ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Κρέας για ξόδεμα...

Γρηγοριάδης Κώστας

Σκοτώθηκε ένας μισθοφόρος, δηλαδή ένα - σακατεμένο πριν ακόμα ζήσει - παιδί που αντί να στύβει πέτρες, το μετέτρεψαν σε ένοπλο «υπηρέτη» της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης. Πλήθος τα τηλεγραφήματα με τα οποία οι θύτες, οι εργοδότες του μισθοφόρου, εκφράζουν τη θλίψη τους. Μόνος πράγματι θλιμμένος ο πατέρας του που αργά διαπίστωσε ότι δεν έπρεπε η αγγλική κυβέρνηση να στέλνει φαντάρους έξω από τα σύνορα της χώρας. Πάνω απ' το μνήμα του νεκρού παιδιού του, ίσως έχει όλο το χρόνο να σκεφτεί τα Φώκλαντ, το Ιράκ, τη Βοσνία, το Κόσσοβο, για να μη θυμηθούμε και το δικό μας Δεκέμβρη του '44.

Την ίδια ώρα, εδώ δίπλα μας καταγράφουμε: Ενας εργάτης σε εργοστάσιο στον Πύργο νεκρός εξαιτίας της υπερεντατικής δουλιάς. Ενας εργάτης καμένος στη «Χαλυβουργική», ένας εργάτης σακατεμένος στις γραμμές του ΟΣΕ. Δεν υπάρχουν, όμως, τηλεγραφήματα θλίψης για τους νεκρούς και σακάτηδες αυτού του ακήρυχτου πολέμου. Οι τσακισμένοι εργάτες δε θεωρούνται θύματα. Αντίθετα μάλιστα. Ο χαμός τους είναι ένας από τους ασφαλέστερους δείκτες μέτρησης της αύξησης της παραγωγικότητας, που πάει παρέα με την υπερεκμετάλλευση και την εντατικοποίηση της δουλιάς.

Ετσι έχουν τα πράγματα: Σε κάθε περίπτωση, ο θάνατός μας είναι η ζωή τους. Ωσπου να αντιστρέψουμε τους όρους...

Ακριβό... σερβίρισμα

Μεροκάματο 1.500.000 δραχμές και μηνιαίες αποδοχές που θα κυμαίνονται από 10 - 15 εκατομμύρια δραχμές. Δεν πρόκειται για το καινούριο συμβόλαιο του Μιχάλη Κωνσταντίνου του Παναθηναϊκού, ούτε για τις αποδοχές του Τζιοβάνι του Ολυμπιακού που και αυτές, βεβαίως, αποτελούν πρόκληση, ίσως και ακόμη μεγαλύτερη. Πρόκειται για τις φετινές αποδοχές ορισμένων τηλεοπτικών αστέρων της «ενημέρωσης» και των «σόου», οι οποίοι θα πληρωθούν αδρά για να προσφέρουν τις πολύτιμες υπηρεσίες τους. Θα πληρωθούν για να «σερβίρουν» καλύτερα την τυποποιημένη «ενημέρωση», όπου θα πρωταγωνιστούν και πάλι τα νέα μοντέλα της πασαρέλας, οι σχεδιαστές της μόδας και οι αστέρες του Χόλιγουντ και τα κάθε λογής εγκλήματα... Ανάμεσα σ' αυτά θα χύσουν και μερικά κροκοδείλια δάκρυα για τα προβλήματα του τόπου και του λαού. Φυσικά, μόνο αν αυτά «πουλάνε» και δίνουν «νούμερα» στα μηχανάκια της τηλεθέασης.

