ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 8 Ιούλη 2003
Σελ. /32
Αυταπάτες

Γρηγοριάδης Κώστας

Υποτίμηση της σημασίας των αλλαγών σε ΠΑΣΟΚ και κυβέρνηση, χρεώνει στο ΚΚΕ ο Κ. ΠΟΥ. στην «Κυριακάτικη Αυγή». «Τώρα λύνονται τα χέρια του Κ. Σημίτη να ακολουθήσει μία πολιτική περισσότερο ενταγμένη στο νεοφιλελευθερισμό, πιο κοντά στις επιταγές των ΗΠΑ και ακόμη πιο πιεστική προς την αριστερά, ώστε να συντηρηθεί και να ενδυναμωθεί ο δικομματισμός», σημειώνει και συμπληρώνει: «Αν και είναι προφανές ότι ο τ. γραμματέας του ΠΑΣΟΚ δε διακρίνεται για συνεπή αντιαμερικανισμό και αντιδικομματική αντίληψη (..!) είναι σαφές ότι είχε διαφορετική άποψη για τις σχέσεις με τις ΗΠΑ, τη διαφάνεια και τη διαπλοκή, αλλά και για τις σχέσεις με τα κόμματα της αριστεράς... (!!)».

Ας μας επιτρέψει ο αρθρογράφος να σημειώσουμε, ότι με όσα γράφει δε στοιχειοθετεί καμιά υποτίμηση των τελευταίων αλλαγών στο ΠΑΣΟΚ από το ΚΚΕ. Αντίθετα, κάνει φανερές τις αυταπάτες και προσδοκίες, που είχαν καλλιεργήσει στην ηγεσία του ΣΥΝ για τα δήθεν ανοίγματα του τέως γραμματέα του ΠΑΣΟΚ. Τίποτε άλλο.

Τέλος πάντων, για τον Κ. Λαλιώτη μιλάμε και τη γνωστή σε όλους μέχρι σήμερα πορεία του...

Δόθηκε η απάντηση...

«Ακούμε συχνά την κατηγορία ότι θέλουμε να πάμε στο ΠΑΣΟΚ. Είναι μια εύκολη κατηγορία. Εμείς, όμως, είμαστε αριστεροί, εδώ και 20 με 25 χρόνια, από παιδιά 17 χρονών. Αν θέλαμε να πάμε στο ΠΑΣΟΚ και να εξαργυρώσουμε τη μέχρι σήμερα πορεία μας, θα το 'χαμε κάνει. Ας σταματήσουν, λοιπόν, αυτές οι κατηγορίες και, βέβαια, ο χρόνος θα δώσει την απάντηση σε όλες αυτές τις κακοήθειες». Τα παραπάνω αποτελούν παλιότερη δήλωση του Ν. Μπίστη, προέδρου της ΑΕΚΑ και νυν υφυπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.

Πρέπει, πάντως, να παραδεχτούμε πως είχε δίκιο σ' ένα πράγμα. Πράγματι, ο χρόνος έδωσε την απάντηση...

Πορεία αναπαλαίωσης... .

Τις προάλλες και, πάντως, μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, ο Γ. Παπανδρέου θυμήθηκε τη συνθηματολογία του πατέρα του και μίλησε, για «υπερήφανη εξωτερική πολιτική». Λίγο πριν, ο νέος γραμματέας της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, Μ. Χρυσοχοΐδης, μιλώντας αμέσως μετά την εκλογή του, θυμήθηκε τον όρο μη προνομιούχοι, κάνοντας, βέβαια, τη διευκρίνιση, ότι στην κατηγορία αυτή συμπεριλαμβάνονται πλέον μόνον οι άκρως περιθωριοποιημένοι κι όσοι πεθαίνουν της πείνας. Προφανώς, οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, αγρότες, κλπ., κλπ., έχουν γίνει πλέον προνομιούχοι...

Χτες, ήταν η σειρά του Γ. Παπαντωνίου. Σε συνέντευξή του στο «Εθνος» σημειώνει: «Τώρα έχουμε ισότιμες σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μιλάμε με τους Αμερικανούς σαν Ευρωπαίοι, γιατί ανήκουμε στον σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δε χρειάζεται να έχουμε κάποια συμπλεγματική συμπεριφορά. Ασκούμε μια υπερήφανη εξωτερική πολιτική...». Ενώ, ο Γ. Παπανδρέου επανήλθε με νέες δηλώσεις του, καλώντας τους «μη προνομιούχους» να συσπειρωθούν και να στηρίξουν τη ...νέα πορεία της κυβέρνησης.

Προφανώς, όσο θα συνεχίζεται και θα εντείνεται η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, τόσο θα δυναμώνει και η αναπαλαίωση των πολύμορφων μεθόδων χειραγώγησης των λαϊκών συνειδήσεων από το ΠΑΣΟΚ.

