Κρίμα που δε ζει ο αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης με μεγάλη δράση στο ΕΑΜίτικο φοιτητικό κίνημα στη Θεσσαλονίκη και στο ΕΠΟΝίτικο θέατρο που αναπτύχθηκε σε πόλεις και βουνά της Μακεδονίας, διακεκριμένος δικηγόρος της Θεσσαλονίκης και συγγραφέας ιστορικών (για την Εθνική Αντίσταση), λογοτεχνικών και θεατρικών έργων Γιώργος Καφταντζής,ο άνθρωπος που έφερε στο φως και επιμελήθηκε ένα ακόμα πολύτιμο ντοκουμέντο από τη ναζιστική θηριωδία στη χώρα μας. Αν ζούσε, φρίττοντας με τη σημερινή κατοχή της Θεσσαλονίκης από τη νέα αμερικανονατοϊκή ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων, θα καταδίκαζε τα φασιστικά στρατόπεδα που στήθηκαν, με το "οκέι", βεβαίως, της ελληνικής κυβέρνησης. Τίτλος του βιβλίου που κατέλιπε ο Γιώργος Καφταντζής και εξέδωσε ο "Παρατηρητής" είναι "ΤΟ ΝΑΖΙΣΤΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ 1941 - 1944", όπως το έζησε και το περιγράφει στο ημερολόγιό του ένας όμηρος, ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΙΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ (αριθμός μητρώου φυλακής 4436)".

Ο Λεωνίδας Γιασημακόπουλος, γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη (1884) σπούδασε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή, κάτοχος της τουρκικής και γαλλικής γλώσσας, καθώς ήταν άνθρωπος μορφωμένος διατέλεσε έπαρχος στις Σαράντα Εκκλησιές της Ανατολικής Θράκης και το 1927 στο Κιλκίς, στο Λαγκαδά, στην Κατερίνη και στο τέλος προϊστάμενος του Τμήματος Ανταλλάξιμων της Εθνικής Τράπεζας στην Κατερίνη (πέθανε το 1968). Πατριώτης, προοδευτικός και αξιοπρεπής άνθρωπος καθώς ήταν εντάχθηκε στο ΕΑΜ αναπτύσσοντας σημαντική δράση, την οποία "πλήρωσε" ακριβά. Συνελήφθη τον Απρίλη του 1943 από τους Γερμανούς, προδομένος από Ελληνες δωσιλόγους ως "οργανωτής του ΕΑΜ" και κλείστηκε στο ναζιστικό στρατόπεδο "Παύλου Μελά" στη Θεσσαλονίκη, όπου παρέμεινε μέχρι το τέλος του πολέμου. Ο Λ. Γιασημακόπουλος, όχι μόνο δεν πτοήθηκε, αλλά είχε την τόλμη να κρατά σε "δεφτεράκια" ημερολόγιο για την καθημερινή τερατωδία των χιτλερικών δημίων κατά των Ελλήνων, Ελληνοεβραίων, Γιουγκοσλάβων, Αλβανών, αλλά και Αγγλων, Ρώσων, Πολωνών, Γάλλων, Ιταλών ομήρων στο στρατόπεδο αυτό. Να καταγράφει ονόματα δημίων, δωσιλόγων και βέβαια των αντιφασιστών συγκρατουμένων του που εξοντώθηκαν, εκτελέστηκαν ή επέζησαν. Ευτυχώς σώθηκε όλο το ημερολόγιο και φυλάχτηκε από την οικογένεια του Λ. Γιασημακόπουλου - η γυναίκα του και τα παιδιά του ήταν, επίσης, ΕΑΜίτες με αγώνες στα βουνά και φυλακίσεις. Το 1972 ο γιατρός και πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ Φλώρινας Παναγιώτης Λ. Γιασημακόπουλος μίλησε για το ημερολόγιο στον Γ. Καφταντζή, στον οποίο, το 1991, εμπιστεύτηκε τη δημοσίευσή του η χήρα του Ειρήνη.

Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ. Ενας τίτλος, που, σήμερα πλέον, δε σημαίνει τίποτα. Ο ίδιος βέβαια, μετά την έναρξη των δολοφονικών βομβαρδισμών, βγήκε να "ευλογήσει" τους βομβαρδισμούς, που γνωρίζει ότι αποτελούν σαφέστατη παραβίαση της Χάρτας των Ηνωμένων Εθνών, σαφέστατη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου.

Δεν προσπάθησε κάπως να τονίσει τη διαφορά... ότι αυτή τη φορά τα γεράκια δεν είχαν κρατήσει ούτε τους τύπους. Δηλαδή, την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Επιβεβαίωσε περίτρανα τον τίτλο, που του έχουν προσδώσει όλοι από την πρώτη μέρα της εκλογής του στο ύπατο αυτό αξίωμα. Ενα ανδρείκελο. Ενα ανδρείκελο επικεφαλής πλέον ενός ανυπόστατου Οργανισμού... Πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, άλλωστε; Κάπως θα έπρεπε να δικαιολογήσει τα λεφτά που παίρνει από τα αφεντικά του... που, φυσικά, είναι οι ΗΠΑ, αλλά και το CNN, αφού ο ιδιοκτήτης του, Τεντ Τέρνερ, πλήρωσε πρόσφατα ένας μέρος των τεράστιων οφειλών των ΗΠΑ προς τον Οργανισμό. Για λόγους ακροαματικότητας, φυσικά. Οσο πιο πολλοί οι ηθοποιοί και οι κομπάρσοι, τόσο πιο μεγάλη η παραγωγή, χολιγουντιανού στιλ πάντα. Οπως η ζωντανή κάλυψη ενός πολέμου, που θα φέρει με τη σέσουλα τα χρήματα στο ταμείο της επιχείρησης. Ασχέτως αν η Γιουγκοσλαβία δεν είναι Ιράκ και τους έστειλε ...άπατους από την πρώτη στιγμή, αποκλείοντάς τους από τη δυνατότητα των "στημένων παραστάσεων".

Τελευταία, ο Κόφι Ανάν ξανάπαιξε σαν χαρτί σ' αυτές τις πολυδιαφημισμένες "ειρηνευτικές πρωτοβουλίες". Ομως, η γύμνια του, για άλλη μια φορά, φάνηκε ξεκάθαρα στη συνέρρευση επί ευρωπαϊκού εδάφους και όλοι ήταν συγκρατημένα συγκαταβατικοί απέναντι στο "παιδί για όλες τις δουλιές", γιατί, πού ξέρεις, κάποια στιγμή μπορεί "να τους χρειαστεί..".

Χρ. Μ.

Είναι γνωστό σε όλους ότι ορισμένοι, όπως ο Ν. Μπερνς, ο Α. Ανδριανόπουλος και ελάχιστοι αναλυτές και σχολιαστές, έχουν εξοργιστεί για το γεγονός ότι τα ελληνικά ΜΜΕ δεν είναι "αντικειμενικά" απέναντι στον πόλεμο που γίνεται στη Γιουγκοσλαβία. Οι ίδιοι έχουν ξεκαθαρίσει ότι θεωρούν αντικειμενικά τα μεγάλα ΜΜΕ των ΗΠΑ και της ΕΕ και αυτά αξιώνουν να μιμηθούμε και αντιγράψουμε. Φυσικά, είναι δικαίωμά τους να έχουν αυτή τη θέση και άποψη. Το εξοργιστικό όμως είναι ότι δε δέχονται καμία κριτική για αυτή τη στάση και επιλογή τους και επιχειρούν να ξεφύγουν από τη δεινή θέση στην οποία βρίσκονται κατηγορώντας ότι στερούνται της ελευθερίας έκφρασης των απόψεών τους! Δε σταματούν όμως εκεί. Προχωρούν ένα βήμα παραπέρα, όπως προχτές ο Γ. Καρελιάς στην "Ελευθεροτυπία", και κατηγορούν το "Ριζοσπάστη" ότι επιδίδεται σε "πρακτορολογία", με αφορμή το σχόλιό μας για τον Ρ. Σωμερίτη.

