Το Σεπτέμβρη του 2004 ήρθαν στο φως της δημοσιότητας τα σχέδια για το Ασφαλιστικό των εργαζομένων στην Εμπορική. Μόλις πριν τρεις μέρες η κυβέρνηση εξήγγειλε την ένταση της αντιασφαλιστικής και αντεργατικής επίθεσης στο σύνολο των εργαζομένων, επιβεβαιώνοντας πλήρως το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, που από την αρχή κιόλας προειδοποιούσε ότι η επίθεση δεν αφορά μόνο σε ένα μέρος των εργαζομένων, αλλά στο σύνολό τους.

Πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτή την επίθεση παίζει η ίδια η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Την προηγούμενη Τρίτη ανέλαβε να ανοίξει η ίδια το ζήτημα του Ασφαλιστικού, ζητώντας νέο «κοινωνικό διάλογο», με στόχο το χτύπημα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων που έχουν απομείνει. Την ημέρα εκείνη σε συνέντευξη Τύπου του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ (ΙΝΕ) παρουσιάστηκαν στοιχεία που αποκαλύπτουν το μέγεθος του εμπαιγμού από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τη συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ σε βάρος του συνόλου των εργαζομένων.

Στο τραπέζι του «κοινωνικού διαλόγου» τόνιζαν με κάθε τρόπο ότι ο αντιασφαλιστικός νόμος 3029 του ΠΑΣΟΚ είναι αναγκαίος δήθεν για τη βιωσιμότητα του ΙΚΑ μέχρι το 2032. Το ίδιο ακριβώς επιχείρημα πρόβαλλαν για την παράταση του εργάσιμου βίου που προβλέπει ο νόμος. Ομως μόλις δυόμισι χρόνια μετά, τα στοιχεία του ΙΝΕ έδειξαν ότι το ΙΚΑ μετά βίας αντέχει μέχρι το 2017. Και ακόμα ότι ένας χρόνος παράτασης του εργάσιμου βίου παρατείνει τη βιωσιμότητα του ΙΚΑ μόνο κατά τρεισήμισι με τέσσερις μήνες (αντίθετα, το χτύπημα της εισφοροδιαφυγής παρατείνει τη βιωσιμότητα του ΙΚΑ κατά επτά χρόνια!). Υστερα από όλα αυτά φαίνεται καθαρά ότι τη μόνη ανάγκη που εξυπηρέτησε ο 3029 ήταν η παραπέρα συρρίκνωση της Κοινωνικής Ασφάλισης ή, αλλιώς, η αύξηση των κερδών του κεφαλαίου.

Και όμως ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ τόλμησε να χρησιμοποιήσει και πάλι το πρόσχημα της βιωσιμότητας για να ζητήσει νέο «κοινωνικό διάλογο» ή, όπως ο ίδιος είπε, μια νέα Εθνική Κοινωνική Συμφωνία, «στρώνοντας το έδαφος» στην κυβέρνηση της ΝΔ και τους εργοδότες για να προωθήσουν τα αντιασφαλιστικά τους σχέδια με περισσότερη άνεση.

Δύο ημέρες μετά, την προηγούμενη Πέμπτη, γίνεται το αναμενόμενο. Η κυβέρνηση, διά των υπουργών Οικονομίας και Απασχόλησης, συγχαίρει τη ΓΣΕΕ για τη θέση της ότι χρειάζεται νέος «κοινωνικός διάλογος» και κοινωνική συναίνεση. Την ημέρα εκείνη, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Απασχόλησης φανερώνει κατά το ήμισυ τις αντεργατικές προθέσεις της κυβέρνησης. Σε έκτακτη συνέντευξη Τύπου ανακοινώνει την όξυνση της αντεργατικής και αντιασφαλιστικής επίθεσης της εργατικής τάξης, δίνοντας και επίσημα το σήμα για την έναρξη του «κοινωνικού διαλόγου», με ξεκάθαρο και σαφή στόχο να ενισχύσει την «ανταγωνιστικότητα», δηλαδή την κερδοφορία του κεφαλαίου. Στη «λαιμητόμο» του «διαλόγου» βάζουν τα εναπομείναντα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων, σύμφωνα και με όσα συναποφάσισε η κυβέρνηση με τους Ευρωπαίους εταίρους πριν από ένα περίπου μήνα στις Βρυξέλλες.

Για το Ασφαλιστικό, εμμέσως πλην σαφώς, ξεκαθαρίζεται ότι η αύξηση των ορίων ηλικίας για τους εργαζόμενους στις ΔΕΚΟ και τις τράπεζες, ο αποχαρακτηρισμός των Βαρέων και Ανθυγιεινών, η περικοπή των λεγόμενων πρόωρων συντάξεων, όπως οι αναπηρικές, είναι μερικά μόνο από τα μέτρα που ετοιμάζεται να πάρει η κυβέρνηση της ΝΔ, εφαρμόζοντας πλήρως το νόμο 3029 του ΠΑΣΟΚ, αλλά και εξειδικεύοντας με νέες νομοθετικές ρυθμίσεις τις αντιασφαλιστικές του προβλέψεις, με χρονικό ορίζοντα τα επόμενα δύο χρόνια. Το πρόσχημα για τα μέτρα αυτά ίδιο ακριβώς με αυτό της συμβιβασμένης πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ: η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος.

