ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 5 Φλεβάρη 2010
Σελ. /40
Ο ρόλος των αστικών ΜΜΕ

Αμέσως μετά τις εκλογές του περασμένου Οκτώβρη και τη νίκη του ΠΑΣΟΚ το σκηνικό άρχισε να διαμορφώνεται για την «αναγκαιότητα σκληρών αλλά απαραίτητων μέτρων για την ανάκαμψη της εθνικής οικονομίας από την οικονομική κρίση, που η κυβέρνηση διαπίστωσε ότι ήταν πιο σοβαρή από ό,τι νόμιζε πριν τις εκλογές». Πρόσφατη είναι η συνάντηση του Γιώργου Παπανδρέου με τους εκδότες και διευθυντές των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, όπου ζήτησε στήριξη προκειμένου να προχωρήσει η κυβερνητική πολιτική. «Βομβαρδισμός» στην κυριολεξία σε καθημερινή βάση από τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, τόνοι το μελάνι στα έντυπα για να πειστούν τα λαϊκά στρώματα ότι όλοι πρέπει να «βάλουν πλάτη».

Φυσικά δεν αποτελεί καμία έκπληξη το γεγονός ότι τα ΜΜΕ και κάποιοι δημοσιογράφοι, οι εξαγορασμένοι από τ' αφεντικά, παίζουν αυτό το ρόλο, της καθημερινής νομιμοποίησης στις συνειδήσεις των εργαζομένων της στρατηγικής του κεφαλαίου. Τα ΜΜΕ και στη χώρα μας και στον υπόλοιπο καπιταλιστικό κόσμο είναι φυσικό τη στρατηγική των ιδιοκτητών τους να υπηρετούν. Και τα κρατικά, αφού το κράτος είναι των καπιταλιστών. Ετσι όταν δεν αποσιωπούνται, διαστρεβλώνονται οι θέσεις του ταξικού εργατικού κινήματος, της φτωχομεσαίας αγροτιάς, των μικροεπαγγελματιών, της αγωνιζόμενης νεολαίας. Η απεργία, η διαδήλωση, η κινητοποίηση, τα μπλόκα προβάλλονται από τη σκοπιά του ότι αποτελούν κίνδυνο για την κοινωνία.

Οταν πια οι κινητοποιήσεις, οι αντιδράσεις δεν μπορούν να κρυφτούν τα «σφυριά βαράνε» στην προσπάθεια να αποδειχτεί ότι οι διαμαρτυρόμενοι δεν ξέρουν τι θέλουν, δεν υπολογίζουν το κοινωνικό σύνολο, έχουν παράλογες απαιτήσεις. Αυτά τα μονότονα κλισέ διαβάζουμε, ακούμε και βλέπουμε σε εφημερίδες και κανάλια, σε περισπούδαστες αναλύσεις σε πρωινές και βραδινές εκπομπές. Στόχος όλης αυτής της προσπάθειας η συκοφάντηση των αγωνιζόμενων, το να μην εκφραστεί αλληλεγγύη από άλλους εργαζόμενους, η ενεργοποίηση του «διαίρει και βασίλευε», τελικά η υποταγή στην καπιταλιστική εκμετάλλευση που δήθεν είναι αμετάβλητη και με αυτή οφείλει να πορευτεί ο λαός.

