«Μονόδρομο» χαρακτήρισε ο υπουργός Ανάπτυξης το «μετα-μνημόνιο» του ΣΕΒ, επιβεβαιώνοντας για ακόμα μια φορά ότι οι προκλητικές απαιτήσεις των μεγαλοεπιχειρηματιών αποτελούν θέσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ. «Πρέπει να σταματήσουμε να εμποδίζουμε την αγορά», πλειοδότησε ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης μιλώντας χτες στον «Real FM», διαβεβαιώνοντας ταυτόχρονα ότι μέχρι το τέλος του χρόνου θα έχει «αναμορφωθεί όλο το επιχειρηματικό περιβάλλον» και «η Ελλάδα θα είναι απολύτως διαφορετική». Δεν έγινε περισσότερο συγκεκριμένος, αλλά είναι μάλλον περιττό, αφού η κυβέρνηση το έχει κάνει εδώ και χρόνια, ενώ το «10ετές σχέδιο ανάπτυξης» του ΣΕΒ το επικαιροποίησε. Ολόκληρη η χώρα θα μετατραπεί σε έναν παράδεισο για την κερδοφορία των μονοπωλίων, με εργαζόμενους χωρίς ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, με μισθούς πείνας και με ευέλικτες μορφές απασχόλησης, με εκχώρηση της δημόσιας περιουσίας στους επιχειρηματικούς ομίλους, με εμπορευματοποίηση της Παιδείας και της υγείας, με κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης κ.ο.κ. «Είμαστε σε καλό δρόμο. Βρισκόμαστε σε συνεννόηση με τους Γερμανούς, με τους Ολλανδούς και θέλω να σας πω ότι υπάρχει πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για τη χώρα», σημείωσε ο υπουργός. Δεν έχουμε καμία αμφιβολία γι' αυτό. Ομως αυτή η «ανάπτυξη» μόνο ανατριχίλα και φρίκη πρέπει να προκαλεί στους εργαζόμενους και το λαό γιατί εξυπηρετεί αποκλειστικά την κερδοφορία της πλουτοκρατίας. Ο λαός όμως πρέπει να πιστέψει ότι σήμερα υπάρχουν οι αντικειμενικές δυνατότητες για μια ριζική οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, που μπορεί να διασφαλίσει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια είναι η μετατροπή της ιδιοκτησίας του μεγάλου κεφαλαίου σε κοινωνική κρατική ιδιοκτησία.

Του έχει γίνει κάτι σαν μανία του υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού, να υπερασπίζεται τα κέρδη των επιχειρηματιών του κλάδου επιτιθέμενος συστηματικά και με κάθε ευκαιρία, στις απεργιακές κινητοποιήσεις.

Σε συνέντευξή του στους «Financial Times Deutschland», επισήμανε ότι «σχεδόν κάθε οικογένεια εξαρτάται κατά κάποιον τρόπο από τον τουρισμό - γι' αυτό και όλες οι μορφές απεργιακών κινητοποιήσεων, που πλήττουν τουρίστες, είναι αντιδημοφιλείς».

Θα μπορούσε να πει κανείς, ότι ο υπουργός θα έπρεπε πρώτα να μιλήσει για την αντιδημοφιλία των κυβερνητικών μέτρων και στη συνέχεια για τις απεργίες.

Αλλά ο υπουργός σε κάθε ευκαιρία επαναλαμβάνει την «πολεμική» της κυβέρνησης και των μεγαλοεπιχειρηματιών, που υπηρετεί η πολιτική της, ενάντια σε κάθε κινητοποίηση των εργαζομένων και όλων αυτών που πλήττονται βάναυσα από την πολιτική που ασκείται.

Γιατί τι εννοεί ή υπονοεί ο υπουργός; Οτι οι απεργιακές κινητοποιήσεις στον τουριστικό κλάδο γίνονται από όσους δεν έχουν σχέση - οι ίδιοι ή τα μέλη των οικογενειών τους - με τον τουρισμό; Οπως για παράδειγμα, οι εργαζόμενοι στον κλάδο, οι ξενοδοχοϋπάλληλοι ή οι ιδιοκτήτες ταξί;

Αλλά τόσο ο υπουργός, όσο και οι διαρκώς θυμωμένοι και «αγανακτισμένοι» επιχειρηματίες του τουρισμού, που τόσο εξεγείρονται για την ταλαιπωρία των τουριστών, βάζουν μπροστά την «ταλαιπωρία», για να χτυπήσουν τους απεργούς, ακριβώς γιατί απεργία σημαίνει διεκδικήσεις των εργαζομένων, επομένως πίεση στους επιχειρηματίες, που απαιτούν ολοένα και πιο εντεινόμενη εκμετάλλευση.