«Πρόκειται για ένα σταθμό που δείχνει τη θετική πορεία της χώρας μας, όχι μόνο την πορεία που έχει κάνει η κυβέρνηση και ο ελληνικός λαός, αλλά και μια πορεία και προς τα έξω και στις αγορές». Με αυτά τα λόγια ο πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, επιχείρησε να παρουσιάσει τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης. Εκείνο που δε μας είπε είναι το «αντίτιμο» αυτής της επιτυχίας. Η «Καθημερινή», ωστόσο, ως μια από τις ναυαρχίδες της άρχουσας τάξης, φροντίζει να πει τα πράγματα με το όνομά τους, όσον αφορά την ουσία της συμφωνίας: «Μετά την απόφαση της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης, η κυβέρνηση επιταχύνει τις διαδικασίες για τις αποκρατικοποιήσεις και την αξιοποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, που αποτελούν έναν από τους βασικούς όρους χορήγησης της ευρωπαϊκής βοήθειας στην Ελλάδα». Η «θετική πορεία της χώρας», λοιπόν, έχει αντίτιμο: Ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και κατ' επέκταση συνέχιση της άγριας αντιλαϊκής και αντεργατικής πολιτικής. Κάτι που δε δίστασε να σημειώσει και ο ίδιος ο πρωθυπουργός: «Εχουμε πολλά ακόμη να κάνουμε για το καλύτερο της οικονομίας, αλλά και των πολιτών». Αν κρίνουμε από τη μέχρι σήμερα πολιτική της κυβέρνησης «για το καλύτερο της οικονομίας, αλλά και των πολιτών», τότε μπορούμε να αντιληφθούμε τι εννοεί. Γιατί η επιτυχία για την οποία μιλάει ο πρωθυπουργός αφορά αποκλειστικά και μόνο την πλουτοκρατία. Και όταν για την πλουτοκρατία υπάρχουν επιτυχίες για το λαό προμηνύονται και σχεδιάζονται μόνο νέα οδυνηρά χτυπήματα.
«Οι τράπεζες θα πρέπει να σκέφτονται πως μέσα από αυτή την κρίση το τραπεζικό σύστημα και οι ίδιες θα βγουν περισσότερο ισχυρές». Το κυβερνητικό στέλεχος που σκέφτεται πριν από τις τράπεζες για τις τράπεζες είναι ο υφυπουργός Οικονομικών Φ. Σαχινίδης, ο οποίος μάλιστα τις «μάλωσε» επειδή σκέφτονται εγωιστικά. «Δεν συγχωρούνται ούτε εγωισμοί, ούτε αντιλήψεις για το ποιος είναι ο προσωπικός μου ρόλος στο μέλλον του τραπεζικού συστήματος», αποφάνθηκε σε χθεσινή συνέντευξή του στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ. Πολύ μεγαλύτερη σημασία από τα λόγια έχουν οι πράξεις και σε αυτό η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με την αμέριστη πάντα συμπαράσταση της ΝΔ, έχει να επιδείξει πλήθος «πακέτων» (μέχρι τώρα 82 δισ. ευρώ) και αναρίθμητα μέτρα (κυρίως φοροαπαλλαγές και εισφοροαπαλλαγές) που διασφαλίζουν και με το παραπάνω ότι οι τράπεζες θα βγουν σαφώς πιο ενισχυμένες από την κρίση, έστω και αν δεν βγουν όλες. Ακόμα και αν οι τράπεζες δεν σκέφτονται το μακροπρόθεσμο συμφέρον τους, υπάρχουν πάντα οι ταγμένοι για το σκοπό αυτό πολιτικοί της άρχουσας τάξης που αγρυπνούν και παίρνουν τα κατάλληλα μέτρα... Ειδικά μάλιστα για τις τράπεζες φροντίζουν πάντα να είναι γεμάτα τα χρηματοκιβώτιά τους...
Είμαστε βέβαιοι ότι θα γίνουν και εκπτώσεις και εξυπηρετήσεις και βολέματα κάθε είδους για τους επίδοξους αγοραστές κι ας μην τα είπε αυτά ο Γ. Παπακωνσταντίνου στο σχετικό διάγγελμά του.
Ομως, όσο και να ...πέσουν οι τιμές σίγουρα αυτοί που θα αγοράσουν δε θα είναι ούτε μισθωτοί ούτε συνταξιούχοι. Ποιοι θα είναι άραγε; Προφανώς οι γνωστές και μη εξαιρετέες κοινοπραξίες πολυεθνικών.
Με άλλα λόγια, οι περίφημες «αγορές»! Αυτοί, δηλαδή, από τους οποίους κυβέρνηση, Ευρωπαϊκή Ενωση και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχουν... ορκιστεί να μας προστατεύουν!
Εκείνοι, δηλαδή, που... υποτίθεται πως μας πιέζουν θα κερδοσκοπήσουν από τις αποφάσεις αυτών που υποτίθεται ότι μας προστατεύουν. Μήπως υπάρχει κάποια υποκρισία εδώ; Μήπως κάποιο προφανές δούλεμα;
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΑΚΟΜΗ και αυτές τις μέρες στελέχη του ΠΑΣΟΚ να προσπαθούν να μας πείσουν για τους εξαιρετικούς χειρισμούς του Γ. Παπανδρέου στην άτυπη Σύνοδο Κορυφής και κυρίως για το πώς έβαλε τον υπουργό Αμυνας των ΗΠΑ να πιέσει την Α. Μέρκελ...
Με τον τρόπο αυτό, λένε, πετύχαμε την επιμήκυνση του δανείου και τη μείωση του επιτοκίου (Ασχέτως αν αυτά σημαίνουν απλά διαιώνιση της λιτότητας και περιστολή δικαιωμάτων για τον ελληνικό λαό).
Εντάξει, είμαστε ευτυχισμένοι που έχουμε για πρωθυπουργό μια τόσο μεγάλη προσωπικότητα που μπορεί να «παίζει στα δάχτυλα» τις δυνάμεις του πλανήτη προκειμένου να προασπίσει τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.