ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 5 Δεκέμβρη 2003
Σελ. /40
Περί εναλλαγής

Γρηγοριάδης Κώστας

«Είναι αναγκαία η εναλλαγή στην εξουσία σε μια δημοκρατία; Βεβαίως, είναι αναγκαία η εναλλαγή στην εξουσία. Τι θα πει όμως εναλλαγή; Ποια είναι η εναλλαγή;», είπε και αναρωτήθηκε προχτές ο Κ. Σημίτης, στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που οργάνωσε η Ενωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου. Κι έδωσε και την απάντηση: «Εναλλαγή στην εξουσία ναι, αλλά δείξαμε ότι μπορούμε να την κάνουμε εμείς και πετυχημένα και έτσι θα συνεχίσουμε, γιατί θέλουμε την ανανέωση σε όλα, τη μεταρρύθμιση σε όλα». Και δε στάθηκε μόνο σ' αυτά. Περιέγραψε - με το γνωστό, ΠΑΣΟΚικό έστω τρόπο - την πορεία μετάλλαξης του ΠΑΣΟΚ από το 1980 μέχρι σήμερα.

Και δε λέμε, από την πλευρά του... έχει ένα δίκιο ο Κ. Σημίτης. Αφού το ΠΑΣΟΚ εφαρμόζει και, μάλιστα, αποδεδειγμένα τη δεξιά πολιτική, την ίδια που θα εφάρμοζε και μια κυβέρνηση της ΝΔ, γιατί να υπάρχει θέμα εναλλαγής κομμάτων; Η τελευταία έχει ήδη συντελεστεί... Οι εργαζόμενοι, όμως, που υφίστανται τις βαριές και εντεινόμενες συνέπειες της πολιτικής αυτής, έχουν κάθε συμφέρον και λόγο να απεγκλωβιστούν από τα κάθε λογής ψευτοδιλήμματα εναλλαγής του δικομματισμού και να ρίξουν μαύρο, και στον ένα και στον άλλο πόλο της ίδιας δεξιάς πολιτικής. Να δώσουν την ψήφο τους στο ΚΚΕ, κάνοντάς τη δύναμη αντίστασης κι ελπίδας.

Θα το δούμε κι αυτό..;

«Θα βγω επίσημα και θα πω ψωνίστε το τάδε προϊόν, το οποίο σέβεται τους κανόνες της αγοράς και δεν έχω δισταγμό να το κάνω». Η δήλωση ανήκει στον Κ. Κουλούρη και αποτελεί - υποτίθεται - την απάντηση - απειλή του υπουργείου Ανάπτυξης και της κυβέρνησης προς τις μεγάλες επιχειρήσεις και το κυοφορούμενο ήδη κύμα ανατιμήσεων, ταυτόχρονα, με τις γιορτές και την αρχή του νέου χρόνου. Και δε λέμε, θα είχε πράγματι πλάκα, να δούμε έναν ή περισσότερους υπουργούς σε ρόλο τελάλη «φθηνών» προϊόντων, αλλά, στην πραγματικότητα, η δήλωση υποκρύπτει τα αδιέξοδα της κυβερνητικής πολιτικής από τη μια και την προεκλογική απόγνωση των κυβερνώντων από την άλλη.

Οσο για τους κανόνες της αγοράς, τους οποίους συχνά επικαλείται ο κ. υφυπουργός, όπως και όλοι όσοι, «πράσινοι» και «γαλάζιοι», ορκίζονται στους ευρω-μονόδρομους, δε συμπεριλαμβάνουν πουθενά τα λαϊκά συμφέροντα. Μία και μόνη... αξία αναγνωρίζουν οι κανόνες της αγοράς: Το κέρδος και το συνεχές κυνηγητό του. Και, βέβαια, όλα όσα το κυνηγητό αυτό συνεπάγεται.

Τα πολυκαταστήματα...

