Πρόκειται για ένα φαιδρό και κατάπτυστο κείμενο με σωρεία ψευδών και διαστρεβλώσεων, ακριβώς στην αγαπημένη τους γκεμπελική τακτική. Κάνουν λόγο για «συνεργασία του ΚΚΕ με το παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ», για «εισπράξεις σκανδαλωδώς συντάξεων της "εθνικής αντίστασης"», για «συγκυβέρνηση πότε με τον Μητσοτάκη και πότε με τον Παπανδρέου - Μητσοτάκη», για τη «χρυσοφόρα σύμβαση για τα ψηφιακά τηλέφωνα του ΟΤΕ» για «ροπαλοφόρους» και άλλα τέτοια. Δηλαδή, ακριβώς όλα όσα κατά καιρούς χρησιμοποιεί η αστική προπαγάνδα, το ίδιο το αστικό σύστημα, για να χτυπήσει το ΚΚΕ και τους αγώνες του.
Η λογική και η προπαγάνδα της Χρυσής Αυγής είναι ίδια και απαράλλαχτη με εκείνη που σχεδιάζουν και υλοποιούν τα επιτελεία των καπιταλιστών και προβάλλονται από τα Μέσα Ενημέρωσης που έχουν στην ιδιοκτησία τους. Ο,τι και να πουν η ουσία δεν αλλάζει. Είναι ντίλερ των αφεντικών και πλασάρουν φτηνούς εργάτες με μεροκάματα πείνας, πολεμάνε τις κινητοποιήσεις των εργατών με χαρακτηριστικό παράδειγμα όσα έλεγαν στους χαλυβουργούς στο Βόλο, κυνηγάνε και επιτίθενται σε μετανάστες εργάτες που προηγούμενα τούς έχουν κυνηγήσει τα αφεντικά στο χώρο δουλειάς και οι δυνάμεις καταστολής. Αυτοί είναι. Συστημικοί μέχρι το μεδούλι, γέννημα - θρέμμα ενός συστήματος που καταστρέφει το λαό. Γι' αυτό πολεμάνε το ΚΚΕ. Γιατί λέει στο λαό ότι πρέπει να οργανωθεί και να παλέψει ενάντια στο εκμεταλλευτικό σύστημα και τα δεκανίκια του, όπως είναι και η «Χρυσή Αυγή».
«Ο κ. Σαμαράς πρέπει να έχει σύντομα την τύχη του κ. Παπανδρέου και του κ. Παπαδήμου (...) οι μεσοβέζικες στάσεις απόρριψης πτυχών του μνημονίου, αφήνοντας ανέγγιχτο το σκληρό πυρήνα του, δεν μεταβάλλουν επί της ουσίας τις επιπτώσεις της ασκούμενης πολιτικής», αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ, σχολιάζοντας την επικαιρότητα.
Στις εκτιμήσεις αυτές όμως φωτογραφίζεται εν μέρει και ο ίδιος και το αδιέξοδο της πρότασής του στο λαό για αλλαγή φρουράς στον κυβερνητικό θώκο, πρόταση «γαρνιρισμένη» με την αυταπάτη ότι, αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο νέος ένοικος του Μαξίμου, θα ασκήσει φιλολαϊκή διαχείριση. Ο ΣΥΡΙΖΑ αναγνωρίζει ότι οι κυβερνήσεις έρχονται και παρέρχονται, όμως το περιεχόμενο της πολιτικής παραμένει βαθιά ταξικό, εναντίον του λαού, υπέρ της πλουτοκρατίας. Ανάλογο προσανατολισμό πολιτικής αντικειμενικά θα ασκήσει και ο ίδιος, στο βαθμό που αναγνωρίζει σαν μοχλό της ανάπτυξης που οραματίζεται την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και τη συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ. Αυτός είναι ο καθοριστικός κρίσιμος παράγοντας που διαμορφώνει τελικά την εφαρμοζόμενη πολιτική. Πράγματι οι μεσοβέζικες - δημαγωγικές - στάσεις απόρριψης των μνημονίων, αλλά όχι των δανειακών συμβάσεων, όχι του χρέους που σώρευσε η πλουτοκρατία και καλείται να αποπληρώσει ο λαός, όχι της ευρωένωσης που η στρατηγική της είναι μνημόνιο διαρκείας για όλες τις χώρες - μέλη της, και φυσικά όχι της ιδιοκτησίας των μεγαλοεπιχειρηματιών, της οποίας τα συμφέροντα αυτή η στρατηγική υπηρετεί, δε μεταβάλλουν ούτε στο ελάχιστο τις συνέπειες που θα υφίσταται ο λαός. Τέτοια είναι η στάση του ΣΥΡΙΖΑ.