Η εικονική δικαίωση

Associated Press

Το γύρο όλου του κόσμου έκαναν προχτές και χτες εικόνες σαν τη διπλανή, όπου ΝΑΤΟικοί στρατιώτες καταγράφουν και στοιβάζουν τα πρώτα όπλα, που «παρέδωσαν» Αλβανοί αυτονομιστές στην ΠΓΔΜ. Η επιχείρηση «αναγκαία συγκομιδή» βρίσκεται επομένως σε πλήρη εξέλιξη. Η εικονική δικαίωση της ...ειρηνοποιού επέμβασης του ΝΑΤΟ στη γειτονική μας χώρα είναι ολοφάνερη. Περιχαρής ένας ΝΑΤΟικός αξιωματικός κάνει τον απολογισμό και δηλώνει ότι συγκέντρωσαν περισσότερα από 300 όπλα την πρώτη κιόλας μέρα, εκτιμώντας ότι θα ολοκληρώσουν το έργο τους μέσα στον προκαθορισμένο χρόνο των 30 ημερών.

Το γεγονός, πως η ΝΑΤΟική δύναμη θα φτάσει, μέσα στις επόμενες μέρες, τους 3.500 άνδρες -χώρια τις μερικές δεκάδες χιλιάδες Αμερικανούς και άλλους στρατιώτες, που ήδη βρίσκονταν στην ΠΓΔΜ- για να συγκεντρώσουν 3.000(!) μόλις όπλα, όπως συμφώνησαν ΝΑΤΟ και Αλβανοί αυτονομιστές, δε φαίνεται να τον απασχολεί. Ούτε το γεγονός, πως ακόμη και Δυτικοί αναλυτές παρατηρούν ειρωνικά, πως το ΝΑΤΟ συγκεντρώνει τα όπλα, που ένας άλλος «κλάδος» του μοίρασε στους Αλβανούς «μισθοφόρους» του.

Το μόνο, που έχει σημασία, είναι η ανάδειξη της... σωτήριας επέμβασης της «διεθνούς κοινότητας» ή, τουλάχιστον, της εντύπωσης πως εξάντλησε τα όποια περιθώρια είχε, για την αποσόβηση ενός ακόμη βαλκανικού εμφυλίου. Από κει και πέρα, αλίμονο σε όσους πιστέψουν ότι οι εξελίξεις στην ΠΓΔΜ και τα Βαλκάνια γενικότερα βαίνουν προς ομαλοποίηση...

Αξιοπρόσεκτη η χτεσινή σύμπτωση των πρωτοσέλιδων τίτλων δυο εφημερίδων, του «Βήματος» και του «Καρφιού». «Μπράβο τέκνον μου! - Μίλησες σαν δεξιός ψάλτης» έλεγε η δεύτερη και «Πολιτικοποιείται ανοιχτά το "Εκκλησιαστικόν»... - Δεξιός ψάλτης ο κ. Καραμανλής» η δεύτερη, έχοντας, μάλιστα, δίπλα στο πρωτοσέλιδο θέμα της, το αναγγελτικό για τη συνεδρίαση του ΕΓ, με τίτλο «Ανάχωμα στη Δεξιά ορθώνει το ΠΑΣΟΚ». Φαίνεται πως οι σχέσεις κυβέρνησης και συγκροτήματος Λαδά βαίνουν προς ομαλοποίηση...

Τα υπογεγραμμένα...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΜΑ 3.008.901 ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ; Ποιος είναι αυτός ο ένας στο τέλος που πήγε και υπέγραψε και δε βγήκε στρογγυλός ο αριθμός; Μήπως ο Καραμανλής; Αυτό που προέκυψε δε μοιάζει με αποτέλεσμα συλλογής υπογραφών, έτσι όπως είναι. Μάλλον σαν τηλέφωνο από την περιοχή Πλατείας Βάθης δείχνει.

Πάντως, αν αυτή ήταν η επίδειξη δύναμης της Εκκλησίας, δεν εντυπωσιαστήκαμε. Με δεδομένους τους μηχανισμούς που διαθέτουν και τις απεριόριστες οικονομικές τους δυνατότητες μάλλον λίγες μαζέψανε.