Πάμπολλες φορές έχει καταγγελθεί, από την πλευρά του συνδικαλιστικού κινήματος των ΕΒΕ και συγκεκριμένα εκείνου του τμήματος που δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών, ότι μέσω της κυβερνητικής πολιτικής, σε συνδυασμό και με τη δράση των μεγάλων επιχειρήσεων, ενισχύεται συνεχώς η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου. Και δε λείπουν βέβαια οι σχετικές αποδείξεις. Ενα τελευταίο παράδειγμα, η ανακοίνωση της εταιρίας ELMEC SPORT, ότι υπογράφτηκε η συμφωνία για τη λειτουργία πολυκαταστήματος 22.000 τ.μ. στο μέγαρο του Μετοχικού Ταμείου Στρατού.

Το κατάστημα ανήκει στην υπό σύσταση εταιρία «Αττικά Πολυκαταστήματα ΑΕ» με τη συμμετοχή πολλών ακόμη επιχειρηματιών της «παλιάς γενιάς», τον Κ. Λαμπρόπουλο, τον Α. Σγουμπόπουλο, τον Κ. Τσουβελεκάκη, τη Β. Φωκά, τον Ρ. Φρανσές, τον Α. Οικονομίδη.

Στο σχήμα συμμετέχει και θυγατρική της ELMEC η οποία διαχειρίζεται το παλιό ΜΙΝΙΟΝ, που ανακαινίζεται εδώ και πολλούς μήνες. Την ίδια στιγμή, υπάρχουσες αλυσίδες σούπερ μάρκετ διευρύνουν τα όριά τους και τις εγκαταστάσεις τους για να υποδεχτούν καταστήματα σε σχήματα μεγάλων εμπορικών κέντρων, όπως λειτουργεί το «Καρφούρ». Ο «ζωτικός χώρος» των μικρών εμπορικών συρρικνώνεται όλο και περισσότερο και η κυβέρνηση υποκρίνεται πως στηρίζει τις μικρές επιχειρήσεις.

... και οι συνέπειες

Κάποιοι θα σκεφτούν, ενδεχομένως, ότι η λειτουργία του νέου πολυκαταστήματος θα εντείνει τον ανταγωνισμό μεταξύ των πολυκαταστημάτων στο κέντρο της Αθήνας. Κι όπως λένε μερικοί οπαδοί των σχετικών εξελίξεων, το γεγονός αυτό θα ωφελήσει τους καταναλωτές. Και ναι και όχι θα λέγαμε εμείς. Ο ανταγωνισμός θα ενταθεί, αλλά τα όποια, αμφίβολα οφέλη προς τους καταναλωτές θα είναι ελάχιστα και μόνον πρόσκαιρα. Ισα ίσα, για να καθιερωθεί το νέο μεγάλο πολυκατάστημα.

Από την άλλη, οι αρνητικές συνέπειες θα είναι πολύμορφες και μια από τις σημαντικότερες θα «χτυπήσει» την πόρτα των πολλών μικρών εμπόρων της Αθήνας και ευρύτερα της Αττικής. Αυτοί θα είναι τα μεγάλα θύματα από την ύπαρξη μιας επιχείρησης με 15 εκατομμύρια ευρώ μετοχικό κεφάλαιο και μετόχους μεγαλοαντιπροσώπους και μεγαλοεισαγωγείς.

Το μεγαλύτερο πολυκατάστημα στην Ελλάδα, όπως λένε οι δημιουργοί του, δε θα αργήσει να γίνει πραγματικότητα. Με προσφορές καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου, διαρκείς εκπτώσεις, δυνατότητα πωλήσεων κάτω του κόστους, φορολογικές ελαφρύνσεις που έχει θεσπίσει η κυβέρνηση για τις μεγάλες επιχειρήσεις, αξιοποίηση της μερικής απασχόλησης κλπ., κλπ. Η συγκέντρωση των ΕΒΕ, που διοργανώνει η ΟΒΣΑ στις 8 Δεκέμβρη, αποκτά μέρα με τη μέρα όλο και μεγαλύτερη σημασία.


