ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 9 Γενάρη 2003
Σελ. /32
Ποια προσχήματα θα βρουν;

Γρηγοριάδης Κώστας

Αδικαιολόγητη θεωρούν, όλο και περισσότεροι άνθρωποι στις ΗΠΑ, μια πολεμική επίθεση ενάντια στο Ιράκ, ενώ, στις χώρες της Ευρώπης η πλειοψηφία της κοινής γνώμης είναι σαφώς ενάντια στον προετοιμαζόμενο πόλεμο. Την ίδια στιγμή, δύο ευρωπαϊκές χώρες, που έχουν εκφράσει στο παρελθόν -στον έναν ή άλλο βαθμό και για τους δικούς τους λόγους- σχετικές επιφυλάξεις, ανέλαβαν ή θα αναλάβουν κρίσιμες θέσεις στα όργανα του ΟΗΕ, για το επόμενο κρίσιμο δίμηνο. Η Γαλλία ανέλαβε από την 1η Γενάρη την προεδρία του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που θα την παραχωρήσει από την 1η Φλεβάρη στη Γερμανία, η οποία ήδη ανέλαβε την προεδρία της αρμόδιας για τους επιθεωρητές επιτροπής. Κι όλ' αυτά, ενώ, οι τελευταίοι δεν έχουν βρει το παραμικρό επιβαρυντικό στοιχείο, παρά τους περίπου 300 μέχρι τώρα ελέγχους τους και το ανεμπόδιστο -όπως ομολογούν οι ίδιοι- όργωμα του Ιράκ, απ' άκρη σ' άκρη.

Και δεν έχουμε, βέβαια, την παραμικρή αυταπάτη, ότι είναι αρκετά τα παραπάνω, για να αποτρέψουν τους ιμπεριαλιστικούς πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς στο Ιράκ. Αλλωστε, μόνον ένα αντιπολεμικό ξεσήκωμα των λαών μπορεί να το κάνει αυτό. Εχουμε, όμως, μια συνεχώς εντεινόμενη περιέργεια, σχετικά με τα προσχήματα που θα εφεύρουν οι ιμπεριαλιστές, για να δικαιολογήσουν τις απάνθρωπες και εγκληματικές επιλογές τους.

Ζωντανή ή νεκρή...

Επιτέλους, η κοινή αμερικανική και ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για την ειρήνευση στο Νεπάλ, περί την οποία ενδελεχώς μας ενημερώνει ο διεθνής Tύπος, προχωρεί. Προχτές, έφθασαν στο Νεπάλ 3.000 αμερικανικής κατασκευής ημιαυτόματα τουφέκια «Μ-16», από ένα σύνολο 5.000 που υποσχέθηκε το Πεντάγωνο στην εκεί μοναρχία. Προσεχώς αναμένονται άλλα τόσα βελγικής κατασκευής τουφέκια. Οπλα που παραδίδονται σε ένα στρατό που αποτελείται από το ασιατικό αντίστοιχο των ανδρών του στρατηγού Κάστερ. Βιαστών και δολοφόνων αμάχων δηλαδή, όπως καταγγέλλουν οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η αριστερά στη χώρα αυτή. E, και; ΗΠΑ και ΕΕ θέλουν την ειρήνη. Ζωντανή ή νεκρή...

Ξεδιάντροπη υποκρισία

Σύμφωνα με την ελληνική κυβέρνηση - αλλά και με άλλες κυβερνήσεις ευρωπαϊκών χωρών - η ενδεχόμενη αμερικανική επίθεση στο Ιράκ προϋποθέτει την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Την ίδια στιγμή, όμως, και πέρα από τους συστηματικούς αμερικανοβρετανικούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς, στο Βόρειο Ιράκ εξελίσσεται κοινή αμερικανοτουρκική στρατιωτική επιχείρηση. Σύμφωνα με όσα κατέθεσε στην τουρκική εθνοσυνέλευση ο υποστράτηγος Μπεκίρ Καλγιοντζού, ομάδα από 150 άνδρες των αμερικανικών και τουρκικών μυστικών υπηρεσιών έχουν εισβάλει στο Βόρειο Ιράκ, όπου συλλαμβάνουν και ανακρίνουν «υπόπτους» για διασυνδέσεις με το καθεστώς του Σ. Χουσεΐν. Στην ίδια περιοχή, είπε ο υποστράτηγος, «σταθμεύουν τη στιγμή αυτή τέσσερα τάγματά μας (2.000 άνδρες) και θα χρειαστούν ακόμη τέσσερις μηχανοκίνητες μεραρχίες (20.000 άνδρες) για την επιχείρηση».

