Παπαγεωργίου Βασίλης

Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί η πρόσφατη, σχετικά, «πρεμούρα» για τη διάδοση της ποδηλασίας. «Τι πιο αθώο από αυτό;» θα αναρωτηθεί κανείς. Οντως, τι μπορεί να κρύβεται πίσω από το να διαδοθεί ένα μέσο που γυμνάζει, δε ρυπαίνει, είναι σχετικά φθηνό σε σχέση με άλλα ατομικά μέσα μεταφοράς; Τίποτα!

Ελα όμως που έρχεται η παρακάτω είδηση από την Ολλανδία, χώρα που πρωτοπορεί στη χρήση του ποδηλάτου και αποτελεί σχετικό παράδειγμα για πολλούς, καλών προθέσεων: «Το να πηγαίνει κανείς στη δουλειά του με ποδήλατο δεν είναι μόνο καλό για την υγεία του αλλά μπορεί επίσης να αποδειχτεί ενδιαφέρον και για τις επιχειρήσεις, που ενδέχεται να βλέπουν μια αυξημένη αποδοτικότητα των υπαλλήλων τους, ανέφερε σήμερα το ολλανδικό υπουργείο Μεταφορών»!

«Οι εργαζόμενοι που πηγαίνουν τακτικά στη δουλειά τους με ποδήλατο», συνεχίζει η είδηση, «είναι κατά μέσο όρο ασθενείς λιγότερες ημέρες το χρόνο απ' ό,τι οι άλλοι συνάδελφοί τους και αν αυξηθεί το σημερινό 1/3 των Ολλανδών που πάνε στη δουλειά τους τακτικά με το ποδήλατό τους, τουλάχιστον τρεις φορές τη βδομάδα οι επιχειρήσεις μπορεί να εξοικονομήσουν περίπου 27 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, από τις ημέρες απουσίας λόγω ασθενείας των υπαλλήλων τους»! Μαθαίνουμε επίσης ότι «η ολλανδική κυβέρνηση έχει δαπανήσει σοβαρά ποσά για να διαφημίσει τη σημαντική για όλους χρήση του ποδηλάτου, έχει κατασκευάσει ειδικούς χώρους στάθμευσής τους στους χώρους εργασίας, πολλά γκαράζ ειδικά για ποδήλατα και έχει βελτιώσει σημαντικά τους ειδικούς παράδρομους όπου κυκλοφορούν τα ποδήλατα στους δρόμους των πόλεων».

Τελικά, η ζωή στον καπιταλισμό δεν είναι «πατίνι». Είναι «ποδήλατο»...

Ορισμένα πράγματα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν πολύ αστεία, αν δεν ήταν στην πραγματικότητα εξωφρενικά. Ο Γ. Παπανδρέου, στη συζήτηση στη Βουλή την περασμένη Παρασκευή, πρότεινε να καταργήσουμε τα βιβλία στα σχολεία και τα πανεπιστήμια και να τα αντικαταστήσουμε με ηλεκτρονικούς υπολογιστές και πρόσβαση στο διαδίκτυο:

«Πόσο νομίζετε ότι κοστίζουν όλα τα βιβλία που διανέμουμε δωρεάν σε μαθητές και φοιτητές; Τι θα λέγατε, αν μπορούσαμε να χωρέσουμε, όλα αυτά τα βιβλία, σε ένα, που να χωράει μάλιστα στην τσέπη του μαθητή και χίλια ακόμα;

(...) Αυτό το βιβλίο το κρατώ στο χέρι μου. Είναι βιβλίο ηλεκτρονικό. Σε ένα σχολείο, ο μαθητής δε θα έχει μόνο τα βιβλία του. Μέσα από το διαδίκτυο θα έχει πρόσβαση σε έναν πλούτο γνώσεων σε παγκόσμιο επίπεδο. Θα είναι η δική του παγκόσμια βιβλιοθήκη. Εάν διαβάζει για γενικές εξετάσεις, θα μπορεί να βρει τον καλύτερο φροντιστή καθηγητή ή και συμμαθητή να τον βοηθήσει "online", διαδικτυακά.

(...) Οταν το σχολείο και ο μαθητής θα έχει (...) πρόσβαση στην πνευματική περιουσία ολόκληρης της ανθρωπότητας (...) θα του ζητάμε κριτική δυνατότητα, να ξέρει να επιλέγει απ' όλες τις πηγές την καλύτερη δυνατή λύση για το πρόβλημά του».

Για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, όλα τα παραπάνω ήταν και ένα σόου, αφού λέγοντάς τα, κρατούσε στο χέρι του έναν τέτοιο μικρό υπολογιστή, σα να ήταν πλασιέ της εταιρείας που τον παράγει.

Πολλά μπορεί να προσάψει κανείς στις θέσεις του ΠΑΣΟΚ για τα βιβλία (ακόμα και να θυμηθεί εκείνη την εκπληκτική ταινία του Τριφό «Φαρενάιτ 451»), αλλά θα αρκεστούμε στις εξής απλές παρατηρήσεις:

Κανείς δεν μπορεί να διαβάσει όγκο σελίδων ηλεκτρονικά χωρίς να πάθουν τα ματάκια του. Ασε που αν μελετά για μάθημα θα θέλει να σημειώνει, να υπογραμμίζει, να... αξιοποιεί το βιβλίο. Αρα, θα το εκτυπώνει. Αρα, ό,τι δίνεται δωρεάν, ο Γ. Παπανδρέου προτείνει να δίνεται ηλεκτρονικά και ο μαθητής ή φοιτητής να αναλαμβάνει το κόστος εκτύπωσης ή προμήθειάς του σε κανονική έντυπη μορφή.

Οσοι χρησιμοποιούν το διαδίκτυο γνωρίζουν ότι είναι φορτωμένο με άπειρες μπούρδες κι όχι με την «πνευματική περιουσία ολόκληρης της ανθρωπότητας». Οταν για τους ενήλικες ακόμα και για ειδικούς επιστήμονες είναι συχνά δύσκολο σήμερα να ξεχωρίσουν μια χρήσιμη πληροφορία, να ξεχωρίσουν την ήρα απ' το στάρι μέσα στο χαμό του διαδικτύου, πώς θα ζητάμε από τους μαθητές να κάνουν το ίδιο χωρίς να έχουν ακόμα αντίληψη του κόσμου...;

Και το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι ότι το ΠΑΣΟΚ μας έλυσε την απορία πώς θα χτυπήσει την παραπαιδεία: Θα ψάχνουν οι μαθητές τους φροντιστές τους «online» (και μάλλον θα τους πληρώνουν με τις πιστωτικές κάρτες των γονιών τους...!).