ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Διλήμματα... υπερδύναμης

Γρηγοριάδης Κώστας

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η «θεσμική αναμόρφωση» στην ΕΕ που αφορά πρώτα και κύρια στην αλλαγή της διαδικασίας λήψης αποφάσεων στα όργανα και τη θεσμική επιβολή του διευθυντηρίου των ισχυρών, θα αλλάξει άρδην το σημερινό καθεστώς που επιτρέπει, αν μη τι άλλο, στα μικρά κράτη - μέλη να αποκοιμίζουν τους υπηκόους τους ότι συμμετέχουν ισότιμα στη λήψη των αποφάσεων. Ακριβώς επειδή οι ανατροπές θα είναι μεγάλες επιχειρείται να «νομιμοποιηθούν» μέσω της λειτουργίας της ψευδοσυνέλευσης (συντακτικής μάλιστα!) υπό τον Ζισκάρ ντ' Εστέν που ξεκινά αύριο τις εργασίες της. Μετά τους Γκένσερ και Μπλερ, οι οποίοι με κοινή τους επιστολή στον προεδρεύοντα της ΕΕ Αθνάρ ζήτησαν να καταργηθεί το βέτο με την επέκταση των «ειδικών πλειοψηφιών», ο αρμόδιος για τις θεσμικές υποθέσεις επίτροπος της ΕΕ, Μισέλ Μπαρνιέ, έθεσε ευθέως το δίλημμα: «Η πραγματική επιλογή είναι ανάμεσα σε μια ανεξάρτητη "ευρωπαϊκή" Ευρώπη και σε μια Ευρώπη κάτω από αμερικανική επιρροή». Και διευκρίνισε: Οι Ευρωπαίοι ηγέτες οφείλουν να καταστήσουν σαφές αν επιθυμούν «μια Ευρώπη απλά και μόνο περιφερειακή δύναμη ή μια Ευρώπη με τη φιλοδοξία να εξελιχθεί σε παγκόσμια δύναμη και να εξασφαλίσει μια καλύτερη ισορροπία δυνάμεων στον πλανήτη»! Παραδεχόμαστε ότι μας... έπεισε. Ε, αν πρόκειται η ΕΕ να γίνει δεύτερη υπερδύναμη... ας πάει και το παλιάμπελο!

Επέλεξε τη σιωπή

Διά της σιωπής του, επέλεξε ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης να απαντήσει στην Επίκαιρη Ερώτηση, που του κατέθεσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, για τις επιπτώσεις της ιδιωτικοποίησης του τομέα επισκευών του Πολεμικού Ναυτικού. Η Ερώτηση επρόκειτο να συζητηθεί αύριο, αλλά ο πρωθυπουργός προτίμησε να μην την επιλέξει για απάντηση, εκτιμώντας προφανώς ότι η ιδιωτικοποίηση δραστηριοτήτων των Ενόπλων Δυνάμεων είναι θέμα που δε χρειάζεται απάντηση. Με την ενέργειά του, ο πρωθυπουργός αποφεύγει να πάρει θέση στο σοβαρό ερώτημα που του έθεσε η Αλ. Παπαρήγα για το «ποια μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση και πότε, ώστε να σταματήσει η πορεία ιδιωτικοποίησης των δύο Ναυστάθμων», επειδή προφανώς η λαίλαπα της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων που ακολουθεί η κυβέρνηση έχει διαβεί ήδη και τις πύλες των Ενόπλων Δυνάμεων.

Εξωραϊσμός στις πλάτες των εργαζομένων

Χτες ο «Ρ» αποκάλυψε πως η διοίκηση του ΙΚΑ προσπαθεί να λειτουργήσει τις υπηρεσίες και το απόγευμα (3-6 μμ) με υπερωρίες του μόνιμου προσωπικού και την υποχρεωτική μετακίνηση των συμβασιούχων του ΟΑΕΔ για να μπορούν να καταθέσουν οι εργοδότες Αναλυτικές Περιοδικές Δηλώσεις αλλά και για να αντιμετωπιστούν οι ουρές.

Και, βέβαια, η απογευματινή λειτουργία του ΙΚΑ θα μπορούσε να συζητηθεί, υπό τον όρο, όμως, της εξυπηρέτησης των ασφαλισμένων, αλλά και της διασφάλισης των δικαιωμάτων των εργαζομένων σ' αυτό: Δηλαδή πλήρες ωράριο με πλήρη ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη.

Η επιλογή όμως της Διοίκησης του ΙΚΑ όχι μόνο απέχει από αυτά αλλά επιχειρεί να εντάξει τα σχέδιά της στη λογική της ευλυγισίας των εργασιακών σχέσεων με τη χρήση των υπερωριών -επιμήκυνση χρόνου - και τη χρησιμοποίηση των συμβασιούχων - που δουλεύουν μειωμένο ωράριο. Επιπλέον, προσπαθεί να απαλλάξει την κυβέρνηση από τις ευθύνες της καθώς λόγω των περιορισμών της είναι κενές κατά 30% οι οργανικές θέσεις στο Ιδρυμα με αποτέλεσμα να στριμώχνονται στις ουρές χιλιάδες συνταξιούχοι και ασφαλισμένοι απ' τα άγρια χαράματα.

