«Ο πραγματικός ουμανισμός, η αληθινή αγάπη για τον άνθρωπο προϋποθέτουν το μίσος για τους εχθρούς της ανθρωπότητας». Αυτή ήταν η άποψη του Μαρξ. Ας πάμε τώρα στις ΗΠΑ.

Στις ΗΠΑ φτιάχνουν όπλα (και τα χρησιμοποιούν) για να σώσουν τον κόσμο από τους «κακούς». Δισεκατομμύρια επί δισεκατομμυρίων δολαρίων διατίθενται για την κατασκευή «έξυπνων βομβών». Και γιατί; Επειδή οι ΗΠΑ (κυβέρνηση, οικονομικοί κολοσσοί, στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα) αγαπούν τον άνθρωπο και θέλουν να προστατέψουν την ανθρωπότητα...

Αυτή η «αγάπη προς τον άνθρωπο» αποτυπώνεται περίτρανα στο ίδιο το εσωτερικό των ΗΠΑ, όπου οι τελευταίες έρευνες μιλούν:

α) για 45 εκατομμύρια Αμερικανούς πολίτες που διαβιούν κάτω από το επίπεδο της φτώχειας,

β) για πάνω από 100.000 ανθρώπους που περιφέρονται άστεγοι, ζουν κάτω από τις γέφυρες και αναζητούν κατάλυμα σε χαρτόκουτα (Χρ. Κάτσικας, «Νέα», 22/8/2002),

γ) για περίπου 50 εκατομμύρια ανθρώπους που το σύστημα της ιδιωτικής εκπαίδευσης τους έχει καταστήσει αναλφάβητους,

δ) για πάνω από 40 εκατομμύρια ανθρώπους που το ιδιωτικοποιημένο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης τους απαγορεύει την πρόσβαση σε ιατρική και φαρμακευτική φροντίδα,

ε) για τη «φιλοξενία» του μισού (!) σχεδόν μαύρου πληθυσμού της χώρας τουλάχιστον από μια φορά στις αμερικανικές φυλακές.

Υπάρχει άραγε ακόμη κάποιος που να αμφιβάλει για την «αγάπη» των ΗΠΑ προς τον άνθρωπο και τα δικαιώματά του;..

***

***

Είναι προφανές, λοιπόν, ότι η «αντιτρομοκρατία» δεν αφορά μόνον στους τρομοκράτες. Ο κύριος στόχος της είναι η ίδια η κοινωνία. Η τελευταία έχει μόνον ένα «δικαίωμα»: Να παρακολουθεί, από τις τηλεοπτικές κλειδαρότρυπες, τη ...σταυροφορία.

Δεδομένου ότι βρισκόμαστε ενώπιον μιας ακόμα «ειρηνευτικής» αποστολής στο Ιράκ και επειδή ξαναρχίζει η συζήτηση περί «ανθρωπισμού» των βομβαρδιστών, ας θυμίσουμε μια ιστορία:

Η Κάθριν Μπόλκοβατς διατέλεσε επικεφαλής της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ στο Σεράγεβο. Εκανε όμως ένα «λάθος». Αποκάλυψε ότι οι άντρες της «ειρηνευτικής» δύναμης που έχει «καταλάβει» τη Βοσνία, επιδίδονταν σε εμπόριο λευκής σαρκός. Σύμφωνα με τα στοιχεία που προσκόμισε, οι «ειρηνευτές» λειτουργούσαν ως κοινοί προαγωγοί 14χρονων κοριτσιών.

«Οσα κορίτσια αρνούνταν» να τεθούν στη δούλεψη των «ειρηνευτών», τα «κλείδωναν σε δωμάτια και τα άφηναν χωρίς φαγητό για πολλές μέρες. Αν συνέχιζαν να αρνούνται, τα έδεναν και τα βίαζαν οι ιδιοκτήτες των μπαρ και οι συνεργάτες τους», σημείωναν οι «Τάιμς», στις αρχές του περασμένου Αυγούστου. Οι «συνεργάτες» - όπως αποκάλυψε η Μπόλκοβατς - ήταν οι «ειρηνευτές»...

Το «λάθος» να ξεσκεπάσει το εμπόριο λευκής σάρκας από τους «ανθρωπιστές», η Μπόλκοβατς το πλήρωσε με την απόλυση από τη δουλιά της, την αμερικανική εταιρία «Dyn Corp». Φυσικά αποπέμφθηκε και από τη διεθνή δύναμη του ΟΗΕ. Ωστόσο επέμεινε. Προσέφυγε στα δικαστήρια. Το δικαστήριο τη δικαίωσε. Δικαίωσε, ταυτόχρονα, και την καταγγελία της: Η μαζική εκπόρνευση των κοριτσιών άρχισε το 1992. Ταυτόχρονα με την εισβολή των «ειρηνευτών» στη Βοσνία.

Η ιστορία είναι χρήσιμη, διότι, πέραν του γεγονότος ότι αρχίζει - όπως είπαμε - η νέα «ειρηνευτική»... καταιγίδα στο Ιράκ, τυγχάνει ο κ. Μίλερ να έχει διατελέσει πρέσβης των ΗΠΑ στη Βοσνία κατά την περίοδο που η μαζικής «ειρηνευτική» εκπόρνευση βρισκόταν σε εξέλιξη. (Παρεμπιπτόντως: η σύζυγός του μας έδινε μαθήματα πρόσφατα γύρω από την αντιμετώπιση του φαινομένου της κακοποίησης γυναικών)...