάσουν τους κουκουλοφόρους τι μπορεί να σημαίνει; Οτι υποθάλπουν την προβοκατόρικη δράση; Ο,τι και να σημαίνει, αποκαλύπτει για άλλη μια φορά την επικίνδυνη αντίληψή τους για το κίνημα. Η «Αυτόνομη Παρέμβαση» αρχικά είπε ότι θα υπερψηφίσει το ψήφισμα, αρκεί να προστεθεί μία ακόμα πρόταση. Η πρόταση προστέθηκε (είναι η δεύτερη παράγραφος, «η κυβέρνηση έχει την απόλυτη ευθύνη» έως «Δημόσιας Τάξης»), όμως η «Αυτόνομη Παρέμβαση» το καταψήφισε! Το επιχείρημά της ήταν ότι δεν μπορούν να μπουν στην ίδια μοίρα κυβέρνηση και κουκουλοφόροι. Λες και δε χρησιμοποιείται, αν δεν καθοδηγείται, η δράση τους από κρατικούς μηχανισμούς για να προβοκάρουν το λαϊκό κίνημα. Ανάλογο ήταν και το επιχείρημα των «Παρεμβάσεων», δηλαδή ότι η κυβέρνηση έριξε «δύο τόνους χημικά και εσείς θέλετε να βγάλετε ψήφισμα καταδίκης των κουκουλοφόρων». Τέτοια αντίληψη έχουν οι δήθεν αντικαπιταλιστές.
Η επιχειρηματολογία τους, που πασχίζει τάχα να αντιπαραθέσει την κρατική καταστολή στη δράση των κουκουλοφόρων - προβοκατόρων, δεν είναι απλά επικίνδυνη για το οργανωμένο κίνημα. Δείχνει τυχοδιωκτισμό.
Πρέπει οι εργαζόμενοι να βγάλουν συμπεράσματα και απ' αυτήν την τακτική τους για το ρόλο τους. Γιατί, αντικειμενικά, η δράση των κουκουλοφόρων λειτουργεί συμπληρωματικά στις κρατικές δυνάμεις καταστολής, τροφοδοτούν την προβοκάτσια, την κρατική βία και τρομοκρατία. Δίνουν το πρόσχημα για να χτυπηθεί το κίνημα, ενώ μηχανισμοί αξιοποιούν τη δράση των κουκουλοφόρων για να το τσακίσουν. Η θέση αυτή είναι η πολιτική θέση των πολιτικών δυνάμεων που δρουν μέσα από αυτές τις παρατάξεις που εμφανίζονται ως δήθεν φιλολαϊκές. Πρόκειται για μια καιροσκοπική τακτική, που προκαλεί μεγάλη ζημιά στο εργατικό και λαϊκό κίνημα.