«Στα Βαλκάνια, για παράδειγμα, ο μεγαλύτερος συντελεστής φορολογίας είναι 10-15%, τα ημερομίσθια είναι 60-70% φθηνότερα απ' ό,τι είναι στην Ελλάδα, οι διαδικασίες οι οποίες υπάρχουν και δημιουργούν το λεγόμενο μη μισθολογικό κόστος είναι επίσης εντελώς διαφορετικές. Ποιος επιχειρηματίας θα φέρει τα χρήματά του στην Ελλάδα;»...

Κι όμως τα παραπάνω δεν τα είπε κάποιος επιχειρηματίας ή κάποιος από τη διοίκηση του ΣΕΒ, αλλά... ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, επιδιώκοντας προφανώς να εμφανιστεί ως αυθεντικός εκφραστής συνολικά της (άρχουσας) τάξης. Ο Γ. Βουλγαράκης δεν έκρυψε ότι σε αυτή την κατεύθυνση κινούνται τα μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση: δηλαδή στη «βαλκανιοποίηση» των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων. «Αν δε γίνουν βήματα από την Ελλάδα, δεν υπάρχει περίπτωση να ενδιαφερθεί κανείς για μας», αποφάνθηκε μιλώντας χτες στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ. Φυσικά δεν εξέφρασε αιρετικές απόψεις. Τα ίδια έλεγε μια μέρα πριν στο ΔΝΤ ο Γ. Αλογοσκούφης, επιχειρώντας να πείσει τους «επενδυτές» ότι η κυβέρνηση έχει διασφαλίσει ένα «φιλικό περιβάλλον» για τις πολυεθνικές. Αμφότεροι βέβαια κινούνταν στη «γραμμή» της ομιλίας του Κ. Καραμανλή στη ΔΕΘ για «μεταρρυθμίσεις» δίχως τέλος... Το συμπέρασμα είναι σαφέστατο. Η οπισθοδρόμηση θα είναι τρομακτική αν δε συναντήσουν την ενιαία αντίσταση του λαού.

Μισό μέτρο παλικάρι και βάρους 3,1 κιλών, αποφάσισε - επιτέλους - να βγει από την κοιλιά της μαμάς του, ο γιος των δικών μας, Μαρίνας Καλλιγέρη και Θανάση Μπαλοδήμα. Από το πρωί της Κυριακής ήρθε να προστεθεί ως νέο μέλος στη μεγάλη οικογένεια του «Ρ», που είναι πολύ ...γόνιμη τον τελευταίο χρόνο. Οι συνάδελφοί τους και η Διεύθυνση της εφημερίδας, τους ευχόμαστε να τους ζήσει!

«Μέση ετήσια αύξηση των λειτουργικών κερδών τους κατά 25,7% και των κερδών ανά μετοχή κατά 30% για την περίοδο 2004 - 2006, έναντι 11,4% και 13,5% του μέσου όρου του κλάδου στην Ευρώπη, προβλέπει για τις ελληνικές τράπεζες η UBS. Από πλευράς λειτουργικών κερδών οι ελληνικές τράπεζες εμφανίζουν το μεγαλύτερο ρυθμό αύξησης στην Ευρώπη, ενώ βάσει της ανόδου των κερδών ανά μετοχή υπολείπονται μόνο των ιταλικών και των γερμανικών». Αυτά έγραφαν προχτές οι οικονομικές εφημερίδες. Οι κυβερνώντες, όμως και, ιδιαίτερα, οι οικονομικοί υπουργοί, όπου σταθούν κι όπου βρεθούν, μιλάνε για την άσχημη οικονομική κατάσταση της χώρας, αρνούμενοι ακόμη και την ελεημοσύνη του επιδόματος θέρμανσης στους πλέον κατατρεγμένους. Δηλαδή, πόσο μεγαλύτερα πρέπει να γίνουν τα κέρδη των τραπεζών και των λοιπών μεγάλων επιχειρήσεων, για ν' αλλάξει προς το καλύτερο η άσχημη - κατά την κυβέρνηση - οικονομική κατάσταση;..