ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Επενδύσεις» ψεμάτων και ανεργία

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το μοντέρνο παραμύθι, που αναπαράγουν σε όλους τους τόνους τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου», ότι τάχα η ανεργία θα αντιμετωπιστεί με τα μεγάλα έργα που θα γίνουν στον τομέα της πράσινης ανάπτυξης, όπως, π.χ., οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, καταρρέει με πάταγο κάτω από το βάρος της ίδιας της πραγματικότητας. Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι παρά τον πακτωλό των εκατοντάδων εκατομμυρίων που διοχετεύονται από το κράτος για την ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται σ' αυτούς τους τομείς, οι νέες θέσεις εργασίας είναι ελάχιστες. Για του λόγου το αληθές παραθέτουμε ρεπορτάζ της κυριακάτικης «Καθημερινής» με τον εύληπτο τίτλο «Μία μόνο θέση εργασίας για κάθε επένδυση 2,7 εκατ.»! Σύμφωνα, λοιπόν, με το ρεπορτάζ, «μόλις μία θέση εργασίας δημιουργείται για κάθε 2,7 εκατομμύρια ευρώ επιχορήγησης που εγκρίνονται για επενδυτικά σχέδια στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας». Από την εξέταση 406 αποφάσεων υπαγωγής στον αναπτυξιακό νόμο, που επικαλείται η εφημερίδα, διαπιστώνεται ότι προβλέπεται η δημιουργία 84 θέσεων, όταν οι ενισχύσεις για τα συγκεκριμένα έργα φτάνουν τα 224 εκατομμύρια ευρώ! Η συντριπτική πλειοψηφία των έργων αυτών αφορά σε μικρά φωτοβολταϊκά, αιολικά πάρκα και μονάδες παραγωγής βιοντίζελ. Το συμπέρασμα που αβίαστα προκύπτει είναι πως καμία ανακούφιση δεν πρόκειται να υπάρξει για τα εκατομμύρια των ανέργων από τη δημιουργία μερικών εκατοντάδων ή έστω μερικών χιλιάδων - προσωρινών και με ευέλικτες εργασιακές σχέσεις - θέσεων από τις γενναία επιχορηγούμενες επενδύσεις σε τομείς όπως η πράσινη ανάπτυξη, ή σε άλλα πεδία της οικονομίας που επιλέγουν να «επενδύσουν» οι επιχειρηματικοί όμιλοι με γνώμονα, φυσικά, τα εγγυημένα υπερκέρδη. Η μόνη φιλολαϊκή διέξοδος είναι να πάρει ο λαός την εξουσία, να κοινωνικοποιήσει τα μονοπώλια και να οργανώσει την οικονομία με γνώμονα την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του.

Κατηγορούν τη στάση των εργοδοτών...

Συνεχίζει να προκαλεί την εργατική τάξη της χώρας η ΓΣΕΕ, η οποία απ' τη μια εμφανίζεται έκπληκτη για τη στάση των εργοδοτών και την προκλητική επιθετικότητά τους και απ' την άλλη δέχεται αυτούσιο το ψήφισμα της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ΣΕΣ), στο οποίο όχι μόνο συμφωνεί με την ανάγκη ενός «κοινωνικού συμφώνου» για την Ευρώπη, αλλά ταυτόχρονα ζητά και ...κοινωνικό διάλογο με τους εργοδότες.

Συγκεκριμένα, η ΓΣΕΕ με δελτίο Τύπου ...καταγγέλλει τη στάση των εργοδοτών να μη συμμετέχουν στο διάλογο για τις παραβιάσεις των διεθνών συμβάσεων στην αρμόδια επιτροπή του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας. Την ίδια στιγμή, όμως, σε άλλο δελτίο Τύπου, αποδέχεται πλήρως το ψήφισμα της ΣΕΣ για μια δήθεν ...καλύτερη Ευρωπαϊκή Ενωση. Εκεί, όχι μόνο σπέρνει αυταπάτες ότι δήθεν μπορεί να βελτιωθεί η καπιταλιστική ΕΕ, αλλά επιπλέον, επιζητά «ενεργό συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων στην ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση και στα εθνικά σχέδια μεταρρυθμίσεων». Και σημειώνει: «Οι ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις και ο κοινωνικός διάλογος αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του ευρωπαϊκού κοινωνικού προτύπου και πρέπει να διασφαλίζονται στο ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο».

