ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 8 Μάη 2010
Σελ. /32
Το «δικαίωμα» της πλουτοκρατίας να... «ενημερώνει»

Γρηγοριάδης Κώστας

Στο στόχαστρο των αφεντικών του Τύπου έχει μπει το δικαίωμα της απεργίας των δημοσιογράφων και γενικότερα στον Τύπο και τα ΜΜΕ. Δεν πρέπει - λένε - να κάνουν απεργία, γιατί έτσι δεν υπάρχει «ενημέρωση των πολιτών»!

Ποιοι τα λένε και τα γράφουν αυτά; Οι πρωτομάστορες στην απόκρυψη της αλήθειας, στην παραπληροφόρηση, στη συσκότιση, στη διαστρέβλωση γεγονότων και απόψεων και γενικά στην προσπάθεια ιδεολογικής και πολιτικής χειραγώγησης των εργαζομένων. Οι εφημερίδες και οι σταθμοί των κεφαλαιοκρατών και τα καλοπληρωμένα τσιράκια τους, αρθρογράφοι, σχολιαστές και αναλυτές, αγύρτες και δήθεν σοβαροί.

Διπλός ό στόχος τους: Από τη μία, να αφαιρέσουν το όπλο της απεργίας από τους εργαζόμενους στα «μαγαζιά» τους, επειδή γνωρίζουν πολύ καλά ότι, εκτός από τη γενικότερη κατάσταση που ξεσηκώνει τους εργαζόμενους, τα προβλήματα στον κλάδο του Τύπου και των ΜΜΕ είναι καζάνι που βράζει. Και από την άλλη - και αυτό είναι το σημαντικότερο γι' αυτούς - να μη σταματά ούτε δευτερόλεπτο η δυνατότητά τους να παρεμβαίνουν στις λαϊκές συνειδήσεις, να τρομοκρατούν, να κατασκευάζουν τη συναίνεση.

Χάρηκαν τα αστικά Μέσα, γιατί ανεστάλη η απεργία το απόγευμα της Τετάρτης. Γιατί, στο όνομα της «ενημέρωσης των πολιτών», εξαφάνισαν τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις των εργαζομένων και επιδόθηκαν σε μια συντονισμένη ομοβροντία να αναδείξουν τις προβοκάτσιες, αλλά και να τις συνεχίσουν τους με ιδεολογικο-πολιτικούς όρους. Γι' αυτό θέλουν την ενημέρωση τ' αφεντικά. Τη δική τους ενημέρωση και όχι την πραγματική...

«Πράσινα» στηρίγματα

Το καμπανάκι του κινδύνου κρούουν στο σύστημα οι «Οικολόγοι - Πράσινοι», καλώντας το να διαχειριστεί την «οργή των πολιτών». Μεταξύ άλλων, σε συνέντευξη Τύπου, χτες συμβούλεψαν την κυβέρνηση να προβεί σε κινήσεις εντυπωσιασμού όπως «ανάκτηση των χρημάτων που χάθηκαν από διαφθορά και φοροδιαφυγή» και να επιδιώξει «το σχεδιασμό ευρωπαϊκών εγγυήσεων δανεισμού που θα αντικαταστήσουν το συντομότερο το σημερινό μηχανισμό του ΔΝΤ», αναπαράγοντας τη ρητορεία που και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ επαναλαμβάνει ότι δήθεν μια ευρωενωσιακή στήριξη θα συνιστούσε διέξοδο και δε θα απαιτούσε τη λήψη αντιλαϊκών μέτρων και εξωραΐζοντας πλήρως την ευρωένωση του κεφαλαίου. Χαρακτηριστικό είναι πως η μόνη κριτική που αρθρώνουν είναι για «κοντόφθαλμες εθνοκεντρικές επιλογές των κυβερνήσεων», για «έλλειμμα αλληλεγγύης», ενώ στην κυβέρνηση χρεώνουν ότι «δεν αξιοποίησε τις προτάσεις του Ευρωκοινοβουλίου»! Σαν να ενέκρινε κανένα σπουδαίο φιλολαϊκό μανιφέστο το Ευρωκοινοβούλιο. Τσιμουδιά για τους ανταγωνισμούς και τις αντιθέσεις. Μην και βγάλει κανένα συμπέρασμα ο λαός για την πραγματική φύση του αντιδραστικού ευρωενωσιακού οικοδομήματος που στηρίζουν. Ακόμα, προτείνουν «εκτεταμένο πρόγραμμα επενδύσεων για πράσινη στροφή της οικονομίας», αποσιωπώντας ότι ακόμα κι αν υπάρξει δε θα είναι παρά ένα ακόμα πεδίο για την αποκόμιση κερδών απ' το κεφάλαιο. Τέλος, αξίζει να αναφερθεί ότι ούτε αυτή τη φορά οι «Οικολόγοι - Πράσινοι» αφήνουν την ευκαιρία να χαθεί και προσάπτουν ευθύνες και στο λαό ισχυριζόμενοι ότι «πολύ πριν χάσουμε την αγοραστική μας δύναμη, είχαμε θυσιάσει τα συλλογικά αγαθά που στηρίζουν ποιότητα ζωής για όλους, όπως και τις αξίες εμπιστοσύνης και συνεργασίας που θα μας επέτρεπαν να οικοδομούμε κοινωνικές πρωτοβουλίες ανεξάρτητες από το κράτος και τις επιχειρήσεις»!!! Αυτά, απ' τις πράσινες παραφυάδες του συστήματος.

