Με 2,2 τρισεκατομμύρια δραχμές θα επιδοτηθούν οι επιχειρήσεις, ανακοίνωσε προχτές ο υπουργός Ανάπτυξης και, βέβαια, πρώτιστος στόχος είναι η δημιουργία 100.000 θέσεων εργασίας, πάντα κατά τον υπουργό. Οταν, βέβαια, ρωτήθηκε ποιος και με ποια μέτρα εγγυάται ότι με τα τρισεκατομμύρια αυτά θα δημιουργηθούν οι προαναφερόμενες θέσεις εργασίας, περιορίστηκε σε μια γενικόλογη και ασαφή απάντηση, περί «δεσμευτικών στόχων που θα αναγράφονται στα συμβόλαια των προγραμμάτων».

Ακόμη, όμως, κι αν δεχτούμε ότι αδυνατεί ο υπουργός να εγγυηθεί το μέλλον, γιατί δε μας λέει πόσες θέσεις εργασίας έχουν δημιουργηθεί με τα μπόλικα τρισεκατομμύρια, που έχουν εισπράξει, τα τελευταία μόνο χρόνια, οι «έχοντες και κατέχοντες» και γιατί η ανεργία αυξάνεται, αντί να μειώνεται;

Λίγα χρόνια έχουν περάσει από τη μέρα που ο πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής ανακοίνωνε πως η Αθήνα θα φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και, πάντως, λιγότερα από τα χρόνια που απομένουν μέχρι την πραγματοποίηση των αγώνων. Γιατί κάνουμε τη σύγκριση; Μα, επειδή ο φάκελος διεκδίκησης αναφέρονταν σ' έναν προϋπολογισμό 800 δισεκατομμυρίων δραχμών και, αισίως, το ποσό αυτό έχει φτάσει - σύμφωνα με τις τελευταίες επίσημες ανακοινώσεις - στο αστρονομικό ύψος των 1,9 τρισ. δραχμών.

Και να σκεφθείτε ότι έχουμε τρία ακόμη χρόνια μπροστά μας και τα έργα δεν έχουν ξεκινήσει ακόμη. Αλλωστε, ποιος δε γνωρίζει τη συνηθισμένη πρακτική των μεγαλοεργολάβων να ξεκινούν ένα έργο με προϋπολογισμό άλφα και όταν το παραδίδουν το κόστος να έχει πολλαπλασιαστεί.

Αποκαλυπτικό ήταν το ολοσέλιδο θέμα του Π. Παπακωνσταντίνου, στη χτεσινή «Καθημερινή», για «Το "ροζ" σκλαβοπάζαρο του 21ου αιώνα» και τις εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες της Ανατολικής Ευρώπης, που πωλούνται και αγοράζονται στις αγορές της «λευκής σαρκός» της Δύσης, από το οποίο παρουσιάζουμε ορισμένα στοιχεία:

Σε 300.000 έως 500.000 υπολογίζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Μετανάστευσης τις γυναίκες, από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες της Ευρώπης, που εκδίδονται στους δρόμους των δυτικών μεγαλουπόλεων. Σημαντικός διαμετακομιστικός σταθμός είναι το Κοσσυφοπέδιο και η Αλβανία, όπου ο UCK και η αλβανική μαφία παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην «εκπαίδευση» και μεταφορά των γυναικών - θυμάτων στις δυτικοευρωπαϊκές «αγορές». Και να σκεφθείτε ότι η ΝΑΤΟική δύναμη κατοχής του Κοσσυφοπεδίου έχει μετατρέψει τους πρώην αντάρτες του UCK, σε αστυνομική δύναμη της γιουγκοσλαβικής αυτής επαρχίας.

Και δεν είναι μόνον η «εξαγωγή» πορνείας. Από κοντά έρχονται το λαθρεμπόριο όπλων και τα ναρκωτικά. Η ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων και η παλινόρθωση του καπιταλισμού στις ανατολικο-ευρωπαϊκές χώρες έχουν ανοίξει κυριολεκτικά το πλέον εφιαλτικό κουτί της Πανδώρας...

Associated Press

Ενα μεγάλο μέρος των Ρόμα ζούσε και ζει στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες. Οι ανατροπές των σοσιαλιστικών καθεστώτων, όμως, έφεραν τα πάνω - κάτω στη ζωή τους. Πριν, οι κοινότητες των Ρόμα προστατεύονταν από τις νομοθεσίες των σοσιαλιστικών χωρών, οι οποίες τούς εξασφάλιζαν εργασία, παιδεία, υγειονομική περίθαλψη και στέγη. Τα δεδομένα, όμως, της καπιταλιστικής παλινόρθωσης φέρνουν μαζί τους και φαινόμενα μαζικής φτώχειας, ανεργίας, ρατσισμού και κοινωνικού αποκλεισμού. Κι όπως συμβαίνει, συνήθως, οι διαφόρων ειδών μειονότητες αντιμετωπίζουν πρώτες και με ιδιαίτερη ένταση τις βαριές συνέπειες. Και, δυστυχώς, οι Ρόμα μπαίνουν όλοι και περισσότερο στο περιθώριο αυτών των κοινωνιών. Πάντα προς δόξαν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στα οποία δίνουν καθημερινούς όρκους πίστης οι ηγεσίες των μεγάλων καπιταλιστικών χωρών...