ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 28 Οχτώβρη 2005
Σελ. /32
Τηλεοπτική χειραγώγηση

Παπαγεωργίου Βασίλης

Απαράδεκτα και καταθλιπτικά ήταν και πάλι τα ποσοστά της δικομματικής επικυριαρχίας στα κεντρικά τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων, που έδωσε στη δημοσιότητα το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης και αφορούσαν στην περίοδο 1 έως 15 Σεπτέμβρη 2005. Η προβολή της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ κινείται σε ποσοστά από 97% έως 98%. Του ΚΚΕ από 0,89% έως 1,29% και του ΣΥΝ από 1,07% έως 2,55%.

Η προκλητική και εξωφρενική αυτή εικόνα, βέβαια, δε δημιουργείται από μόνη της, ούτε είναι τυχαία. Είναι το αποτέλεσμα άνωθεν συγκεκριμένων κατευθύνσεων και οδηγιών. Είναι το αποτέλεσμα μιας συστηματικής επιχείρησης χειραγώγησης της κοινής γνώμης, που εφαρμόζεται απ' αυτούς, που κρατούν στα χέρια τους τα ηνία της λεγόμενης ενημέρωσης. Από την κυβέρνηση και το δικομματικό της εταίρο, μέχρι τους ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών και τους υπευθύνους των δελτίων ειδήσεων. Ολοι τους έχουν βαριές και σοβαρές ευθύνες. Πρώτα και κύρια, γιατί καταπατούν βάναυσα και προκλητικά το στοιχειώδες και θεμελιακό δικαίωμα του πολίτη στην ουσιαστική και ολόπλευρη ενημέρωση. Και δεύτερον, γιατί γράφουν στα παλιά τους υποδήματα τα όσα αντίθετα ορίζουν το Σύνταγμα και οι νόμοι.

ΥΓ: Αλήθεια, το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, θα ξαναστείλει υποδείξεις στους τηλεοπτικούς σταθμούς; Δεν ενοχλείται, που οι προηγούμενες πετάχτηκαν και πάλι στο καλάθι των αχρήστων;

Με το στανιό

«Η νέα διακυβέρνηση της χώρας έχει θέσει ως στόχο και προτεραιότητά της να διασφαλίσει αφενός την αύξηση του ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων σε ολοένα και περισσότερες αγορές και αφετέρου να προστατεύσει τα δικαιώματα των καταναλωτών». Τη γνωστή «καραμέλα» αποπροσανατολισμού επανέλαβε ο υφυπουργός Ανάπτυξης Γ. Παπαθανασίου, μιλώντας πρόσφατα σε εκδήλωση με θέμα «δικαιώματα και προστασία του καταναλωτή στην Ελλάδα και την ΕΕ». Εχουν βαλθεί σώνει και καλά να πείσουν τους εργαζόμενους ότι όσο περισσότερο εντείνεται το κυνήγι του μέγιστου δυνατού κέρδους για τις επιχειρήσεις, τόσο περισσότερο διασφαλίζονται τα συμφέροντά τους ως καταναλωτών. Με το στανιό, δηλαδή, να κάνουν το άσπρο μαύρο. Ε, πώς, να το κάνουμε, αυτό δε γίνεται.

«Μία η άλλη»

Οσοι πίστεψαν ότι, αν καταφύγουν στο φυσικό αέριο, θα μειώσουν το κόστος που πληρώνουν για το πετρέλαιο, η τιμή του οποίου «πετάει στα ύψη», μάλλον, γελάστηκαν. Απ' ό,τι φαίνεται και το φυσικό αέριο θα ακριβύνει πολύ και είναι χαρακτηριστικό ότι η ΕΠΑ Θεσσαλονίκης προωθεί αύξηση 20% στα τιμολόγια, με αίτημα που έθεσε στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, από τον περασμένο Ιούνη και η απόφαση αναμένεται εντός των ημερών. Μάλιστα, ο γενικός διευθυντής της εταιρίας, Ουμπέρτο Ρένι, δήλωσε ότι στόχος της είναι να κλείσει η ψαλίδα στην τιμή των δύο καυσίμων, κατ' αρχήν στο 30% και στη συνέχεια στο 10%. Αν ο στόχος επιτευχθεί - και θα επιτευχθεί, αφού το «θέλω» των επιχειρηματιών είναι προσταγή στους κυβερνώντες - τότε στον καταναλωτή θα έρχεται «μία ή άλλη», αν χρησιμοποιεί πετρέλαιο, ή φυσικό αέριο, ενώ ο χρήστης του δεύτερου θα έχει πληρώσει πολλά για την εγκατάσταση νέου καυστήρα και για τη σύνδεση.