Ακροβατισμοί

Την περασμένη Πέμπτη, στη συνεδρίαση της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ μίλησε για την ανάγκη νέων προσώπων, ρήξεων και τομών, κλπ., κλπ. Και την άλλη μέρα, ενώ τα περισσότερα «υπουργικά περιβάλλοντα» ίδρωναν και ξεΐδρωναν από την αγωνία, ανακοίνωσε την ίδια ουσιαστικά κυβέρνηση, με «κερασάκι» τους Κοντογιαννόπουλο και Μπίστη...

Χτες, σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, στην πρώτη μετά την ορκωμοσία συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, είπε και τα εξής, ανάμεσα σε άλλα, ότι «η σύνθεση της κυβέρνησης ήταν πολιτική επιλογή του, ότι έχει εμπιστοσύνη στους υπουργούς του, ότι είναι οι συνεργάτες του και δεν ήθελε να διακινδυνεύσει αλλαγές ή μετακινήσεις που θα καθυστερούσαν την απόδοση του κυβερνητικού έργου. Από εκεί και πέρα, τόνισε ότι αν ένας υπουργός δεν μπορεί να δουλέψει ή αν περιπέσει σε ιδιαίτερα σοβαρά λάθη, δεν είναι δεδομένη η θέση του».

Και δεν έχουμε, βέβαια, την παραμικρή αυταπάτη, για τη δυνατότητα οποιασδήποτε αλλαγής της αντιλαϊκής πορείας της κυβέρνησης, είτε με την προηγούμενη, είτε με τη σημερινή, είτε με την όποια άλλη σύνθεσή της. Αναρωτιόμαστε, όμως, αν και πόσο προβληματίζουν τους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ -ιδιαίτερα όσους έχουν συνειδητοποιήσει στον έναν ή άλλο βαθμό την αντιλαϊκή του πολιτική- οι προαναφερόμενοι εξωφρενικοί ακροβατισμοί του Κ. Σημίτη...


Πρώτα δείγματα...

Γρηγοριάδης Κώστας

«ΠΡΟΤΥΠΑ ΤΗΣ νεολαίας» είναι ο Νασιάκος, ο Διώτης και η ηγεσία της Αστυνομίας, που «εξάρθρωσε τη "17 Νοέμβρη"», άρα (υποθέτουμε) και η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία, σύμφωνα με τον πρώην υπουργό Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη! Ομολογουμένως, η σύλληψη είναι εκπληκτική...

«Τι θα γίνεις παιδί μου όταν μεγαλώσεις;» ...«καρφί πατέρα»! Μάλλον, τέτοιους ...εξαίρετους διαλόγους, θα φαντάζεται, σε μια μέση ελληνική οικογένεια, ο νέος γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ.

Αν, λοιπόν, το πρότυπό του για την ελληνική κοινωνία είναι ο χαφιεδισμός, φανταστείτε τι πρότυπα θα θέσει στο εσωτερικό του κόμματός του, που, όσο να 'ναι, πρέπει να προπορεύεται της κοινωνίας.

ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ, που δε συμβιβάζονται, υποσχέθηκε στο μεταξύ, χτες, ο νέος υφυπουργός Ανάπτυξης Κίμωνας Κουλούρης, για την πάταξη της αισχροκέρδειας. Να υποθέσουμε ότι τώρα τρέμουν στα γραφεία τους οι μεγαλοπαράγοντες της αγοράς..;

Μήπως πρέπει να του θυμίσει κάποιος ότι το κόμμα του έχει θεσμοθετήσει την απελευθέρωση της αγοράς και πως οι αρμοδιότητές του είναι άκρως περιορισμένες και εξαντλούνται στην παροχή συμβουλών και την παρακολούθηση του γνωστού «Παρατηρητηρίου»;

Εκτός και αν αρχίσει τα ίδια με τον προκάτοχό του και καλεί τους εργαζόμενους να τα βάλουν με τους «λαϊκατζήδες». Αλλωστε, μια νέα «μάχη του τελάρου» θα αποτελούσε μια σημαντική συμβολή στην παρατηρούμενη τελευταία αναπαλαίωση της κυβέρνησης...

ΘΑ ΛΕΓΑΜΕ πως είναι ολοφάνερο. Οι Τούρκοι δεν ξέρουν να χειρίζονται τις υποθέσεις και τις σχέσεις τους με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Κρίμα, που δεν έχουν πάρει τίποτε από τον Γιώργο Παπανδρέου, παρά τις τόσες επαφές του με τον Αμπντουλάχ Γκιουλ.

Σιγά μην περίμενε ο Γιωργάκης σε τέτοια περίπτωση να συλλάβουν οι ΗΠΑ 11 Ελληνες στρατιώτες. Θα τους είχε συλλάβει μόνος του και θα τους είχε παραδώσει, εγκαινιάζοντας, μάλιστα, και τις νέες συμφωνίες που έχουν συναφθεί τελευταία μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ...

