ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Δεν εξανθρωπίζεται ο καπιταλισμός

Γρηγοριάδης Κώστας

«Η εκδοχή ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, με την ίδια ακριβώς λογική και τις ίδιες αντικοινωνικές συνταγές, δεν αποτελεί απάντηση στους κερδοσκόπους και δε συνιστά μηχανισμό αλληλεγγύης. Αντίθετα, η εμπειρία από τη λειτουργία του ΔΝΤ είναι ότι αποτελεί τον προστάτη των συμφερόντων των κερδοσκόπων (...). Αλλωστε, οι κερδοσκόποι και η κυριαρχία των τραπεζών είναι το γνήσιο τέκνο του νεοφιλελευθερισμού (...). Η ευφορία από τις συναντήσεις του πρωθυπουργού είναι έωλη από τη στιγμή που δε συνοδεύεται από μια συμφωνία σ' ένα συγκεκριμένο σχέδιο δημοκρατικών δομικών αλλαγών σε ευρωπαϊκό επίπεδο που θα παρενέβαινε στον πυρήνα της λειτουργίας των κερδοσκοπικών αγορών».

Μ' αυτή τη δήλωση σχολίασε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΝ τη συζήτηση για τη δημιουργία ευρωπαϊκού νομισματικού ταμείου και δεν ξέρουμε τι είναι αυτό που τους κάνει να πιστεύουν ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση ψάχνει απάντηση στους κερδοσκόπους ή ότι αναζητά «δημοκρατικές δομικές αλλαγές» που θα της επιτρέψουν να παρέμβει στη λειτουργία των «κερδοσκοπικών αγορών», απ' τη σκοπιά της αλληλεγγύης και των συμφερόντων της «κοινωνίας». Ασε που η κοινωνία είναι διαιρεμένη σε πλουτοκρατία και λαό. Αλλά μιας και περί κερδοσκοπίας ο λόγος, την οποία ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ τώρα τελευταία διαρκώς κατακεραυνώνει, ας σημειώσουμε ότι αυτή αποτελεί το άπαν των πλουτοκρατών γι' αυτό και κλέβουν το μόχθο των εργαζομένων. Μη κερδοσκοπικό κεφάλαιο συνιστά αντίφαση εν τοις όροις. Δεν υπήρξε ούτε θα υπάρξει ποτέ. Οι τόσο συχνές αναφορές τους στους «κερδοσκόπους» αν δεν υποκρύπτουν σκοπιμότητα, φανερώνουν πολιτική άγνοια. Αλλά αντικειμενικά σπέρνουν συγχύσεις, επιδιώκοντας να επιβάλουν στη λαϊκή συνείδηση ότι μπορεί να υπάρξουν καλοί πλουτοκράτες και κακοί. Να προπαγανδίζεται η απάτη ότι η ΕΕ και οι θεσμοί της, αυτοί που υπάρχουν ή άλλοι που ενδεχομένως συσταθούν, είναι δυνατόν να χαλιναγωγήσουν τους «κακούς», να εξανθρωπίσουν τον καπιταλισμό. Να συσκοτίζεται η ευρωενωσιακή στρατηγική που υπηρετεί την τάξη των κεφαλαιοκρατών που είναι ενιαία απέναντι στους λαούς.

Δε θα τους περάσει

Κάθε μέσο επιστρατεύτηκε αυτές τις μέρες προκειμένου να πειστούν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα να δεχτούν μοιρολατρικά την αντιλαϊκή επίθεση της κυβέρνησης. Χείρα βοηθείας στην καλλιέργεια της μοιρολατρίας και της τρομοκράτησης των εργαζομένων προσέφερε και ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός.

