Φυσικά δεν αποτελεί καμία έκπληξη το γεγονός ότι τα ΜΜΕ και κάποιοι δημοσιογράφοι, οι εξαγορασμένοι από τ' αφεντικά, παίζουν αυτό το ρόλο, της καθημερινής νομιμοποίησης στις συνειδήσεις των εργαζομένων της στρατηγικής του κεφαλαίου. Τα ΜΜΕ και στη χώρα μας και στον υπόλοιπο καπιταλιστικό κόσμο είναι φυσικό τη στρατηγική των ιδιοκτητών τους να υπηρετούν. Και τα κρατικά, αφού το κράτος είναι των καπιταλιστών. Ετσι όταν δεν αποσιωπούνται, διαστρεβλώνονται οι θέσεις του ταξικού εργατικού κινήματος, της φτωχομεσαίας αγροτιάς, των μικροεπαγγελματιών, της αγωνιζόμενης νεολαίας. Η απεργία, η διαδήλωση, η κινητοποίηση, τα μπλόκα προβάλλονται από τη σκοπιά του ότι αποτελούν κίνδυνο για την κοινωνία.
Δεν είναι λίγες οι φορές που ακούγοντας την επιχειρηματολογία του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ μένεις άναυδος. Κυρίως επειδή ο Γ. Παπανδρέου επιδεικνύει την περιφρόνησή του στην κοινή λογική τόσο χοντροκομμένα, που προκαλεί για τον κυνισμό με τον οποίο η κυβέρνηση μεθοδεύει την επιβολή των προαποφασισμένων αντιδραστικών πολιτικών σε βάρος του λαού. Αυτό συνέβη και με την ομιλία του στο συνέδριο του «Εκόνομιστ», όπου, αναφερόμενος στα διάφορα κερδοσκοπικά κέντρα που υποτίθεται πως μας έχουν βάλει στο στόχαστρο, μεταξύ άλλων υποστήριξε: «Είναι οξύμωρο η τύχη μας (σ.σ. η τύχη της χώρας) να ορίζεται μεταξύ άλλων από αποφάσεις οίκων αξιολόγησης».
Κανονικά θα έπρεπε να θεωρείται οξύμωρο ο πρωθυπουργός μιας χώρας να προχωρά σε τέτοιου είδους διατυπώσεις, που συνδέουν την τύχη της χώρας με τη δραστηριότητα κάποιων... οίκων, και να μην παίρνει πάραυτα μέτρα για να τους κόψει το βήχα. Κάτι τέτοιο, μάλλον θεωρείται πολυτέλεια. Και είναι πολυτέλεια όταν μιλάμε για τις κυβερνήσεις που υπηρετούν την πλουτοκρατία, όταν μιλάμε για πολιτικές δυνάμεις που θέλουν το λαό γονατισμένο προκειμένου να υλοποιηθούν τα σχέδια παραπέρα ενίσχυσης του κεφαλαίου.
Η αλήθεια, πάντως, είναι ότι ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση αξιοποιούν τους «οίκους αξιολόγησης» για να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους, ώστε αγόγγυστα να δεχτούν τα αντιλαϊκά μέτρα, που έχουν προαποφασιστεί. Αλλωστε, όλοι αυτοί, στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ, ξέρουν ότι οι «οίκοι» είναι δημιούργημα του συστήματός τους και τους αναγνωρίζουν. Ξέρουν ότι αποτελούν κολοσσιαία μονοπωλιακά σχήματα που μοναδικό τους στόχο έχουν το δικό τους κέρδος και τους έχουν συνεργάτες και συνομιλητές. Ξέρουν ότι μέχρι χτες τους επικαλούνταν, πανηγυρίζοντας για τις θετικές τους εκθέσεις, ενώ τώρα ρίχνουν το ανάθεμα επειδή δεν τους συμφέρουν οι αξιολογήσεις τους. Εξακολουθούν όμως και τώρα να ποντάρουν στη συνεργασία μαζί τους και γι' αυτό προσπαθούν, λέει, να τους μεταπείσουν.
Αν πράγματι τους ενοχλούσε η δράση αυτών των «οίκων» και αν πράγματι πίστευαν ότι εξαιτίας τους απειλούμαστε με καταστροφή, ας έβρισκαν τα κότσια να πουν αυτό που λένε οι κομμουνιστές: «Δε δίνουμε δεκάρα, όσον αφορά το κύρος της χώρας, για το τι λένε οι διεφθαρμένοι ξένοι οίκοι».
