ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 15 Μάη 1996
Σελ. /36
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Το... αδιανόητο ασυμβίβαστο

Και για να μην αναφερθούμε και σ' άλλες παραμέτρους του θέματος. Για παράδειγμα, ένα στέλεχος του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας παρατηρούσε προχτές τα εξής: "Το πρόβλημα δε λύνεται με το αν η ονομαστικοποίηση των μετοχών θα γίνεται μέχρι φυσικού προσώπου, αλλά με το αν θα υπάρξει διάταξη, που θα προβλέπει το ασυμβίβαστο εκδότη - εργολήπτη δημοσίων έργων".

Σε μεγάλο βαθμό συμφωνούμε με το προαναφερόμενο στέλεχος του υπουργείου. Μόνο, που υποψιαζόμαστε ότι τα όσα λέει υποκρύπτουν σκοπιμότητες και συγκεκριμένα την υποβάθμιση της κυβερνητικής υπαναχώρησης για την ονομαστικοποίηση των μετοχών. Γιατί, όλοι καταλαβαίνουν σ' αυτό τον τόπο, ότι όσο κυβερνάνε αυτοί που κυβερνάνε χρόνια τώρα, διάταξη για το ασυμβίβαστο εκδότη και εργολήπτη δημοσίων έργων δεν πρόκειται να υπάρξει.

Το... σπάνιο μηχάνημα

Κατά γενική ομολογία η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία έχει κάνει σημαντικά βήματα στον τομέα της υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας, διαθέτοντας μια επαρκή μονάδα, η οποία βεβαίως έχει να κάνει ακόμα πολλά, ιδίως σε μια τέτοια ιδιαίτερα επιβαρυμένη βιομηχανία όπως αυτή.

Υπάρχουν όμως και προβλήματα, που η λύση τους δεν εξαρτάται από την επιχείρηση. Ετσι, όταν χρειάστηκε να διενεργήσουν εξετάσεις, για να εξετάσουν τη βλαπτικότητα ορισμένων χημικών, οι υπεύθυνοι της επιχείρησης ανακάλυψαν ότι το σχετικό μηχάνημα δεν υπάρχει στην Ελλάδα και συζήτησαν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν τις υπηρεσίες της... Βουλγαρίας, η οποία το διαθέτει!

Υ. Γ. Οπως μας είπαν, η αξία του κυμαίνεται στα 30 με 40 εκατ. δραχμές, αλλά παρά τη χρησιμότητά του, δεν κρίθηκε από το κράτος απαραίτητη η αγορά του... Αλλωστε και στη Βουλγαρία από το προηγούμενο καθεστώς υπήρχε.

Το πρόβλημα του Μ. Εβερτ

Προσέξατε τον "άψογο" τρόπο, με τον οποίο ο πρόεδρος της ΝΔ χειρίστηκε την υπόθεση των ψηφιακών παροχών; Αφού διακήρυξε ότι είναι υπέρ της διερεύνησης των καταγγελιών, που είδαν το φως της δημοσιότητας, έστειλε επιστολή στον πρόεδρο του Αρείου Πάγου, προκειμένου να του δηλώσει αν η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, μπορεί να... παρακωλύσει το έργο της Δικαιοσύνης! Μα τι σημασία έχει! Αν ο πρόεδρος της ΝΔ εκτιμά, και πολύ περισσότερο έχει στοιχεία, ότι υπάρχουν πολιτικές ευθύνες και εμπλοκή πολιτικών προσώπων στην υπόθεση, γιατί χρειάζεται τη γνώμη του προέδρου του Αρείου Πάγου;

Αλλά, μήπως ακριβώς επιδιώκει να λύσει το δικό του πρόβλημα - να ζητήσει σύσταση εξεταστικής επιτροπής ή μη - μέσω του προέδρου του Αρείου Πάγου;

Στην πραγματικότητα, βέβαια, άλλο είναι το πρόβλημα του Μ. Εβερτ. Πώς από τη μια θα εκμεταλλευτεί την υπόθεση για δικό του όφελος και ταυτόχρονα δε θα τα "σπάσει" με τους ισχυρούς προστάτες του.