Στο χώρο της Υγείας, στις 5 Μάρτη, ημέρα που η κυβέρνηση ψήφιζε το αντιλαϊκό νομοσχέδιο στη Βουλή και δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι απεργούσαν και διαδήλωναν σε όλη την Ελλάδα, στα νοσοκομεία «Ευαγγελισμός», «Γενικό Κρατικό Αθήνας», «Α. Συγγρός», «Θριάσιο», «Σωτηρία», «Ιπποκράτειο» οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ, μαζί με στελέχη των νοσοκομείων προσπαθούσαν να τρομοκρατήσουν εργαζόμενους για να μην απεργήσουν. Οπως καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η Γραμματεία Υγείας - Πρόνοιας Αθήνας του ΠΑΜΕ, προκειμένου να τους πείσουν να σκύψουν το κεφάλι έλεγαν ότι δεν είναι νόμιμη η συμμετοχή στην απεργία και αργότερα, ότι όσοι συμμετείχαν στην απεργία δεν είχαν την κάλυψη των ΠΟΕΔΗΝ και ΑΔΕΔΥ.

Για τους συνδικαλιστές των ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ είναι νόμιμο να πληρώνονται οι υγειονομικοί τις εφημερίες, τα νυκτερινά και τις αργίες μετά από μήνες, να εργάζονται πρωί - νύχτα, με ένα ή και κανένα ρεπό την εβδομάδα, να αναγκάζονται οι γιατροί να κάνουν οκτώ ή και περισσότερες εφημερίες, να ανεβούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, να κλέβουν οι τραπεζίτες και βιομήχανοι τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι. Το μόνο που δεν μπορούν να δεχθούν είναι ότι οι εργαζόμενοι αρχίζουν να μετατρέπουν την αγανάκτησή τους σε οργανωμένη δράση, να εμπιστεύονται το ΠΑΜΕ, να αγωνίζονται για το δίκιο τους.

Δεν θα τους περάσει. Οι εργαζόμενοι, βάζοντας στο περιθώριο τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, θα συνεχίσουν συσπειρωμένοι γύρω από το ΠΑΜΕ συμμετέχοντας μαζικά και στη σημερινή απεργία και απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ.

Μόνιμη και σταθερή δουλειά

Την «ανανέωση όλων των συμβάσεων στα ΚΕΠ μέχρι και τη σύσταση και προκήρυξη των θέσεων αυτών ώστε να μην οδηγηθούμε σε κλείσιμο των ΚΕΠ αλλά και την υπολειτουργία πολλών», ζητά με ανακοίνωσή της η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων Εργαζομένων ΚΕΠ (ΠΟΣΕΚΕΠ), θεωρώντας πως με αυτό τον τρόπο «απαντά» στη διογκούμενη ανασφάλεια των συμβασιούχων εργαζομένων στα ΚΕΠ. Στην πράξη, δηλαδή, ζητά από τους εργαζόμενους να χαμηλώσουν τον πήχη των αιτημάτων τους. Τη στιγμή, που μπορεί να ικανοποιηθεί το σύνολο των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων και είναι ώριμο κι αναγκαίο όλοι οι εργάτες να έχουν μόνιμη και σταθερή δουλειά, με πλήρη δικαιώματα, οι της ΠΟΣΕΚΕΠ καλούν τους συμβασιούχους να... αγωνιστούν για την «ανανέωση των συμβάσεων». Βεβαίως οι εργαζόμενοι στα ΚΕΠ δεν πρέπει να χάσουν τη δουλειά τους. Αλλά μαζί μ' αυτό και προκειμένου να μη βρίσκονται συνεχώς στην ανασφάλεια διεκδικώντας την ανανέωση της ομηρίας τους πρέπει ταυτόχρονα να διεκδικούν μόνιμη και σταθερή δουλειά, να μείνουν δηλαδή μόνιμα εργαζόμενοι στα ΚΕΠ. Ας βγάλουν συμπεράσματα από τους εργαζόμενους με stage. Γι' αυτό και πρέπει να γυρίσουν την πλάτη τους στους εργατοπατέρες οριστικά και αμετάκλητα, να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους με το ταξικό κίνημα.