Τα ... βάρβαρα

Γρηγοριάδης Κώστας

ΕΝΤΑΞΕΙ, αν τους αρέσει να επιδοτήσουν (μ' έναν ακόμη τρόπο) τους εργοδότες, ας το κάνουν. Ομως, το να μας παρουσιάζουν τα μέτρα αυτά ως ...καταπολέμηση της ανεργίας, είναι μάλλον προσβολή της νοημοσύνης όσων ακούνε τις εξαγγελίες τους.

Αλλωστε, την ...αποτελεσματικότητα των επιδοτήσεών τους την έχουμε διαπιστώσει και με το παραπάνω όλα αυτά τα χρόνια. Και το πώς τις χρησιμοποιούν οι εργοδότες, και το πώς τις εκμεταλλεύονται.

Είναι σχετικά πρόσφατο, άλλωστε, και το παράδειγμα της χιλιοεπιδοτούμενης «Πάλκο», που αξιοποίησε τα όσα πολλά κονδύλια πήρε για το ...καλό της κοινωνίας, προκειμένου να μετακομίσει και να επιδοτήσει τις επενδύσεις της στη Βουλγαρία.

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ Η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ του θέματος της ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, χτες, από τον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, με όρους της ...εποχής των σταυροφόρων: «Δεν μπορούμε», δήλωσε, «να συμβιώσουμε με τους βαρβάρους». Οι Ευρωπαίοι «χριστιανοί», δηλαδή...

Αν ο αρχιεπίσκοπος αναφέρεται στην υπεροχή του λεγόμενου «δυτικού πολιτισμού» απέναντι στον ισλαμισμό ή κάτι τέτοιο, μάλλον πρέπει να μας λύσει την απορία για το αν είναι «βαρβαρισμός» ή όχι η επέμβαση στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και τη Γιουγκοσλαβία. «Δυτικοί χριστιανοί» τα έκαναν αυτά, αν δεν απατόμαστε...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οχι, βέβαια, πως η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ θα λύσει τα προβλήματα του τουρκικού λαού. Μπορεί να κόπτονται οι Βρυξέλλες για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά η Σένγκεν, το ηλεκτρονικό φακέλωμα και οι «τρομονόμοι», όπως και οι επιδιώξεις των πολυεθνικών, δείχνουν στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση.

ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ δεν έχει το όνειρο του Ρήγα Φεραίου για τους λαούς της Βαλκανικής, με την ΕΕ της «νέας τάξης», των επεμβάσεων και των πολέμων, αλλά όλ' αυτά είναι ...ψιλά γράμματα για τον Γ. Παπανδρέου...

«Χριστοδουλάκη δώσ' τα όλα... »

Τα στοιχεία που παρουσίασε χτες στο πρωτοσέλιδο θέμα του ο «Ρ» για τα νέα προνόμια, εκατοντάδων δισεκατομμυρίων, που δίνει η κυβέρνηση στις επιχειρήσεις, προσφέρονται για την εξαγωγή ουσιαστικών πολιτικών συμπερασμάτων.

Κατ' αρχάς είναι απόλυτα ξεκάθαρη η ταξική στάση που κράτησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ απέναντι στις δύο βασικές τάξεις της ελληνικής κοινωνίας. Τους εργαζόμενους και τους επιχειρηματίες. Οταν τον προηγούμενο Οκτώβρη ξέσπασαν οι απεργιακές κινητοποιήσεις διαφόρων κλάδων των εργαζομένων, η κυβέρνηση φρόντισε να ορθώσει το ταξικό της ανάστημα, να δείξει την πυγμή της και να ξεκαθαρίσει ότι δεν προτίθεται να ικανοποιήσει κανένα απολύτως αίτημα, πέρα από τα προεκλογικά ψιχουλα που ανακοίνωσε με το «κοινωνικό πακέτο». «Ο,τι δώσαμε, δώσαμε», διακήρυτταν με περισσό θράσος οι κυβερνητικοί μανδαρίνοι, οι οποίοι ...εξέφραζαν φόβους ότι αν ενδώσουν και ικανοποιήσουν τα αιτήματα των εργαζομένων, θα υπονόμευαν την ...οικονομική σταθερότητα. Και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υπονομευτής της οικονομίας δε θα γίνει ποτέ...

