Το πρόγραμμα «Προετοιμάσου για το Αύριο» προσφέρει «δωρεάν κατάρτιση και πιστοποίηση» και απευθύνεται σε 1.000 άτομα, «ανέργους ή και εργαζομένους ή αυτοαπασχολούμενους που θέλουν να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους ή να αποκτήσουν εξειδικευμένες γνώσεις». Μάλιστα, με έμφαση το υπουργείο Εργασίας σημειώνει πως «το πρόγραμμα θα υλοποιηθεί αποκλειστικά με ίδιους πόρους της επιχείρησης, χωρίς να ενταχθεί σε κάποιο κοινοτικό ή δημόσιο πρόγραμμα χρηματοδότησης».
Κυβέρνηση και επιχειρήσεις βρίσκονται πραγματικά στο ίδιο μετερίζι, απέναντί τους όμως δεν έχουν την ανεργία αλλά τα εργασιακά, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων. «Προετοιμάζουν» εργαζόμενους και άνεργους μέσα από προγράμματα κατάρτισης, επανακατάρτισης και διά βίου μάθησης ώστε να ανταποκρίνονται πλήρως στις ανάγκες των μονοπωλίων. Και παράλληλα τους υπόσχονται το «αύριο» της καπιταλιστικής ανάπτυξης, στο οποίο ακόμα και στοιχειώδεις κατακτήσεις θα μοιάζουν μακρινό παρελθόν. Οσο για τους «ίδιους πόρους» με τους οποίους η επιχείρηση θα χρηματοδοτήσει το πρόγραμμα, οι εργαζόμενοι καταλαβαίνουν από ποιανού τη δουλειά παράγονται και, καθώς βλέπουν τη ζωή τους συνεχώς να χειροτερεύει, μάλλον βλέπουν και από ποια τσέπη λείπουν...
Στο κτίριο στο Βερολίνο, το οποίο πριν το 1933 ανήκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας, και που τώρα στεγάζει στα γραφεία του το οπορτουνιστικό κόμμα «Linke» («Αριστερά»), πρόκειται να αναρτηθεί πλάκα που θα τιμά τους «καταδιωγμένους στη Σοβιετική Ενωση Γερμανούς κομμουνιστές». Θα τοποθετηθεί, μάλιστα, δίπλα από πλάκα για το δολοφονημένο από τους ναζί ηγέτη του ΚΚ Γερμανίας Ερνστ Τέλμαν. Το κόμμα που προωθεί αυτό το αντικομμουνιστικό εγχείρημα παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στον οργανωμένο φορέα του οπορτουνισμού στην Ευρώπη, το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και είναι αδελφό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Μαζί του στο εγχείρημα και μια επιτροπή που απαρτίζεται κυρίως από τη Βερολινέζικη Οργάνωση της Ενωσης Θυμάτων του ναζισμού. Οι οπορτουνιστές στη Γερμανία είναι πλήρως ταυτισμένοι με την επικίνδυνη για τους λαούς εξίσωση του φασισμού με τον κομμουνισμό και εξαργυρώνουν τη στήριξη και την εμπιστοσύνη που τους δείχνει η αστική τάξη και οι θεσμοί της για να λειτουργήσουν σαν ιδεολογικοπολιτικό ανάχωμα στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης, καλλιεργώντας αυταπάτες για έναν ανθρώπινο και δίκαιο καπιταλισμό. Και δείχνοντας έμπρακτα στο αστικό πολιτικό σύστημα ότι είναι εφεδρεία του, ότι μπορούν να χειραγωγούν τους εργαζόμενους στο σύστημα, σ' αυτό δίνουν εξετάσεις, τους χρειάζεται και ο αντισταλινισμός και ο αντισοβιετισμός.
Εδώ φτάσαμε. Οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι, που με τον κόπο τους προσπαθούν να επιβιώσουν, να γίνονται αντικείμενα ελεημοσύνης από την Εκκλησία ή επιχειρηματίες (θυμίζουμε ότι επιχειρηματίας «δώρισε» πετρέλαιο στα σχολεία). Την ίδια ώρα το κράτος, το οποίο χρυσοπληρώνουν οι εργαζόμενοι με τους φόρους και τα χαράτσια, ακόμα... να ετοιμάσει τα γεύματα που έχει υποσχεθεί στα σχολεία. Το υπουργείο Παιδείας εδώ και καιρό έχει πει πως θα ξεκινήσει τέτοιο πρόγραμμα, αλλά ακόμα τίποτα. Η σχολική χρονιά τελειώνει και το πρόγραμμα... «θα» ξεκινήσει την άλλη βδομάδα.
Οι εργαζόμενοι και τα παιδιά τους δεν είναι ζητιάνοι. Εχουν δικαίωμα στη ζωή και στην αξιοπρέπεια και αυτό δεν τους «χαρίζεται» από καμία Εκκλησία και κανέναν επιχειρηματία. Δεν πρέπει και δεν μπορούν να συμβιβαστούν με τέτοια ζωή, αντίθετα να διεκδικήσουν την ικανοποίηση όλων των αναγκών τους.