Αντιστροφή της πραγματικότητας...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΚΑΛΑ από τα περισσότερα «γκάλοπ» και τις «έρευνες», που δημοσιοποιούν - κατά κύριο λόγο - τα ηλεκτρονικά Μέσα Ενημέρωσης, είμαστε (και με διαφορά) η χώρα των μαζοχιστών!

Εντάξει, στενοχωρηθήκαμε λίγο με τα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση, έχουμε κάπως εκνευριστεί, αλλά ...κατά βάθος και την καταλαβαίνουμε, και την στηρίζουμε.

Οπου να 'ναι, θα μας φύγουν τα νευράκια και θα καταλάβουμε πόσο αναγκαία ήταν όσα έγιναν, θα ηρεμήσουμε και θα περιμένουμε καρτερικά και με κατανόηση τα καινούρια «κύματα» αντιλαϊκών μέτρων.

Συμπέρασμα: Μέχρι στιγμής ξέραμε ότι οι «γκαλοπατζήδες» στήριζαν με τον τρόπο τους τις εφαρμοζόμενες πολιτικές. Πλέον έχουν καταλήξει ...μυθιστοριογράφοι.

Κάπως έτσι θα ήθελαν να είναι τα πράγματα αυτοί που εκπροσωπούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, οπότε οι εταιρείες δημοσκοπήσεων τους δίνουν αυτό που θέλουν.

Οσο για την εγκυρότητα των δημοσκοπήσεων και ερευνών, καλύτερα να μην το συζητάμε. Να διαμορφώσουν συνειδήσεις προσπαθούν απλώς. Εχουν παραιτηθεί ακόμη και από τα προσχήματα της καταγραφής τους.

ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΛΟΓΟ (που κανείς δεν έχει μπει στον κόπο να μας εξηγήσει) πρέπει επίσης να χαιρόμαστε για τη θαυμάσια ιδέα της δημιουργίας ενός ευρωταμείου, που με έμφαση σημειώνεται ότι στηρίζει και η Ανκελα Μέρκελ.

Με δεδομένο ότι τα ταμεία για να υπάρξουν χρειάζονται κατ' αρχήν πόρους, ποιος νομίζετε ότι θα κληθεί να τα ...γεμίσει; Μήπως οι ευρωπαικές πολυεθνικές; Οι βιομήχανοι; Οι διεθνείς χρηματιστηριακοί παράγοντες και οικονομικοί οίκοι;

Προφανώς, η φορολογία και η εκμετάλλευση των λαών θα το γεμίσει και, φυσικά, ο ελληνικός λαός κάθε άλλο παρά θα εξαιρεθεί.

Αλλωστε, χρόνια τώρα πληρώνουμε και με το παραπάνω την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αλλο αν προσπαθούν να μας πείσουν ότι μας ...δίνει χρήματα.

Γρηγοριάδης Κώστας

Εχετε δει ποτέ κάποιο σοβαρό κονδύλι να πηγαίνει στους εργαζόμενους από τα περίφημα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης;

Στα όρια του καπιταλισμού

Ο πολιτικός «χαμαιλεοντισμός» του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ του είναι αναγκαίος για να προσαρμόζεται στα δεδομένα που διαμορφώνει η καπιταλιστική κρίση, ώστε να καθιστά πιο αποτελεσματική - στο μέτρο της απήχησής του - την αποπροσανατολιστική για τις λαϊκές συνειδήσεις παρέμβασή του. Στο καθοριστικό δίλημμα «με τα μονοπώλια ή με το λαό», ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στα λόγια προσπαθεί να εμφανιστεί στο πλευρό του δεύτερου, στην πράξη όμως η τακτική του υπηρετεί το σύστημα. Για να μην ξεπεραστεί από τη διογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια και οργή, εντείνει την αντικαπιταλιστική του ρητορεία. Προοριζόμενος όμως να παίξει το ρόλο της βαλβίδας εκτόνωσης, τη συνοδεύει με προτάσεις που καταλήγουν στην υπεράσπιση του συστήματος.

