ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

ΓΕΡΜΑΝΙΑ - ΝΟΤΙΑ ΚΟΡΕΑ 1-0

Η ώρα των απαντήσεων

Ικανοί για το καλύτερο. Αυτό δήλωναν οι Γερμανοί διεθνείς όταν πριν το Μουντιάλ δέχονταν σωρεία κριτικών απο τον Τύπο και όχι μόνο της χώρα τους, σχετικά με την πορεία τους στο φετινό Μουντιάλ. Και από χτες δίνουν πλέον τις δικές τους απαντήσεις. Η Γερμανία επικρατήσε της Νότιας Κορέας με 1-0 και πήρε την πρόκριση για τον τελικό της Κυριακής, κάτι που σε πολλούς φαινόταν όνειρο πριν την έναρξη των αγώνων. Ενα γκολ του Μπάλακ στο 75` σταμάτησε τις ελπίδες των Νοτιοκορεατών να συνεχίσουν να γράφουν ιστορία και έδωσε το δικαίωμα στους Γερμανούς να ξαναδιεκδικήσουν το βαρύτιμο τρόπαιο. Τα «πάντσερ» του Ρούντι Φέλερ πήραν την πρόκριση με το γνωστό τους σκορ (τρίτο 1-0 μετά από την Παραγουάη και τις ΗΠΑ) αφού εγκλώβισαν τους «οικοδεσπότες» που με δυσκολία έβρισκαν το δρόμο προς την περιοχή του Καν. Βέβαια, ακόμα και όταν μερικές φορές το κατάφεραν αυτό, έπεσαν πάνω στον τερματοφύλακα της Μπάγερν που επιβεβαίωσε την κλάση του. Αντίθετα, το αργό παιχνίδι των Γερμανών με την κλειστή άμυνα και τις αντεπιθέσεις καρποφόρησε στο 75`. Ο Βέλγος διαιτητής Μέγερ έδειξε την κίτρινη κάρτα στους Μπάλακ, Νόιβιλ, Λι Μιν Σουνγκ.

ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Καν, Μέτζελντερ, Ράμελοφ, Λίνκε, Φρινγκς, Σνάιντερ (75` Γέρεμις), Χάμαν, Πάλακ, Μπόντε, Κλόζε (62` Μπίρχοφ), Νόιβιλ (88` Ασαμόα).

Ν. ΚΟΡΕΑ: Λι Βουν Γιάε, Τσόι Ζιν Σουλ (56` Λι Μιν Σουνγκ), Χονγκ Μιούνγκ Μπο (80` Σέολ Κι Χιέον), Κιμ Τάε Γιούνγκ, Παρκ Ζι Σονγκ, Σονγκ Τσονγκ Γκουγκ, Γιού Σανγκ Τσουλ, Λι Γιούνγκ Πιο, Τσα Ντου Ρι, Χβανγκ Σουν Χονγκ (54` Αν Γιούνγκ Χβαν), Λι Τσουν Σου.

Sportidea

Ο Μπάλακ σκοράρει και στέλνει τη Γερμανία στον τελικό και τους Γερμανούς στον... έβδομο ουρανό

Ο Μαραντόνα, η «Αdidas» και ο Μπους

To ποδόσφαιρο είναι ένα κομμάτι της ζωής. Μοιάζει πολύ με τη ζωή. Κανείς δεν έρχεται στη ζωή για να πεθάνει. Κανείς δεν κατεβαίνει στο γήπεδο για να χάσει. Το ποδόσφαιρο είναι μια υπόθεση που αφορά σύνολα. 'Η θα κερδίσουν όλοι μαζί ή θα χάσουν όλοι μαζί. Ακόμα κι αν κάποιος από τους χαμένους «ξεχωρίσει» το τελικό αποτέλεσμα που θα τον σφραγίσει θα είναι η ήττα. Η ήττα της ομάδας. Αν όλοι θυμούνται τις μαγικές ενέργειες του Μαραντόνα στο Μουντιάλ του 1986 είναι γιατί τότε η Αργεντινή πήρε τον τίτλο. Ο Μαραντόνα έκανε μαγικές ενέργειες και στο Μουντιάλ του 1990. Λίγοι τις θυμούνται. Γιατί τότε η Αργεντινή το έχασε το κύπελλο.

