ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ψάχνει συνεταίρους στην εξαπάτηση συνειδήσεων

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Δεν είμαστε θαυματοποιοί», δήλωσε στο «Ράδιο 9» ο Δ. Παπαδημούλης, έχοντας ωστόσο προηγουμένως αναλωθεί σε υποσχέσεις για πράματα και θάματα, αν ο συνασπισμός εξουσίας που επιδιώκουν να συγκροτήσουν πραγματωθεί και αναρριχηθεί στην κυβερνητική εξουσία. Είπε μεταξύ άλλων: «Αυτή τη στιγμή δεν είναι στην ημερήσια διάταξη ως πρώτο θέμα ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός της κοινωνίας, αλλά να μπει φρένο στον κατήφορο, να υπερασπιστούμε το μισθό, τη σύνταξη, τη δίκαιη φορολογία (...) Μπορούμε να κάνουμε πολλά, αρκεί να το θέλουν οι ηγεσίες. Ορισμένες ηγεσίες δεν το θέλουν (...) Είναι η ώρα της πίεσης και της κινητοποίησης των πολιτών. Δεν παριστάνουμε τους θαυματοποιούς. Οσοι λένε ότι ψηφίστε με, θα σας λύσω τα προβλήματα, δεν πείθουν (...) Θα χρειαστεί σκληρή δουλειά και σκληρές προσπάθειες για να ξαναβγάλουμε το κεφάλι μας έξω από το νερό. Το θέμα είναι να γίνει με έναν τρόπο που να χαρακτηρίζεται από δικαιοσύνη, από περιορισμό της διαφθοράς, της γραφειοκρατίας, της ατιμωρησίας, να κινητοποιεί πόρους για την ανάπτυξη». Τι λέει ακριβώς η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; Ψηφίστε για «αριστερή αντιμνημονιακή κυβέρνηση», αγωνιστείτε για να επιτύχει στο έργο της. Ποιο έργο; Τη διαχείριση του καπιταλισμού, γι' αυτό και το μόνο ρόλο που αναγνωρίζουν στο λαό είναι αυτός που λέει ο Παπαδημούλης, να πιέσει τις «ηγεσίες» ώστε να πειστούν να συμπράξουν σε μια πολιτική που υπόσχεται και τα μονοπώλια να διατηρήσει και του λαού τις ανάγκες να ικανοποιεί. Κοροϊδία δηλαδή. Και αναζητά συνεταίρους στην εξαπάτηση των λαϊκών συνειδήσεων. Φυσικά και δεν ομολογεί ότι η διαχείριση που περιγράφει είναι παντελώς ανέφικτη. Σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, που τα μονοπώλια μάχονται με νύχια και με δόντια ώστε να καταγράψουν καθόλου ή ελάχιστες απώλειες, να μετακυλήσουν τις συνέπειες στις πλάτες των λαών, να διαμορφώσουν ευνοϊκό πεδίο κερδοφορίας στην περίοδο της αναιμικής ανάκαμψης που θα ακολουθήσει, δεν υπάρχει δύναμη που να μπορεί να υπερασπιστεί τη σύνταξη, το μισθό, να επιβάλει δικαιοσύνη σε ένα σύστημα που βασίζεται στην αδικία και την εκμετάλλευση. Ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται. Ανατρέπεται μόνο απ' τον οργανωμένο λαό, τον αποφασισμένο να πάρει στα χέρια του τα μέσα παραγωγής, τον πλούτο που παράγεται και να τον κατευθύνει στην ικανοποίηση των δικών του αναγκών. Εκεί πρέπει να στραφεί ο λαός, αυτή τη συμμαχία να συγκροτήσει, τη λαϊκή, για τη λαϊκή εξουσία. Οι φωνές που τον καλούν να πιέσει ώστε να αλλάξει ο Μανωλιός και να φορέσει τα ρούχα του απ' την ανάποδη, αντικειμενικά συμβάλλουν στη δική του «απογύμνωση».

