ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Για τη μόρφωση που αξίζει στα παιδιά

Γρηγοριάδης Κώστας

«Κάθε χώρα δίνει στα παιδιά της τη μόρφωση που αντέχει» ήταν η απάντηση που πήραν οι εκπρόσωποι της Ομοσπονδίας Γονέων Περιφέρειας Αττικής από τον εκπρόσωπο του υπουργείου. Οι γονείς μετέφεραν την αγωνία τους που από το Σεπτέμβρη θα στείλουν παιδιά σε λιγότερα σχολεία, με λιγότερους εκπαιδευτικούς, που έρχονται να χειροτερέψουν τους όρους μόρφωσης για την πλειοψηφία των παιδιών του λαού. Μέτρα που έρχονται να προστεθούν στην υποβάθμιση του περιεχομένου του σχολείου, στην ιδιωτικοποίηση πλευρών της εκπαίδευσης, στα οικονομικά προβλήματα των σχολείων, στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας στο σπίτι τους.

Ο εκπρόσωπος του υπουργείου εξέφρασε το «ρεαλισμό» των κυβερνήσεων που είναι προσανατολισμένες στο να δίνουν «γην και ύδωρ» στο μεγάλο κεφάλαιο. Να χαρίζουν δισ. στις τράπεζες, να κλείνουν νοσοκομεία, να αφήνουν παιδιά να πεινάνε και με ελάχιστη παροχή κακής μόρφωσης. Αυτή η λογική είναι «ρεαλιστική» για όσους είναι προσανατολισμένοι στο να σώσουν το μεγάλο κεφάλαιο από την κρίση του, να εφαρμόσουν τους όρους που βάζει για να αυξήσει την κερδοφορία και την κυριαρχία τους. Για το λαό αρκεί να στρέψει το βλέμμα στην ιστορία των αγώνων του, όταν ακόμα και σε αβάσταχτες συνθήκες, κρατούσε ψηλά το δικαίωμα στη μόρφωση, σε λαούς που οικοδομούσαν τη δική τους κοινωνία και το μέτρο τους δεν ήταν το πόσο «αντέχουν» αλλά το τι αξίζουν τα παιδιά τους.

Για το χατίρι των πολυεθνικών

Την... εικόνα της «Νέας Ελλάδας» του Αντώνη Σαμαρά έδωσε (4/7/2013) ο υπουργός Υγείας Αδωνις Γεωργιάδης μιλώντας σε εκδήλωση για τη συμφωνία της πολυεθνικής φαρμακοβιομηχανίας «LILLY» με την ελληνική φαρμακοβιομηχανία «ΒΙΑΝΕΞ».

Η πολυεθνική θα κάνει μια επένδυση στην Ελλάδα ύψους 1,5 εκατ. ευρώ για την παραγωγή 10 εκατ. τεμαχίων ενός ενέσιμου αντιβιοτικού που θα εξαχθούν στην Κίνα (ενώ στην Ελλάδα θα διατεθούν 45.000 τεμάχια). Οι πολυεθνικές, όπως αναφέρθηκε στη διάρκεια της εκδήλωσης, κλείνουν εργοστάσια για να «κάνουν οικονομίες κλίμακας» με συμφωνίες τοπικών φαρμακοβιομηχανιών.

Και ο υπουργός Υγείας εξέφρασε τη χαρά του που συμμετέχει σε μια εκδήλωση που αποτελεί την «εικόνα της Ελλάδας που πρέπει να είναι». Δηλαδή με τσακισμένα μεροκάματα και ασφαλιστικά δικαιώματα για εργαζόμενους - λάστιχο, συντάξεις πείνας για τους απόμαχους της δουλειάς, και την κερδοφορία των επιχειρήσεων - περιλαμβανομένης και της φαρμακοβιομηχανίας - στα επιθυμητά επίπεδα.

Η κυβέρνηση, πρόσθεσε ο υπουργός Υγείας, θα πάρει γρήγορες αποφάσεις, με κανόνες για όλους και χωρίς αιφνιδιασμούς για την αγορά. Μετά από όλα αυτά πώς να μη ζητήσει ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Κώστας Μίχαλος, που παραβρέθηκε στην εκδήλωση, ακόμα μεγαλύτερη βελτίωση του επενδυτικού κλίματος;

... Ριζοσπαστισμός κατά παραγγελία

Με πρωτοβουλία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ) έγινε σύσκεψη (3/7/2013) των Διοικητικών Συμβουλίων των σωματείων των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία του Λεκανοπεδίου με θέμα τις τρέχουσες εξελίξεις, μεταξύ των οποίων και οι συγχωνεύσεις των νοσοκομείων, που ετοιμάζεται να επιταχύνει η νέα ηγεσία του υπουργείου Υγείας.

Και διαβάστε - καλύτερα δηλαδή που δεν ακούγεται - τι πρότεινε συνδικαλίστρια, παράταξης που στηρίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, στο Νοσοκομείο «Σωτηρία». «Ελάτε, και τα υπόλοιπα σωματεία να κλείσουμε την εφημερία του Σωτηρία», είπε η συνδικαλίστρια της ΕΚΣΩ («Ενωτική Κίνηση Σωτηρίας»), παρουσιάζοντας την πρότασή της ως αγωνιστική απάντηση στο κλείσιμο κρεβατιών και κλινικών, που ήδη συντελούνται στο νοσοκομείο.

-- Τι είναι αυτά που λες; Να πεθάνει κόσμος!... αντέτεινε συνδικαλίστρια του ΠΑΜΕ.

-- Γιατί; Δεν πεθαίνει κάθε μέρα κόσμος;... ήρθε η κυνική απάντηση της... ριζοσπάστριας συνδικαλίστριας.