Αρκεί να σκεφθείτε ότι οι ψηφίσαντες στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές ήταν περισσότεροι από 7 εκατομμύρια πολίτες, ενώ τα έγκυρα ψηφοδέλτια ξεπέρασαν τα 6,7 εκατομμύρια.

Αν είμαστε τυχεροί, πάντως, θα τελειώσουμε μέσα στη βδομάδα με αυτή την ανόητη ιστορία, αφού τέλος πάντων γίνουν και οι συναντήσεις των ιεραρχών με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Πρόεδρο της Βουλής. Φοβόμαστε, όμως, δε θα έχουμε τύχη αυτή τη βδομάδα...

Βλέπετε, και τον Σημίτη τον βολεύει η κατάσταση, αφού πίσω από τις δηλώσεις και τις παραδηλώσεις που θα ακολουθήσουν τις επόμενες μέρες για τα τρία εκατομμύρια υπογραφές θα προσπαθήσει να κουκουλώσει την αντίθεση των 10 εκατομμυρίων Ελλήνων, που διαφωνούν με το Ασφαλιστικό και τη λιτότητα. `Η, μήπως αμφιβάλλετε πως είναι τόσοι οι διαφωνούντες;

ΟΣΟ ΓΙΑ τον Δημήτρη Ρέππα, ας μαζευτεί λίγο με τις δηλώσεις του περί υπεράσπισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων που «δεν υπόκεινται στους νόμους της πλειοψηφίας και της μειοψηφίας»! Πρόσφατα είναι τα γεγονότα στη Γένοβα, πρόσφατος και ο «τρομονόμος». Για να μην αναφερθούμε και σε διάφορα άλλα...

Τα μόνα δικαιώματα μειοψηφιών που ξέρουν αυτοί να προστατεύουν είναι των εφοπλιστών και των βιομηχάνων, τα οποία, ως γνωστόν, δεν είναι καθόλου «ανθρώπινα».

Ενίοτε (μην το ξεχάσουμε) προστατεύουν και τα «ανθρώπινα δικαιώματα» στη Βαλκανική, όπως όταν παρέδιδαν τα αεροδρόμια της χώρας στο ΝΑΤΟ για το βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας ή τώρα στα Σκόπια που όλοι ξέρουμε τι γίνεται.

Προετοιμάζουν το πλειοψηφικό

Ισως να αιφνιδίασε πολλούς η κίνηση του υπουργού Δικαιοσύνης να ενσωματώσει στο νομοσχέδιο που κατέθεσε στη Βουλή, για τις ποινές σε εμπόρους ναρκωτικών, μια τροπολογία που αναφέρεται στο σύστημα με το οποίο γίνονται οι εκλογές στους Δικηγορικούς Συλλόγους της χώρας. Η τροπολογία αυτή προβλέπει ότι για την ανάδειξη των διοικήσεων «καταρτίζεται ενιαίο ψηφοδέλτιο για όλους τους υποψήφιους συμβούλους». Προβλέπει δηλαδή την αντικατάσταση της απλής αναλογικής με πλειοψηφικό σύστημα!

Ομως, για όσους παρακολουθούν πιο στενά τις αλλαγές που προωθούνται, στο όνομα «του εκσυγχρονισμού και της παγκοσμιοποίησης», η πρόταση αυτή δεν είναι κεραυνός εν αιθρία! Κατ' αρχήν πρέπει να σημειωθεί ότι έχει προηγηθεί τέτοιου είδους αλλαγή. Από το Μάρτη του 2000, το υπουργείο Γεωργίας καθιέρωσε, με το «έτσι θέλω», στους αγροτικούς συνεταιρισμούς το ενιαίο ψηφοδέλτιο, όπου ο κάθε ψηφοφόρος μπορεί να βάζει τους μισούς συν ένα σταυρούς, σε σχέση με τον αριθμό των μελών του οργάνου που εκλέγει. Δίνει μάλιστα τη δυνατότητα σε όσους συνεταιρισμούς το επιθυμούν, οι σταυροί να είναι όσοι και ο αριθμός των μελών του οργάνου. Δηλαδή, η πλειοψηφούσα «ομάδα» του ενιαίου ψηφοδελτίου να παίρνει την αυτοδυναμία ή ακόμη και το σύνολο των εδρών.