Απαξιώνουν περιουσίες του λαού

Μερικά μεγάλα συμφέροντα φαίνεται πως ορέγονται να βάλουν στο χέρι - και μάλιστα κοψοχρονιάς - τις εκτός σχεδίου ακίνητες περιουσίες χιλιάδων λαϊκών οικογενειών, ώστε αφού τις συγκεντρώσουν να τις αξιοποιήσουν για κερδοφόρες μπίζνες. Και το χειρότερο είναι ότι κάποιοι στην κυβέρνηση σπεύδουν να τους διευκολύνουν, φέρνοντας νόμους κομμένους και ραμμένους στα μέτρα τους!

Θα θυμάστε ότι πριν από λίγους μήνες νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ περιείχε διάταξη, που ευτυχώς αποσύρθηκε, όπου στις εκτός σχεδίου περιοχές ΝΑΤΟΥΡΑ η αρτιότητα για δόμηση ανέβαινε στα 10 στρέμματα, δηλαδή έδινε δυνατότητα οικοδόμησης σε τέτοιες περιοχές.

Τώρα με το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος του ίδιου υπουργείου με τίτλο «Κατηγορίες και Περιεχόμενο Χρήσεων Γης», που βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση, η ιστορία επαναλαμβάνεται. Ειδικότερα με το άρθρο 14 που αφορά στη δόμηση και τις χρήσεις των εκτός σχεδίου περιοχών, ενώ παρέχεται στο μεγάλο κεφάλαιο η δυνατότητα να φτιάξει ό,τι κερδοφόρες εγκαταστάσεις θέλει, την ίδια στιγμή ουσιαστικά απαγορεύει την κατασκευή κατοικίας (εκτός εάν ανήκει στον απασχολούμενο με την κύρια εκμετάλλευση)!

Με τη διάταξη αυτή, χιλιάδες περιουσίες σε εκτάσεις εκτός σχεδίου (οικοδομήσιμες με τις σημερινές διατάξεις) αχρηστεύονται και απαξιώνονται, χωρίς μάλιστα να προβλέπεται καμία μεταβατική διάταξη. Αν, λοιπόν, αυτή η διάταξη τελικά νομοθετηθεί, θα αναγκάσει τους χιλιάδες μικροϊδιοκτήτες να εκποιήσουν όσο - όσο την περιουσία τους και θα δώσει τη δυνατότητα σε συγκεκριμένα οικονομικά κέντρα να αγοράσουν τεράστιες εκτάσεις έναντι πινακίου φακής, προκειμένου να τις εκμεταλλευτούν.

Αυτό θα πει στοχοπροσηλωμένη πολιτική σε βάρος του λαού σε όλα τα επίπεδα...

Θιασώτης των υποκατάστατων

Ως «πρώτο παράδειγμα επιτυχίας» για να αλλάξει η κατάσταση στο κέντρο της Αθήνας, θεωρεί ο δήμαρχος της πόλης, Γ. Καμίνης, την απομάκρυνση των μονάδων του ΟΚΑΝΑ και τη μεταφορά τους στα νοσοκομεία. Τη μεταφορά δηλαδή της πιάτσας από τους δρόμους του κέντρου στα προαύλια των νοσοκομείων. Απαντώντας σε ερώτηση σε κυριακάτικη εφημερίδα, ο Γ. Καμίνης, υπερασπίστηκε το σχετικό μνημόνιο συνεργασίας που υπέγραψε ο δήμος με το υπουργείο Υγείας, συντασσόμενος έτσι με την κυρίαρχη «αντιναρκωτική» πολιτική που πριμοδοτεί τα προγράμματα χορήγησης υποκαταστάτων εξασφαλίζοντας νόμιμους και μόνιμους χρήστες, σε βάρος της απεξάρτησης που προσφέρουν τα «στεγνά» προγράμματα. Είναι η ίδια η πολιτική που σπρώχνει χιλιάδες νέους στη χρήση ουσιών, μ' αυτήν που καταδικάζει εργαζόμενους στην ανεργία, στην ανέχεια, στην εξαθλίωση. Αυτή την πολιτική άλλωστε υπηρετούν και τα κόμματα που τον στηρίζουν (ΠΑΣΟΚ/ ΔΗΜΑΡ), αλλά και ο ίδιος στη διοίκηση του Δήμου Αθηναίων.