Οι εργάτες, τα λαϊκά στρώματα έχουν απέναντί τους το μαύρο μέτωπο των κεφαλαιοκρατών, των κομμάτων τους, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, του αντιδραστικού ΛΑ.Ο.Σ., τα αστικά ΜΜΕ. Εχουν και τους οπορτουνιστές του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που σπέρνουν αυταπάτες για καλύτερη διαχείριση στα πλαίσια του καπιταλισμού. Στο μαύρο μέτωπο και ο κυβερνητικός - εργοδοτικός συνδικαλισμός που καλλιεργεί την υποταγή στους εργαζόμενους. Χαρακτηριστική περίπτωση στο χώρο των ΜΜΕ, η ΕΣΗΕΜΘ, δηλαδή το «σωματείο» στο χώρο του Τύπου στη Βόρεια Ελλάδα, που διώκει πειθαρχικά την συνάδελφο δημοσιογράφο του «Ρ», που τόλμησε μαζί με το ΠΑΜΕ να ζητήσει να ακουστεί η φωνή των εργατών στην ΕΤ3, στην προηγούμενη απεργία που διοργάνωσε το ΠΑΜΕ στις 17 Δεκέμβρη του περασμένου χρόνου. Είναι φανερό ότι η επίθεση στη συνείδηση των εργαζομένων από τα αστικά ΜΜΕ θα συνεχιστεί καθώς αποτελούν βασικό κρίκο για το πέρασμα της πολιτικής του κεφαλαίου, για να περνάνε ο εκβιασμός, η τρομοκρατία και η εξώθηση στην παραίτηση. Ευθύνη σε αυτή την εξέλιξη έχουν και οι δημοσιογράφοι - εργαζόμενοι στα ΜΜΕ που πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι προοπτική, και για τη δική τους ζωή, υπάρχει μόνο στον ενιαίο αγώνα μαζί με όλους τους εργαζόμενους, σε σύγκρουση όχι μόνο με τα αφεντικά τους αλλά συνολικά με την εξουσία του κεφαλαίου. Απάντηση η συμμετοχή στην απεργία του ΠΑΜΕ στις 10 Φλεβάρη.


Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Η αποστολή της σοσιαλδημοκρατίας

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Ιστορικά άμα δείτε στην Ευρώπη όταν υπήρχαν έτσι δυσκολίες και έπρεπε να παρθούν αντικοινωνικά μέτρα, συνήθως αυτά τα μέτρα τα έπαιρναν σοσιαλιστικές κυβερνήσεις γιατί θα ήταν πιο εύκολο να τα περάσουν από ό,τι θα τα περνούσαν κάποιες άλλες κυβερνήσεις». Δεν περίμενε βέβαια κανείς από τον «γαλάζιο» Γ. Μανώλη για να μάθει για το ρόλο της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας ως βασικού πυλώνα του αστικού πολιτικού συστήματος και άξιου διαχειριστή των συμφερόντων της πλουτοκρατίας. Πάνω από ένα αιώνα τώρα τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα έχουν αποδειχθεί οι καλύτεροι «υπηρέτες» του κεφαλαίου, φορώντας τη μάσκα του δήθεν υπερασπιστή των συμφερόντων των «μη προνομιούχων» κ.ο.κ. Αυτό έχει αναλάβει να κάνει για ακόμα μια φορά το ΠΑΣΟΚ σε αυτή τη φάση, έχοντας επιλεγεί και στηριχθεί ποικιλότροπα από την οικονομική ολιγαρχία για να επιτελέσει αυτή την αποστολή. Να ηγηθεί της νέας αντιλαϊκής θύελλας που θα σαρώσει τα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού. Η ιστορία του ΠΑΣΟΚ δεν αφήνει το περιθώριο για την παραμικρή ψευδαίσθηση περί αυτού. Οι δικαιολογίες που επικαλείται ότι τάχα δε γνώριζε την έκταση της κρίσης ή ότι απειλείται η εθνική κυριαρχία, είναι απλά ορισμένα από τα προπαγανδιστικά όπλα του για να αποτρέψει την ταξική απάντηση των εργαζομένων και το ενιαίο μέτωπο στην κυρίαρχη πολιτική. Δε θα τους περάσει.

Οι «οίκοι αξιολόγησης»...