... αλλά δεν τους αλλάζουν από «εταίρους»

Ετσι, η ΓΣΕΕ, ενώ απ' τη μια φαίνεται δήθεν να δυσανασχετεί και να καταγγέλλει τη Διεθνή Οργάνωση Εργοδοτών, που δε συμμετέχει στο διάλογο του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας, απ' την άλλη εμφανίζεται να θεωρεί ως λύση στα προβλήματα των εργαζομένων τη συνεργασία τους με την εργοδοσία, γι' αυτό αποθεώνει τους διαλόγους με αυτή. Αυτό, όμως, που εμφανίζεται ως αντίφαση στη δράση της ΓΣΕΕ, δεν είναι παρά οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Του νομίσματος που αποδέχεται πως εργοδότες και εργαζόμενοι έχουν κοινά συμφέροντα και πως δήθεν οι όποιες διαφωνίες τους μπορούν να επιλυθούν στο πλαίσιο ...καλόπιστων διαλόγων. Ομως, οι «κοινωνικοί διάλογοι» το μόνο που εξυπηρετούν είναι τα συμφέροντα της εργοδοσίας. Αυτό φαίνεται συνέχεια. Δεν υπάρχει αντεργατική ανατροπή που να έγινε χωρίς να έχει προηγηθεί κοινωνικός «διάλογος». Οι εργάτες δεν πρέπει να δείξουν καμιά εμπιστοσύνη σε όσους υποτάσσουν τα συμφέροντα των εργατών στα «κοινωνικά σύμφωνα» της ΕΕ και στους διαλόγους των δυνάμεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Οι αυταπάτες του ευρωμονόδρομου...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΘΑ ΒΡΕΞΕΙ ΕΥΡΩ για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, μας διαμήνυσε με χαρά η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Η Ευρωπαϊκή Ενωση δείχνει το καλό της πρόσωπο. Γύρω στα 500 εκατομμύρια ευρώ θα διατεθούν και ...χαράς ευαγγέλια.

Φυσικά, η στιγμή που γίνονται αυτές οι ανακοινώσεις δεν είναι τυχαία, αφού τίποτε δεν είναι τυχαίο στην πολιτική, ιδίως σε προεκλογική περίοδο.

Για το ότι τα κονδύλια αυτά θα μπούνε στη χώρα δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία. Ομως οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις (αυτές δηλαδή που κλείνουν η μία μετά την άλλη) θα τα δούνε, όσο βλέπουν και οι μισθωτοί ...αυξήσεις στις αποδοχές τους.

Γιατί η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν ...στέλνει λεφτά γενικώς και αορίστως. Κονδύλια «συστημένα» εγκρίνει που όχι μόνο πάνε σε συγκεκριμένες τσέπες (τις γνωστές και μη εξαιρετέες), αλλά και για συγκεκριμένες δουλειές. Αυτές που χρειάζεται το μεγάλο κεφάλαιο, που συμπτωματικά είναι και ο σχεδιασμός της ΕΕ.

Τώρα για το πόση σχέση έχουν τα δικά της σχέδια με τις ανάγκες του λαού, είτε των μικρο-επαγγελματιών, είτε των αγροτών, είτε των μισθωτών, είτε των ανέργων, ε αυτό πια το ξέρουμε καλά: Την παραμικρή!

Μέχρι και τα ευρω-κονδύλια για την ...καταπολέμηση της ανεργίας, άλλωστε, στις τσέπες των μεγαλοεπιχειρηματιών πάνε. Αυτών δηλαδή που απολύουν αναζητώντας υπερκέρδη και οξύνουν την ανεργία.

ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΑ ΜΟΝΟ για μερικές εβδομάδες έχουν τα ταμεία του κράτους δήλωσε σε συνέντευξή του σε διεθνές πρακτορείο ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Ενημερωμένο τον βρίσκουμε. Αλλά λογικό είναι να ξέρει μια και ...έχει βάλει το χεράκι του γι' αυτό.

Από ό,τι διαπιστώνουμε όμως συνεχίζει να ...βολτάρει στα παγκόσμια Μέσα Ενημέρωσης σαν μια προσωπικότητα διεθνούς κύρους.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Να υποθέσουμε ότι θα τον δούμε σύντομα και σε κάποιο αξίωμα; Ισως σε κάποιο διεθνή οργανισμό από τους πολλούς που «παλεύουν» για το καλό του πλανήτη; Οπως το ΔΝΤ, ο ΟΟΣΑ ή κάτι παρόμοιο;

