Ισως, βέβαια, αναρωτηθείτε τι χρειάζεται η πρόσθετη ιδιωτική ασφάλιση και τα περισσότερα, μάλιστα, κίνητρα, όταν ο κ. Χριστοδουλάκης και οι υπόλοιποι κυβερνώντες ισχυρίζονται, σε όλους τους τόνους, ότι λύνουν το Ασφαλιστικό, για τα επόμενα τριάντα - σαράντα χρόνια, εξασφαλίζοντας στους εργαζόμενους ικανοποιητικές συντάξεις, κλπ., κλπ.
Εμ, πώς. Πρώτον, υπάρχουν κάποιοι υψηλόμισθοι - λίγοι, βέβαια, αλλά η κυβέρνηση έχει έντονο το αίσθημα του ...δικαίου - που έχουν λεφτά και θέλουν να συμπληρώσουν την όποια σύνταξή τους. Δεύτερον, κάτι ξέρει περισσότερο ο κ. Ρέππας, για το μέλλον που επιφυλάσσει η κυβερνητική μεταρρύθμιση στο Ασφαλιστικό και προετοιμάζεται αναλόγως. Αλλωστε, ούτε οι ασφαλιστικές εταιρίες περιμένουν να ανοίξουν οι δουλιές τους, από τους λίγους υψηλόμισθους. Οι φιλοδοξίες τους είναι πολύ ευρύτερες...
Μπορεί, βέβαια, να μας αντιτείνει κάποιος ότι η ιδιωτική ασφάλιση είναι εθελοντική. Αν θέλεις την κάνεις. Πράγματι έτσι είναι τυπικά. Με άλλα λόγια, είναι το ίδιο ακριβώς, με τον άνεργο, που ψάχνει για δουλιά και υφίσταται του κόσμου τις ταπεινώσεις και τους εκβιασμούς. Αμα θέλει πιάνει τη δουλιά, που του προτείνει το αφεντικό, με χαμηλότερο μισθό, περισσότερες ώρες ημερήσιας εργασίας και λειψή ή καθόλου ασφάλιση. Αμα δε θέλει, μπορεί να παραμείνει στην ανεργία...
Ετσι, θα γίνει -- ακόμη περισσότερο απ' ό,τι σήμερα -- και με την ιδιωτική ασφάλιση. Αν θέλεις και, βέβαια, αν θα μπορείς να πληρώνεις, θα την κάνεις. Αν δε θέλεις, θα μένεις με τη σύνταξη πείνας -- ακόμη περισσότερης από σήμερα -- που θα σου ...εξασφαλίσει η κυβερνητική μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού.
Εχει... απόλυτο δίκιο ο κ. Σημίτης, όταν ισχυρίζεται, πως το ΠΑΣΟΚ «ολοκλήρωσε τη δημοκρατία» στην Ελλάδα, μετά το 1981, όπως είπε στη διάρκεια της προχθεσινής περιοδείας του στην Ευρυτανία και επανέλαβε χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.
Θα σημειώναμε ακόμη, ότι μια... κορυφαία στιγμή αυτής της ολοκλήρωσης, συντελέστηκε τις τελευταίες μέρες της περασμένης βδομάδας. Πώς; Μα, με το σχηματισμό δικογραφίας κατά των απεργών της πρωτομαγιάτικης συγκέντρωσης στο Σύνταγμα, τους οποίους η Κρατική Ασφάλεια τους εγκαλεί για «σύσταση συμμορίας, ληστεία», κλπ., κλπ.!!! Κι όλ' αυτά, γιατί τόλμησαν, να πιάσουν στα πράσα και να παραδώσουν τον ασφαλίτη, που «εκτελούσε διατεταγμένη υπηρεσία» μέσα στη διαδήλωση...
Πέρσι το Μάη, ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης είχε εμφανιστεί από το βήμα της ετήσιας γενικής συνέλευσης του Συνδέσμου των Βιομηχάνων (ΣΕΒ) σαν ο μεγάλος κατήγορος των κεφαλαιοκρατών που εκμεταλλεύονται στυγνά τους εργαζόμενους, προκαλώντας την οργή της ηγεσίας του ΣΕΒ και όχι μόνο. Στη συνέχεια - υπεραμυνόμενος των θέσεων του πρωθυπουργού - είχε βγει ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτης και κατηγόρησε δημόσια την ηγεσία του ΣΕΒ ότι αποτελεί «παραμάγαζο της ΝΔ» (!).