Οχι που θα άφηνε η καπιταλιστική κερδοσκοπία να υπάρχει φτηνή εναλλακτική λύση στο πετρέλαιο! Θυμηθείτε, όμως, τα μεγάλα λόγια των υπουργών Ενέργειας των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, όταν καλούσαν τους καταναλωτές να στραφούν στο φυσικό αέριο και σκεφτείτε, γιατί ο νυν υπουργός, Δ. Σιούφας, εκθειάζει την Ενιαία Αγορά Ενέργειας της ΕΕ, αλλά και τη συμφωνία Ιταλίας - Ελλάδας, για την κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού φυσικού αερίου, που θα υπογραφεί στις 4 Νοέμβρη...

Ογδόντα χρόνια...

Η είδηση αποτελούνταν από λίγες λέξεις και έλεγε τα εξής: Τουρκικό δικαστήριο επέβαλε πρόστιμο σε 20 άτομα επειδή χρησιμοποίησαν τα γράμματα Q και W σε πανό που κρατούσαν κατά τον περσινό εορτασμό του κουρδικού νέου έτους. Το δικαστήριο της νοτιοανατολικής πόλης Σιίρτ επέβαλε σε καθέναν από τους 20 κατηγορουμένους πρόστιμο 100 λιρών (περίπου 75,53 δολάρια) επειδή κρατούσαν πανό, στα οποία υπήρχαν επιγραφές στην κουρδική γλώσσα. Τα γράμματα Q και W δεν υπάρχουν στο τουρκικό αλφάβητο.

Η απόφαση αυτή ελήφθη βάσει ενός νόμου που απαγορεύει τη χρήση χαρακτήρων που δεν υπάρχουν στο τουρκικό αλφάβητο. Ο σχετικός νόμος υπάρχει από το 1928 και αφορά στην υιοθέτηση και την εφαρμογή των τουρκικών γραμμάτων, αντικαθιστώντας την αραβική γραφή με τροποποιημένη λατινική γραφή. Ο ίδιος νόμος αξιώνει τη χρήση αποκλειστικά και μόνο του ισχύοντος τουρκικού αλφάβητου σε όλες τις επιγραφές, τις διαφημίσεις, τις εφημερίδες και τα επίσημα έγγραφα. Σχεδόν οχτώ δεκαετίες μετά, αξιοποιείται σε βάρος κουρδικής καταγωγής Τούρκων πολιτών και του αναφαίρετου δικαιώματός τους, να χρησιμοποιούν τη γλώσσα τους.

Η «απελευθέρωση» των γυναικών

Ο Αλί Μοχακίκ Νάσαμπ, εκδότης του περιοδικού Haqooq-i-Zan («Δικαιώματα των Γυναικών») στο Αφγανιστάν συνελήφθη την 1η Οκτώβρη, επειδή δημοσίευσε δύο άρθρα, τα οποία, σύμφωνα με τα δικαστήρια, συνιστούν «βλασφημία». Τα άρθρα ασκούσαν κριτική στο νόμο που ορίζει ότι η ποινή σε βάρος μιας γυναίκας, η οποία «παραβαίνει ή εγκαταλείπει το Ισλάμ» είναι ο θάνατος διά λιθοβολισμού και η ποινή για τη μοιχεία είναι 100 βουρδουλιές. Στα ίδια άρθρα, υποστήριξε ότι τα δικαιώματα ανδρών και γυναικών θα έπρεπε να είναι ίσα. «Σε ορισμένες περιπτώσεις», εξήγησε σε σχετικό διαφωτιστικό του τηλεγράφημα το Ασοσιέιτεντ Πρες, «η κατάθεση μιας γυναίκας σε δικαστήριο θεωρείται ότι έχει τη μισή αξία από αυτήν ενός άνδρα».

Αρκετοί αναλυτές δεν άντεξαν να μη σημειώσουν την αντίστιξη αυτής της είδησης με το όργιο προπαγάνδας της αμερικανικής ηγεσίας, με τη Λόρα Μπους σε ρόλο πρώτου βιολιού, περί του πώς η αμερικανική εισβολή και κατοχή του Αφγανιστάν θα «απελευθέρωνε» τις φρικτά καταπιεζόμενες από τους Ταλιμπάν γυναίκες. Το νέο καθεστώς, του πρώην πράκτορα της CIA Χάμιντ Καρζάι, δε μετέβαλε ουσιαστικά τίποτα όσον αφορά στις κοινωνικές δομές, πέραν της θεσμοθέτησης ποσόστωσης στις θέσεις της ανίσχυρης και άσφαιρης Ουολέσι Τζίργκα, της Βουλής, για γυναίκες υποψήφιες. Στη Βουλή, βέβαια, θα πλειοψηφούν βασανιστές, βιαστές, δολοφόνοι και άλλα «μπουμπούκια» της υπό τις ΗΠΑ «συμμαχίας» που ...απελευθέρωσε τη χώρα. Και τις γυναίκες μαζί...