Ο υφυπουργός Απασχόλησης, Ν. Αγγελόπουλος, που λίγες μέρες πριν επισημάνει ότι δεν έχουν θιχτεί τα δικαιώματα των ασφαλισμένων της περιόδου 1982-1993 (σ.σ. και άρα ετοιμάζονται να τα χτυπήσουν), ξεκαθάρισε ότι πρέπει να προσδιοριστούν οι όροι ένταξης των ειδικών ταμείων κύριας σύνταξης στο ΙΚΑ (ΔΕΚΟ και τράπεζες). Δηλαδή, να αυξηθούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, να μειωθούν οι συντάξεις και οι παροχές. Ο υφυπουργός, υπεραμυνόμενος των αντιασφαλιστικών σχεδιασμών, έφτασε στο σημείο να πει ότι υπάρχουν εργαζόμενοι που θέλουν να μείνουν και μετά τον προβλεπόμενο χρόνο συνταξιοδότησης στην εργασία.

Ακόμα, άφησε να εννοηθεί ότι η κυβέρνηση σχεδιάζει την περικοπή των πρόωρων συντάξεων, μιλώντας για καταγγελίες περί αναπηρικών συντάξεων - μαϊμού, και ανήγγειλε τον αποχαρακτηρισμό των ΒΑΕ, αποδοκιμάζοντας την αρμόδια Επιτροπή που δεν πρότεινε νέες συνθήκες εργασίας γιατί, όπως είπε σε επιστολή ο πρόεδρος της, υπάρχει πολιτικό κόστος. Τέλος, αναφέρθηκε στην «ανάγκη» για «καλύτερη αξιοποίηση των αποθεματικών των ταμείων», προδιαγράφοντας το μεγαλύτερο τζογάρισμα των χρημάτων των εργαζομένων. Ομως, επειδή τα μέτρα αυτά δεν είναι αρκετά σκληρά για τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, πρότεινε ο ίδιος την επιβολή φόρου για την ασφάλιση και ζητά να φορολογηθούν, πρόσθετα, όσοι έχουν μισθό πάνω από τα 1.200 ευρώ!!!

Οι εξαγγελίες για τα Εργασιακά έκαναν καθαρό ότι στόχος της κυβέρνησης είναι το τελειωτικό χτύπημα του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, η κατάργηση του 8ωρου, όπου ακόμα ισχύει. Μάλιστα, ο υπουργός Απασχόλησης, Π. Παναγιωτόπουλος, είπε ότι ο σχετικός «διάλογος» έχει αρχίσει και πρέπει τα ζητήματα αυτά να τελειώσουν εδώ και τώρα. Ο λόγος της βιασύνης είναι ότι «δεν πρέπει να χάσουμε το τρένο και το θέμα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας είναι μπροστά μας και συγκροτεί την πιο ανταγωνιστική πρόκληση», όπως είπε ο υπουργός!

Αν και ο υπουργός απέφυγε να τοποθετηθεί συγκεκριμένα, έδειξε τις προθέσεις της κυβέρνησης, σημειώνοντας ότι τα σχετικά με τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και τις υπερωρίες άρθρα του αντεργατικού νόμου Γιαννίτση «δε λειτούργησαν». Συνεπώς, η κυβέρνηση της ΝΔ αναλαμβάνει νέες πρωτοβουλίες ώστε να κάνει το χρόνο εργασίας ακόμα περισσότερο «λάστιχο». Αλλωστε είναι γνωστή η προωθούμενη οδηγία της ΕΕ για την επέκταση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας στις 65 ώρες από τις 48 ώρες που ισχύει σήμερα.

Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο ο υπουργός προσπάθησε να αποφύγει να απαντήσει και στο ζήτημα των υπερωριών που βάζει στο τραπέζι του διαλόγου. Ο στόχος όμως είναι γνωστός: Η επέκταση του διευθυντικού δικαιώματος. Αλλωστε, η κυβέρνηση στην προσπάθειά της αυτή έχει σύμμαχο τη συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που μαζί με το ΣΕΒ υπέγραψε συμφωνία (περιλαμβάνεται στην τελευταία Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας) να προωθήσουν από κοινού την επέκταση της υπερωριακής απασχόλησης, κρατώντας σταθερό το κόστος για τους εργοδότες. Συγκεκριμένα, στο σημείο 12 της ΕΓΣΣΕ καταγράφεται η «συμφωνία των μερών για υποβολή από κοινού αιτήματος στην κυβέρνηση για την επέκταση της ιδιόρρυθμης υπερωρίας την 44η και την 45η ώρα της βδομάδας χωρίς αλλαγή του ύψους της αποζημίωσης».