Καταιγίδα αντιλαϊκών μέτρων...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ να υπάρξουν νέα μέτρα», δηλώνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Π. Καψής, την ίδια στιγμή που ...παίρνονται νέα μέτρα και ετοιμάζονται και άλλα.

Εκτός κι αν οι αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ, οι αυξήσεις των αντικειμενικών αξιών στα ακίνητα και τα προσαυξημένα τεκμήρια δεν είναι νέα μέτρα που πλήττουν κατά βάση τα λαϊκά στρώματα.

Προσθέστε και την κυβερνητική απόφαση να «ληφθούν μέτρα» για τις επικουρικές συντάξεις (που προφανώς δε θα είναι ...αυξήσεις), και ο «χορός των μέτρων» αρχίζει για τα καλά και κανείς δεν ξέρει πού θα τελειώσει.

Οσο για το σκηνικό που θα στηθεί, μας το έδωσε πολύ καλά να το καταλάβουμε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, λέγοντας ότι «προφανώς, θα υπάρξει πίεση από την Κοινότητα», ενόψει του πακέτου των 89 δισ.!

Η τρόικα, υποτίθεται, θα πιέζει, οι υπουργοί υποτίθεται πως θα αντιστέκονται και στο τέλος ο κοσμάκης θα την πληρώσει. Ο,τι ακριβώς έχει συμβεί δεκάδες φορές τα τελευταία 2 χρόνια.

Η ΑΚΡΟΠΟΛΗ δε θα γίνει Ντίσνεϊλαντ! Μας δήλωσε γεμάτος περηφάνια ο υπουργός Πολιτισμού Π. Γερουλάνος! Απλά, σύμφωνα με τα μέτρα που προωθεί, θα είναι πιο εύκολο να παραχωρούνται τα μνημεία για διαφημιστικούς σκοπούς!

Γιατί, όπως δηλώνει, ο Πολιτισμός είναι μία «δομημένη οικονομική δραστηριότητα», οπότε πρέπει να έχει κι αυτή τους κανόνες της, που δεν είναι άλλοι από αυτούς της αγοράς.

Κι επειδή έχουμε δει πολύ καλά τις αντιλήψεις της κυβέρνησης για τις «δομημένες οικονομικές δραστηριότητες», όπως καταλαβαίνετε, και αυτός ο χώρος δε θα εξαιρεθεί από τις ιδιωτικοποιήσεις και τις απολύσεις.

Αλλωστε, ήδη, έχουν αρχίσει και ολοένα και διευρύνονται. Μόνη διαφορά το ...παραμύθι πως όλα γίνονται για την «προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς».

Παπαγεωργίου Βασίλης

Λιμάνια για τις ανάγκες του λαού

Με αποφασιστικότητα, η τρικομματική κυβέρνηση του μαύρου μετώπου συνεχίζει τις διαδικασίες που είχαν αρχίσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας, για την παράδοση ολόκληρου του λιμανιού του Πειραιά στα σαγόνια των μονοπωλίων, στήνοντας ένα τρελό «φαγοπότι» για λογαριασμό των πολυεθνικών που δραστηριοποιούνται στο χώρο της κρουαζιέρας, των συνδυασμένων μεταφορών, αλλά και για τις μεγαλοκατασκευαστικές εταιρείες, την ώρα που με δυσβάσταχτα μέτρα φορτώνει την καπιταλιστική κρίση στις πλάτες του λαού. Οι σχεδιασμοί περιέχονται στο «Αναπτυξιακό Πρόγραμμα» του ΟΛΠ ΑΕ, του οποίου η δαπάνη ξεπερνάει το 1 δισ. ευρώ και προωθεί γνωστές προτεραιότητες των εφοπλιστών και των τουριστικών ομίλων για τη δημιουργία υποδομών διευκόλυνσης του ελλιμενισμού των κρουαζιερόπλοιων, για ξενοδοχεία πολυτελείας και κέντρα συνεδριακού τουρισμού, για ιδιωτική εκμετάλλευση όλης της παραθαλάσσιας περιοχής του Πειραιά.

