Η χτεσινή «Espresso», υπό τον τίτλο «Μπορώ ως επιβάτης να προσγειώσω το αεροπλάνο;» (!) παραδίδει μαθήματα πλοήγησης αεροσκαφών για αρχάριους. Ο «ALPHA», στο μεσημεριανό του δελτίο, από το εσωτερικό ενός αεροπλάνου, παρουσιάζει με παραστατικό τρόπο ποια ...κουμπάκια θα έπρεπε να είχε πατήσει ο κυβερνήτης ή ο συγκυβερνήτης, προκειμένου να γλιτώσει το μοιραίο αεροσκάφος της «Ηλιος». Και στο αποκορύφωμα, το «STAR» διαφημίζει εδώ και μέρες ότι σήμερα το βράδυ θα προβάλει την «αγωνιώδη περιπέτεια καταστροφής» με τον τίτλο «Τζάμπο 747 σε κίνδυνο», όπου μια αεροσυνοδός σώζει ένα αεροπλάνο από βέβαιη συντριβή, όταν το πλήρωμά του τίθεται εκτός μάχης. Βλέπετε, θύματα δεν προκαλεί μόνον ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις αεροπορικές εταιρίες. Ο ανταγωνισμός στα ΜΜΕ έχει καθημερινά πολλά εκατομμύρια περισσότερα θύματα. Ολους μας...

Εντυπωσιακή αύξηση της τάξης του 725,2%, σε σχέση με πέρσι, παρουσίασαν, το πρώτο τετράμηνο του 2005, οι εξαγωγές ελληνικής κομπόστας ροδάκινου προς τον Καναδά, αυξάνοντας, έτσι, τα κέρδη των βιομηχάνων που ασχολούνται με την επεξεργασία του συγκεκριμένου προϊόντος. Ομως, παρά το γεγονός ότι η κερδοφορία τους αυξάνεται, οι φρουτοβιομήχανοι δε χορταίνουν και θέλουν κι άλλα κέρδη, πιέζοντας κι εκβιάζοντας, συνεχώς, τους παραγωγούς για ακόμα πιο φθηνές τιμές. Φέτος, αγοράζουν τα ροδάκινα 4 λεπτά το κιλό φθηνότερα από πέρσι κι είναι χαρακτηριστικό ότι αρνούνται να δώσουν και το ένα λεπτό παραπάνω, όπως είχαν δεσμευτεί στη διάρκεια των πρόσφατων κινητοποιήσεων των ροδακινοπαραγωγών.

Και, βεβαίως, συμπεριφέρονται μ' αυτό τον τρόπο γιατί στηρίζονται στις πλάτες της κυβέρνησης, η οποία, αντί να τους πιέσει να δώσουν καλύτερη τιμή στους παραγωγούς, τους χρηματοδοτεί από πάνω και, μάλιστα, με κονδύλια από το Λογαριασμό Απασχόλησης Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΛΑΕΚ), που είναι χρήματα των εργαζομένων από ειδικές κρατήσεις που τους γίνονται...

Η αναγνώστρια που βρισκόταν στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ήταν αγανακτισμένη κι όπως αποδείχτηκε είχε απόλυτο δίκιο. Θέλω να κάνω μια καταγγελία, μας είπε και συνέχισε: Αγόρασα δύο κιλά συσκευασμένη ζάχαρη από σούπερ μάρκετ και όταν τα ζύγισα, το ένα πακέτο βρέθηκε 974 και το άλλο 982 γραμμάρια. Διαμαρτυρήθηκα, λοιπόν, στον υπεύθυνο του σούπερ μάρκετ και πήρα την απάντηση ότι ο νόμος τους δίνει το δικαίωμα των ± 30 γραμμαρίων. Οταν του είπα, όμως, γιατί να είναι και οι δυο συσκευασίες λιγότερο του κιλού και όχι παραπάνω, δεν είχε τίποτε να μου πει. Γιατί, λοιπόν, να υπάρχει τέτοιος νόμος; Για να έχουν ακόμη περισσότερους τρόπους καταλήστευσης των εργαζομένων; Δεν τους φτάνουν όλοι οι άλλοι; Τα ίδια γίνονται και με το ψωμί. Αγοράζεις και πληρώνεις υποτίθεται ένα κιλό, αλλά, είναι - δεν είναι 700 γραμμάρια...

Είπε κι άλλα η αναγνώστριά μας. Για την εντεινόμενη συνεχώς ακρίβεια, τα ισχνά μεροκάματα και μισθούς των εργαζομένων, σε αντίθεση με τους «μισθούς» των εκατομμυρίων ευρώ κάποιων τηλεοπτικών «αστέρων» και διαφόρων άλλων μεγαλόσχημων κλπ., κλπ. Και είχε σε όλα δίκιο. Ετσι και χειρότερα είναι τα πράγματα.