***

Στο ποδόσφαιρο, όπως και στη ζωή, ο ατομισμός πληρώνεται. Κάνει κακό. Το άτομο γίνεται χρήσιμο μόνο αν υποτάξει το «εγώ» του στο «εμείς». Στην αντίθετη περίπτωση, είτε γελοιοποιείται είτε χαντακώνει την ομάδα. Αυτό δε σημαίνει ότι το στοιχείο της προσωπικότητας ακυρώνεται στο ποδόσφαιρο. Ισα ίσα. Το στοιχείο της προσωπικότητας παίζει καθοριστικό ρόλο. Είτε ανήκεις στις ποδοσφαιρικές «ιδιοφυΐες είτε ανήκεις στους «μοιραίους» παίκτες. Μόνο που αυτή η προσωπικότητα δεν μπορεί ποτέ να ολοκληρωθεί πέρα και έξω από την ομάδα. Οπως και στη ζωή.

***

Το ποδόσφαιρο είναι τόσο δημοφιλές διότι μοιάζει τόσο πολύ με τη ζωή. Μια τόσο δημοφιλής υπόθεση δε θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη από εκείνους που θέλουν να καθορίζουν τις ζωές των ανθρώπων. Εταιρίες, κυβερνήσεις, κοινωνικοί σχηματισμοί προσπαθούν, μέσω του μηχανισμού της ταύτισης με την α΄ ή β΄ ποδοσφαιρική ομάδα, να κερδίσουν, προσεταιριζόμενοι την «πελατεία» του αθλήματος.

Πρώτον, γιατί οι τεράστιες μάζες των ανθρώπων που παθιάζονται με τη μπάλα, αποτελούν ταυτόχρονα τεράστιες και ως εκ τούτου κερδοφόρες αγορές.

Δεύτερον, γιατί σε ένα άθλημα με τέτοια απήχηση η δυνατότητα να επιβάλεις τη δύναμή σου, τα συμφέροντά σου, να προκαθορίζεις και να ελέγχεις την εξέλιξή του, συνιστά ένα παιχνίδι εξουσίας.

Τρίτον, γιατί ακόμα κι αν το ποδόσφαιρο, όπως και η ζωή, έχουν στιγματιστεί στις μέρες μας από τον κοινωνικό κανιβαλισμό που ισχυρίζεται ότι «ο πρώτος είναι τα πάντα, ο δεύτερος δεν είναι τίποτα», εντούτοις ποτέ δεν θα πάψει η αμφιβολία μήπως τελικά «οι έσχατοι έρθουν πρώτοι». Και μόνο αν είσαι μέσα στα «κόλπα» μπορείς να παρέμβεις ώστε να ελαχιστοποιήσεις αυτόν τον - πάντα υπαρκτό - κίνδυνο...

***

Από δω και πέρα είναι που αρχίζει το παιχνίδι να γίνεται «σικέ». Και όπως και στη ζωή, έτσι και στο ποδόσφαιρο, όσο πιο τερατώδης γίνεται η δύναμη των ισχυρών, τόσο πιο εξόφθαλμο γίνεται το «στήσιμο». Πάρτε για παράδειγμα το Μουντιάλ. Οπως και στη ζωή έτσι και εδώ υπάρχουν κανόνες, θεωρητικά. Ο κανόνας λέει ότι πρέπει να εφαρμόζεται το Διεθνές Δίκαιο. Τρίχες. Οι βόμβες πέφτουν βροχή. Από Κοσσυφοπέδιο και Ιράκ μέχρι Αφγανιστάν. Ο κανόνας λέει ότι όταν ένα γκολ, όπως του Βελγίου κατά της Βραζιλίας, είναι κανονικό δεν το ακυρώνουμε. Ξανά τρίχες. Ο κανόνας εφαρμόζεται λίγο παραλλαγμένος: Ισχύει με προϋπόθεση το ποιος βάζει και το ποιος «τρώει» το γκολ. Οπως και με τις βόμβες. Το θέμα είναι ποιος τις ρίχνει...