Δεν μπορεί όμως να τα έχει όλα...

Διαπλοκή

Μπλεχτήκαν

τα συμφέροντα,

γίναν' ένα

κουβάρι,

ο μπαγαπόντης

κόλλησε πάνω

στον κατεργάρη

κι η "μίζα"

και το "λάδωμα"

δέσανε

σαν ζευγάρι!

Μπλεχτήκαν

τα συμφέροντα,

έγιναν

ένα σώμα,

οι "παροχές"

μπερδεύτηκαν

στη μάσα,

στην "κονόμα"

κι ο τόπος

πάλι πνίγηκε

στην μπόχα

και τη βρώμα!

Ο οίστρος

Ούτε μία...

Η μεταπολιτευτική, σχετικά απρόσκοπτη, λειτουργία του δικομματικού συστήματος, 20 και πλέον χρόνια τώρα, έχει δημιουργήσει την αυταπάτη σε αρκετούς ιθύνοντες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ ότι μπορούν να κοροϊδεύουν τους εργαζόμενους και να τους μεταχειρίζονται ως μπαλάκι του πινγκ πονγκ. Ελα, όμως, που τα πράγματα δεν είναι έτσι.

Χαρακτηριστική απόδειξη γι' αυτό, η συνέλευση του Συνδέσμου Αυτοκινητιστών του Νομού Θεσσαλονίκης, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 25.4.1996 και αποφάσισε ομόφωνα με "ανάταση του χεριού" τα εξής: "Θεωρούμε τόσο τους οικονομικούς υπουργούς και των δύο κομμάτων, όσο και τα ίδια τα κόμματα (σ. σ. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΟΥΣ... Με αυτή μας την απόφαση υποχρεώνουμε το νέο ΔΣ όπως στις προσεχείς εκλογές (όταν αυτές γίνουν) να ενημερώσουν όλους τους συνταξιούχους του ΤΣΑ και τους εν ενεργεία αυτοκινητιστάς... Ζητάμε από όλους να μη δώσει κανείς ούτε μία ψήφο στα δύο κόμματα εξουσίας".

Οψιμα... συμπεράσματα

Ολο και πιο δυσοίωνες φαίνεται πως γίνονται οι προεκλογικές προβλέψεις για τον Μπ. Γιέλτσιν. Γι' αυτό και πληθαίνουν οι διάφορες δημαγωγικές κινήσεις και ενέργειές του, που αποσκοπούν στον αποπροσανατολισμό και τον εγκλωβισμό των Ρώσων ψηφοφόρων.

Τώρα, ρίχνει και τον πρωθυπουργό του, Β. Τσερνομίρντιν, στην προεκλογική δημαγωγία, ο οποίος... ανακάλυψε ξαφνικά το ρόλο των μεγάλων εταιριών πετρελαίου και δήλωσε σχετικά: "Τα ξένα κράτη και οι πολυεθνικές του πετρελαίου προσπαθούν να υποτάξουν την Κοινοπολιτεία Ανεξάρτητων Κρατών στους κανόνες του παιχνιδιού τους, στα οικονομικά τους συμφέροντα".

Δεν έχουμε την παραμικρή, βέβαια, αμφιβολία για την αλήθεια των καταγγελλομένων. Μόνο που είμαστε σίγουροι και για κάτι ακόμη. Για το βρώμικο και απαραίτητο στις πολυεθνικές παιχνίδι, που παίζουν τόσο ο Μπ. Γιέλτσιν, όσο και ο Β. Τσερνομίρντιν. Συμπέρασμα στο οποίο φαίνεται πως έχει καταλήξει και μεγάλο μέρος των Ρώσων ψηφοφόρων.

