Ο Σταύρος Παράβας γεννήθηκε στα Τουρκοβούνια, το 1937. Οι γονείς του ήταν πρόσφυγες. Ο πατέρας του ασθματικός και η μάνα του έφυγε από τη Μικρά Ασία με μια ρόμπα. Εγκυος έφτασε στο Ναύπλιο. Μετά εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα. Ο Σταύρος Παράβας αναγκάστηκε να κάνει διάφορες δουλειές του ποδαριού για να βοηθήσει την οικογένεια. Δούλεψε στην αγορά, σε καφενεία, έκανε θελήματα. Μαθήτευε τότε στο 5ο Γυμνάσιο. Ο καθηγητής της Μουσικής, ονόματι Χάγιος, αντιλήφθηκε ότι είχε ικανότητες για κάτι καλύτερο. Μετά τον Εμφύλιο, πήγαιναν - όπως ο ίδιος έλεγε - και έπαιζαν διάφορα σκετσάκια για τους ασθενείς στα νοσοκομεία. Τότε ο καθηγητής του τον ώθησε να πάει σε δραματική σχολή. Πήγε για εισαγωγικές εξετάσεις στη σχολή του Κωστή Μιχαηλίδη κι εκείνος του ζήτησε να εξεταστεί στο ρόλο του Σάιλοκ από τον «Εμπορο της Βενετίας».
Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο πλάι στην Κατερίνα, με «Το πρώτο ψέμα». Αμέσως μετά συνεργάστηκε με τους Ντίνο Ηλιόπουλο και Βίλμα Κύρου. Στο μεταξύ είχε εμφανιστεί ήδη στον κινηματογράφο το 1960 στην ταινία «Χριστίνα». Επαιξε σε πολλές άλλες ταινίες: «Η Αλίκη στο Ναυτικό» (1961) (δόκιμος με βαλίτσα), «Το έξυπνο πουλί» (1961), «Ο σκληρός άντρας» (1961), «Ο Μιχαληός του 14ου συντάγματος» (1962), «Οταν λείπει η γάτα», (1962), «Ο γαμπρός μου, ο δικηγόρος» (1962), «Μικροί και μεγάλοι εν δράσει...» (1963), «Εκλεψα τη γυναίκα μου» (1964), «Ευτυχώς... τρελάθηκα!» (1966), «Η βουλευτίνα» (1966), «Το κοροϊδάκι της πριγκιπέσας» (1971), κ.ά.
Η κινηματογραφική θητεία του συνεχίστηκε με ταινίες, στις οποίες πρωταγωνιστούσε ή έπαιζε σε μικρότερους ρόλους. Παράλληλα, έπαιζε σε μουσικές κωμωδίες και επιθεωρήσεις, συνεργαζόμενος με τον Κώστα Χατζηχρήστο. Υπηρέτησε αυτό το θεατρικό είδος επί πολλά χρόνια, κάνοντας μερικά πολύ γνωστά επιθεωρησιακά νούμερα: «Ντένις ο τρομερός», «Ντιρλαντά», «Ο Τζιμ ο νέγκρος» κ.ά. Ακολούθησαν ρόλοι κλασικού ρεπερτορίου: «Πλούτος» (στην Επίδαυρο με το Εθνικό Θέατρο), «Σάββατο, Κυριακή, Δευτέρα», «Ιππείς» (με το «Αμφι-Θέατρο» του Σπ. Ευαγγελάτου), «Ψύλλοι στ' αυτιά» (με το θίασο Καλογεροπούλου), «Εκκλησιάζουσες», «Μονό ζευγάρι» (με συμπρωταγωνιστή τον Νίκο Κούρκουλο), «Σκουπίδια», «Τα Χριστούγεννα των Κουπιέλο», «Ζορμπάς» κ.ά. Στην τηλεόραση εμφανίστηκε στα σίριαλ: «Το φάντασμα», «Τα αδέρφια», «Οικογένεια Μουσαμά».
Να σημειωθεί ότι η Απριλιανή δικτατορία, θεωρώντας ότι έκανε προπαγάνδα εναντίον της, με έναν επιθεωρησιακό ρόλο που έπαιζε στη διάρκεια μιας παράστασης, τον συνέλαβε και τον εξόρισε για αρκετούς μήνες.
Το ΥΠΠΟ, εκφράζοντας θλίψη για το θάνατό του, ανακοίνωσε ότι θα κηδευτεί δημοσία δαπάνη, την Τετάρτη, στις 5 το απόγευμα, στο Νεκροταφείο Καισαριανής.
«Αλωνίζει» την πολιτιστική κληρονομιά των Αβορίγινων και της Αυστραλίας, εν γένει, η ενεργειακή πολυεθνική «Γουντσάιντ Πετρόλεουμ», η οποία, κρυφά από τον κόσμο και τους επιστήμονες, αλλά εν γνώσει της κυβέρνησης, μετακίνησε 170 λαξευμένους βράχους των ιθαγενών της ηπείρου, για να κατασκευάσει εγκαταστάσεις φυσικού αερίου.