Το να στήσεις αντιΚΚΕ σενάριο και να γεμίσεις μισή σελίδα χώρο στο «Κυριακάτικο Βήμα» με φανταστικές κατασκευές, αποτελεί συστατικό της κάλπικης δημοσιογραφίας, που θέλει και τους ειδικά εκπαιδευμένους δημοσιογράφους σε αποστολή να το κάνουν. Και ο συγκεκριμένος Λ. Σταυρόπουλος έχει αποδειχτεί και σε άλλες προηγούμενες περιπτώσεις πως είναι για τέτοιου τύπου αποστολές. Ετσι και τώρα, βάζοντας μπόλικη φαντασία, αναμασά την προσφιλή για το συνάφι του διαδοχολογία στο ΚΚΕ. Ετσι για άλλη μια φορά ανέσυρε την προηγούμενη δημοσιευμένη κατασκευή του για το άρθρο του Γ. Μαρίνου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ , που είχε δημοσιευτεί στο «Ριζοσπάστη», προσθέτοντας και διάφορες φαιδρές συκοφαντίες για στελέχη του ΚΚΕ και για τον «Ριζοσπάστη», κρίνοντας προφανώς εξ ιδίων τα αλλότρια, πιο σωστά, από τα αστικά κόμματα, λες και το ΚΚΕ είναι σαν τα μούτρα τους. Οι αντιΚΚΕ εργολάβοι με το «Βήμα» στην πρωτοπορία τους νομίζουν πως με τέτοια μεθοδευμένα ψέματα και συκοφαντίες θα καταφέρουν να χτυπήσουν το ΚΚΕ. Αλλά θα μείνουν με την όρεξη.
Οι πάντες κατηγορούν αυτή την «προσαρμογή», φροντίζοντας όμως παράλληλα να μας θυμίσουν πόσο «αναγκαία» είναι.
Αυτό όμως που κανείς δε λέει, παραδέχεται ή τονίζει είναι πως αυτοί οι χαρακτηρισμοί (και άλλοι πολλοί) δεν ισχύουν ...για όλους. Από τα μέτρα «χάνουν» και εξαθλιώνονται κάποιοι (δηλαδή ο λαός) και κερδίζουν κάποιοι άλλοι (δηλαδή η πλουτοκρατία).
Το υπερεπείγον σχέδιο νόμου που μας παρουσίασαν όσο και αν το ψάξεις, όσο και αν το αναλύσεις δε θα βρεις ούτε ένα μικρό σημείο του με το οποίο να θίγεται ένας τραπεζίτης, ένας εφοπλιστής ή μια πολυεθνική.
Αντιθέτως, και περικοπές εργοδοτικών εισφορών έχει και ζεστό χρήμα σε εταιρείες και διάφορους «συνεργαζόμενους» με το Δημόσιο προβλέπει και φοροαπαλλαγές και μειώσεις μισθών και πολλά πολλά πράγματα που κάνουν ένα ΔΣ μιας Ανώνυμης Εταιρείας ...χαρούμενο.
Κι όλα αυτά δεν είναι μια ...μικρή λεπτομέρεια αλλά η ουσία της υπόθεσης καθώς και η «εγγύηση» ότι θα έρθουν και άλλα τέτοια πολυνομοσχέδια μετά από αυτό το υποτιθέμενα «τελευταίο».
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, από εδώ το έχουν, από εκεί το φέρνουν, το μπουρδουκλώνουν, το μπερδεύουν, όμως για ...νέο «κούρεμα» το πάνε οι «Ευρωπαίοι εταίροι» μας και το ΔΝΤ.
Φυσικά έχουν πολύπλοκους και μυστήριους τρόπους να το πετύχουν, από αυτούς που διασφαλίζουν ωραιότατα τα κέρδη των «διεθνών επενδυτών», ενίοτε μάλιστα τα αυξάνουν κιόλας. Ξέρετε, «επαναγορές», «τιτλοποιήσεις» και άλλα.
Ποιος όμως θα πληρώσει και αυτό το «κούρεμα» που «ψήνουν»; Προφανώς αυτός που πλήρωσε και το προηγούμενο, το περίφημο PSI. Δηλαδή, οι συνταξιούχοι και οι μισθωτοί, τα ασφαλιστικά ταμεία, τα δημόσια νοσοκομεία και πάει λέγοντας. Με νέες μειώσεις στις συντάξεις και τις κοινωνικές παροχές.