Να χρησιμοποιήσουν δηλαδή οι εργαζόμενοι συνδικαλιστικές πρακτικές σαν εκείνες τις πολιτικές, όπως οι κυβερνητικές, που οδηγούν στο θάνατο αρρώστους.

Αλλά αυτά τα χαρακτηριστικά αποκτούν όσοι γίνονται βαστάζοι εκείνων που εμφανίζονται ως «μεσσίες» και βιάζονται να γίνουν χαλίφηδες στη θέση των προκατόχων τους -επίσης χαλίφηδων- για να συνεχίσουν την περπατησιά τους.

Κινούμενη άμμος

Αμέσως μετά τις εκλογές του περσινού Ιούνη, το ΚΚΕ προέβλεπε ότι η Βουλή θα ήταν «κινούμενη άμμος», συνδέοντας αυτή την εκτίμηση με τη γενικότερη αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, που ήδη βρισκόταν σε εξέλιξη. Οι εξελίξεις επιβεβαίωσαν την πρόβλεψη του ΚΚΕ. Η έντονη κινητικότητα στις κοινοβουλευτικές ομάδες όλων των κομμάτων της διαχείρισης, που αναπτύχθηκε προεκλογικά, συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Τελευταίο παράδειγμα, η επιστροφή δύο «ανεξάρτητων» βουλευτών στη ΝΔ και ενός πρώην της ΔΗΜΑΡ στον ΣΥΡΙΖΑ. Είχαν προηγηθεί η αποχώρηση ομάδας βουλευτών από τους ΑΝΕΛ, η αποχώρηση του Λοβέρδου από το ΠΑΣΟΚ, η ανεξαρτητοποίηση βουλευτών της ΔΗΜΑΡ και άλλα παρόμοια.

Το ψευτοδίλημμα που κυριάρχησε στις τελευταίες εκλογές ήταν «μνημόνιο - αντιμνημόνιο». Στη βάση αυτή σχηματίστηκαν νέα κόμματα, όπως οι ΑΝΕΛ, διαμορφώθηκαν κυβερνητικές συμμαχίες, όπως η προηγούμενη τρικομματική, οξύνθηκαν αντιθέσεις στο εσωτερικό των αστικών κομμάτων. Μετά τις εκλογές, και όσο το «μνημόνιο - αντιμνημόνιο» ξεθώριαζε στις λαϊκές συνειδήσεις, η κινητικότητα μεταξύ των κομμάτων της διαχείρισης αναζωπυρώθηκε. Η πίεση του λαϊκού παράγοντα και η δυσαρέσκεια για τα μέτρα οδήγησαν σε νέες διαφοροποιήσεις, ανεξαρτητοποιήσεις και διαγραφές βουλευτών. Ολα αυτά δεν μπορεί να τα δει κανείς ξεκομμένα από τις γενικότερες διεργασίες αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού και την προσπάθεια ανταγωνιζόμενων μερίδων της αστικής τάξης να επηρεάσουν τα πράγματα προς όφελός τους, με κοινή συνισταμένη τη χειραγώγηση του λαού.

Η προσπάθεια να παγιωθούν οι δύο πόλοι, με δεδομένα τα ζόρια των αστών να διαχειριστούν την κρίση, προκαλεί νέες μετακινήσεις, αλλά και φυγόκεντρες τάσεις, όπως, για παράδειγμα, στη ΔΗΜΑΡ. Η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να μετατραπεί σε αξιόπιστο συνομιλητή των αστών και να διεκδικήσει με αξιώσεις τη διακυβέρνηση θα προκαλέσει εξελίξεις, μπροστά και στο συνέδριο που θα τον μετατρέψει σε ενιαίο κόμμα. Δηλώσεις, όπως αυτές του Τατσόπουλου για συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με ένα κομμάτι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, η κοινοβουλευτική συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, το άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ προς τη ΔΗΜΑΡ και ορισμένων βουλευτών της ΝΔ προς τη Χρυσή Αυγή, ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ στη συγκυβέρνηση και στον ευρύτερο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, ανταγωνιστικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΔΗΜΑΡ, δείχνουν ότι η μετάλλαξη του αστικού συστήματος είναι σε εξέλιξη και ότι έχουμε πολλά ακόμα να δούμε.

Ολ' αυτά επαληθεύουν τις δυσκολίες του αστικού πολιτικού συστήματος, τις αδυναμίες του να λειτουργεί όπως το προηγούμενο δικομματικό σύστημα. Γι' αυτό και οι επιλογές κυβερνητικών σχημάτων συνεργασίας, με τις όποιες δυσκολίες τους. Υπάρχουν ρωγμές που ένα ρωμαλέο εργατικό λαϊκό κίνημα, με αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, θα μπορούσε να τις μεγαλώσει, έτσι που να προκαλεί ακόμη μεγαλύτερες και μόνιμες δυσκολίες. Αυτό θα έβαζε εμπόδια και στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής. Σ' αυτό πρέπει να συμβάλει ο λαός, έχοντας κατά νου ότι η αναμόρφωση δε γίνεται για να σωθεί ο ίδιος, αλλά για να χειραγωγηθεί, να ενσωματωθεί στη διαχείριση ο όποιος ριζοσπαστισμός αναπτύσσεται σε λαϊκές συνειδήσεις. Σε τελική ανάλυση, να κρυφτεί η μόνη φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση, που δεν είναι η κατ' ανάθεση διαχείριση της φτώχειας και της εξαθλίωσης του λαού, με το ένα ή το άλλο μείγμα, αλλά η ανατροπή του σάπιου καπιταλισμού από μια πλατιά συμμαχία της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