Κι ο καθένας, βέβαια, μπορεί να καταλάβει ότι οι αμερικανοτουρκικές αυτές κινήσεις εντάσσονται στα πλαίσια τόσο του ακήρυκτου και εξελισσομένου ήδη ιμπεριαλιστικού πολέμου ενάντια στο Ιράκ, όσο και των ειδικότερων τουρκικών επιδιώξεων για τα πετρέλαια της Μοσούλης. Παραμένει, όμως, η ξεδιάντροπη και θρασύτατη υποκρισία όσων μιλούν για δήθεν έγκριση από τον ΟΗΕ, για αιματοβαμμένο ιρακινό καθεστώς, για καταστροφή των όπλων μαζικής καταστροφής του Χουσεΐν, κλπ., κλπ.

Τι να υποθέσουμε;

Οι Ν. Ζαμπουνίδης, Αθ. Χειμάρας, Ι. Κουράκης και Ι. Σκουλαρίκης εκλέχτηκαν πρόσφατα στις αντίστοιχες θέσεις νομαρχών οι δύο πρώτοι (Εβρου και Φθιώτιδας) και δήμαρχοι Ηρακλείου και Αρχαίας Ολυμπίας οι δυο δεύτεροι. Από την 1η Γενάρη, μάλιστα, ανέλαβαν τα νέα τους καθήκοντα. Και οι τέσσερις όμως είναι και βουλευτές. Κι ενώ, η διατήρηση των δυο αξιωμάτων είναι ασυμβίβαστη, σύμφωνα με το σχετικό νόμο, κανένας τους δε φρόντισε να παραιτηθεί μέχρι χθες. Να υποθέσουμε, ότι το... ξέχασαν ή σκέφτονται να περιμένουν τη σχετική νομική διαδικασία, η οποία θα κάνει κάποιους μήνες τουλάχιστον, εισπράττοντας, βέβαια, μέχρι τότε, την καθόλου ευκαταφρόνητη βουλευτική αποζημίωση;

Κλέφτες...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΜ ΑΥΤΟ ΔΕΝ είναι «ομόλογα» (πόσο μάλλον «λαϊκά») είναι ομολογία κανονικότατη του υπουργού Οικονομίας και της κυβέρνησης Σημίτη: Ομολογούν ότι κατακλέβουν τον Ελληνα πολίτη και προσπαθούν με ανοησίες να περιορίσουν τη ζημιά που κάνουν.

Και μόνο το γεγονός ότι η κίνηση του υπουργείου Οικονομίας είχε την άδεια των τραπεζιτών (η οποία ζητήθηκε και μαζί τους συναποφασίστηκε η όλη ιστορία) είναι ενδεικτικό το πόσο μικρό τμήμα των καταθέσεων καλύπτει η υποτιθέμενη προστασία από τα αρνητικά επιτόκια και τον υψηλό πληθωρισμό.

Αλλα και με νούμερα να θελήσει να το δει κανείς, καταλαβαίνει πως κάθε άλλο παρά λύνεται το πρόβλημα του Ελληνα φορολογούμενου και εξ ορισμού αποτυχημένου αποταμιευτή.

Μην έχετε φυσικά καμιά αμφιβολία ότι ακόμα κι αυτές οι ελάχιστες ρυθμίσεις θα πληρωθούν στο τέλος διπλές και τρίδιπλες. Η αύξηση δανειακών αναγκών του δημοσίου θα γίνει μια θαυμάσια δικαιολογία για επιπλέον φορολόγηση, μην έχετε καμιά αμφιβολία.

ΝΕΕΣ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ προαναγγέλλουν μέσω των γνωστών «δημοσιογραφικών» διαύλων οι αρμόδιοι του υπουργείου Δημόσιας Τάξης και της Αστυνομίας, που προφανώς επιδιώκουν να ρίξουν κι άλλα κούτσουρα στο «τζάκι» της τρομολαγνίας.

Μάλλον αναγνωρίζουν ότι απέτυχαν να «συγκινήσουν» με τις μέχρι τώρα προσπάθειές τους να παρουσιάσουν τους ενισχυόμενους κατασταλτικούς μηχανισμούς ως το «καλό κράτος» που μας προστατεύει από τους «τρομοκράτες» και λένε να το συνεχίσουν το σίριαλ.

Μόνο που σε αυτή τη χώρα έχουμε λίγο μυαλό κι αυτό δε θέλουν να το αντιληφθούν. Ούτε τις πόλεις - στρατόπεδα πρόκειται πότε να αποδεχτούμε, ούτε να παρακολουθούμαστε κάθε στιγμή, ούτε «αρχές» ασύδοτες, με στεγανά και χωρίς τον παραμικρό έλεγχο.

Οσο για τη δίκη της 17 Νοέμβρη που θα ξεκινήσει το Μάρτη, να είστε σίγουροι ότι θα έχει πολλές ενδιαφέρουσες πλευρές και θα βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα, όσο κι αν προσπαθούν να περιορίσουν τη δημοσιότητά της.