Αλλουνού είναι οι σκοπιμότητες

Για «σκοπιμότητα του ρεπορτάζ» και «προσπάθεια διαστρέβλωσης των απόψεών μου» κάνει λόγο σε επιστολή του στον «Ριζοσπάστη» ο Χρήστος Παναγιωτόπουλος, «εκλεγμένος με τις Αγωνιστικές Κινήσεις Παρεμβάσεις» στο ΓΣ της ΑΔΕΔΥ. Κι αυτό επειδή ο «Ρ» έγραψε για το ρόλο του στην πρόσφατη συνέλευση των εργαζομένων στους ΟΤΑ νομού Θεσσαλονίκης. Αν, πραγματικά, και ο ίδιος και ο χώρος στον οποίο ανήκει υπερασπίζεται το δικαίωμα όλων των εργαζομένων να συμμετέχουν στα συνδικάτα τους, γιατί στο περσινό συνέδριο της ΠΟΕ - ΟΤΑ δεν τοποθετήθηκε ανοιχτά υπέρ της άμεσης αλλαγής του αντιδραστικού καταστατικού της ΑΔΕΔΥ (ώστε να πάψουν οι απαράδεκτοι αποκλεισμοί των συμβασιούχων), όπως έκαναν με σαφήνεια μόνο οι εκπρόσωποι της ΔΑΣ; Γιατί αποχώρησαν για να γυρίσουν αμέσως μετά την ψηφοφορία; Είναι τυχαία η επιλογή τους στην εν λόγω συνέλευση να ...θυμίζουν στους εργαζόμενους το περιεχόμενο αυτού του καταστατικού και των ...δυσκολιών που δημιουργεί; Πού πήγε στην προκειμένη περίπτωση ο «επαναστατικός» τρόπος με τον οποίο - υποτίθεται - ότι υπερασπίζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων; Μάλλον ...περίπατο.


Λάστιχο η «δημοκρατία» τους...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ θα πηγαίνουν στις Βρυξέλλες, στο ΔΝΤ, στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, θα υπογράφουν ό,τι θέλουν, όπως το θέλουν και για όσο θέλουν, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν.

Κι αν το θυμηθούν και έχουν χρόνο, θα ενημερώνουν τη Βουλή, τον ελληνικό λαό και κυρίως τους μισθωτούς και συνταξιούχους, αυτούς δηλαδή που θα αφορούν όσα υπογράφουν.

Ολα τούτα με μια απλή ...διόρθωση στο περίφημο νομοσχέδιό τους για το «μηχανισμό στήριξης», το οποίο έφεραν στη Βουλή 20 λεπτά πριν κλείσει άρον - άρον η συνεδρίαση!

Δηλαδή, η περίφημη «κοινοβουλευτική δημοκρατία» και το «πολίτευμα» που μας έφαγαν επί δύο μέρες τα αυτιά για το πόσο πρέπει να προστατευτεί ...πήγαν περίπατο!

Με τη διάταξη που φέρανε παραβίασαν τα μισά άρθρα του Συντάγματος που αφορούν τη λειτουργία του πολιτεύματος. Αυτό που δεν αποδέχονται - όπως λένε - να αμφισβητείται από κανέναν.

Απλούστατα, προκειμένου να προστατευτούν και να κατοχυρωθούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας όλα μπορούν να παρακαμφθούν και όλα να γίνουν λάστιχο. Αν αυτό δεν είναι υποκρισία και ψέμα τότε τι άλλο μπορεί να είναι;

Κατά άλλα, η «δημοκρατία» (τους) είναι το υπέρτατο αγαθό και θα κάνουν το παν για την ενίσχυση και τη διατήρησή της.

ΟΠΩΣ ΗΤΑΝ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ ξεκίνησε και η συζήτηση περί του τι θα κάνει η Ντόρα Μπακογιάννη και πληθαίνουν τα σενάρια για τη δημιουργία «νέου κόμματος».

