ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 30 Οχτώβρη 2010
Σελ. /40
Ελεγχόμενη ευρω-ανταγωνιστικότητα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η ανταγωνιστικότητα των ευρωμονοπωλίων ήταν πάντοτε η ύψιστη προτεραιότητα των αρχηγών των κυβερνήσεων, όπως προκύπτει από τις αποφάσεις των Συνόδων Κορυφής, τη στρατηγική της Λισαβόνας, τη στρατηγική για την «Ευρώπη 2020» κ.ο.κ.

Στο εξής, όμως, και στο πλαίσιο της «οικονομικής διακυβέρνησης της ΕΕ», η ανταγωνιστικότητα γίνεται ένας συγκεκριμένος δείκτης για τον οποίο θα ελέγχονται τακτικά τα κράτη - μέλη, όσον αφορά τις επιδόσεις τους, με βάση προκαθορισμένους «στόχους», π.χ. «εργατικό κόστος», «παραγωγικότητα εργασίας», κ.ο.κ. Παύει, με άλλα λόγια, η ανταγωνιστικότητα να επαφίεται στα κράτη - μέλη και «περνάει» στα υπερεθνικά όργανα της ΕΕ, ακριβώς για να δοθεί μεγαλύτερη ώθηση στις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις και να υπάρξουν μεγαλύτερα αποτελέσματα στη στρατηγική επιδίωξη, να καταστεί δηλαδή ακόμα πιο φτηνή η εργατική δύναμη.

Αυτός είναι ο βασικός τρόπος, που το κεφάλαιο και τα μονοπώλια ξέρουν, για να βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητά τους. Στη χώρα μας, πάντως, η κυβέρνηση έχει ήδη πάρει τα μέτρα που απαιτούν τα ευρωμονοπώλια, μέσω του μνημονίου. Δεν είναι τυχαίο ότι στην έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που δημοσιοποιήθηκε την Πέμπτη αναφέρεται ότι το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας που εντοπίζει για τη χώρα μας, περνά μέσα «από τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, δηλαδή μέσα από δράσεις όπως αυτές που προβλέπονται στο Μνημόνιο». Μόνο έτσι, σύμφωνα με την Κομισιόν, θα επιτευχθεί «η μείωση του επιχειρηματικού κόστους στην Ελλάδα», δηλαδή η διασφάλιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου που είναι και το ζητούμενο.

Η κατάλληλη απάντηση της αγροτιάς

Η υπερψήφιση των συνδυασμών που στηρίζει το ΠΑΣΟΚ, αλλά και η ΝΔ και ο ΛΑ.Ο.Σ, καθώς και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει να αποφέρει κανένα όφελος στη φτωχομεσαία αγροτιά. Αυτό που θα γίνει σε μια τέτοια περίπτωση είναι να δοθεί η έγκριση να εφαρμοστούν, από τις δυνάμεις του ευρωμονόδρομου, μια σειρά αντιαγροτικά και αντιλαϊκά μέτρα μέσω των «Καλλικρατικών» δήμων και περιφερειών. Κι αν από τον Οκτώβρη του 2009 και μετά, έγινε ό,τι έγινε σε βάρος της αγροτιάς και των λαϊκών στρωμάτων, μπορεί εύλογα να φανταστεί κανείς τι θα ακολουθήσει και τι θα γίνει αμέσως μετά τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές της 7ης και της 14ης Νοέμβρη. Οι «Καλλικρατικοί» δήμοι και περιφέρειες θα επιβαρύνουν τους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους με πρόσθετα φορολογικά βάρη, αλλά και με πρόσθετες εισφορές και χαράτσια, που θα έχουν να κάνουν, για παράδειγμα, με την άρδευση, με τα βοσκοτόπια, με τις συνταγές των φαρμάκων και τους ελέγχους υπολειμμάτων φυτοφαρμάκων και με τους γεωργικούς συμβούλους. Παράλληλα, θα εφαρμόσουν όλα τ' αρνητικά μέτρα που επιβάλλει η νέα ΚΑΠ. Από κοντά, θα προστεθούν και τα όσα αρνητικά θα συμβούν στους τομείς της Υγείας, της Παιδείας και των Υποδομών. Οπου επίσης η φτωχομεσαία αγροτιά θα έχει νέες επιβαρύνσεις και πολλαπλή χασούρα. Η μαζική υπερψήφιση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στις 7 και στις 14 Νοέμβρη από την αγροτιά αποτελεί συμβολή στην αλλαγή του συσχετισμού δύναμης υπέρ των συμφερόντων της και υπέρ των συμφερόντων του λαού. Και συμβάλλει παράλληλα στην αλλαγή, ανάκαμψη και την αντεπίθεση του λαϊκού κινήματος στην ακολουθούμενη αντιαγροτική - αντιλαϊκή πολιτική, που θα εφαρμοστεί και μέσω των «καλλικρατικών» δήμων και των περιφερειών.