Πέρα από το γεγονός ότι σε αυτό τον τόπο γνωριζόμαστε όλοι πολύ καλά, χρόνια τώρα, το ζήτημα είναι άλλο. Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι ο γνωστός δημοσιογράφος υπερασπίζεται μετά πάθους τα εγκλήματα του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ ενάντια στο γιουγκοσλαβικό λαό; Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι αναμασάει τα χιλιοειπωμένα "επιχειρήματα" της ΝΑΤΟικής προπαγάνδας; Πώς, λοιπόν, λέγεται αυτό αν όχι πρακτόρευση των επιλογών των πολεμοκάπηλων; Μήπως περιμένουν, διατυπώνοντας δημόσια αυτές τις απόψεις, να μην υπάρξει αντίλογος, κριτική ακόμα και πολεμική; Πλανώνται πλάνην οικτράν.

Επειδή πολλά και ανούσια είπε προχτές ο Κ. Σημίτης για το ρόλο και τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για την "κρίση" (!) στη Γιουγκοσλαβία, χρειάζεται να υπενθυμίσουμε τι είπε μόλις την περασμένη Πέμπτη ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών, Ρ. Κουκ, αναφερόμενος στο ρόλο της Ελλάδας.

"Ενας από τους πολύ θετικούς παράγοντες που αναδείχτηκε από την παρούσα κρίση στα Βαλκάνια είναι ο σημαντικός διπλός ρόλος της Ελλάδας στην περιοχή. Μας μεταφέρει τις απόψεις της περιοχής και μας εκπροσωπεί ως μεσολαβητής με τις χώρες του ίδιου γεωγραφικού χώρου". Μάλιστα, ο γνωστός κολαούζος των ΗΠΑ δε δίστασε να εκφράσει τη "μεγάλη ικανοποίηση για τις πρωτοβουλίες που έχει αναλάβει η Ελλάδα να προωθήσει τη σταθερότητα και τη συνεργασία σε όλη την περιοχή".

Οταν, λοιπόν, η βρετανική κυβέρνηση, η φωνή των ΗΠΑ στην Ευρώπη, εκφράζεται με τόσο θετικά λόγια για τις "πρωτοβουλίες" της κυβέρνησης Σημίτη, τις οποίες τόσο πολύ διαφημίζει, εύκολα μπορεί να γίνει αντιληπτό από πού απορρέουν και ποιους σκοπούς υπηρετούν. Αλλωστε, ο ίδιος ο Κ. Σημίτης παραδέχτηκε προχτές ότι αυτές οι "πρωτοβουλίες" είναι σε συνεννόηση και συμφωνία με τους "ισχυρούς συμμάχους". Ας σταματήσει λοιπόν η επιχείρηση εξαπάτησης του ελληνικού λαού, με τις δήθεν ειρηνευτικές πρωτοβουλίες, όταν η κυβέρνηση είναι βουτηγμένη μέχρι το λαιμό στο βρώμικο πόλεμο ενάντια στη Γιουγκοσλαβία.

Ορκίζομαι

τη χώρα μου

μονάχα

να φυλάττω

και να μη γίνω

όργανο

των φασιστών

του ΝΑΤΟ,

ούτε σε φόνους άμαχων

σαν κτήνος

να συμπράττω!

Ορκίζομαι

τη χώρα μου

να προστατεύω

μόνο,

υποταγή

σε "σύμμαχους"

αισχρούς

να μη δηλώνω

κι ούτε για χάρη

αυτονών

να καίω

και να σκοτώνω!

Ο οίστρος

Ρωτήθηκε προχτές ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αν έχει κάποιο σχόλιο για τα λεγόμενα περί "ρήγματος" στο εσωτερικό του ΝΑΤΟ. Ιδού η απάντηση: "Γνωρίζετε πολύ καλά ότι τέτοιο θέμα δεν υφίσταται, δοθέντος ότι έχουν γίνει δηλώσεις και από τον κ. Σρέντερ και από τους ηγέτες της Γαλλίας, που ευθυγραμμίζονται απολύτως με τις επιλογές που έχει κάνει το ΝΑΤΟ. Οι χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ - συνέχισε ο κ. Ρέππας - ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους, άρα δεν υπάρχει οποιοδήποτε θέμα το οποίο μπορεί να οδηγήσει στην εξαγωγή ενός τέτοιου συμπεράσματος, περί ρήγματος στους κόλπους του ΝΑΤΟ".Είμαστε απολύτως σύμφωνοι με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο. Ολοι όσοι συμμετέχουν στο ΝΑΤΟ και συναποφασίζουν, από τον Κλίντον μέχρι τον Ντ' Αλέμα και τον Σημίτη, είναι όλοι τους συνυπεύθυνοι.