Πώς να καταλήξουν... ;

Τελικά πίνει ή δεν πίνει ουίσκι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέας Παπανδρέου; Τρώει ή δεν τρώει φιστίκια Αιγίνης...; Η μήπως ήταν αράπικα...; Και το γιλέκο που φόραγε στην περιβόητη χτεσινή φωτογραφία, τι άραγε να σημαίνει; Μήπως ότι το πάλαι ποτέ ζιβάγκο αντικαθίσταται πλέον από το μάγκικο και κουτσαβάκικο γιλέκο είναι ενδεικτικό των διαθέσεων του Α. Παπανδρέου, για όσους επιζητούν την παραίτησή του...;

Αυτά και άλλα πολλά ...κρίσιμα ερωτήματα, για την πορεία του τόπου και των σοβαρών προβλημάτων που τον βασανίζουν, απασχόλησαν χτες τα περισσότερα ΜΜΕ, ιδιαίτερα τα ηλεκτρονικά. Τελικό συμπέρασμα δεν καταλάβαμε να υπήρξε. Μάλλον περιμένουν και την επόμενη φωτογραφία του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Με μία μόνο, πώς να καταλήξουν σε τελικές εκτιμήσεις, για τόσο σοβαρά ζητήματα, οι άνθρωποι...

Ατομική ... η διαφορά

Το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά δεν ξέφυγε από την... παράδοση, που θέλει κάθε απεργία εργαζομένων "παράνομη και καταχρηστική". Το "καρμπόν" λειτούργησε, λοιπόν, ξανά και στην υπόθεση της απεργίας στην καπνοβιομηχανία "Κεράνη". Μόνο που σ' αυτή την περίπτωση το συγκεκριμένο δικαστήριο κάνει ένα βήμα παραπέρα από την έτσι και αλλιώς καταχρηστική ποινικοποίηση ενός δικαιώματος, που κατακτήθηκε με πολλούς αγώνες και πολύ αίμα και που υποτίθεται ότι είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο. Η απόλυση - λέει - ενός εργαζομένου είναι "ατομική διαφορά"! Δε θίγει - λέει - τα συλλογικά δικαιώματα των εργαζομένων! Επομένως η απεργία, που κηρύχτηκε γι' αυτό (δηλαδή για την επαναπρόσληψη απολυμένου, όπως έγινε στην περίπτωση του "Κεράνη") "δεν έχει το στοιχείο της συλλογικότητας του συμφέροντος και βρίσκεται εκτός νομικής προστασίας"!

Και γεννάται το ερώτημα: Είναι δυνατόν, όσο "τυφλή" και να είναι η Δικαιοσύνη, να μην μπορεί να διακρίνει ότι ακριβώς σε τέτοιες περιπτώσεις, σαν και αυτή της απεργίας των εργατών του "Κεράνη" για την επαναπρόσληψη του απολυμένου συναδέλφου τους, είναι που επιβεβαιώνεται η πραγματική έννοια της συλλογικότητας, μαζί με το μεγαλείο της αλληλεγγύης; Η μήπως θα έπρεπε να περιμένουν οι εργαζόμενοι να απολυθούν πρώτα όλοι, ώστε να "τεκμηριώσουν" το "συλλογικό συμφέρον" της απεργίας τους; Μα τότε δε θα υπήρχε καν λόγος απεργίας, διότι - ως γνωστόν - οι απολυμένοι και οι άνεργοι δε γίνεται να απεργούν.

"Διαφάνεια" και κοινωνικός έλεγχος

Νάτη πάλι η καραμέλα: "Διαφάνεια στις κρατικές προμήθειες και τα μεγάλα έργα". Αυτή η συνταγή πλασάρεται εντέχνως, ως η μόνη διέξοδος προκειμένου να μην επαναληφθούν σκάνδαλα, όπως το καταγγελλόμενο της ανάθεσης των ψηφιακών παροχών του ΟΤΕ στις εταιρίες "Ζήμενς" και "Ιντρακόμ".

Χαϊδεύει τα αυτιά το παραπάνω σύνθημα, αλλά απέχει πολύ από το να αποτελεί τη λύση "διά πάσαν νόσον" στο θέμα των κρατικών προμηθειών.

Ενας σοβαρός λόγος είναι ότι ποτέ τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα δε θα επιτρέψουν να γίνονται οι "δουλιές" στο φως της μέρας. Μόνο αφελείς μπορούν πιστεύουν κάτι τέτοιο.