Γρηγοριάδης Κώστας

Το ... «κλίμα»

Είναι προφανές ότι με την αποχώρηση της κ. Κούρκουλα ή την έλευση του κ. Κουλούρη, ...κλίμα δε δημιουργείται. Το κλίμα, όμως, για την κυβέρνηση και την ηγετική ομάδα του κυβερνώντος κόμματος, είναι απαραίτητο. Πάντα αυτή η κυβέρνηση πόνταρε στα επικοινωνιακά. Στηριζόταν στο «κλίμα», που προκαλούν οι επίσημες ανακοινώσεις, οι δηλώσεις αρμοδίων, οι «διαρροές» ειδικών, ακόμα και οι σωστά καλλιεργούμενες ψευδαισθήσεις των πολιτών. Ετσι, αφού το πολυπόθητο «κλίμα» δεν ήρθε από τον ανασχηματισμό, τρέχουν να το δημιουργήσουν με άλλους μύθους. Αυτή τη φορά επιστρατεύουν τις πρωθυπουργικές ...«χάρτες». Σειρά μέτρων που υποτίθεται θα έχουν κοινωνικό χαρακτήρα και - επίσης υποτίθεται - θα συμβάλλουν στην ανακούφιση των εργαζομένων. Για να δούμε, λοιπόν, πώς έχουν τα πράγματα...

Για να υπάρχει ανάγκη ανακούφισης των εργαζομένων, θα πει ότι κάποιος μέχρι σήμερα τους ξεπάτωνε και τους έβγαζε το λάδι. Αυτό δε θέλει συζήτηση. Πράγματι, για τους εργαζόμενους είναι αξεπέραστο πρόβλημα και σαράκι η ανεργία και η υποαπασχόληση, η απειλή απόλυσης και η μισοπληρωμένη εργασία, η πολυετής πολιτική λιτότητας και οι ασταμάτητες ανατιμήσεις, τα καθημερινά και στοιχειώδη που δεν καλύπτονται. Αποτελεί πρόκληση να μιλάνε διάφοροι μεγαλοπιασμένοι δισεκατομμυριούχοι για τις επιτυχίες και το δυναμισμό της οικονομίας και ο απλός εργάτης να τρέμει ότι θα του τιναχτεί στον αέρα ο οικογενειακός προϋπολογισμός αν αρρωστήσει, ή αν το παιδί χρειαστεί φροντιστήριο, ή αν του ζητήσουν κι από πάνω να πάνε διακοπές...

Τα «κοινωνικά» πακέτα, που κατά καιρούς έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση Σημίτη, δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία για το πού θα παιχτεί το παιχνίδι. Στην καλύτερη περίπτωση, θα είναι κάποια ψίχουλα μεταφρασμένα σε 10, 20 ή 30 ευρώ, με τα οποία θα προσπαθήσουν, προεκλογικά, να αγοράσουν ακόμα και την ψυχή των εργαζομένων. Αυτών που τόσα χρόνια στενάζουν κάτω από την εφαρμοζόμενη πολιτική, αλλά οι μηχανισμοί που διαθέτουν τους έχουν εκπαιδεύσει να καρτερούν. Ακόμα και την κοροϊδία τους. Ετσι έκαναν από παλιά, έτσι θα κάνουν και τώρα. Αλλωστε, τι τους κοστίζει να υποσχεθούν διάφορα «πακέτα» για μετά από αυτές τις εκλογές, τις οποίες και οι ίδιοι τις θεωρούν χαμένες; Βέβαια, το σκηνικό για τους εργαζόμενους διαγράφεται εντελώς διαφορετικό. Τα εύσημα που απέσπασε η κυβέρνηση πριν δυο βδομάδες από την ΕΕ, οι επικείμενες νέες ρυθμίσεις για το κοινωνικοασφαλιστικό και το παραπέρα βάθεμα των «διαρθρωτικών αλλαγών» και οι αντιλαϊκοί σχεδιασμοί συνολικά, προαναγγέλλουν νέες επιθέσεις και καινούρια βάσανα για το λαό, παρά «κοινωνικά πακέτα» και άλλα φούμαρα.

Ανακούφιση και ουσιαστικά μέτρα κοινωνικού χαρακτήρα, μέτρα, που θα ανατρέπουν το καθεστώς της καθημερινής αβεβαιότητας και της οικονομικής ασφυξίας, πράγματι είναι αναγκαία για το σύνολο των εργαζομένων, μόνο που σε καμιά περίπτωση δεν είναι δυνατόν να τα πάρει οποιαδήποτε κυβέρνηση που ακολούθησε τη μέχρι σήμερα πορεία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Τέτοιες κυβερνήσεις, με τέτοια πολιτική και τέτοιους ηγέτες, το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να δημιουργούν μύθους και ψεύτικες προσδοκίες. Φρούδες ελπίδες ότι υπάρχει τρόπος και είναι δυνατόν να εφαρμόζουν μια πολιτική που θα χειροκροτείται από το μεγάλο, ντόπιο και ξένο, κεφάλαιο και ταυτόχρονα θα προστατεύει τα συμφέροντα των εργαζομένων...


Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