Για το ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ το πρόβλημα είναι οι «κερδοσκοπικές αγορές». Οχι ο καπιταλισμός, που είναι συνυφασμένος με το κέρδος. Λες και κερδοσκοπία και κέρδος έχουν διαφορά... Η απάντησή τους στην κρίση είναι «η αναπτυξιακή προοπτική, η αλλαγή της παραγωγικής βάσης» και ένα «διαφορετικού είδους μείγμα πολιτικής». Καπιταλισμός δηλαδή. «Εξανθρωπισμένος» αντιτείνει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ... Ψέμα καραμπινάτο ότι μπορεί να υπάρξει μια διαχείριση που θα ευνοεί συγχρόνως το κεφάλαιο και το λαό. Οτι μπορεί να υπάρξει «εκδημοκρατισμός της εξουσίας και της ιδιοκτησίας» όπως διατείνεται το «Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς», σε διακήρυξή του, συσκοτίζοντας την αλήθεια. Οτι δηλαδή η εξουσία και η ιδιοκτησία ή θα είναι λαϊκές ή θα είναι των καπιταλιστών.

Ιδιαίτερη «αδυναμία» τρέφει για τον ευρωενωσιακό καπιταλισμό, έναντι του αμερικανικού. Συγκαλύπτοντας τη φύση της ΕΕ και το ρόλο της, κάνει λόγο για κάποιες κακές «ηγέτιδες δυνάμεις» τις οποίες πρέπει να αντιπαλέψουν οι λαοί. Γιατί κατά τον Αλ. Τσίπρα: «Η προοπτική μιας άλλης Ευρώπης περνάει μέσα από τους αγώνες της ελληνικής κοινωνίας και των Ελλήνων εργαζομένων. Γι' αυτό, κατά τη γνώμη μας, είναι πάρα πολύ σημαντικός ο συντονισμός σε πανευρωπαϊκό επίπεδο». Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ καλεί το λαό να διαλέξει ιμπεριαλιστή, να στοιχηθεί στο πλευρό του και να αγωνιστεί για «μια προοπτική επαναθεμελίωσης, επανίδρυσης της ΕΕ». Σε θεμέλια όμως σαν αυτά, τα ιερά και απαραβίαστα των εκμεταλλευτών: «Η ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων, η απελευθέρωση των αγορών είναι το κυρίαρχο στοιχείο της Συνθήκης της Λισαβόνας και δεν μπορούμε να θέσουμε φραγμούς»!

Θέλει το κίνημα να σέρνεται πίσω από χίμαιρες περί εξανθρωπισμού του καπιταλισμού και δη του ευρωενωσιακού, για να φτάσει στην απογοήτευση, την παραίτηση και την ενσωμάτωση. Δε συμπορεύεται τυχαία με τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, που έχουν πολλά «ένσημα» στην εν λόγω δουλειά, αναγνωρίζει την προϋπηρεσία και την εμπειρία τους. Δεν τους πλέκει τυχαία το εγκώμιο με το να εξαρτά την ανάπτυξη οποιασδήποτε δράσης από τη συμμετοχή τους. Προστρέχοντας στον Παναγόπουλο της ΓΣΕΕ και εναποθέτοντας στις «πλάτες του» την ανάληψη «πρωτοβουλιών συντονισμού της δράσης». Εξαίροντας το μακρύ χέρι της Κομισιόν, τη Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων και διαφημίζοντας την «ημέρα δράσης» που αυτή έχει ορίσει κάπου στα τέλη Μάρτη με «ατζέντα» γραμμένη από τα ευρωενωσιακά μονοπώλια. Αδράττοντας κάθε ευκαιρία που του δίνεται για να συνδράμει την επίθεση στις ταξικές δυνάμεις, επειδή φοβάται κι αυτός για λογαριασμό του συστήματος, τη δύναμη και την προοπτική που δίνουν στην εργατική λαϊκή πάλη.

Βάσω ΝΙΕΡΡΗ