Τον αντιδημοκρατικό αυτό κατήφορο η κυβέρνηση προσπάθησε τότε να τον δικαιολογήσει με το ψευδοεπιχείρημα ότι «έτσι χτυπιέται η κομματικοποίηση των συνεταιρισμών»! Ομως, ο πραγματικός στόχος είναι η επιβολή του δικομματισμού και στους συνεταιρισμούς και ο αποκλεισμός οποιασδήποτε άλλης ενοχλητικής φωνής. Στην περίπτωση των Δικηγορικών Συλλόγων, ο υπουργός Δικαιοσύνης ισχυρίστηκε ότι ικανοποιεί... αίτημα των ίδιων των δικηγόρων.

Γιατί όμως, η κυβέρνηση ασχολείται με τα εκλογικά συστήματα φορέων και οργανώσεων; Τα εκλογικά συστήματα πάντα χρησιμοποιήθηκαν για τη στρέβλωση της πραγματικής θέλησης των ψηφοφόρων, αλλά και ως μηχανισμός χειραγώγησης συνειδήσεων. Η τυπική ισότητα που διακήρυσσε η αστική επανάσταση πάντα παρέμενε κενό γράμμα. Ερεπε να γίνει η μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση, αλλά και η κατάσταση που διαμορφώθηκε μετά το Β' Παγκόσμιο πόλεμο για να εφαρμοστεί στις καπιταλιστικές χώρες η καθολική ψηφοφορία και η υιοθέτηση εκλογικών συστημάτων που νόθευαν λιγότερο τη λαϊκή θέληση. Στις μέρες μας όμως - και ιδιαίτερα μετά το 1990 - παρατηρείται η τάση για υιοθέτηση περισσότερο νοθευτικών και ληστρικών εκλογικών συστημάτων. Γιατί, η αστική τάξη έχει περάσει στην επίθεση. Αφαιρεί δικαιώματα και κατακτήσεις που παραχώρησε στους εργαζόμενους κάτω από το βάρος των αγώνων τους, αλλά και υπό το φόβο του «αντίπαλου δέους», των σοσιαλιστικών χωρών.

Η διάταξη για το εκλογικό σύστημα των δικηγόρων είναι μέρος ενός γενικότερου πλαισίου αντιδημοκρατικών μέτρων (αντιτρομοκρατικός νόμος, ευρωαστυνομία, περιορισμός δημοκρατικών δικαιωμάτων, ποινικοποίηση των αγώνων, περιορισμοί στις διαδηλώσεις, απαγόρευση της αφισοκόλλησης κλπ). Και όλα αυτά, γίνονται για να περνά πιο εύκολα η αύξηση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης. Η αρχή έγινε με τους αγροτικούς συνεταιρισμούς και τους Δικηγορικούς Συλλόγους, αλλά θα γενικευτεί και θα φτάσει μέχρι το εκλογικό σύστημα των βουλευτικών εκλογών. Εκτεταμένη, άλλωστε είναι η αρθρογραφία, αλλά και οι θέσεις πολιτικών του δικομματισμού που προετοιμάζει το έδαφος για πλειοψηφικά συστήματα, πχ τύπου Γερμανίας.

Η απάντηση σε αυτήν την επίθεση του κεφαλαίου δεν μπορεί να είναι παρά ο αγώνας των λαϊκών δυνάμεων για την επιβολή της απλής αναλογικής σε όλα τα επίπεδα, για την υπεράσπιση και τη διεύρυνση των δημοκρατικών κατακτήσεων.

Παναγιώτης ΡΑΜΜΟΣ