Πιο αντιδραστική η ΕΕ

Η περισσότερη οικονομική ενοποίηση της ΕΕ προμηνύει νέα επίθεση σε βάρος των λαών. Και μόνο οι διαρροές για το σχέδιο που θα συζητηθεί στη Σύνοδο Κορυφής του Ιούνη (σχετικό ρεπορτάζ στη σελίδα 13), είναι αποκαλυπτικές για το νέο «κορσέ» που ετοιμάζουν οι «27» για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, σε μια προσπάθεια να διαχειριστούν την κρίση που βαθαίνει και απειλεί την ίδια τη συνοχή της Ευρωζώνης και της ΕΕ. Η παραπέρα ενοποίηση της ΕΕ σημαίνει παραχώρηση επιπλέον κυριαρχικών δικαιωμάτων στα διακρατικά όργανα της λυκοσυμμαχίας, για απόλυτη ευθυγράμμιση της αντιλαϊκής στρατηγικής, όχι μόνο στα δημοσιονομικά ζητήματα, αλλά και σε θέματα σχετικά με την Κοινωνική Ασφάλιση, τα Εργασιακά, την εξωτερική πολιτική και άλλα.

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς; Οτι σφίγγει κι άλλο η δαγκάνα της ΕΕ στον τρόπο και στους ρυθμούς με τους οποίους σε εθνικό επίπεδο προωθούνται οι προαποφασισμένες και συμφωνημένες αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις. Οι κυρώσεις, ακόμα και οι εκβιασμοί για αποπομπή μιας χώρας από την Ευρωζώνη και την ΕΕ, αν δε συμμορφώνεται με τα συμφωνηθέντα και δεν τσακίζει με αποτελεσματικότητα το κίνημα, θα χρησιμοποιούνται σαν μέσο του ακόμη πιο βάρβαρου μαστίγιου των κυβερνήσεων των κρατών μελών πάνω στους λαούς.

Η ταχύτερη και ταυτόχρονη σε όλες τις χώρες εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων, ήταν διακηρυγμένος στόχος της ΕΕ από την ίδρυσή της. Διατυπώθηκε με μεγαλύτερη σαφήνεια στη στρατηγική της Λισαβόνας, στον απολογισμό της οποίας μάλιστα, εκτιμήθηκε ότι ένας από τους λόγους που δεν πέτυχε απόλυτα τους στόχους της, ήταν το γεγονός ότι οι φιλομονοπωλιακές ανατροπές δεν προχώρησαν με ενιαίους ρυθμούς σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, εξαιτίας της ανισομετρίας, που είναι αγιάτρευτη στον καπιταλισμό, και το διαφορετικό επίπεδο ανάπτυξης του κινήματος σε κάθε χώρα. Η Συνθήκη της Λισαβόνας (ευρωσύνταγμα) ήταν ένα ακόμη βήμα προς την ίδια αντιδραστική κατεύθυνση. Τώρα έρχονται οι αποφάσεις της επόμενης Συνόδου να δρομολογήσουν νέες εξελίξεις στο ζήτημα της παραπέρα προώθησης της πολιτικής και οικονομικής ενοποίησης της ΕΕ.

Στα διακρατικά όργανα της ΕΕ αναμένεται να περάσουν και νέες αρμοδιότητες που σχετίζονται με την εξωτερική πολιτική, γεγονός που ενισχύει την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Εύκολα μπορεί να αντιληφθεί κανείς τι θα σημάνει για το Αιγαίο, το Κυπριακό, τις εξελίξεις στα Βαλκάνια και την Ανατ. Μεσόγειο η παραχώρηση στην ΕΕ μεγαλύτερης δικαιοδοσίας να καθορίζει αυτή την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας, σε όφελος των μονοπωλίων. Γεγονός που εγκυμονεί ακόμη μεγαλύτερους κινδύνους για το λαό στα πλαίσια της έντασης των ανταγωνισμών, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και των πολέμων στην ευρύτερη περιοχή μας.

Ο λαός έχει πείρα. Η ενσωμάτωση της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΝΑΤΟ, ΕΕ) σε τίποτα δεν ωφέλησε τόσο τα ανοιχτά ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής, αφού αυτά αντιμετωπίζονται πάντα με βάση τα συμφέροντα των αστών, ενώ είναι άκρως εχθρική για τη ζωή των εργατικών των λαϊκών οικογενειών επιβάλλοντας τη σημερινή βαρβαρότητα. Και οπωσδήποτε η κατάσταση θα γίνει ακόμα χειρότερη, αν περάσουν τα σχέδιά τους, με δεδομένους τους ανταγωνισμούς που οξύνονται στη γειτονία μας.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