«Η ελληνική κοινωνία δεν έχει πάρει είδηση ακόμα ότι η χώρα καταρρέει. Κορυφαίο παράδειγμα οι αγρότες. Δε φτάνει που η χώρα καταρρέει, της δίνουν και ένα τελειωτικό χτύπημα, μοιράζοντάς τη στη μέση, εμποδίζοντας στα προϊόντα να διακινηθούν και να κινηθούν λίγο τα εμπορικά καταστήματα. Αλλο παράδειγμα οι εξαγγελθείσες απεργίες από κάθε κλάδο. Ελπίζω αυτές οι απεργίες να είναι για την τιμή των όπλων και μόνο»... Πρόκειται για τοποθέτηση της ευρωβουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ. Ν. Τζαβέλλα (στο «Θέμα 9,89»), επιβεβαιώνοντας πανηγυρικά την εκτίμηση για τον ειδικό ρόλο του κόμματος του Γ. Καρατζαφέρη στο πλαίσιο του μαύρου μετώπου που στηρίζει την αντιλαϊκή επίθεση. Δεν περιορίζεται μόνο στην υποστήριξη του μονόδρομου των άγριων αντιλαϊκών μέτρων, αλλά βγαίνει μπροστά και κηρύσσει πόλεμο σε όποιον αντιστέκεται, στους εργαζόμενους που απεργούν, στους αγρότες που βγαίνουν στους δρόμους του αγώνα, κ.ο.κ. Ας είναι σίγουρη πάντως η ευρωβουλευτής ότι οι απεργίες δε θα είναι για την τιμή των όπλων, όπως οι πάσης φύσεως «ομοϊδεάτες» της θα ήθελαν.
Αλλιώς πώς να το εξηγήσουμε ότι από το Νέο Δελχί της Ινδίας, του ήρθε να μας δηλώσει ότι με τη φορολογική πολιτική του θα πληρώσουν αυτοί που «δεν πληρώνουν»;
Γιατί και στους Ινδούς να τα 'λεγε (που ούτε χρόνο ούτε διάθεση έχουν οι άνθρωποι να ασχολούνται με την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα) αποκλείεται να τον πίστεψαν.
Ως γνωστόν, στην Ελλάδα αυτοί που «δεν πληρώνουν» (ίσα ίσα πληρώνονται κι από πάνω) είναι οι μεγαλοεπιχειρηματίες. Ακούσατε εσείς έστω την παραμικρή φήμη περί του ότι ετοιμάζεται κάποιος φόρος γι' αυτούς;
Ούτε ...διαρροή, έστω ψεύτικη, δεν αφήνει να γίνει επ' αυτού το υπουργείο Οικονομικών. Βλέπετε, κάτι τέτοιο θα ήταν αποθάρρυνση των επενδύσεων. Πόσο μάλλον να επιβάλει κανονικούς φόρους.
Παρεμπιπτόντως η φορολογία των ΑΕ είναι θεωρητικώς 20 με 25% κι αν προσθέσουμε τις άμεσες και έμμεσες επιδοτήσεις είναι αρνητική.
ΚΑΝΑΜΕ Ο,ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ δηλώνει... απελπισμένη η υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Κ. Μπατζελή. Δεν μπορούμε να δώσουμε τίποτε στους αγρότες...
Αν με κάτι τέτοια επιθυμεί να τη συμπονέσουμε, δυστυχώς δε θα μπορέσουμε να το κάνουμε. Γνώριζε πάρα πολύ καλά τι πολιτική επρόκειτο να ακολουθήσει πριν αναλάβει το υπουργείο. Αλλωστε αυτό ήταν και το... βασικό προσόν της.
Κι όσο επιμένει να αποκαλεί αυτή την πολιτική «σύγχρονη» και «υπέρ της αγροτικής οικονομίας», το μόνο που αποδεικνύει είναι πως την υπηρετεί συνειδητά. Κι όπως κάνει κάτι τέτοιο, εξίσου συνειδητά επιθυμεί την εξαφάνιση των αγροτών.
Δεν έκαναν λοιπόν «ό,τι μπορούσανε» έκαναν ό,τι εξαρχής είχαν σχεδιάσει να κάνουν...