Την ίδια στιγμή ο υπουργός Οικονομίας, λάτρης της «οικονομίας της αγοράς», προετοίμαζε το νομοσχέδιο με το οποίο θα προσέφερε απλόχερα νέα προνόμια στο κεφάλαιο. Δυνατότητα σχηματισμού αφορολόγητων αποθεματικών, δεκαετή φορολογική ασυλία για τις μεγάλες επενδύσεις, κίνητρα για δημιουργία μεγάλων τουριστικών μονάδων, μείωση των ανώτατων συντελεστών φορολογίας των επιχειρηματικών κερδών και των μεγάλων εισοδημάτων... Με λίγα λόγια, «Χριστοδουλάκη δώσ' τα όλα» στην πλουτοκρατία. Για να είμαστε ειλικρινείς, η κυβέρνηση είναι απόλυτα συνεπής με τις ταξικές της επιλογές. Εδώ και μια εικοσαετία το διεθνές κεφάλαιο απευθύνεται προς τις κυβερνήσεις, έχοντας γραμμένα στις σημαίες του δύο αιτήματα: «Μειώστε τους φόρους - μειώστε τις κρατικές δαπάνες». Οταν οι κεφαλαιοκράτες φωνάζουν να μειωθούν οι φόροι, δεν εννοούν τους φόρους γενικώς, αλλά τους φόρους των επιχειρήσεων και των υψηλών εισοδημάτων. Ετσι, ανάμεσα στις καπιταλιστικές χώρες έχει αναπτυχθεί ένας ιδιότυπος φορολογικός ανταγωνισμός, για το ποια κυβέρνηση θα μειώσει τις επιχειρηματικές επιβαρύνσεις σε μεγαλύτερο βαθμό από την άλλη. Στην Ελλάδα οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ υιοθέτησαν νόμους μείωσης των επιχειρηματικών φόρων. Από 50-54% οι συντελεστές φορολογίας των επιχειρήσεων το 1990, μειώθηκαν στο 45% και στο 35% και σήμερα η κυβέρνηση υπόσχεται νέα μείωση στο 30%, ενώ για τις μεγάλες επενδύσεις ισχύει συντελεστής 25%.

Βεβαίως, η συνεχής μείωση των φόρων των επιχειρήσεων, και με δεδομένο ότι δεν είναι δυνατόν όλοι να αναπληρωθούν από τους μισθωτούς και συνταξιούχους, υπονομεύει μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα τη δυνατότητα χρηματοδότησης των δημόσιων συστημάτων Παιδείας, Υγείας και Κοινωνικής Ασφάλισης, τα οποία παραδίδονται βορά στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Αυταπατώνται πάντως όσοι πιστεύουν ότι με την εφαρμογή των πολιτικών φιλελευθεροποίησης θα μπορέσουν να θωρακίσουν μακροπρόθεσμα το καπιταλιστικό σύστημα. Η μείωση των φόρων, ή η κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων από το καπιταλιστικό κράτος, προσωρινά οδηγεί στην άνοδο του ποσοστού και της μάζας της υπεραξίας του συνολικού κοινωνικού κεφαλαίου. Σε καμιά περίπτωση όμως η λειτουργία αυτή δεν επηρεάζει τη δράση του νόμου της πτωτικής τάσης του ποσοστού κέρδους και της εμφάνισης των καπιταλιστικών κρίσεων...


Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