Η τότε «σκληρή» κόντρα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με την ηγεσία των βιομηχάνων - φραστική, βέβαια, και για τα μάτια του κόσμου - δεν έγινε τυχαία. Κάτω από το βάρος της παλλαϊκής αντίδρασης που είχαν προκαλέσει τα προαναγγελθέντα - το Μάρτη του 2001 - μέτρα της κυβέρνησής τους για το Ασφαλιστικό, ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του ΠΑΣΟΚ προσπάθησαν να περιορίσουν όσο μπορούσαν το πολιτικό κόστος των αντιδραστικών τους επιλογών, ανταλλάσσοντας άσφαιρα πυρά με την ηγεσία του ΣΕΒ και τη ΝΔ.
Φέτος - ένα χρόνο μετά την περσινή φραστική αντιπαράθεση κυβέρνησης και βιομηχάνων - ο πρωθυπουργός τα είπε (χτες) στο Μέγαρο Μαξίμου με την ηγεσία του ΣΕΒ. Μίλησαν σαν δυο καλοί φίλοι και για το Ασφαλιστικό και για τις Δημοτικές Εκλογές και για το Φορολογικό και για ό,τι άλλο ενδιαφέρει την ηγεσία του ΣΕΒ. Η συνάντηση έγινε ενόψει της σημερινής ετήσιας γενικής συνέλευσης των βιομηχάνων, όπου κυβέρνηση και ηγεσία του ΣΕΒ αναμένεται να ανταλλάξουν δημόσια φιλοφρονήσεις...
Δηλαδή, τόσον καιρό ήταν διαταραγμένες; Μα, αν συνέβαινε αυτό τόσον καιρό και, ταυτόχρονα, είχαμε τόσα ξεπουλήματα, άλλα αντεργατικά μέτρα και αντιλαϊκά νομοσχέδια και το Ασφαλιστικό να είναι στην τελική του φάση, αναλογιστείτε τι έχει να γίνει από εδώ και πέρα.
Η δική μας γνώμη, πάντως, είναι διαφορετική. Οι έρωτες μπορεί να περνούν, οι γάμοι συμφέροντος όμως κρατάνε γερά.
ΚΑΙ Η «γκαλοπολογία» συνεχίζεται! Με βάση το τελευταίο της Βι Πι Αρ Σι, οι Ελληνες θέλουν μια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, με πρωθυπουργό τον Σημίτη και για υπουργούς ...τους σημερινούς, του ΠΑΣΟΚ...
Είπαμε, βρε παιδιά, να υπαγορεύουν την ψήφο μας τα γκάλοπ, αλλά, τέλος πάντων, μπορούν να το κάνουν με πιο διακριτικό τρόπο και να μη μας βγάζουν... ψυχασθενείς.
E, ΟΧΙ ΚΑΙ απέτυχε με τη συμμετοχή του στη Γιουροβίζιον ο Μιχάλης Ρακιντζής! Λίγο το έχετε, να μας απαλλάξει για έναν ολόκληρο χρόνο από όλη αυτή τη φαρσοκωμωδία που αποκαλείται διαγωνισμός ευρωπαϊκού τραγουδιού;
Γιατί, εδώ που τα λέμε, αν τον δει αυτό το διαγωνισμό κάποιος που δε γνωρίζει περί τίνος πρόκειται, θα υποθέσει -- και λογικά ο άνθρωπος -- ότι ο μέσος Ευρωπαίος έχει σαν βασική γλώσσα του τα αγγλικά και είναι χαζοχαρούμενος.
Ασε για τη μουσική -- τρόπος του λέγειν, δηλαδή. Ολα τα τραγούδια έμοιαζαν τόσο πολύ μεταξύ τους, που αν δεν άκουγες την εκφώνησή τους, δεν μπορούσες με τίποτε να καταλάβεις ποια χώρα εκπροσωπούσε το καθένα. Προφανώς, ήθελαν να δώσουν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα καλλιέργειας της ...πολυπολιτισμικής Ευρώπης.
Αναμφίβολα, βέβαια, δεν είναι λίγοι αυτοί που... κοπιάζουν, για να επιτευχτεί το παραπάνω αποτέλεσμα. Ευτυχώς, όμως, δεν ταιριάζει με την πραγματικότητα. Αλλωστε, μπορείτε να κρίνετε και από εμάς τους Ελληνες. Δεν είμαστε αυτό που θέλουν να παρουσιάζουν ότι είμαστε.