Εκμεταλλεύονται την ευαισθησία των μαθητών

Πρόσκληση στους μαθητές απευθύνει το υπουργείο Παιδείας για να «συμβάλουν στη μεγάλη ανθρωπιστική προσπάθεια του Εθελοντικού Οργανισμού "το Χαμόγελο του Παιδιού" για τη συγκέντρωση τροφίμων, ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες των παιδιών που μένουν στα σπίτια του οργανισμού, καθώς και να στηρίξει τις οικογένειες που δεν έχουν τα απαραίτητα για τη διαβίωσή τους». Σε σχετική εγκύκλιο παραθέτει και τα είδη οικιακής χρήσης, υγιεινής, τρόφιμα κ.λπ., που καλούνται να φέρουν οι μαθητές και να μαζέψουν τα σχολεία εθελοντικά. Πρόκειται τουλάχιστον για πρόκληση, τη στιγμή που η πολιτική που υπηρετεί το υπουργείο Παιδείας ζητά από εκείνους που έχουν χτυπηθεί από τη μείωση του εισοδήματος, τις απολύσεις και που αναμένουν ακόμα χειρότερες μέρες, να αναλάβουν εθελοντικά να πληρώνουν για την πρόνοια που ενώ είναι υποχρέωση του κράτους έχει εκχωρηθεί στις ΜΚΟ και στις φιλανθρωπίες.

Πρόκειται για εκμετάλλευση της ευαισθησίας των παιδιών. Αφ' ενός για να προωθηθεί στα μυαλά των νέων ο «εθελοντισμός», η παραίτηση από κάθε δικαίωμα και από κάθε διεκδίκηση για υποδομές πρόνοιας. Αφ' ετέρου για να ενισχυθεί και το προφίλ τέτοιου είδους «φιλανθρωπικών ιδρυμάτων» και των εκπροσώπων τους, όταν αυτή η μέριμνα έπρεπε να είναι αποκλειστικά ευθύνη του κράτους και όχι κάθε είδους ιδιωτών. Γιατί όσο χειροτερεύουν οι όροι για τα λαϊκά στρώματα προς όφελος των επιχειρήσεων, τόσο θα εμφανίζονται τέτοιου είδους φιλανθρωπίες ως άλλοθι για συνέχιση της εκμετάλλευσης.


Εμπαιγμός των λαών της ΕΕ...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΤΗ ΓΛΙΤΩΣΑΜΕ! Ο πονηρός γαλλο-γερμανικός άξονας προσπάθησε να στερήσει την ψήφο της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Δεν ήξεραν, όμως, με ποιον είχαν να κάνουν...

Ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός της χώρας, ήταν εκεί. Με την παρουσία του διέλυσε τα νέφη, οι εχθροί υποχώρησαν και τράπηκαν σε φυγή...

Μιλάμε για ένα πραγματικό έπος, που πανάξια θα γραφτεί στις πιο λαμπρές σελίδες της σύγχρονης διπλωματικής ιστορίας.

Ετσι λοιπόν, τώρα, η Ελλάδα και κάθε χώρα που στο μέλλον θα μπαίνει στο «μηχανισμό στήριξης», διατηρεί το δικαίωμα της ψήφου σε όλα τα θέματα πλην των οικονομικών και αυτό ο Γ. Παπανδρέου το θεωρεί «επιτυχία».

Επειδή, όπως στο παρελθόν, έτσι και στο μέλλον, γεμάτη εθνική υπερηφάνεια, η εκάστοτε κυβέρνηση θα μπορεί να ψηφίζει ...«ΝΑΙ» σε όλες τις εργασιακές και αντιασφαλιστικές ανατροπές, σε όλα τα μέτρα που χτυπούν συθέμελα τα εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα.

Εκτός κι αν έχει πάρει ποτέ στην Ιστορία η ΕΕ αποφάσεις σε διαφορετική κατεύθυνση και δεν υπέπεσε στην αντίληψή μας.

Θαυμάσαμε, επίσης, και το εξαιρετικό σχόλιο του πρωθυπουργού, σύμφωνα με το οποίο υπερασπίστηκε ...ένα δημοκρατικό δικαίωμα στην ΕΕ, που πρέπει να έχει κάθε χώρα.

Προφανώς, όμως, τα δημοκρατικά δικαιώματα ανήκουν στις κυβερνήσεις των χωρών και όχι στους λαούς τους.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αλλιώς πώς να εξηγήσουμε το ότι ουδέποτε ρωτήθηκε ο ελληνικός λαός για το μνημόνιο, για το Ευρωσύνταγμα και για κάθε ευρωπαϊκή συνθήκη, αντιθέτως «πέρασαν» με συνοπτικές διαδικασίες...

