ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η βαθύτερη ουσία

Γρηγοριάδης Κώστας

Δε λέμε, έχει γενικά ενδιαφέρον η -συνήθως- νομική επιχειρηματολογία, που ξεδιπλώνεται τον καιρό αυτό, περί της υπερίσχυσης του ευρωενωσιακού στο εθνικό Δίκαιο ή όχι, περί του εύρους των αρμοδιοτήτων της Κομισιόν, κλπ., κλπ., με αφορμή το νόμο του «βασικού μετόχου», αλλά το ζήτημα είναι πρωτίστως πολιτικό και, μάλιστα, έχει να κάνει με το θεμέλιο των κυριαρχικών δικαιωμάτων του λαού μας. Και, συγκεκριμένα, με το δικαίωμά του να καθορίζει ελεύθερος τα της χώρας του. Εάν έχει αυτό το δικαίωμα ο λαός μας, τότε κάθε νομική ή νομικίστικη συζήτηση περιττεύει.

Η προαναφερόμενη συζήτηση, όμως, δε γίνεται τυχαία. Η ένταξη της χώρας μας στην τότε ΕΟΚ και νυν ΕΕ, όπως και η κατοπινή πορεία της μέσα στην ευρωένωση, συνεπάγεται την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Γεγονός, το οποίο από την πρώτη στιγμή κατάγγειλε το ΚΚΕ, ενώ συστηματικά το αποσιωπούν και το αποκρύπτουν οι άλλες πολιτικές δυνάμεις. Ο ελληνικός λαός, όμως, ποτέ δε ρωτήθηκε ευθέως, εάν συμφωνεί με την εκχώρηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του. Ας βγάλει, επομένως, τα συμπεράσματά του και, κυρίως, ας πάρει τα μέτρα του, πριν γίνουν πολύ περισσότερο δυσβάστακτες, έως και ανυπόφορες, οι συνέπειες αυτής της εκχώρησης.

Η «ξεχασμένη» φρεγάτα

Επειδή η κυβέρνηση «κλαίγεται» και «οδύρεται» για τα «άδεια» κρατικά ταμεία, τα μεγάλα ελλείμματα και τις «μαύρες τρύπες» και γι' αυτό - υποτίθεται - εξαπολύει τη νέα φοροεπιδρομή στο λαϊκό εισόδημα, θυμίζουμε ότι μια πολεμική φρεγάτα του ελληνικού πολεμικού ναυτικού βρίσκεται «ξεχασμένη», εδώ και 15 χρόνια, στον Περσικό Κόλπο. Το κόστος για κάθε ώρα πλεύσης της φρεγάτας αυτής ξεπερνά τα 30 εκατομμύρια δραχμές. Με άλλα λόγια και κάνοντας έναν απλό λογαριασμό, η εκεί παρουσία της φρεγάτας και μόνον έχει ήδη κοστίσει στον ελληνικό λαό μερικές εκατοντάδες δισ. δραχμές. Και, βέβαια, ακόμη περισσότερο κοστίζουν -και όχι μόνον οικονομικά...- τα διάφορα ελληνικά εκστρατευτικά σώματα στο Κοσσυφοπέδιο, στο Αφγανιστάν, κλπ. Και πολύ περισσότερο κοστίζουν οι συνεχιζόμενοι ΝΑΤΟικοί εξοπλισμοί, που -εκτός των άλλων- μόνο την εθνική άμυνα της χώρας δεν εξασφαλίζουν. Για να μη μιλήσουμε, για τις συνεχιζόμενες και συνεχώς διευρυνόμενες παροχές προς το μεγάλο κεφάλαιο, τα κάθε λογής «κίνητρα», τις φοροαπαλλαγές, κλπ., κλπ.

Ερμαιο των πολυεθνικών

Σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση του υπουργείου Υγείας, η Ελλάδα θα παραγγείλει 500.000 δόσεις συγκεκριμένου φαρμάκου, ως απαραίτητο μέτρο για την αντιμετώπιση ενδεχόμενης πανδημίας γρίπης. Η παραγγελία αυτή θα κοστίσει στο δημόσιο το καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 6-7 εκατομμυρίων ευρώ.

Σημειώνουμε τα παραπάνω, γιατί η προαναφερθείσα ανακοίνωση του υπουργείου έγινε αφορμή να αποκαλυφθεί ότι το συγκεκριμένο φάρμακο παρασκευάζεται και διατίθεται στην παγκόσμια αγορά αποκλειστικά και μόνον από μία πολυεθνική φαρμακευτική εταιρία. Μάλιστα, σε παρατήρηση δημοσιογράφων ότι το ενδεχόμενο παγκόσμιας πανδημίας γρίπης θα εκτινάξει την κερδοφορία της εν λόγω εταιρίας, ο πρόεδρος του ΔΣ του ΚΕΕΛ σημείωσε: «Οταν υπάρχει ένα πρόβλημα μεγάλο δημόσιας υγείας πραγματικά δημιουργείται ζήτηση και δε σας κρύβω ότι κάποιοι κερδίζουν. Αλλά αυτός είναι ο τρόπος λειτουργίας της οικονομίας».

