Η μούχλα της δικτατορίας των μονοπωλίων αναδίνεται από κάθε απόφαση της λυκοσυμμαχίας που γίνεται ολοένα και πιο αντιδραστική για τους λαούς

Οπως αποδείχτηκε την Παρασκευή, με τα συμπεράσματα της Συνόδου, ο «αέρας» που φέρνει μαζί του το Σύμφωνο για την ανάπτυξη είναι ο μουχλιασμένος και δηλητηριώδης για τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα αέρας της στρατηγικής της ΕΕ «Ευρώπη 2020», που αντικατέστησε την προηγούμενη στρατηγική της Λισαβόνας.

Οπως άλλωστε ομολογείται εξαρχής στα Συμπεράσματα της Συνόδου, το Σύμφωνο «περιλαμβάνει τις δράσεις που θα πρέπει να αναλάβουν τα κράτη-μέλη και η Ευρωπαϊκή Ενωση με στόχο να αναθερμάνουν την ανάπτυξη, τις επενδύσεις και την απασχόληση και να καταστήσουν την Ευρώπη πιο ανταγωνιστική». Σημειώνεται επίσης ότι «όλα τα κράτη- μέλη παραμένουν απόλυτα προσηλωμένα στην ανάληψη της άμεσης δράσης που απαιτείται σε εθνικό επίπεδο για να επιτευχθούν οι στόχοι της στρατηγικής "Ευρώπη 2020"».

Κωδικοποιώντας τις βασικές προβλέψεις του Συμφώνου, τα κράτη-μέλη καλούνται:

Στην πραγματικότητα, η Σύνοδος προτείνει ταχύτερη και καλύτερα ελεγχόμενη υλοποίηση των κατευθύνσεων που περιλαμβάνεται στην αντιλαϊκή στρατηγική της ΕΕ, προσαρμόζοντας γι' αυτό το σκοπό τα εργαλεία της στις συνθήκες της βαθιάς κρίσης. Η τόνωση της ανάπτυξης, σύμφωνα με τη Σύνοδο, περνάει μεταξύ άλλων μέσα από:

-- «Αποκατάσταση της κανονικής δανειακής ροής στην οικονομία και επείγουσα ολοκλήρωση της αναδιάρθρωσης του τραπεζικού τομέα». Δηλαδή, στήριξη των τραπεζών, άρα των μονοπωλίων, με ζεστό χρήμα και δάνεια.

-- «Πραγματοποίηση μεταρρυθμίσεων που θα βελτιώσουν τα επίπεδα της απασχόλησης, επιτάχυνση των προσπαθειών για αύξηση της απασχόλησης των νέων, ιδίως βελτιώνοντας την πρώτη εργασιακή εμπειρία των νέων και τη συμμετοχή τους στην αγορά εργασίας (...) δυνατότητα συνέχισης της εκπαίδευσης, μαθητεία ή πρακτική άσκηση (...) και εφαρμογή αποτελεσματικών πολιτικών για την καταπολέμηση της φτώχειας και τη στήριξη ευάλωτων ομάδων». Πρόκειται για γενικές κατευθύνσεις που στοχεύουν στις παραπέρα αντιδραστικές αλλαγές στα εργασιακά, με πρόσχημα την αύξηση της απασχόλησης των νέων. Παράλληλα, συστήνεται να δημιουργηθεί ένα υποτυπώδες δίχτυ προστασίας από την απόλυτη φτώχεια, στην οποία οδηγούνται μαζικά ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα των λαϊκών στρωμάτων. Μ' αυτές τις προτάσεις ανακύκλωσης και διαχείρισης της ακραίας φτώχειας, συμφωνούν όλα τα αστικά κόμματα στην Ελλάδα, και ο ΣΥΡΙΖΑ.