Οσο για την άλλη «νίκη» που δήλωσε ότι πέτυχε ο πρωθυπουργός μας, τι να πει κανείς! Εχουμε - λέει - τώρα ένα «μόνιμο μηχανισμό στήριξης»...

Αν θεωρείται «στήριξη» το να σε δανείζει κάποιος με εξοντωτικά επιτόκια και στη συνέχεια να επιβάλλει φτώχεια και ξεπούλημα του εθνικού πλούτου για τα επόμενα 30 χρόνια, τότε μάλλον έχουν μπερδευτεί κάπως οι έννοιες...

Οχι πως οι κυβερνώντες είναι «μπερδεμένοι», φυσικά. Ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν.

Λεία στις πολυεθνικές το Αιγαίο

Μόνο ανησυχία μπορεί να προκαλούν οι διαφαινόμενες διευθετήσεις σε όλο το πλέγμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, που στοιχειοθετούν πράξεις ισοδύναμες με αλλαγές συνόρων και ανατροπή του υφιστάμενου στάτους στο Αιγαίο, όπως αυτό κατοχυρώνεται από τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου. Στην κατεύθυνση αυτή κινούνται τα όσα φέρεται να έχουν καταλήξει, υπό τη μορφή συμφωνίας, οι κυβερνήσεις Ελλάδας - Τουρκίας, όσα έχουν ήδη δρομολογηθεί σε επίπεδο ΝΑΤΟικών διευθετήσεων, αλλά και η στρατηγική επιλογή των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ να μην ασκήσουν επί χρόνια δικαιώματα που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο, όπως τα 12 μίλια και ο ορισμός Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) στο Αιγαίο.

Τις ανησυχίες εντείνει το γεγονός ότι κριτήριο και οδηγός για τις εξελίξεις και τις επιλογές που γίνονται είναι η δίψα των πολυεθνικών μονοπωλίων και της ντόπιας αστικής τάξης για εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων, αλλά και οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί στην ευρύτερη περιοχή, στο πλαίσιο του νέου στρατηγικού δόγματος του ΝΑΤΟ. Αυτό που επιβεβαιώνεται είναι ότι αποτελεί στρατηγική επιλογή της άρχουσας τάξης η ελληνοτουρκική και με καπέλο του ΝΑΤΟ συνδιαχείριση, σε επίπεδο άμυνας και ασφάλειας, του Αιγαίου, όπως και η συνεκμετάλλευση των φυσικών του πόρων, σύμφωνα με τους κανόνες που ορίζει η μεγιστοποίηση της κερδοφορίας των πολυεθνικών της ενέργειας.

Καμία σχέση δεν έχουν όλα αυτά με τη βελτίωση του επιπέδου ζωής του ελληνικού και του τουρκικού λαού. Εξάλλου, όπου πετρέλαιο, μυρίζει αίμα των λαών, πόλεμοι και φτώχεια, όπως, π.χ. σε Ιράκ, Νιγηρία, Ιράν κ.α. Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για προσπάθεια επίλυσης κάποιων υπαρκτών ελληνοτουρκικών προβλημάτων, όπως αυτό της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας - ΑΟΖ, αλλά για επαναχάραξη συνόρων και συρρίκνωση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων σε βυθό, θάλασσα και αέρα, με σοβαρές επιπτώσεις στην ίδια την ασφάλεια και την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας. Οι διευθετήσεις αυτές εμπεριέχουν το σπέρμα μελλοντικών εντάσεων που τροφοδοτούνται από τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.

Και μόνο το γεγονός ότι τέτοιες διευθετήσεις επιταχύνονται σε μια περίοδο που οι εργαζόμενοι και τα πλατιά λαϊκά στρώματα δέχονται μια χωρίς προηγούμενο επίθεση σε εναπομείναντα δικαιώματα και κατακτήσεις τους, δείχνει πως η επίθεση του κεφαλαίου είναι ενιαία και στόχο έχει να ισχυροποιήσει τη θέση των μονοπωλίων σε όλα τα επίπεδα. Από δω προκύπτει η ανάγκη να δυναμώσει ο λαός την αντιιμπεριαλιστική του πάλη σε εθνικό και διεθνικό επίπεδο. Να στοχοποιήσει την ίδια την αστική τάξη, τα κόμματά της και την εξουσία της. Ορος απαράβατος για να διευθετηθούν οριστικά προς όφελος του ελληνικού και του τουρκικού λαού τα ζητήματα που αφορούν στο Αιγαίο είναι να φύγουν από τη μέση το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, να πετάξουν οι δύο λαοί από το σβέρκο τους την εξουσία των μονοπωλίων. Εκεί πρέπει να κατατείνει η λαϊκή πάλη, γι' αυτήν την προοπτική παλεύει το ΚΚΕ.


Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