Κάλιο αργά παρά ποτέ. Η ρήση ταιριάζει "γάντι" στην περίπτωση της απορρόφησης της Δημοτικής Επιχείρησης Φωταερίου Αθηνών (ΔΕΦΑ) από τη Δημόσια Επιχείρηση Παροχής Αερίου (ΔΕΠΑ). Η σχετική απόφαση είχε θεσμοθετηθεί από το καλοκαίρι του 1995 με χρονοδιάγραμμα υλοποίησης το αμέσως επόμενο εξάμηνο. Εντελώς πρόσφατα, όμως, δηλαδή λίγο πριν εκπνεύσει το 1997, το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων ενέκρινε την ένταξη του δικτύου, του προσωπικού και του πελατολογίου της ΔΕΦΑ στη ΔΕΠΑ, ενώ η επίσημη υπογραφή της σύμβασης θα... γίνει στις 30 Δεκέμβρη. Κατά τα άλλα οι υπεύθυνοι της ΔΕΠΑ δηλώνουν "απόλυτη ικανοποίηση" - όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά σε σχετική ανακοίνωσή τους - για την έγκαιρη υλοποίηση της απορρόφησης της πρώτης εταιρίας από τη δεύτερη! Βεβαίως, εάν το μέτρο σύγκρισης είναι η εν γένει ολοκλήρωση του έργου του φυσικού αερίου, τότε μάλλον έχουν δίκιο. Διότι, τι είναι 1,5 χρόνος καθυστέρηση μπροστά στις γενικότερες καθυστερήσεις του έργου, που το 1998 μπαίνουν στη δεύτερη δεκαετία τους;

Καλά

ξεκοκαλίσαμε,

θαρρώ,

όλοι το διάνο

αν και

θα προτιμούσαμε

να "τρώγαμε"

το ...Γιάννο!

Τίγκα μετά

εγίναμε

με μελομακαρόνια

και η κοιλιά μας

φούσκωσε,

όπως πριν δύο χρόνια,

που τις ψευτιές

"μασήσαμε" του Κώστα

απ' τα μπαλκόνια!

Και το τραπέζι

έληξε, με μήλα,

μπακλαβάδες

και βαρυστομαχιάσαμε

και είχαμε ζαλάδες,

λες τους ...αχώνευτους

ταγούς,

φάγαμε οι φουκαράδες!

Ο οίστρος

Το θέμα ήταν γνωστό από χρόνια, αλλά ποτέ μέχρι πρόσφατα δεν είχε καταγγελθεί από κάποιον επίσημο φορέα. Μιλάμε, για το υπερσύγχρονο ηλεκτρονικό κατασκοπευτικό δίκτυο των Αμερικανών, το οποίο υποκλέπτει τηλεφωνικές συνομιλίες, φαξ, ηλεκτρονικά μηνύματα κλπ, στην Ευρώπη και σε άλλες χώρες του κόσμου.

Η καταγγελία έγινε επίσημα, τη βδομάδα που πέρασε, στη συνεδρίαση του Γραφείου Εξέτασης της Επιστήμης και της Τεχνολογίας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, από την Επιτροπή Ατομικών Ελευθεριών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Σύμφωνα με την έκθεση της Επιτροπής οι Αμερικανοί διαθέτουν υπερσύγχρονους κατασκοπευτικούς σταθμούς σε πολλές χώρες της Ευρώπης, μέσω των οποίων υποκλέπτουν τεράστιες ποσότητες τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, φαξ και ηλεκτρονικών μηνυμάτων. Ολ' αυτά στέλνονται κατόπιν, μέσω δορυφόρων, στο κέντρο επιχειρήσεων στο Μέριλαντ, όπου γίνεται και η επεξεργασία.

Η αρμόδια υπηρεσία για την επιχείρηση αυτή είναι η περιβόητη Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας (NSA), η οποία υπάγεται απ' ευθείας στον εκάστοτε Αμερικανό Πρόεδρο και βασικός στόχος της είναι η κατασκοπία μη στρατιωτικών στόχων, δηλαδή κυβερνήσεων, πολιτικών δυνάμεων, μεγάλων οργανισμών, επιχειρήσεων κλπ. Οι ευρωβουλευτές, συγγραφείς της έκθεσης, σημειώνουν ακόμη, ότι οι κατασκοπευτικές αυτές δραστηριότητες έχουν ενταθεί, μετά το 1990.

Η κυβέρνηση, άραγε, δεν έχει τίποτε να πει για όλ' αυτά;

Ούτε γιορτινές μέρες, ούτε καν Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά, λογαριάζουν οι διεθνείς και εγχώριοι κερδοσκόποι. Παρά τις αργίες των ημερών αυτών, η νευρικότητα είναι αισθητή στην αγορά χρήματος λένε οι ειδήμονες και περιμένουν τις αμέσως επόμενες μέρες, για περισσότερα συμπεράσματα.

Ετσι ή αλλιώς, πάντως, οι εργαζόμενοι πληρώνουν τα σπασμένα. Από αύριο, η Τράπεζα Πίστεως αυξάνει κατά μία μονάδα τα επιτόκια των στεγαστικών δανείων και αυτών, για κεφάλαια κίνησης. Γεγονός, που μπορεί να πυροδοτήσει ανάλογες κινήσεις και από άλλες τράπεζες.

Ετσι, οι λεγόμενοι και θεσμικοί επενδυτές "τζογάρουν" ασύδοτα στις αγορές τίτλων και χρήματος, συσσωρεύοντας σε μια στιγμή τεράστια κέρδη, οι τράπεζες- έχοντας το μαχαίρι και το πεπόνι - αυξάνουν τα επιτόκια, διατηρώντας και αυξάνοντας παραπέρα τα υπέρογκα ήδη κέρδη τους και οι λαοί πληρώνουν αυτό το πέρα για πέρα παρασιτικό αλισβερίσι, με όλο και μεγαλύτερο μέρος του ιδρώτα και του αίματός τους, χάνοντας πολλές φορές ακόμη και τα πλέον στοιχειώδη, για μια ανθρώπινη ζωή. Αυτός είναι ο σύγχρονος καπιταλισμός.

Φύκια για μεταξωτές κορδέλες πουλάει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ), η οποία, με προχτεσινή της ανακοίνωση, εντοπίζει όλο το πρόβλημα της φορολογίας της στέγης στο περίπλοκο της διαδικασίας για τη συμπλήρωση των αιτήσεων και των δελτίων της εφορίας, ζητώντας - λες και αυτό θα λύσει το πρόβλημα - την παράταση κατά ένα μήνα της ισχύος των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων. Ομως, στην πραγματικότητα σε άλλη κατεύθυνση βρίσκεται η ουσιαστική και προς όφελος των εργαζομένων αντιμετώπιση του όλου προβλήματος: στα πλαίσια μιας άλλης, κοινωνικής πολιτικής, που δε θα αντιμετωπίζει τη στέγη σαν εμπόρευμα.