Θα λέγαμε πως θα ήταν πολύ περισσότερο ακριβής ο πρόεδρος του ΚΕΕΛ, αν έλεγε ότι αυτός είναι ο τρόπος λειτουργίας της καπιταλιστικής οικονομίας. Ετσι κι αλλιώς, πάντως, γίνεται φανερό ότι η αντιμετώπιση μιας πανδημίας γρίπης, ακόμη και αυτή η ίδια η ανθρώπινη ζωή, εξαρτάται από τις κερδοσκοπικές ορέξεις μιας πολυεθνικής.

Απώλεια... μνήμης

Τις συνέπειες που υφίστανται οι μικρές επιχειρήσεις από την πολιτική απελευθέρωσης του ωραρίου, «ανακάλυψε» ξαφνικά η πρόεδρος της Ενωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας (ΕΝΑΕ), Φ. Γεννηματά - όπως και σύσσωμη η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Ετσι, με την ιδιότητα της προέδρου της ΕΝΑΕ και όχι πάντως του στελέχους του ΠΑΣΟΚ, έστειλε στον υπουργό Ανάπτυξης επιστολή με την οποία... διαμαρτύρεται για τις αλλαγές, που προωθεί η κυβέρνηση, αποφεύγοντας να πει κουβέντα για τις σκληρές συνέπειες που αντιμετώπισαν οι μικρές επιχειρήσεις από το ωράριο λειτουργίας που θέσπισε, πριν λίγα μόλις χρόνια, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε αγαστή συνεργασία με το μεγάλο κεφάλαιο. Και δε διανοείται καν, ότι εκείνο το ωράριο προετοίμασε το έδαφος και άνοιξε το δρόμο για τα όσα προωθεί σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ.

Η περίπτωσή της, βέβαια, δεν είναι η μοναδική. Τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ τον τελευταίο χρόνο ανταγωνίζονται στην... απώλεια μνήμης. Δεν έχουν όμως ασθενή μνήμη οι εργαζόμενοι και κάνουν πολύ καλά που καταδικάζουν απερίφραστα την πολιτική και τις μεθοδεύσεις της ΝΔ, από τη μια και ακούνε βερεσέ τις... αντιπολιτευτικές κορόνες των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, από την άλλη.

Τα ... λεωφορειακά

Γρηγοριάδης Κώστας

ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ κανείς να το πάρει για αστείο, ή για ανέκδοτο, αν το θέμα δεν ήταν τόσο σοβαρό! Η προσφορά της ελληνικής κυβέρνησης στην «ενημέρωση» του Ελληνα πολίτη για τη συνταγματική συνθήκη της ΕΕ θα είναι ένα ...λεωφορείο με ενημερωτικό υλικό, που θα περάσει - λέει - από τις πρωτεύουσες των νομών της χώρας!

Τι να πει κανείς! Ακόμη και ένα CD με «σκυλάδικα» της «τελευταίας υποστάθμης» οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι μπορεί να τύχει καλύτερης μεταχείρισης, από όσο το κείμενο που ενσαρκώνει - υποτίθεται - τις θεμελιακές αξίες των κατοίκων της ευρωένωσης.

Να μην παρεξηγηθούμε, όχι ότι δεν «καίει» τους κυβερνώντες η αποδοχή και κύρωση του λεγόμενου «ευρωσυντάγματος». Ομως, γνωρίζουν ότι όσα περισσότερα μαθαίνουν οι εργαζόμενοι γι' αυτό, τόσο λιγότερο θα μπορούν να το «χωνέψουν» και, το κυριότερο, τόσο περισσότερο καταλαβαίνουν τα κίνητρα και τους στόχους των συντακτών του.

Οσο για την αξιωματική αντιπολίτευση, καλύτερα να μην επεκταθούμε ιδιαίτερα. Αυτοί πια - μετά και τη φασαρία με τον «βασικό μέτοχο» - βρίσκονται ένα «κλικ» από το να προτείνουν την ...κατάργηση του ελληνικού συντάγματος, ως ένδειξη «ευρωπαϊκού προσανατολισμού»!

Βεβαίως, η ευρωενωσιακή συνθήκη κάτι λέει για κυριαρχικά δικαιώματα κάθε χώρας, κάτι κάνει στα δικαιώματα των εργαζομένων και κάτι ορίζει για την πλήρη ελευθερία των εταιριών και του κεφαλαίου. Ομως αυτά είναι ...μικρολεπτομέρειες.

Προφανώς, η συμπαιγνία είναι η εξής: Επιβάλλεται να αντιληφθούμε το «ευρωσύνταγμά» τους σχεδόν ως «φυσικό φαινόμενο», που έχει μεν μεγάλη σημασία, αλλά δεν είναι να το πολυσυζητάμε κιόλας. Ετσι κι αλλιώς, θα ...μας συμβεί!

