ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Βασικός ...Πουλόπουλος

«Νταβατζήδες» και με το νόμο!

Αν μαζευτούν όλες οι δηλώσεις που είχαν γίνει μέχρι χτες για τον «βασικό μέτοχο» από την κυβέρνηση, αν συγκεντρωθούν όλα εκείνα τα «πατριωτικά» ...μολών λαβέ των υπουργών απέναντι στην Κομισιόν για τις προκλήσεις της κατά του ελληνικού Συντάγματος, θα μπορούσε να εκδοθεί ολόκληρος τόμος.

Η κυβέρνηση κατέστησε τη «διαφάνεια» και τη «διαπλοκή» προεκλογική παντιέρα, από το Μάρτη και μετά την αναβάθμισε σε σημαία «χρηστής διοίκησης», και τώρα να: Η «σεμνή» και «ταπεινή» προπαγάνδα είχε την τύχη που αρμόζει στις σημαίες ευκαιρίας. Υποστολή και αναδίπλωση! Τέτοια αναδίπλωση και υποστολή σημαίας είχαμε να δούμε - τηρουμένων των αναλογιών - από εκείνο το βράδυ των Ιμίων...

Κάπου εδώ έληξε και ο «πόλεμος» της κυβέρνησης με τους «νταβατζήδες». Οσο για τα «γαυγίσματα» που θα ακολουθήσουν, όπως και τα άσφαιρα πυρά που προηγήθηκαν, είναι η συνήθης τακτική που ακολουθείται από όσους έχουν βάλει την ουρά στα σκέλια...

Κατά τα λοιπά, το ΠΑΣΟΚ πανηγυρίζει. Αλλά εδώ δεν υπάρχει κάποια έκπληξη. Αλλωστε, αυτοί έχουν παράδοση να πανηγυρίζουν, όταν υποστέλλονται οι σημαίες. Το έκαναν στα Ιμια, δε θα το έκαναν με τον Μπόμπολα;..

ICON

Στην ιστορία του ποδοσφαίρου έχουν μείνει «ιστορικές» κάποιες αποκρούσεις τερματοφυλάκων. Εχει γίνει μύθος πια εκείνη η απόκρουση του Μπανκς στην κεφαλιά του Πελέ. Στην Ελλάδα, δε, όλοι θυμούνται την απίθανη απόκρουση του Σαργκάνη στην κεφαλιά του Τσιριμώκου. Προχτές, άλλη μια απόκρουση τερματοφύλακα έγραψε ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Η απίθανη απόκρουση του Νικοπολίδη στο ματς μεταξύ Καλαμαριάς - Ολυμπιακού θύμισε πως μπορεί το ανθρώπινο σώμα - όταν επικοινωνεί με τον ανθρώπινο εγκέφαλο - να καταργήσει τους νόμους του χρόνου και της βαρύτητας!

Αντί, όμως, στην ποδοσφαιρική Ελλάδα η συζήτηση να περιστρέφεται γύρω από αυτήν την απόκρουση (στιγμή εκπληκτικότερη ακόμα κι από τα πέντε χτεσινά δοκάρια της ΑΕΚ), το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο περί άλλα τυρβάζει.

Τα τελευταία νέα από το ελληνικό πρωτάθλημα, για τα οποία μιλάνε οι αθλητικές εφημερίδες και ο αθλητικός ηλεκτρονικός Τύπος, είναι τα νέα από την ...«παράγκα».

Ετσι, μετά την αστεία τιμωρία του παίκτη του Παναθηναϊκού, του Γκούμα, που έπεισε τους δικαστές ότι δεν έβρισε, ούτε χειροδίκησε κατά του διαιτητή (κι ας έδειχνε άλλα το βίντεο), προχτές είχαμε την εξαφάνιση των ποινών του παίκτη Λυμπερόπουλου, της ΑΕΚ, που, ενώ αρχικά έφαγε τρεις αγωνιστικές επειδή συνεπλάκη με αντίπαλό του, έγινε έφεση και οι δικαστές τού έριξαν τελικά ποινή μόνο μίας αγωνιστικής, κάνοντας χρήση παλιότερης αντίστοιχης απόφασης για παίκτη του Ολυμπιακού, που λήφθηκε την εποχή της «παράγκας», που υποτίθεται ότι έχει ξηλωθεί (η «παράγκα»), αλλά απλώς έχει αλλάξει το χρώμα (της «παράγκας»)...