Γρηγοριάδης Κώστας

Η «μαύρη τρύπα» του μετρό

Το προχτεσινό περιστατικό της καθίζησης της σήραγγας του μετρό στη Δουκίσσης Πλακεντίας, κατά τη διάρκεια της οποίας μόνο από τύχη δεν υπήρξαν ανθρώπινα θύματα, δεν μπορεί με τίποτε να χαρακτηριστεί ως «κεραυνός εν αιθρία». Πρόκειται απλούστατα για φυσικό επακόλουθο της πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση στην παραγωγή των δημοσίων έργων, η οποία πριμοδοτεί την ασυδοσία και εκτρέφει τα υπερκέρδη των μεγαλοεργολάβων. Μια τέτοια συμπεριφορά δυστυχώς αποβαίνει πάντα σε βάρος της ποιότητας των έργων, αλλά και της ασφάλειας των εργαζομένων που τα κατασκευάζουν και όλων όσοι τα χρησιμοποιούν και που κάποτε φτάνουν στο τραγικό σημείο να τα πληρώσουν ακόμη και με την ίδια τους τη ζωή...

Η τεράστια τρύπα που άνοιξε στο Χαλάνδρι αποτελεί έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα των κακοτεχνιών και των αστοχιών που τείνουν να αποκτήσουν μορφή επιδημίας κατά την κατασκευή των δημοσίων έργων στη χώρα. Τι να πρωτοθυμίσουμε; Την κατολίσθηση της Μαλακάσας, όπου η ευθύνη έπεσε στα... ακραία καιρικά φαινόμενα για να βγουν «λάδι» οι εργολάβοι, με συνέπεια να πληρώσει ο ελληνικός λαός πάνω από 6 δισ. δρχ. για την αποκατάσταση; Την κατάρρευση της γέφυρας της Αττικής Οδού, όπου δύο εργαζόμενοι βρήκαν τραγικό θάνατο, ενώ και πάλι οι εργολάβοι βγήκαν εντελώς αλώβητοι; Το Ολυμπιακό Χωριό, τα εργοτάξια του οποίου εξαιτίας των πολλών ατυχημάτων έχουν αναδειχτεί σε σύγχρονα «Νταχάου»; Τα έργα του Κηφισού, τα οποία όπως και επίσημα ομολογείται ξεκίνησαν με λάθος τρόπο και πνίγουν κάθε τόσο ολόκληρες περιοχές του Λεκανοπεδίου;

Δεν υπάρχει πλέον καμιά αμφιβολία. Οι πολλές κακοτεχνίες που παρατηρούνται στα δημόσια έργα αποτελούν μία από τις πολλές μεγάλες «μαύρες τρύπες», όχι μόνο για την κοινωνία, αλλά και για το πολιτικό σύστημα. Επίσης, δε χωράει καμιά αμφιβολία, ότι το σύστημα ανάθεσης, επίβλεψης και παραγωγής των έργων υποδομής, βασίζεται σε ένα σαθρότατο έδαφος ρεμούλας, υπερβάσεων και κερδοσκοπίας. Και γι' αυτό βέβαια δεν ευθύνονται μόνο οι εργολάβοι, οι οποίοι στο κάτω - κάτω της γραφής δικαίωμά τους (και συνταγματικά κατοχυρωμένο) είναι, στο καπιταλιστικό σύστημα που ζούμε, να εμφορούνται μόνο από τη λογική του κέρδους με οποιοδήποτε τίμημα, ακόμη και ανθρώπινες ζωές.

Η μεγαλύτερη ευθύνη - θα τη χαρακτηρίζαμε εγκληματική - είναι η ευθύνη της κυβέρνησης, η οποία τους αφήνει ανεξέλεγκτους να κερδοσκοπούν και να ζημιώνουν το λαό ακόμη με «πανωπροίκια» δισεκατομμυρίων που χάνονται στα λαγούμια του μετρό και των άλλων έργων. Πότε με «φωτογραφικές» αναθέσεις των έργων. Πότε με ανεπαρκείς μελέτες, που οδηγούν σε επαναδιαπραγματεύσεις και σκανδαλώδεις συμπληρωματικές συμβάσεις, πότε με «αλλήθωρες» υπέρ των συμφερόντων των εργολάβων επιβλέψεις, που γίνονται μάλιστα τις περισσότερες φορές από ξένους και χρυσοπληρωμένους συμβούλους. Ακόμη και με πριμ, ιδιαίτερα τώρα με την επίκληση των σφιχτών χρονοδιαγραμμάτων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Σφιχτά χρονοδιαγράμματα και βιασύνες, που όπως έδειξε και η τελευταία καθίζηση στο μετρό καθιστούν τα έργα επικίνδυνα ακόμη και πριν αρχίσουν να χρησιμοποιούνται...


Νίκος ΠΕΡΠΕΡΑΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