Μ' άλλα λόγια, τον εξωραϊσμό της κυβερνητικής πολιτικής θα την πληρώσουν οι εργαζόμενοι μόνιμοι και συμβασιούχοι.

Εκπαίδευση με πατίνια

Εκτός των παραπάνω, όμως, στην απόφαση της Διοίκησης του ΙΚΑ υπάρχει μια υπέρβαση αρμοδιοτήτων. Ο ΟΑΕΔ τοποθέτησε στο ΙΚΑ -όπως και σε άλλους τομείς του δημοσίου - τους συμβασιούχους με συγκεκριμένα κριτήρια - ανάμεσά τους και τον τόπο κατοικίας - για δεκάμηνη απασχόληση. Ο διοικητής του ΙΚΑ παραγγέλνει τη μετακίνηση 85 συμβασιούχων και απειλεί ότι σε περίπτωση που δε δεχτούν τη μετακίνηση θα αποχωρήσουν - δηλαδή θα απολυθούν.

Φανταζόμαστε ότι ο διοικητής του ΙΚΑ αποφάσισε αυθαίρετα για τη μετακίνηση αυτών των παιδιών που αμείβονται με 800 δραχμές την ώρα - δηλαδή 96.000 δραχμές το μήνα - χωρίς ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη. Οποιος όμως κι αν έχει τον πρώτο λόγο - ο ΟΑΕΔ ή το ΙΚΑ - το σίγουρο είναι, ότι η διά βίου εκπαίδευση που προβλέπει η πολιτική της κυβέρνησης, ώστε να μπορούν οι νέοι να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της αγοράς, απαιτούν ένα και μόνον εφόδιο: Πατίνια και αποδοχές πενταροδεκάρες...

Τα συμπληρωματικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΩΡΑ οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες θα παίζουν «συμπληρωματικό» ρόλο στην Κοινωνική Ασφάλιση ή, μήπως, η κυβέρνηση παίζει «συμπληρωματικό» ρόλο στη διαμόρφωση των, ούτως ή άλλως, μεγάλων κερδών τους; Τι λέτε;

Φυσικά, τρίβει τα χέρια του ο Κοντομηνάς και ο κάθε Κοντομηνάς, διότι βλέπει να έρχονται προς το μέρος του τα χρήματα των αποθεματικών των Ταμείων. Φαίνεται, ο Χριστοδουλάκης δεν μπορεί να τα βλέπει να «κάθονται» και σκέφθηκε ότι, αντί να τα «παίζει» στο Χρηματιστήριο και να καθυστερεί, καλύτερα να τα παραδώσει αμέσως σ' αυτούς που τα περιμένουν.

Κατά τα άλλα, οι κυβερνώντες επικαλούνται το διαβόητο «κοινωνικό διάλογο», ο οποίος, φυσικά, αποδεικνύεται ακόμα μια φορά απάτη. Γιατί, βέβαια, όταν λαμβάνονται και προωθούνται τέτοιες αποφάσεις, για ποια συζήτηση και ποιο διάλογο να μιλήσουμε;

Σ' αυτά τα ερωτήματα, μόνον ο Πολυζωγόπουλος μπορεί να απαντήσει...

ΜΕ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΕΣ εξελίξεις, δεν αμφιβάλλουμε καθόλου πως είναι ειλικρινής ο πρωθυπουργός, όταν λέει πως είναι αποφασισμένος να εφαρμόσει την πολιτική του και δεν αφήνει, φυσικά, κανένα περιθώριο για αυταπάτες σε κανέναν.

Μόνο, που κι ο κόσμος είναι εξίσου αποφασισμένος, να μην αφήσει τον καθένα να καταστρέψει το σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης και να το δώσει ως δώρο στα μεγάλα συμφέροντα. Λογικό δεν είναι;

ΚΑΤΙ ΘΑ ΞΕΡΕΙ ο Πάγκαλος, για να λέει ότι θα έχουμε ανασχηματισμό μετά το Πάσχα. Δεν μπορεί να μιλάει έτσι στον αέρα. Απ' ό,τι φαίνεται, λοιπόν, στην κυβέρνηση, πριν αρχίσουν να τσουγκρίζουν αυγά, θα «τσουγκρίσουν» τα κεφάλια για τους υπουργικούς θώκους.