Οι κατέχοντες την εξουσία λένε πως όταν οι στρατιώτες τους ρίχνουν βόμβες κατά αμάχων έκαναν «λάθος». Πόσα εξεπίτηδες «λάθη» είδαμε σε αυτό το Μουντιάλ από τους «καμικάζι - διαιτητές», όχι του NATO ή της ΕΕ, αλλά της ΦΙΦΑ; Το ερώτημα που υπάρχει είναι: Μα καλά, δεν τους ενδιαφέρει που πλέον βλέπει όλος ο κόσμος ότι το έχουν παραξηλώσει; Και ακόμα ένα: Γιατί - ειδικά σε αυτό το Μουντιάλ - το έχουν παραξηλώσει;

***

Ξεκινώντας από το δεύτερο, η απάντηση είναι ότι τώρα ίσως είναι η ώρα για τις εταιρίες (σ.σ.: όπως και με το NATO ή με την ΕΕ, έτσι και με τη ΦΙΦΑ το κουμάντο το κάνουν οι εταιρίες) να κάνουν το αλματώδες άνοιγμα στις τεράστιες αγορές της Ασίας και της Ιαπωνίας. Αν λοιπόν, πρέπει για ένα τόσο «ευγενικό» σκοπό να σφαγιαστούν οι ομάδες της Ισπανίας, της Ιταλίας ή της Πορτογαλίας, θα σφαγιαστούν... Μα δεν τους ενδιαφέρει - για να επιστρέψουμε στο πρώτο - ότι με αυτό τον απροσχημάτιστο τρόπο διώχνουν κόσμο από το ποδόσφαιρο και ότι το απαξιώνουν; Οχι, δε τους ενδιαφέρει. Γιατί γνωρίζουν ότι το ποδόσφαιρο, όπως και η ζωή, θα παραμείνουν δημοφιλή.

Επομένως, αυτό το Μουντιάλ είναι πολύ χρήσιμο για την εξαγωγή συμπερασμάτων. Κατ' αρχάς, έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που οι «αφεντάδες» του αθλήματος (όπως και της ζωής) έχουν αποτινάξει κάθε πρόσχημα και φύλλο συκής. Επιπλέον, ασελγούν κατά του ποδοσφαίρου (όπως και κατά της ζωής) προσπαθώντας να νομιμοποιήσουν στη συνείδηση των ανθρώπων ότι ο υπέρτατος κανόνας είναι «το δίκαιο του ισχυρού».

Ομως - και εδώ είναι το βασικό - ό,τι και να κάνει η «Adidas», η «Nike» ή η εταιρία οπλικών συστημάτων «Λόκχιντ», ό,τι και να κάνει το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, ή η ΦΙΦΑ, ό,τι και να κάνει ο Μπλάτερ ή ο Μπους, το βασικό στοιχείο του παιχνιδιού παραμένει: Πρωταγωνιστές του παιχνιδιού είναι αυτοί που παίζουν μέσα στο γήπεδο. Είναι αυτοί που τελικά πάντα θα έχουν τη δύναμη - αν ποτέ αποφασίσουν - να πετάξουν έξω από το γήπεδο και τους πουλημένους διαιτητές και τα αφεντικά τους. Γιατί, πολύ απλά, χωρίς αυτούς, τους παίκτες στο ποδόσφαιρο (και τους λαούς στη ζωή) παιχνίδι δεν υπάρχει...