Εν κατακλείδι: «Ζήτω» το επαγγελματικό ποδόσφαιρο!

ΥΓ: Οσο για τον Ολυμπιακό, συνεχίζει να έχει στις τάξεις του τον ποδοσφαιριστή Καστίγιο, που κανείς μέχρι τώρα διαιτητής δεν τον έχει αποβάλει, παρότι έχει κατ' επανάληψη χτυπήσει εκτός φάσης αντιπάλους (ό,τι πιο χυδαίο υπάρχει στο ποδόσφαιρο), πράγμα που το επανέλαβε την Κυριακή. Συμπεριφορά, που θα αποτελούσε λόγο επαρκέστατο για τη διοίκηση του Ολυμπιακού να τον στείλει από κει που ήρθε, αν βέβαια η διοίκηση του συλλόγου σεβόταν στο ελάχιστο την ιστορία του συλλόγου...

Ο Αλέξης κι ο Γρηγόρης...

Η συνέντευξη με οικοδεσπότη τον κύριο Πρετεντέρη (που πετάει μπουκάλια στα γήπεδα εναντίον διαιτητών) και με φιλοξενούμενο τον κύριο Κούγια (που ξεβρακώνει διαιτητές στα γήπεδα), τροφοδότησε ένα νέο γύρο τηλεοπτικής πανδαισίας.

Καθώς, δε, οι «εμπόλεμοι», μετά τις ομορφιές» στην πλατεία Κολωνακίου, συνεχίζουν να μπουκώνουν τα μηχανάκια της AGB με ό,τι απόμεινε από την «ευπρέπεια» των VIPs της «καλής» κοινωνίας, αντί άλλου σχολίου, η στήλη αναδημοσιεύει σήμερα ένα κείμενο του Μισέλ Φάις, που δημοσιεύτηκε πριν από λίγες μέρες στην «Ελευθεροτυπία», και το οποίο θα συνυπέγραφε στα κύρια σημεία του:

«Το πυξ λαξ του έγκριτου ποινικολόγου κατά του ακτιβιστή δημοσιογράφου αναμφίβολα αφύπνισε την πλέον αραχτή πλατεία της χώρας, αλλά, το κυριότερο, κόμισε γαργαλιστικά πλάνα στην άνοστη εικονική μας πραγματικότητα.

Κατά τη γνώμη μου, τόσο ο κ. Κούγιας, όσο και ο κ. Βαλλιανάτος για την τηλεοπτική τους εικόνα μαλλιοτραβιούνται. Το "πατρίς, θρησκεία, οικογένεια" του πρώτου αντανακλάται θαυμάσια στα "ροζ δικαιώματα" του δεύτερου. Μ' άλλα λόγια, δε συγκρούεται μια οπισθοδρομική, φασίζουσα, υποκριτική Ελλάδα με μια εκσυγχρονιστική, ευνομούμενη και απελευθερωμένη. Συγκρούονται απλώς δύο άνθρωποι που εργάζονται, σκέφτονται κι αναπνέουν (μπορεί και να κοιμούνται) μόνο τηλεοπτικά καλωδιωμένοι. Συγκρούεται, αν προτιμάτε, ο ιδιωτικός μικρόκοσμος που αυτοχρίζεται σε δημόσιο διάλογο, καταφεύγοντας άλλοτε στη χειροδικία κι άλλοτε στο ξεκατίνιασμα.