Ο Πασχαλίδης, μάλλον, ανησυχεί περισσότερο απ' όλους κι ας δηλώνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ότι δεν τίθεται θέμα παραίτησής του. Αλλωστε, ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος θα είναι που θα «φαγωθεί» για να προχωρήσει ο εκσυγχρονισμός.

Γρηγοριάδης Κώστας

Δεν πειράζει, ας κάνει κι αυτός μια θυσία για το «όραμα»!

Η μεγάλη λεηλασία

Τα ψέματα έχουν τελειώσει από καιρό. Και για όποιον έτρεφε αυταπάτες, η συζήτηση και οι ανακοινώσεις, που έγιναν προχτές από τον υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών στην Ενωση Ασφαλιστικών Εταιριών, τις διέλυσαν. Η κυβέρνηση τα δίνει όλα. Τα δίνει και χοντρά. Εχει πάρει τις αποφάσεις της. Και προχωρά ολοταχώς στην ανατροπή της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης, όχι βέβαια για να σώσει το Ασφαλιστικό, αλλά, όπως ο ίδιος ο υπουργός ομολογεί, για να εξασφαλίσει στον ΣΕΒ, στους τραπεζίτες και στις ασφαλιστικές εταιρίες ακόμα περισσότερα κέρδη.

Μεθοδεύει - και αυτή είναι η ουσία του «διαλόγου» της - το πώς ολοκληρωτικά θα παραδώσει τα αποθεματικά των Ταμείων στα τσακάλια του χρηματοπιστωτικού συστήματος, πώς θα ανοίξει διάπλατα τις πόρτες της Κοινωνικής Ασφάλισης στους διάφορους Κοντομηνάδες.

Για πέντε δεκαετίες, το κράτος, λειτουργώντας ως ο «συλλογικός καπιταλιστής», με τα αποθεματικά των Ταμείων, τις εισφορές των εργαζομένων, στήριξε την τάξη των καπιταλιστών, αιμοδότησε τις επιχειρήσεις τους. Δάνεια, δανεικά και αγύριστα, χρηματοδοτήσεις, πάνω και κάτω από το τραπέζι, αιμορραγία τρισεκατομμυρίων για τα Ταμεία. Σήμερα αυτό δεν τους αρκεί. Δεν τους φτάνει το 23% των αποθεματικών που παίζεται στον τζόγο. Τα θέλουν όλα. Σε πέντε τρισεκατομμύρια και πλέον ανέρχεται η κινητή περιουσία των Ταμείων. Αυτά τα κεφάλαια θέλουν να βάλουν στο χέρι, τραπεζίτες, πιστωτές και τ' αφεντικά των ασφαλιστικών.

Αλλά και με αυτά δε χορταίνουν. Θέλουν και νέα πελατεία για τις επιχειρήσεις τους. Αλλά, νέα πελατεία δε θα δουν, αν οι εργαζόμενοι μέσω της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης εξασφαλίζουν μια ανθρώπινη σύνταξη. Να λοιπόν γιατί χρειάζεται να μειωθούν οι συντάξεις, να αυξηθούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Οσο οι εργαζόμενοι καταφέρνουν να παίρνουν για τα γηρατειά τους ένα αξιοπρεπές εισόδημα από το ασφαλιστικό τους ταμείο, δεν πρόκειται να χτυπήσουν τις πόρτες των ασφαλιστικών.

Να γιατί πρέπει, τώρα, να ανατραπεί άρδην ο,τι έχει απομείνει απο τη δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση, να γίνει φτερό στον άνεμο της «μεταρρύθμισης». Αυτό το στόχο άλλωστε -συν τοις άλλοις - εξασφαλίζουν και οι νέες εργασιακές σχέσεις, που με τις ελαστικές μορφές απασχόλησης εκ των πραγμάτων υπονομεύεται και η χρηματοδότηση των Ταμείων, αλλά και υπαγορεύεται η αύξηση του εργασιακού βίου και η μείωση των συντάξεων.

Το πραγματικό πρόβλημα για τους καπιταλιστές και τις κυβερνήσεις τους, δεν είναι ούτε το δημογραφικό, ούτε η αναποτελεσματικότητα των δημόσιων ταμείων, όπως ισχυρίζονται. Το πρόβλημά τους ήταν και παραμένει η αύξηση των κερδών τους. Και θέλουν ο εργαζόμενος, αφού πλήρωσε μια φορά για τη σύνταξή του, να ξαναπληρώσει ακόμα μία δεύτερη, για την ιδιωτική ασφάλιση. Να ξαναπληρώσει και για την υγεία του. Να τους ξαναπληρώσει ακόμα και με τη ζωή του!

Με δεδομένους τους αρνητικούς συσχετισμούς στις τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις, γίνεται επιτακτική η ανάγκη οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να οργανώσουν την αντίστασή τους σ' αυτόν τον μεσαίωνα. Το ΠΑΜΕ έχει απευθύνει ήδη το σχετικό κάλεσμα.

Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