Τώρα για το συμβολισμό του «ευρω-λεωφορείου»... Μάλλον πρόκειται για το πρώτο μέσο μαζικής μεταφοράς, το οποίο σε πηγαίνει σ' έναν προορισμό που δεν επιθυμείς, με ...αντίτιμο εισιτηρίου την εκχώρηση της ελευθερίας σου. Κι από κοντά, διάφοροι τσακώνονται για το ποιος θα καθίσει στη θέση του οδηγού.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κούφια λόγια

Τις κρίσιμες στιγμές ορισμένες ομολογίες έχουν ίσως μεγαλύτερη αξία. Τέτοιες στιγμές ζει και η κυβέρνηση, που βαφτίζει «το ψάρι κρέας» μήπως και πείσει τον ταλαιπωρημένο, καταχρεωμένο και βαθιά εκμεταλλευόμενο λαό ότι τα σκληρά μέτρα που ανακοίνωσε δεν πρόκειται να τον θίξουν! Αναλαμβάνοντας το ρόλο του «ρεαλιστή», που θέλει να λέει «τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη», ο Δ. Σιούφας ενέδωσε στον πειρασμό μιας ομολογίας που μάλλον δε θα έκανε σε άλλη στιγμή. Πόσο μάλλον, όταν συστηματικά εδώ και 12 μήνες από τη θέση της κυβέρνησης, πλέον, η ΝΔ συνεχίζει και επεκτείνει την πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Την πολιτική των κάθε λογής «απελευθερώσεων», «βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας» και ενίσχυσης της κερδοφορίας και της ασυδοσίας των μεγάλων επιχειρήσεων.

Απευθυνόμενος λοιπόν προς επιχειρηματίες και με «φρέσκια» ακόμη την αναγγελία της αύξησης των συντελεστών του ΦΠΑ, ο Δ. Σιούφας επισήμανε ότι είναι προς το συμφέρον τους να συμπιέσουν τις τιμές, κάτι που έχουν περιθώριο και δυνατότητα να κάνουν σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία. Με λακωνικότητα και σαφήνεια ο υπουργός της ΝΔ - όχι από θέση αρχής, αλλά υπό την πίεση της συγκυρίας - ανέφερε ότι ενώ την τελευταία πενταετία το πραγματικό ΑΕΠ στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 22%, ο κύκλος εργασιών του λιανικού εμπορίου αυξήθηκε κατά 30%. Και όταν στην ΕΕ το ΑΕΠ, το ίδιο διάστημα, αυξήθηκε κατά 10%, ο κύκλος εργασιών του λιανικού εμπορίου αυξήθηκε κατά 6%! Αντίστοιχα, την τελευταία επταετία (1998 - 2004) οι τιμές καταναλωτή στην Ελλάδα αυξήθηκαν περίπου 26% και οι τιμές παραγωγού στη βιομηχανία αυξήθηκαν κατά 24,6%. Το ίδιο διάστημα στην ΕΕ των 15 οι τιμές καταναλωτή αυξήθηκαν κατά 13% και οι τιμές παραγωγού 9,6%. Για να προσθέσει, ότι ειδικά στον κλάδο τροφίμων - ποτών αυτά τα τελευταία επτά χρόνια οι τιμές παραγωγού στην Ελλάδα αυξήθηκαν κατά 24,6% και οι τιμές λιανικής κατά 28,5%!

Η υπουργική «παράκληση» προς τους βιομηχάνους, χονδρεμπόρους και μεγάλους λιανεμπόρους, οι οποίοι καταληστεύουν συστηματικά τα λαϊκά νοικοκυριά με τις συνεχείς ανατιμήσεις και την ακρίβεια, μπορεί να συμπυκνωθεί στο εξής: Εχετε ήδη βγάλει τόσα πολλά κέρδη, που υπάρχει δυνατότητα να συγκρατηθείτε λίγο για ένα μικρό διάστημα, ώστε να «περάσουν» χωρίς πολλά «νταραβέρια» τα νέα μέτρα της κυβέρνησης. Και ύστερα πιάστε πάλι το γαϊτανάκι της ακρίβειας και των ανατιμήσεων.

Βέβαια, αν έστω και για μια στιγμή η κυβέρνηση πίστευε πράγματι ότι χρειάζεται να ελεχθεί η ακρίβεια, θα μπορούσε να το κάνει και μάλιστα πολύ άμεσα: Θα πάγωνε τις τιμές. Δεν το κάνει όμως, γιατί δε θέλει ούτε αυτό το μέτρο, (το οποίο βεβαίως δεν αρκεί για να ανακουφιστούν τα λαϊκά στρώματα), αφού είναι απαρασάλευτα προσηλωμένη στην «ελεύθερη αγορά», κι όπως επιχειρηματολογεί ο Δ. Σιούφας «το πρωτεύον ζήτημα δεν είναι η αστυνόμευση». Είναι κι αυτό μια κυβερνητική ομολογία. Αλλά αυτές οι υποθέσεις δεν αντιμετωπίζονται με «εκκλήσεις». Γιατί το κεφάλαιο δεν μπορεί να αγνοήσει τη φύση του και, επομένως, τη με κάθε τρόπο μεγιστοποίηση των κερδών του. Επιχειρούν να αποκρύψουν, επίσης, ότι η πολιτική τους αποτελεί το θερμοκήπιο αυτής της αυξανόμενης συνεχώς κερδοφορίας.

Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