Οικογενειάρχες τύπου κ. Κούγια και ομοφυλόφιλοι τύπου κ. Βαλλιανάτου είναι όψεις του ιδίου νομίσματος. Τι να βλέπω στο γυαλί, σαν ταύρο εν υαλοπωλείω, τον υπερασπιστή των εκκλησιαστικών ανομιών, τι να βλέπω τον νηφάλιο υπέρμαχο της gay κοσμικοκαλλιτεχνικής "ζωής". Βέβαια το ζήτημα βρίσκεται αλλού. Πως κάποιοι πουλάνε καλύτερα τα προϊόντα τους (συγγνώμη τις απόψεις τους). Γι' αυτό δε χρειάζονται ούτε μηνύσεις ούτε συγγνώμες ούτε μεσάζοντες. Μπορούν να αποκλειστούν αμφότεροι από το μέσο για δύο βδομάδες; Είναι σχεδόν βέβαιο πως με κλειστές κάμερες θα καμφθεί τόσο ο "τσαμπουκάς" του κ. Κούγια όσο και η "αξιοπρέπεια" του κ. Βαλλιανάτου. Και θα συναντηθούν κάπου στη μέση».

1963 Ο Γρηγόρης Λαμπράκης, βουλευτής της ΕΔΑ και αντιπρόεδρος της ΕΕΔΥΕ πραγματοποιεί την πρώτη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης, από τον Τύμβο του Μαραθώνα με τερματισμό την Πνύκα. Η κυβέρνηση της ΕΡΕ υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, μετά από υπόδειξη των Αμερικανών, απαγορεύει την πορεία. Ο Λαμπράκης ξεκινά μόνος του κρατώντας ανοιχτό στο στήθος του το πανό με το σήμα του φιλειρηνικού κινήματος. Μετά από επιθέσεις, μπλόκα και προπηλακισμούς από χωροφύλακες και παρακρατικούς τραμπούκους, φτάνει στο Πικέρμι, όπου και τον συλλαμβάνουν. Με το αστυνομικό καμιόνι θα τον μεταφέρουν, ύστερα από τρεισήμισι ωρών βόλτες, στη Ν. Ιωνία, όπου θα τον αφήσουν ελεύθερο. Αργά το βράδυ ο Λαμπράκης φτάνει στα γραφεία της ΕΕΔΥΕ και από εκεί στέλνει τηλεγράφημα προς τις εφημερίδες, το οποίο άρχιζε ως εξής: «Πόθος δημοκρατικού λαού μας διά πορείαν Ειρήνης "Μαραθών - Αθήναι" πραγματοποιήθηκε». Το τηλεγράφημα κατέληγε: «Δυστυχώς διαπίστωσα ότι δημοκρατία δεν υπάρχει εις την Ελλάδα, όταν εκλεκτοί του λαού κυριολεκτικώς καταρρακώνονται». Λίγες μέρες μετά, στις 22 Μάη 1963, ο Λαμπράκης δολοφονείται στη Θεσσαλονίκη.

1967 Ενα μήνα πριν τις εκλογές, η αμερικανοκίνητη στρατιωτική χούντα κατέλαβε την εξουσία. Είναι η αρχή του 7ετούς «γύψου». Η χώρα κηρύσσεται σε κατάσταση πολιορκίας και ιδρύονται έκτακτα στρατοδικεία.

Κάθε φορά που οι (εκάστοτε) κυβερνώντες καλούνται να υπερασπιστούν τα συμφέροντα του τόπου στην ΕΕ, απαντούν: «Μα, να πάμε μόνοι μας ενάντια σε όλους τους εταίρους;»...

Προχτές, όμως, η Βρετανία, για ένα θέμα που υποτίθεται δεν την αφορά άμεσα, μπλόκαρε (μόνη ενάντια σε όλους...) κείμενο εντός της ΕΕ, που καλούσε την Τουρκία να αναγνωρίσει την Κύπρο...

Βγάλτε συμπεράσματα.