Δεύτερο, δεν πρόκειται να επιτρέψουν στους πολιτικούς εκφραστές τους να θεσμοθετήσουν τέτοιο διαφανές πλαίσιο, που θα τους θέτει εμπόδια στις "συναλλαγές" τους. Αυτός είναι και ο λόγος που ποτέ δεν πρόκειται να θεσμοθετήσουν το απαραίτητο για τις προμήθειες του δημοσίου νομικό πλαίσιο.

Αλλά ας μην πάμε μακριά. Ενα ημίμετρο για την ονομαστικοποίηση των μετοχών, όσων εταιριών αναλαμβάνουν έργα ή προμήθειες από το δημόσιο πάνω από 1 δισ. δρχ., ψήφισε "κατά λάθος" η κυβέρνηση και παρόλο που οριζόταν ότι θα εφαρμοστεί από τις 2 Μάη, ούτε εφαρμόστηκε, ούτε, όπως όλα δείχνουν, θα εφαρμοστεί.

Η ειρωνεία είναι ότι τη συνταγή της διαφάνειας πλασάρουν οι διάφοροι ισχυροί εκδότες και κάμποσοι πολιτικοί, ακριβώς για να φανούν "καθαροί", ενώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι στο σύστημα αυτό, που λειτουργεί ως θερμοκήπιο για σκάνδαλα, καμία διαφάνεια δε σώζει την κατάσταση.

Μόνη λύση είναι η άνοδος των αγώνων των εργαζομένων και η επιβολή του κοινωνικού ελέγχου.

Οι πραγματικοί εχθροί

Τα πρόσφατα επεισόδια στην κεντρική πλατεία της Χίου, μεταξύ των εμπόρων του νησιού και του συνεργείου της ΥΠΕΔΑ, αποτελούν σίγουρα έκφραση της λαϊκής αγανάκτησης, για τις συνέπειες μιας ανάλγητης και βαθιά ταξικής πολιτικής, που ακολουθείται τα τελευταία χρόνια από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Και είναι μεν εξηγήσιμες και δικαιολογημένες οι αυθόρμητες αυτές αντιδράσεις, αλλά το κρίσιμο ερώτημα, όμως, είναι αν μπορούν να φέρουν ουσιαστικό αποτέλεσμα. Γιατί ο εχθρός των εργαζομένων, των μικρών εμπόρων και των αγροτών, όλων όσων υποφέρουν σήμερα από μια βάρβαρη οικονομική πολιτική, δεν είναι σίγουρα, ούτε τα συνεργεία της ΥΠΕΔΑ, αλλά ούτε και οι υπόλοιποι εκτελεστές των κυβερνητικών αποφάσεων. Εχθρός είναι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά και όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις που αποδέχονται τα περί μονόδρομου του Μάαστριχτ, σπέρνοντας έτσι την ηττοπάθεια και το συμβιβασμό. Εχθρός είναι το σύμπλεγμα των μεγάλων βιομηχανικών και τραπεζικών μονάδων, που απομυζούν κολοσσιαία κέρδη από την πολιτική λιτότητας. Εχθρός, τέλος, είναι η κοινοτική γραφειοκρατία και οι ευρωπαϊκές πολυεθνικές, οι οποίες επιδιώκουν να ξεπεράσουν την κρίση, με την επιβολή προγραμμάτων λιτότητας σε βάρος των λαών της Ευρώπης.

Οι αυθόρμητες αντιδράσεις αποτελούν σίγουρα ένδειξη ότι τα θύματα της πολιτικής λιτότητας δεν είναι διατεθειμένα να οδηγηθούν αμαχητί στο βωμό της θυσίας. Ομως, αυτό δεν επαρκεί. Χρειάζεται αγώνας διαρκής, συντονισμένος με καθαρούς στόχους, ώστε η αυθόρμητη αντίδραση να μετουσιωθεί σε συγκεκριμένη πολιτική πρακτική και συνείδηση.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