Σύμφωνα με την εφημερίδα «Σίντνεϊ Μόρνινγκ Χέραλντ» στην επιχείρηση της μετακίνησης δε συμμετείχαν αρχαιολόγοι, ενώ είναι άγνωστο το πού βρίσκονται τα έργα. Η εταιρεία περιορίστηκε να δώσει φωτογραφίες στην εφημερίδα, με τον εκπρόσωπό της να υποστηρίζει ότι η μετακίνηση ήταν «επιτυχής» και τα έργα τέχνης «δεν υπέστησαν καταστροφές».
Η τοποθεσία των έργων (η χερσόνησος Μπάραπ στη Δ. Αυστραλία) είναι «εκμεταλλεύσιμη» από την πολυεθνική εταιρεία, παρότι έχει χαρακτηριστεί ως ένα από τα αρχαιότερα τεκμήρια της ανθρώπινης εξέλιξης και συγκρίνεται με το Στόουνχεντζ στη Βρετανία και τα σπήλαια Λασκώ στη Γαλλία. Ηδη, από το 1960 η τοπική κυβέρνηση «έχρισε» την κοιλάδα ως κέντρο φυσικών πρώτων υλών, με αποτέλεσμα στη δεκαετία του 1980 να μετακινηθούν χιλιάδες αρχαία πέτρινα έργα τέχνης των Αβορίγινων, ενώ πολλά καταστράφηκαν όταν η πολυεθνική κατασκεύασε τις πρώτες εγκαταστάσεις της. Κι ενώ πέρυσι η κυβέρνηση συμφώνησε να εντάξει τα πέτρινα έργα στον εθνικό κατάλογο πολιτιστικής κληρονομιάς, εξαίρεσε την περιοχή της «Γουντσάιντ», δίνοντας έγκριση για νέες εγκαταστάσεις.
Ο Κεν Μαλβάνι, ένας από τους αρχαιολόγους, οι οποίοι μελετούν χρόνια την περιοχή, συνέκρινε τις ενέργειες της εταιρείας με την κλοπή των Γλυπτών του Παρθενώνα. «Η φυσική τοποθεσία των λαξευμάτων είναι ζωτικής σημασίας, ώστε να γίνει κατανοητό το πώς οι ίδιοι οι άνθρωποι αλληλεπιδρούσαν με το περιβάλλον», τόνισε.
Το Φεστιβάλ «Πειραιάς - Καλοκαίρι 2008» φιλοξενεί, αύριο, στο «Βεάκειο», την παράσταση «Ελένη» του Ευριπίδη. Σκηνοθεσία Θοδωρής Αθερίδης, μετάφραση - μετεγγραφή Μαριαλένα Κωτσάκη, σκηνικά - κοστούμια Μανόλης Παντελιδάκης, μουσική Γιώργης Χριστοδούλου, χορογραφία Μάρθα Κλουκίνα, φωτισμοί Λευτέρης Παυλόπουλος. Με τους Σμαράγδα Καρύδη, Θοδωρή Αθερίδη, Γιάννη Βούρο, Γιώργο Καπουτζίδη, Γιώργο Κορμανό, Θανάση Αλευρά, Ανδρέα Νάτσιο, Νατάσα Κοτσοβού, κ.ά. Τραγωδία ή κωμωδία; Σάτιρα, ερωτική ιστορία ή μια φάρσα των θεών; Το πιο παράξενο έργο του Ευριπίδη σε μια ανατρεπτική παράσταση γεμάτη χιούμορ, σασπένς και διασκευασμένες γνωστές ελληνικές μελωδίες, τραγουδισμένες από 10μελή χορό.
Κρήτης ηχοχρώματα στις 18/9 (9μ.μ.), στο θέατρο «Αλέξης Μινωτής» στο Αιγάλεω, στο Μπαρουτάδικο, στη βραδιά που συνδιοργανώνουν ο Σύλλογος Κρητών Αιγάλεω και ο δήμος Αιγάλεω. Εμφανίζονται δύο αξιόλογοι καλλιτέχνες, δεξιοτέχνες στη λύρα, στη μάντολα και στο κρητικό τραγούδι, οι Πάρις Περυσινάκης και Βασίλης Σταυρακάκης. Μαζί τους οι Γιώργης Δαγαλάκης και Χαρίλαος Παπαδάκης, στη λύρα και στο τραγούδι. Τη βραδιά πλαισιώνει χορευτικό σχήμα του Συλλόγου Κρητών Αιγάλεω, με επικεφαλής τους Γιώργη και Παναγιώτη Φραγκάκης. Είσοδος ελεύθερη.