-- «Εμφαση στη διαρθρωτική μεταρρύθμιση των αγορών εργασίας (...) Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να αντιμετωπιστεί η ανεργία των νέων, ιδίως μέσω των πρωτοβουλιών της Επιτροπής για εγγυήσεις για τους νέους και ποιοτικό πλαίσιο για περιόδους πρακτικής άσκησης (...) Να προωθηθεί η επαναδραστηριοποίηση των μεγαλύτερων σε ηλικία εργαζομένων». Πρόκειται για κυνική ομολογία ότι αύξηση της απασχόλησης σημαίνει ένταση της εκμετάλλευσης, κύρια για τους νέους εργαζόμενους, μέσω της πρακτικής και άλλων μορφών ευέλικτης - και άρα φτηνής - εργασίας. Συναφές με το παραπάνω είναι και η ένταση των προσπαθειών να παραμείνουν οικονομικά ενεργοί οι μεγαλύτεροι σε ηλικία εργαζόμενοι, την ώρα που σήμερα υπάρχουν όλες οι αντικειμενικές προϋποθέσεις για μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.

-- «Η κινητικότητα στην αγορά εργασίας πρέπει να διευκολυνθεί (...) πρέπει να εξεταστεί η δυνατότητα να επεκταθεί στις περιόδους μαθητείας και πρακτικής άσκησης (...) να μειωθεί ο αριθμός των κλειστών επαγγελμάτων και να ενισχυθεί η απόκτηση και η διατήρηση συνταξιοδοτικών και άλλων δικαιωμάτων της κοινωνικής ασφάλισης για τους εργαζόμενους στην ΕΕ. Θα πρέπει επίσης να προχωρήσουν οι εργασίες σχετικά με την πρόταση για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των αποσπασμένων εργαζομένων». Πρόκειται για συστάσεις άμεσα συναφείς με τα παραπάνω, που καταλήγουν σε παραπέρα ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας και διαρκή μετακίνηση από επάγγελμα σε επάγγελμα και από χώρα σε χώρα, για την εξασφάλιση ενός μεροκάματου.

-- «Εμβάθυνση της Ενιαίας Αγοράς με την άρση των εναπομεινάντων εμποδίων (...) Είναι επίσης ευπρόσδεκτη η ανακοίνωση της Επιτροπής για την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες, η οποία θα πρέπει να εφαρμοστεί αμέσως, μεταξύ άλλων μέσω αυστηρής αξιολόγησης από ομοτίμους των εθνικών περιορισμών και μέσω άμεσης δράσης για την άρση των αδικαιολόγητων εμποδίων (...) Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα προβεί σε επισκόπηση της προόδου στο τέλος του 2012». Ο καημός τους είναι να εφαρμοστεί πλήρως και το συντομότερο δυνατό η οδηγία Μπολκεστάιν, προκειμένου το κεφάλαιο να μη δεσμεύεται από τους εθνικούς περιορισμούς στην εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης, αλλά, αξιοποιώντας την ανισομετρία εντός της ΕΕ, να μπορεί να κερδίζει πολλαπλάσια, επενδύοντας σε άλλες χώρες και απασχολώντας προσωπικό με όρους που ισχύουν σε κράτη-μέλη όπου οι αντεργατικές ανατροπές έχουν σαρώσει τα πάντα.

-- «Η πλήρης ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς ενέργειας μέχρι το 2014 σύμφωνα με τις συμφωνηθείσες προθεσμίες». Απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας σημαίνει πιο ισχυρά μονοπώλια σε έναν από τους πλέον στρατηγικούς τομείς της παραγωγής, άρα χειρότερες εργασιακές συνθήκες, ακριβότερες και ποιοτικά υποβαθμισμένες υπηρεσίες για τους εργαζόμενους καταναλωτές.