Φυσικά, ίσως δημιουργήσει πολιτικό φορέα η πρώην υπουργός Εξωτερικών. Αυτό δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Ομως ...από πού και ως πού θα είναι κάτι «νέο»;

Γιατί οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών κάνουν ένα πράγμα σαφές ότι ο συγκεκριμένος πολιτικός χώρος (όποιος κι αν είναι τέλος πάντων) ταυτίζεται χωρίς διαφοροποιήσεις με την εφαρμοζόμενη πολιτική. Εχει κανείς αμφιβολία;

Γρηγοριάδης Κώστας

Η ελπίδα στους αγώνες

Την Πέμπτη το βράδυ στη Βουλή, ΠΑΣΟΚ και ΛΑ.Ο.Σ., με συνοπτικές διαδικασίες, και παραβιάζοντας το δικό τους, το αστικό Σύνταγμα, ψήφισαν το «Μηχανισμό Στήριξης», αυτό το αντεργατικό τερατούργημα που προώθησαν και επέβαλαν η διεθνής και η ελληνική αστική τάξη και έκαναν νόμο του κράτους. Πρόκειται για μέτρα, που γονατίζουν τον ελληνικό λαό, αλυσοδένουν τα όνειρα της νέας γενιάς, γυρίζουν την ελληνική κοινωνία πολλές δεκαετίες πίσω. Με την ψήφιση του «Μνημονίου» της ντροπής, περνούν μέτρα, με τα οποία ακρωτηριάζουν τους μισθούς και τις συντάξεις, επιβάλλουν ασήκωτα φορολογικά βάρη στα λαϊκά στρώματα, κυριολεκτικά κονιορτοποιούν τις εργασιακές σχέσεις, διαλύουν εκ θεμελίων το ασφαλιστικό - συνταξιοδοτικό σύστημα, καθώς μετατρέπουν τις συντάξεις σε επιδόματα πτωχοκομείου. Η νέα γενιά καταδικάζεται να εργάζεται με μισθούς επαιτείας. Ετσι, ξένοι και ντόπιοι δυνάστες επιχειρούν να τσακίσουν το αγωνιστικό φρόνημα του ελληνικού λαού και να τον μετατρέψουν σε σύγχρονο είλωτα, ο οποίος θα εργάζεται στα καπιταλιστικά κάτεργα, για να παράγει υπεραξία για τα αφεντικά.

Για να καταπιεί ο ελληνικός λαός το δηλητήριο των μέτρων, καταφεύγουν σε αισχρά ψέματα. Υποστηρίζουν ότι τα πήραν για να σώσουν την πατρίδα από τη χρεοκοπία. Οι πολιτικοί της αστικής τάξης δεν τολμούν να πουν ανοιχτά, γιατί αυτό κάνουν, ότι τα φονικά αυτά μέτρα τα πήραν για τη διάσωση του ελληνικού καπιταλισμού, ο οποίος περιδινείται από βαθιά και παρατεταμένη κρίση. Η σημερινή κρίση ούτε γενική ούτε αφηρημένη είναι. Είναι κρίση καπιταλιστική. Είναι κρίση του τρόπου παραγωγής, που στηρίζεται στην ταξική εκμετάλλευση των εκατομμυρίων εργαζομένων από μία χούφτα κεφαλαιοκρατών. Και οι θυσίες των εργατικών και λαϊκών κατακτήσεων, που επιβάλλουν στον ελληνικό λαό, δεν είναι για... τη σωτηρία της πατρίδας, αλλά για τη διάσωση των κεφαλαιοκρατών. Οσο για τα μέτρα, είναι προαποφασισμένα από δεκαετίες τώρα. Μια ματιά αν ρίξει κανείς στις εκθέσεις της Τράπεζας της Ελλάδας την τελευταία 20ετία, ή στα κείμενα της ΕΕ, θα δει ότι περιγράφονται ένα προς ένα. Για να αποδειχτεί ότι ήταν καιρό τώρα προετοιμασμένοι για το έγκλημα. Και ως θρασύδειλα ανθρωπάκια που είναι, φωνάζουν τώρα ότι έγιναν δολοφόνοι για την τιμή της πατρίδας...

Είναι προφανές ότι η «φονική» αυτή καταιγίδα που εξαπέλυσαν οι δυνάμεις της εκμετάλλευσης δεν πρέπει να περάσει. Είναι θέμα επιβίωσης του ελληνικού λαού, είναι θέμα αξιοπρέπειας, είναι θέμα πατριωτικού καθήκοντος. Ετσι όπως εννοούν η εργατική τάξη και οι απλοί άνθρωποι το πατριωτικό καθήκον και όχι οι παρείσακτοι κηφήνες, οι σφετεριστές του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου, η αστική τάξη και το σάπιο πολιτικό σύστημα που την υπηρετεί.

Οι τελευταίοι μεγαλειώδεις εργατικοί αγώνες που ξεδιπλώθηκαν είναι ό,τι πιο ελπιδοφόρο για τον ελληνικό λαό. Και είναι ενδεικτικό. Οταν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι αποφάσισαν να βγουν στους δρόμους και να διαδηλώσουν, ήρθαν στην επιφάνεια και οι πραγματικές αντιθέσεις της ελληνικής κοινωνίας. Οι φορείς της μεγάλης εργοδοσίας και οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι τους έχουν λυσσάξει και βγάζουν αφρούς από το στόμα για τις κινητοποιήσεις του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ. Ας αλυχτούν οι σκύλοι. Το καραβάνι συνεχίζει το δρόμο του...


Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