Σποραδικές και μέτριας σημασίας, αν και συνεχώς εντεινόμενες, μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς τις συγκρούσεις, που γίνονται στη γιουγκοσλαβο- αλβανική μεθόριο. Μέχρι τώρα, βέβαια, και σύμφωνα με όσες πληροφορίες βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Συγκρούσεις, που έχουν ως αποκλειστική ουσιαστικά αιτία τις απόπειρες διάφορων ομάδων του "Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσσυφοπεδίου" ("UCK"), να διεισδύσουν στο γιουγκοσλαβικό έδαφος και να δημιουργήσουν προγεφυρώματα.

Τι θα γίνει, όμως, σε μερικές μέρες ή βδομάδες, καθώς θα μπαίνουν στη μάχη οι πολύ περισσότερες μονάδες, που τώρα συγκροτεί και εκπαιδεύει ο "UCK", με την απλόχερη βοήθεια των ΗΠΑ και της Γερμανίας, όπως και της αλβανικής ηγεσίας, στα βόρεια της χώρας; Τι θα γίνει, όταν οι επιθετικές αυτές ενέργειες συνδυαστούν με τη δράση των ελικοπτέρων "Απάτσι", που άρχισαν από χτες να φτάνουν στην Αλβανία, και τους ΝΑΤΟικούς πυραύλους εδάφους - εδάφους, που άρχισαν να εγκαθίστανται στη γειτονική χώρα; Θα έχουμε ή δε θα έχουμε μια σοβαρή και επικίνδυνη κλιμάκωση του ΝΑΤΟικού πολέμου ενάντια στη Γιουγκοσλαβία και, μάλιστα, από το έδαφος μιας γειτονικής της χώρας, της Αλβανίας; Μας φέρνει ή δε μας φέρνει το γεγονός αυτό πιο κοντά στο ολέθριο ενδεχόμενο της γενικότερης αποσταθεροποίησης;

Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά - όπως και σε άλλα παρόμοια - είναι ολοφάνερες στον καθένα. Μόνον η κυβέρνηση Σημίτη φαίνεται να μη τις... καταλαβαίνει.

Για τα ανθρώπινα δικαιώματα υποτίθεται πως γίνονται οι καταστροφικοί και δολοφονικοί βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία. Την ίδια στιγμή, τεσσερισήμισι και έως έξι χιλιάδες παιδιά χάνουν κάθε μήνα τη ζωή τους στο Ιράκ, λόγω του εμπάργκο, που έχει επιβληθεί στη χώρα. Το τραγικό αυτό στοιχείο έδωσε στη δημοσιότητα η διεθνής οργάνωση "Ιατρική Εταιρεία για την πρόληψη του πολέμου", η οποία καταγγέλλει και τα εξής: Τα παιδιά πεθαίνουν λόγω της εξασθένισης του οργανισμού τους από την ασιτία, αλλά και από ασθένειες, που η μεγάλη έλλειψη φαρμάκων τις καθιστά ανίατες, ενώ, υπό άλλες συνθήκες, δε θα εκδηλώνονταν καν ή θα ήταν εύκολα ιάσιμες.

Οι ΗΠΑ, όμως, όπως και οι σύμμαχοί τους, συνεχίζουν τους βομβαρδισμούς και του Ιράκ. Αρνούνται, επίσης, την άρση του εμπάργκο, καταδικάζοντας έναν ακόμη λαό στον πόνο και τη δυστυχία. Κι εκεί, πάλι για τον ίδιο λόγο, υποτίθεται πως γίνονται όλα: Για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Περίσσεψε η υποκρισία...