Δεν είναι λίγες οι φορές που ακούγοντας την επιχειρηματολογία του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ μένεις άναυδος. Κυρίως επειδή ο Γ. Παπανδρέου επιδεικνύει την περιφρόνησή του στην κοινή λογική τόσο χοντροκομμένα, που προκαλεί για τον κυνισμό με τον οποίο η κυβέρνηση μεθοδεύει την επιβολή των προαποφασισμένων αντιδραστικών πολιτικών σε βάρος του λαού. Αυτό συνέβη και με την ομιλία του στο συνέδριο του «Εκόνομιστ», όπου, αναφερόμενος στα διάφορα κερδοσκοπικά κέντρα που υποτίθεται πως μας έχουν βάλει στο στόχαστρο, μεταξύ άλλων υποστήριξε: «Είναι οξύμωρο η τύχη μας (σ.σ. η τύχη της χώρας) να ορίζεται μεταξύ άλλων από αποφάσεις οίκων αξιολόγησης».

Κανονικά θα έπρεπε να θεωρείται οξύμωρο ο πρωθυπουργός μιας χώρας να προχωρά σε τέτοιου είδους διατυπώσεις, που συνδέουν την τύχη της χώρας με τη δραστηριότητα κάποιων... οίκων, και να μην παίρνει πάραυτα μέτρα για να τους κόψει το βήχα. Κάτι τέτοιο, μάλλον θεωρείται πολυτέλεια. Και είναι πολυτέλεια όταν μιλάμε για τις κυβερνήσεις που υπηρετούν την πλουτοκρατία, όταν μιλάμε για πολιτικές δυνάμεις που θέλουν το λαό γονατισμένο προκειμένου να υλοποιηθούν τα σχέδια παραπέρα ενίσχυσης του κεφαλαίου.

... και διαφθοράς

Η αλήθεια, πάντως, είναι ότι ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση αξιοποιούν τους «οίκους αξιολόγησης» για να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους, ώστε αγόγγυστα να δεχτούν τα αντιλαϊκά μέτρα, που έχουν προαποφασιστεί. Αλλωστε, όλοι αυτοί, στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ, ξέρουν ότι οι «οίκοι» είναι δημιούργημα του συστήματός τους και τους αναγνωρίζουν. Ξέρουν ότι αποτελούν κολοσσιαία μονοπωλιακά σχήματα που μοναδικό τους στόχο έχουν το δικό τους κέρδος και τους έχουν συνεργάτες και συνομιλητές. Ξέρουν ότι μέχρι χτες τους επικαλούνταν, πανηγυρίζοντας για τις θετικές τους εκθέσεις, ενώ τώρα ρίχνουν το ανάθεμα επειδή δεν τους συμφέρουν οι αξιολογήσεις τους. Εξακολουθούν όμως και τώρα να ποντάρουν στη συνεργασία μαζί τους και γι' αυτό προσπαθούν, λέει, να τους μεταπείσουν.

Αν πράγματι τους ενοχλούσε η δράση αυτών των «οίκων» και αν πράγματι πίστευαν ότι εξαιτίας τους απειλούμαστε με καταστροφή, ας έβρισκαν τα κότσια να πουν αυτό που λένε οι κομμουνιστές: «Δε δίνουμε δεκάρα, όσον αφορά το κύρος της χώρας, για το τι λένε οι διεφθαρμένοι ξένοι οίκοι».

