Οι κίνδυνοι δεν εξαλείφτηκαν. Η ΕΕ και οι ΗΠΑ θα επανέλθουν (και πολύ σύντομα). Αλλά, για δες! Τελικά, μετά και τις διαβουλεύσεις στις Βρυξέλλες, δεν έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι της Κύπρου. Εντούτοις, ο κανονισμός που θα διέπει το καθεστώς της «πράσινης γραμμής» στη Λευκωσία, αν και υπό την πλήρη δικαιοδοσία της Κυπριακής Δημοκρατίας, συνιστά για τη χτεσινή «Αυγή» έναν «οδυνηρό συμβιβασμό»!

***

Προφανώς για κάποιους είναι εξαιρετικά οδυνηρό να διαπιστώνουν ότι τα «όχι» του λαού είναι πολύ πιο ανθεκτικά στις πιέσεις των «εταίρων» από τα δικά τους «ναι». (Παρεμπιπτόντως, μιας και παρά τις προβλέψεις τους η Κύπρος συνεχίζει να επιπλέει της Μεσογείου, μήπως οι κ.κ. Μητσοτάκης - Μπίστης - Παπανδρέου πρέπει να κάνουν μια κοινή «συνεδρία» για να δώσουν μια εξήγηση στο φαινόμενο;..).

Η πραγματική, όμως, κατάσταση του ελληνικού ποδοσφαίρου καταγράφεται με ανάγλυφο τρόπο στην απίθανη διελκυστίνδα όλου του τελευταίου διαστήματος περί του «πού» θα διεξαχθεί ο τελικός κυπέλλου Ελλάδας, ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό.

***

***

Και ξέρετε γιατί δεν τολμούν; Γιατί αν το τολμούσαν θα είχε πάψει να ισχύει «το ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο;». Αλλά ισχύει. Σε όλα. Μέχρι και στο «κλοτσοσκούφι».

Μέχρι το 1971 η θέση της Κίνας στον ΟΗΕ είχε καταληφθεί από την Ταϊβάν. Τι σχέση έχει η Ταϊβάν, θα πείτε, με την Τουρκία; Εκ πρώτης όψεως, καμία. Εκτός πάλι, αν έχει τη σχέση που (πιθανώς) υποκρύπτει η διάθεση του κ. Φερχόιγκεν να εγκαθιδρυθούν, ανάμεσα στην ΕΕ και τα Κατεχόμενα, σχέσεις τύπου Ταϊβάν...

Τι να υποθέσουμε, λοιπόν; Οτι μέχρι να μπει η Τουρκία στην ΕΕ, θα της «ζεσταίνουν» τη θέση τα Κατεχόμενα; `Η ότι οι «εταίροι», μια και κατά ορισμένους Ευρωπαίους δε θα επιτραπεί στην Τουρκία να μπει ποτέ στην ΕΕ, αφού δε θα μπορούν να βρουν σαν άλλοθι για την άρνησή τους την Κύπρο ή την Ελλάδα, από δω και πέρα θα «χρυσώνουν το χάπι» στην Αγκυρα, λέγοντάς της ότι «αντ' αυτής» έχουν μια «τουρκική Ταϊβάν» στις τάξεις τους, έστω και ιδιότυπα;

Προωθημένη έως και έωλη σκέψη, θα πουν κάποιοι. Ισως και μακάρι. Αλλά, ως γνωστόν, η ευρωδιχοτόμηση ...«τέχνας απεργάζεται».

Πληροφορίες αναφέρουν ότι ποινή κράτησης 5 ημερών επιβλήθηκε σε πέντε στρατιώτες του Γραφείου Τύπου του υπουργείου Εθνικής Αμυνας από τον διευθυντή Ενημέρωσης του υπουργείου, ο οποίος δεν είναι στρατιωτικός και προφανώς, ως πολίτης που είναι, δεν έχει τέτοια αρμοδιότητα. Ωστόσο, η ποινή εφαρμόστηκε και μάλιστα επί τόπου. Μάλιστα, κατά τις ίδιες πληροφορίες, οι εν λόγω στρατιώτες έμειναν έγκλειστοι τουλάχιστον το πρώτο βράδυ στο Γραφείο Τύπου... Το παράπτωμά τους ήταν ότι στην αποδελτίωση των εφημερίδων που έκαναν, τους ξέφυγε ένα δημοσίευμα. Τι να υποθέσουμε; Οτι αν τους ξέφευγαν δυο δημοσιεύματα θα τους περνούσαν ...στρατοδικείο, κ. Σπηλιωτόπουλε;

Ο κύριος Λάρι Ντάιαμοντ δεν είναι τυχαίο πρόσωπο. Καθηγητής στο Ινστιτούτο Χούβερ του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ, επικεφαλής του Προγράμματος για τη Δημοκρατία στο Κέντρο του Στάνφορντ, την Ανάπτυξη και το Κράτος του Νόμου (φοβεροί τίτλοι, ε;..) και κυρίως σύμβουλος της Προσωρινής Αρχής, δηλαδή της κατοχικής «κυβέρνησης» στο Ιράκ.

Αυτός ο καλός άνθρωπος, λοιπόν, μετά από μερικούς μήνες παραμονής στο Ιράκ, και μετά από δεκάδες διαλέξεις προς τους Ιρακινούς για το πώς θα «εκδημοκρατιστούν», επέστρεψε στις ΗΠΑ και όπως δήλωσε (στην εφημερίδα «Σαν Φρανσίσκο Κρόνικλ» - ΑΠΕ), μια είναι η «λύση» που βλέπει πλέον για την «απελευθέρωση» του Ιράκ: Να υπερδιπλασιάσει ο Μπους τα κατοχικά στρατεύματα!