Το «αναπτυξιακό πρόγραμμα» είναι συνέχεια της εγκληματικής πολιτικής της ιδιωτικοποίησης της προβλήτας ΙΙ του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) του ΟΛΠ και παράδοσής της στο κινεζικό μονοπώλιο COSCO. Υπηρετεί το στρατηγικό σχεδιασμό της άρχουσας τάξης για ανάδειξη της χώρας σε κόμβο των δικτύων μεταφοράς και ενέργειας. Από την άλλη, ο μόλος της ΔΕΗ στο Κερατσίνι και η έκταση του Ικονίου μετατράπηκαν σε car terminal» (χώρος εναπόθεσης των οχημάτων). Η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη έχει καταδικαστεί σε συρρίκνωση, με τους εργάτες της να έχουν να δουν μεροκάματο εδώ και δύο χρόνια και οι μικρές επιχειρήσεις που είχαν σχέση με τη Ζώνη να έχουν κλείσει. Εκλεισε ακόμα και το ΣΙΛΟ σιτηρών, το οποίο είναι ενταγμένο στον αμυντικό σχεδιασμό της χώρας σε περιόδους κρίσης.

Η υλοποίηση αυτών των σχεδίων βαδίζει χέρι - χέρι με την κατεδάφιση των λαϊκών δικαιωμάτων και των εργατικών κατακτήσεων, τις απολύσεις, την επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, τη μαύρη ανασφάλιστη εργασία. Το ΣΕΜΠΟ παραδόθηκε στην COSCO «καθαρό» από εργασιακά δικαιώματα και τώρα το έχει καταντήσει η πολυεθνική σε γκέτο με εργασιακές σχέσεις και μισθούς «Κίνας». Σε ανάλογο γκέτο έχει μετατραπεί και η κρουαζιέρα, αφού με την άρση του καμποτάζ, αφανίστηκαν και οι τελευταίες θέσεις εργασίας με συγκροτημένα δικαιώματα από τα κρουαζιερόπλοια. Επιπλέον, αυτού του τύπου η «ανάπτυξη» του λιμανιού συμβαδίζει και με την παραπέρα αφαίμαξη του ήδη λεηλατημένου λαϊκού εισοδήματος, για να ενισχυθούν τα μονοπώλια. Το 1 δισ. ευρώ του επενδυτικού προγράμματος από τις τσέπες του λαού θα πληρωθεί.

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ είναι διακριτή η επιλογή που πρέπει να γίνει, ή με τα μονοπώλια ή με το λαό. Το λιμάνι του Πειραιά και όλα τα λιμάνια της χώρας είναι στρατηγικής σημασίας, θα μπορούσαν να λειτουργούν για τις λαϊκές ανάγκες. Ομως, στον καπιταλισμό λειτουργούν με κριτήριο τα κέρδη των εφοπλιστών και των μονοπωλίων. Να γιατί λέμε ότι αυτή η ανάπτυξη που προβάλλει η κυβέρνηση είναι αντιλαϊκή, αφού δίνει τα πάντα στα μονοπώλια για να κερδοφορούν. Για την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα η διέξοδος, η λύση είναι η ιδιοκτησία των λιμανιών, στο 100%, να είναι κοινωνική, δηλαδή λιμάνια λαϊκή περιουσία. Μόνο έτσι θα μπουν στην υπηρεσία του λαού, με εργαζόμενους με μόνιμη σταθερή εργασία, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Αυτή η λύση έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με την εξουσία των μονοπωλίων, απαιτεί πάλη για την εργατική, λαϊκή εξουσία.

Αθηνά ΖΥΜΑΡΗ