«Γιατί δεν είναι αριστερή η πολιτική πρόταση του ΔΝΤ για μείωση μισθών αλλά και τιμών;», αναρωτήθηκε, δήθεν αφελώς, γνωστός παρουσιαστής ειδήσεων χτες το πρωί στον «Αθήνα 9,84». Προσποιείται προφανώς το λαλίστατο «παπαγαλάκι» πως δε γνωρίζει ότι το βάρος στη δήλωση του Στρος Καν για «το φάρμακο του αποπληθωρισμού» πέφτει στη δραστική μείωση των μισθών και όχι βέβαια στη μείωση των τιμών των προϊόντων. Οι πάντες γνωρίζουν ότι οι τιμές των εμπορευμάτων δεν πέφτουν αντίστοιχα ή ανάλογα με τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, ακριβώς γιατί «ενσωματώνουν» το κέρδος του καπιταλιστή, το οποίο είναι «ανελαστικό». Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα το γνωρίζουν αυτό πολύ καλά από την ίδια τους την πείρα. Ολα τα προηγούμενα χρόνια το λεγόμενο εργατικό κόστος έπεφτε διαρκώς, αλλά οι τιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών ανέβαιναν, ακριβώς γιατί ανέβηκε σε πρωτοφανή επίπεδα η κερδοφορία των μονοπωλίων. Αυτή είναι και η βασική αιτία που οδήγησε στη σημερινή κρίση του καπιταλισμού, που είναι πρώτα και κύρια κρίση υπερπαραγωγής προϊόντων και υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου. Δεν μπορούν λοιπόν να μας παρουσιάσουν τα διάφορα καθεστωτικά παπαγαλάκια ως διέξοδο από την κρίση του καπιταλισμού τον ενισχυμένο καπιταλισμό... Η ειρωνεία είναι ότι κανένα παπαγαλάκι δε διανοήθηκε ποτέ να αγγίξει τα ιερά κέρδη των μονοπωλίων. Ο λαός λοιπόν μόνο δεινά μπορεί να περιμένει από τέτοιες «αριστερές» προτάσεις του ΔΝΤ. Πραγματική πρόταση σύμφωνη με τα συμφέροντά του είναι μόνο η πρόταση των κομμουνιστών ότι μπορεί και πρέπει να ζήσει χωρίς τους καπιταλιστές και τα υπερκέρδη τους.

Αφού ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ είδε κι απόειδε στο Eυρωκοινοβούλιο ρωτώντας και ξαναρωτώντας για την ανάμειξη του ΔΝΤ στο μηχανισμό «στήριξης» της Ελλάδας, καταγγέλλοντας ότι αυτό αντίκειται στις ευρωενωσιακές συνθήκες, τη σκυτάλη πήρε ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, Α. Τσίπρας, και κατέθεσε σχετική Επίκαιρη Ερώτηση στον πρωθυπουργό με θέμα: «Ο ρόλος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στον μηχανισμό δανειακής υποστήριξης της Ελλάδας και οι συνέπειες ανάμειξής του». Σ' αυτήν καταγγέλλει ότι η απόφαση δίνει στο ΔΝΤ «ρυθμιστικό ρόλο και αρμοδιότητες» και ότι «έτσι ο μηχανισμός εισάγει τη λογική και τις πρακτικές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην καρδιά της Ευρώπης». Και ρωτά τον πρωθυπουργό «ποιες εκτιμά ότι θα είναι οι συνέπειες των μέτρων και της ανάμειξης του ΔΝΤ στις προοπτικές ανάπτυξης της χώρας;», αν «δεσμεύεται η κυβέρνηση ότι δε θα λάβει πρόσθετα επώδυνα μέτρα», αν «σχεδιάζει πρόγραμμα επίσπευσης ιδιωτικοποιήσεων και εκποίησης της δημόσιας περιουσίας» και «πώς νομιμοποιείται η κυβέρνηση να υπαγάγει τη χώρα στο ΔΝΤ, χωρίς συζήτηση στη Βουλή, και χωρίς να έχει τέτοια εντολή από το εκλογικό σώμα;».

Η ευρωενωσιακή λυκοσυμμαχία, όμως, καμία ανάγκη δεν έχει να εισαγάγει τη λογική και την πρακτική του ΔΝΤ. Για τον απλό λόγο ότι έχει από συστάσεώς της ακριβώς την ίδια λογική και πρακτική. Βέβαια, δουλειά των οπορτουνιστών είναι να εξωραΐζουν το ρόλο και τη φύση της, όμως η προσπάθεια δαιμονοποίησης του ΔΝΤ και αγιοποίησης της ΕΕ βγάζει μάτι και έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την πραγματικότητα.

Οπως μάτι βγάζει και η έγνοια τους για την πορεία της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Οι ανησυχίες τους βεβαίως είναι αβάσιμες, μηχανισμοί όπως το ΔΝΤ δεν την επιβουλεύονται, κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Το ίδιο δηλαδή που κάνει και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την πολιτική της. Και δε χρειάζεται να περιμένουμε τη συζήτηση της Επίκαιρης Ερώτησης του κ. Τσίπρα για να μάθουμε τι θα κάνει η κυβέρνηση. Και νέα μέτρα θα πάρει και «χαρακίρι» θα έκανε αν αυτό πρόσταζαν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Σε ό,τι τώρα αφορά στη «νομιμοποίησή της», δεν ξέρουμε αν μια συζήτηση στη Βουλή θα ικανοποιούσε τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Το ζήτημα δεν είναι αν νομιμοποιείται να πάει στο ΔΝΤ. Το ζήτημα είναι να άρει ο λαός την εμπιστοσύνη του, να διορθώσει τώρα την ψήφο του, να μη νομιμοποιήσει στη συνείδησή του την αντεργατική αντιλαϊκή πολιτική και να παλέψει για την ανατροπή της.