«Ούτε ψίχουλο»

Τα όσα έγιναν πριν από λίγες μέρες σ' ένα από τα αμφιθέατρα της πάλαι ποτέ «Βιομηχανικής», σήμερα Πανεπιστήμιο Πειραιά, στη διάρκεια μιας ανυποψίαστης διάλεξης με τίτλο «Διαμόρφωση - οργάνωση εξωτερικής πολιτικής», ανέδειξαν εκτός των άλλων και ορισμένα ζητήματα που αφορούν τόσο στο περιεχόμενο-πλαίσιο σπουδών όσο και στο ρόλο του δασκάλου όταν αυτός με πρόσχημα την πολύτιμη επί της ουσίας «ακαδημαϊκή ελευθερία» τη χρησιμοποιεί και πέφτει στο επίπεδο της αυθαιρεσίας. Με την προχτεσινή εκδήλωση που οργανώθηκε από την ΤΟ της ΚΝΕ στο Πανεπιστήμιο, ορισμένα πράγματα μπήκαν ξανά στη θέση τους τουλάχιστον σ' ό,τι αφορά στο ποιος ήταν ο Ν. Μπελογιάννης. Αυτό που παραμένει ανοιχτό είναι η πιθανότητα - σχεδόν βεβαιότητα - σε μια επόμενη διάλεξη να ξανακουστεί με όρους «επιστημονικής αποστασιοποίησης» το «ουδέτερο» μεν, εξωφρενικότατο όμως ως προς το τι εγκαθιστά στις συνειδήσεις, ότι «στο χώρο της ευρύτερης Μακεδονίας όπως ανέκαθεν δρούσαν πράκτορες, έτσι και ο Μπελογιάννης θεωρήθηκε ότι δρούσε σαν πράκτορας της Βουλγαρίας».

Δε συζητάμε την πλήρη αποσιώπηση του γεγονότος ότι ο Μπελογιάννης ήταν κομμουνιστής και με αυτήν του ακριβώς την ιδιότητα έδωσε το αίμα του για την υπεράσπιση αυτής της πατρίδας. Στεκόμαστε μόνο στο πώς ένα περιεχόμενο σπουδών, που κυριαρχείται από τις ιδέες των στρατοδικών, επιτρέπει, «ακαδημαϊκή ελευθερία», να παρατίθενται - ως ανυποψίαστα - σχόλια του τύπου «εκείνη την εποχή θεωρούσαν πως όπως ο Ζέρβας δούλευε για τους Αγγλους, έτσι κι ο Μπελογιάννης δούλευε για τους Βούλγαρους». Σε ζητήματα που αφορούν στο αίμα που χύθηκε γι' αυτόν τον τόπο, δεν είναι ανεκτές πλακίτσες...

Ως «Ριζοσπάστης» είμαστε υποχρεωμένοι όχι μόνο να μην προσπερνάμε διάφορα που λέγονται «εν τη ρύμη του λόγου», αλλά και να θεωρούμε πως το πανεπιστημιακό αμφιθέατρο πρέπει να γίνεται χώρος ουσιαστικής και έντονης διαπάλης κάθε φορά που οποιοσδήποτε πάντα, «ακαδημαϊκή ελευθερία», αφήνει να του ξεφύγουν διάφορα. Σε σχέση με τις τυχόν παρανοήσεις για όσα ειπώθηκαν στο αμφιθέατρο στις 17 του Οκτώβρη, ο καθηγητής που ήταν στην έδρα με επιστολή του (δημοσιεύτηκε στον προχτεσινό «Ρ») διαβεβαιώνει ότι για τον ίδιο «ο Νίκος Μπελογιάννης συνιστά ανεκτίμητο πρότυπο αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης και των δημοκρατικών αγώνων». Ταυτόχρονα, προχτές, με την εκδήλωσή τους για τον Νίκο Μπελογιάννη και οι φοιτητές που ήταν στην αίθουσα, στις 17 του Οκτώβρη, μέρα της διάλεξης, έκαναν καθαρό ότι δεν είναι διατεθειμένοι για ορισμένα ζητήματα να αφήνουν «ψίχουλο να πέσει κάτω»...

Η άρχουσα τάξη θεωρεί - και με βάση αυτή τη θεώρηση πράττει - ότι η εκπαίδευση είναι ένα δικό της οικόπεδο. Ας είναι καθαρό ότι για την εργατική τάξη η εκπαίδευση δεν είναι ένας χώρος που θα αφήσουμε να οργώνει το υπουργείο Εξωτερικών, ή όποια άλλη υπηρεσία αναλαμβάνει κατά καιρούς να ξαναγράψει την Ιστορία.


Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