ΛΑΟ-πόλεμος στους απεργούς

«Η ελληνική κοινωνία δεν έχει πάρει είδηση ακόμα ότι η χώρα καταρρέει. Κορυφαίο παράδειγμα οι αγρότες. Δε φτάνει που η χώρα καταρρέει, της δίνουν και ένα τελειωτικό χτύπημα, μοιράζοντάς τη στη μέση, εμποδίζοντας στα προϊόντα να διακινηθούν και να κινηθούν λίγο τα εμπορικά καταστήματα. Αλλο παράδειγμα οι εξαγγελθείσες απεργίες από κάθε κλάδο. Ελπίζω αυτές οι απεργίες να είναι για την τιμή των όπλων και μόνο»... Πρόκειται για τοποθέτηση της ευρωβουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ. Ν. Τζαβέλλα (στο «Θέμα 9,89»), επιβεβαιώνοντας πανηγυρικά την εκτίμηση για τον ειδικό ρόλο του κόμματος του Γ. Καρατζαφέρη στο πλαίσιο του μαύρου μετώπου που στηρίζει την αντιλαϊκή επίθεση. Δεν περιορίζεται μόνο στην υποστήριξη του μονόδρομου των άγριων αντιλαϊκών μέτρων, αλλά βγαίνει μπροστά και κηρύσσει πόλεμο σε όποιον αντιστέκεται, στους εργαζόμενους που απεργούν, στους αγρότες που βγαίνουν στους δρόμους του αγώνα, κ.ο.κ. Ας είναι σίγουρη πάντως η ευρωβουλευτής ότι οι απεργίες δε θα είναι για την τιμή των όπλων, όπως οι πάσης φύσεως «ομοϊδεάτες» της θα ήθελαν.

Αποπροσανατολισμός και στο φορολογικό...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΟΤΑΝ απομακρύνεται πολύ από τη χώρα, του έρχονται αυτά και τα λέει ο Γιώργος Παπανδρέου. Εκτός αν τον πειράζουν κάπως οι μακρινές πτήσεις...

Αλλιώς πώς να το εξηγήσουμε ότι από το Νέο Δελχί της Ινδίας, του ήρθε να μας δηλώσει ότι με τη φορολογική πολιτική του θα πληρώσουν αυτοί που «δεν πληρώνουν»;

Γιατί και στους Ινδούς να τα 'λεγε (που ούτε χρόνο ούτε διάθεση έχουν οι άνθρωποι να ασχολούνται με την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα) αποκλείεται να τον πίστεψαν.

Ως γνωστόν, στην Ελλάδα αυτοί που «δεν πληρώνουν» (ίσα ίσα πληρώνονται κι από πάνω) είναι οι μεγαλοεπιχειρηματίες. Ακούσατε εσείς έστω την παραμικρή φήμη περί του ότι ετοιμάζεται κάποιος φόρος γι' αυτούς;

Ούτε ...διαρροή, έστω ψεύτικη, δεν αφήνει να γίνει επ' αυτού το υπουργείο Οικονομικών. Βλέπετε, κάτι τέτοιο θα ήταν αποθάρρυνση των επενδύσεων. Πόσο μάλλον να επιβάλει κανονικούς φόρους.

Παρεμπιπτόντως η φορολογία των ΑΕ είναι θεωρητικώς 20 με 25% κι αν προσθέσουμε τις άμεσες και έμμεσες επιδοτήσεις είναι αρνητική.

ΚΑΝΑΜΕ Ο,ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ δηλώνει... απελπισμένη η υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Κ. Μπατζελή. Δεν μπορούμε να δώσουμε τίποτε στους αγρότες...

Αν με κάτι τέτοια επιθυμεί να τη συμπονέσουμε, δυστυχώς δε θα μπορέσουμε να το κάνουμε. Γνώριζε πάρα πολύ καλά τι πολιτική επρόκειτο να ακολουθήσει πριν αναλάβει το υπουργείο. Αλλωστε αυτό ήταν και το... βασικό προσόν της.

Κι όσο επιμένει να αποκαλεί αυτή την πολιτική «σύγχρονη» και «υπέρ της αγροτικής οικονομίας», το μόνο που αποδεικνύει είναι πως την υπηρετεί συνειδητά. Κι όπως κάνει κάτι τέτοιο, εξίσου συνειδητά επιθυμεί την εξαφάνιση των αγροτών.

Δεν έκαναν λοιπόν «ό,τι μπορούσανε» έκαναν ό,τι εξαρχής είχαν σχεδιάσει να κάνουν...


Γρηγοριάδης Κώστας



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