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΒΡΑΖΙΛΙΑ - ΤΟΥΡΚΙΑ

Εχουν τους λόγους τους

Μπορεί ο άλλος ημιτελικός να αρχίζει σήμερα στις 14:30, όμως για τους δύο «μονομάχους», Βραζιλία και Τουρκία, το εναρκτήριο λάκτισμα έχει ακουστεί εδώ και μέρες. Τόσο από τη μία πλευρά όσο και από την άλλη, έχει ξεκινήσει ένας πόλεμος δηλώσεων. Οι μεν γείτονες, έχουν απωθημένα για την ήττα τους από την «σελεσάο» στη φάση των ομίλων και την αντιμετώπιση που είχε η Εθνική τους, όμως από την άλλη, οι παίκτες του Σκολάρι θέλουν να πάρουν τη νίκη, με πιο καθαρό τρόπο. Μάλιστα, μέσα σε όλα ήρθαν να προστεθούν και οι δηλώσεις του Ριβάλντο, πως οι Τούρκοι πρέπει να τους ευγνωμονούν για τη νίκη τους επί της Κόστα Ρίκα που τους βοήθησε να μην αποκλειστούν.

Στον αγωνιστικό τομέα, ο Λουίζ Φελίπε Σκολάρι είναι ικανοποιημένος για την κατάσταση που βρίσκεται ο Ρονάλντο, καθώς θα δώσει κανονικά το «παρών». Στην αντίπερα όχθη, οι εμφανίσεις του Χακάν Σουκούρ, δεν έχουν πείσει τον Σενόλ Γκιουνές πως μπορεί να αντεπεξέλθει με επιτυχία στις δυσκολίες του αγώνα. Ετσι αναμένεται να ξεκινήσει το παιχνίδι ο Ιλχάν Μανσίζ που πέτυχε και το ... χρυσό τέρμα απέναντι στην Σενεγάλη.

ΤΑ ΜΑΤΣ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ

Θολό τοπίο

Η τύχη, η μαχητικότητα αλλά και η διαιτησία έστειλαν τη Νότια Κορέα στον παράδεισο και την Ισπανία στην ... κόλαση στους προημιτελικούς του Σαββάτου. Οι συνδιοργανωτές κατάφεραν να ανατρέψουν για άλλη μια φορά τα προγνωστικά και να πάρουν την πρόκριση για τους «4» της διοργάνωσης. Αντίθετα, η Ισπανία δίκαια φωνάζει για τις αποφάσεις του Αιγύπτιου διαιτητή, Γκαμάλ Γκαντούρ και του βοηθού του, καθώς τους ακύρωσαν δύο κανονικά τέρματα, οδηγώντας έτσι το παιχνίδι στα πέναλτι.

Αν και τα 90' βρήκαν τις δύο ομάδες ισόπαλες με 0-0, οι Ιβηρες θα μπορούσαν να είχαν πάρει τη νίκη με τα τέρματα των Ελγέρα (49') και Μοριέντες (93'). Ομως, ύστερα και από τα 30' της παράτασης, οι Νοτιοκορεάτες ήταν πιο εύστοχοι από τους αντιπάλους τους και επικράτησαν με 5-3 στα πέναλτι. Μάλιστα, ο κορυφαίος Ισπανός του αγώνα, Χοακίν, φάνηκε να έχει ενοχλήσεις στους προσαγωγούς και λόγω αυτού του προβλήματος αστόχησε στο κρίσιμο πέναλτι δίνοντας την πρόκριση στους Ασιάτες.

Στο άλλο παιχνίδι του Σαββάτου, η Τουρκία, με ένα τέρμα του Ιλχάν Μανσίζ, στο 4' της παράτασης επικράτησε με 1-0 της ομάδας έκπληξης της διοργάνωσης Σενεγάλη και πήρε το εισιτήριο για τα ημιτελικά. Οι γείτονες, φάνηκαν πιο αποφασισμένοι να πάρουν την νίκη και μάλιστα, πλήρωσαν με το ίδιο νόμισμα τους αντιπάλους τους για τη νίκη επί της Σουηδίας, στον ... ξαφνικό θάνατο.