Μια πρωτοφανής επιχείρηση αποπροσανατολισμού και χειραγώγησης του λαού από την πλευρά της κυβέρνησης και των αστικών ΜΜΕ βρίσκεται σε εξέλιξη από το πρωί της περασμένης Παρασκευής, οπότε και έγινε γνωστή η συμφωνία στη Σύνοδο Κορυφής. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, τα κόμματα της συγκυβέρνηση λένε, με μια φωνή, στο λαό ότι μπορεί να ελπίζει πως κάτι καλό θα προκύψει για τον ίδιο από τις αποφάσεις της Συνόδου, καθώς, όπως ισχυρίζονται, ανοίγει ο δρόμος για ελάφρυνση του ελληνικού δημόσιου χρέους και για δανεισμό με «ηπιότερους» τάχα όρους. Τα ίδια αφήνει να εννοηθούν και ο ΣΥΡΙΖΑ (βλέπε ρεπορτάζ στη σελίδα 10), δείχνοντας ότι είναι κόμμα της διαχείρισης και παραπλάνησης του λαού.

Το σκεπτικό τους είναι ότι εφόσον οι τράπεζες θα μπορούν στο εξής να δανείζονται απευθείας από τον «μηχανισμό στήριξης» της ΕΕ για την ανακεφαλαιοποίησή τους και αφού τα δάνεια αυτά δε θα προσμετρώνται στο δημόσιο χρέος, αυτό σημαίνει ότι και η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να διεκδικήσει να παραγραφούν από το χρέος της τα 50 δισ. που κατευθύνονται στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, μετά το «κούρεμα» του χρέους και το PSI.

Ομοίως, διακηρύττουν ότι στο εξής και η Ελλάδα θα μπορεί να δανείζεται με ευνοϊκότερους ρόλους, μετά την απόφαση της Συνόδου που αφορά στο ενδεχόμενο να προσφύγει η Ιταλία ή άλλη χώρα στους μηχανισμούς. Κεντρικό στοιχείο στην προπαγάνδα τους, είναι ότι η επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου πάνω σ' αυτούς τους άξονες, μπορεί να οδηγήσει τάχα σε φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση, όταν είναι φανερό ότι οι όποιες διευθετήσεις στη Σύνοδο αφορούν συμβιβασμούς για λογαριασμό του κεφαλαίου και καμιά σχέση δεν έχουν με τα συμφέροντα του λαού.

Κυβερνητικά στελέχη που συνοδεύουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στις Βρυξέλλες υποστήριζαν ότι η συμφωνία για τον τρόπο ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών μπορεί να ελαφρύνει το ελληνικό χρέος κατά περίπου 24% του ΑΕΠ, εφόσον ισχύσει και για την Ελλάδα, καθώς τα 50 δισ. ευρώ που προορίζονται για τις ελληνικές τράπεζες δε θα συνυπολογίζονται στο δάνειο της τρόικας, αφού θα προέλθουν από το μηχανισμό στήριξης.

Παρόλο που παραδέχονταν ότι η απόφαση της Συνόδου της Ευρωζώνης δεν αφορά την Ελλάδα, ωστόσο έλεγαν ότι ίσως οι εταίροι θα δεχτούν μια επαναδιαπραγμάτευση, αν στο μεταξύ «εμείς εφαρμόσουμε πλήρως το μνημόνιο». Συμπλήρωναν μάλιστα με έμφαση ότι πρέπει να εφαρμοστούν όχι μόνο τα μέτρα του νέου μνημονίου, αλλά και αυτά που δεν έχουν εφαρμοστεί μέχρι τώρα από την προηγούμενη συγκυβέρνηση!

Να σπείρει αυταπάτες επιχείρησε και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευ. Βενιζέλος, ο οποίος επιδίωξε να εμφανίσει την απόφαση της ΕΕ σαν αφετηρία για «να οργανώσει την επιχειρηματολογία για την αναθεώρηση της σύμβασης» η τρικομματική συγκυβέρνηση. «Οι Ευρωπαίοι ηγέτες προχώρησαν, δυστυχώς, μόνο σε ορισμένα μικρά δειλά και αποσπασματικά βήματα σε σχέση με την πολυεπίπεδη κρίση που αντιμετωπίζει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα», εκτίμησε και η ΔΗΜΑΡ, προσθέτοντας ότι «το ζήτημα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών δεν μπορεί να χρησιμοποιείται επιλεκτικά για ορισμένες μόνο χώρες».