Και δεν έχουμε, βέβαια, την παραμικρή αυταπάτη, ότι είναι αρκετά τα παραπάνω, για να αποτρέψουν τους ιμπεριαλιστικούς πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς στο Ιράκ. Αλλωστε, μόνον ένα αντιπολεμικό ξεσήκωμα των λαών μπορεί να το κάνει αυτό. Εχουμε, όμως, μια συνεχώς εντεινόμενη περιέργεια, σχετικά με τα προσχήματα που θα εφεύρουν οι ιμπεριαλιστές, για να δικαιολογήσουν τις απάνθρωπες και εγκληματικές επιλογές τους.
Επιτέλους, η κοινή αμερικανική και ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για την ειρήνευση στο Νεπάλ, περί την οποία ενδελεχώς μας ενημερώνει ο διεθνής Tύπος, προχωρεί. Προχτές, έφθασαν στο Νεπάλ 3.000 αμερικανικής κατασκευής ημιαυτόματα τουφέκια «Μ-16», από ένα σύνολο 5.000 που υποσχέθηκε το Πεντάγωνο στην εκεί μοναρχία. Προσεχώς αναμένονται άλλα τόσα βελγικής κατασκευής τουφέκια. Οπλα που παραδίδονται σε ένα στρατό που αποτελείται από το ασιατικό αντίστοιχο των ανδρών του στρατηγού Κάστερ. Βιαστών και δολοφόνων αμάχων δηλαδή, όπως καταγγέλλουν οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η αριστερά στη χώρα αυτή. E, και; ΗΠΑ και ΕΕ θέλουν την ειρήνη. Ζωντανή ή νεκρή...
Σύμφωνα με την ελληνική κυβέρνηση - αλλά και με άλλες κυβερνήσεις ευρωπαϊκών χωρών - η ενδεχόμενη αμερικανική επίθεση στο Ιράκ προϋποθέτει την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Την ίδια στιγμή, όμως, και πέρα από τους συστηματικούς αμερικανοβρετανικούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς, στο Βόρειο Ιράκ εξελίσσεται κοινή αμερικανοτουρκική στρατιωτική επιχείρηση. Σύμφωνα με όσα κατέθεσε στην τουρκική εθνοσυνέλευση ο υποστράτηγος Μπεκίρ Καλγιοντζού, ομάδα από 150 άνδρες των αμερικανικών και τουρκικών μυστικών υπηρεσιών έχουν εισβάλει στο Βόρειο Ιράκ, όπου συλλαμβάνουν και ανακρίνουν «υπόπτους» για διασυνδέσεις με το καθεστώς του Σ. Χουσεΐν. Στην ίδια περιοχή, είπε ο υποστράτηγος, «σταθμεύουν τη στιγμή αυτή τέσσερα τάγματά μας (2.000 άνδρες) και θα χρειαστούν ακόμη τέσσερις μηχανοκίνητες μεραρχίες (20.000 άνδρες) για την επιχείρηση».
Κι ο καθένας, βέβαια, μπορεί να καταλάβει ότι οι αμερικανοτουρκικές αυτές κινήσεις εντάσσονται στα πλαίσια τόσο του ακήρυκτου και εξελισσομένου ήδη ιμπεριαλιστικού πολέμου ενάντια στο Ιράκ, όσο και των ειδικότερων τουρκικών επιδιώξεων για τα πετρέλαια της Μοσούλης. Παραμένει, όμως, η ξεδιάντροπη και θρασύτατη υποκρισία όσων μιλούν για δήθεν έγκριση από τον ΟΗΕ, για αιματοβαμμένο ιρακινό καθεστώς, για καταστροφή των όπλων μαζικής καταστροφής του Χουσεΐν, κλπ., κλπ.
Οι Ν. Ζαμπουνίδης, Αθ. Χειμάρας, Ι. Κουράκης και Ι. Σκουλαρίκης εκλέχτηκαν πρόσφατα στις αντίστοιχες θέσεις νομαρχών οι δύο πρώτοι (Εβρου και Φθιώτιδας) και δήμαρχοι Ηρακλείου και Αρχαίας Ολυμπίας οι δυο δεύτεροι. Από την 1η Γενάρη, μάλιστα, ανέλαβαν τα νέα τους καθήκοντα. Και οι τέσσερις όμως είναι και βουλευτές. Κι ενώ, η διατήρηση των δυο αξιωμάτων είναι ασυμβίβαστη, σύμφωνα με το σχετικό νόμο, κανένας τους δε φρόντισε να παραιτηθεί μέχρι χθες. Να υποθέσουμε, ότι το... ξέχασαν ή σκέφτονται να περιμένουν τη σχετική νομική διαδικασία, η οποία θα κάνει κάποιους μήνες τουλάχιστον, εισπράττοντας, βέβαια, μέχρι τότε, την καθόλου ευκαταφρόνητη βουλευτική αποζημίωση;
Και μόνο το γεγονός ότι η κίνηση του υπουργείου Οικονομίας είχε την άδεια των τραπεζιτών (η οποία ζητήθηκε και μαζί τους συναποφασίστηκε η όλη ιστορία) είναι ενδεικτικό το πόσο μικρό τμήμα των καταθέσεων καλύπτει η υποτιθέμενη προστασία από τα αρνητικά επιτόκια και τον υψηλό πληθωρισμό.
Αλλα και με νούμερα να θελήσει να το δει κανείς, καταλαβαίνει πως κάθε άλλο παρά λύνεται το πρόβλημα του Ελληνα φορολογούμενου και εξ ορισμού αποτυχημένου αποταμιευτή.
Μην έχετε φυσικά καμιά αμφιβολία ότι ακόμα κι αυτές οι ελάχιστες ρυθμίσεις θα πληρωθούν στο τέλος διπλές και τρίδιπλες. Η αύξηση δανειακών αναγκών του δημοσίου θα γίνει μια θαυμάσια δικαιολογία για επιπλέον φορολόγηση, μην έχετε καμιά αμφιβολία.
ΝΕΕΣ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ προαναγγέλλουν μέσω των γνωστών «δημοσιογραφικών» διαύλων οι αρμόδιοι του υπουργείου Δημόσιας Τάξης και της Αστυνομίας, που προφανώς επιδιώκουν να ρίξουν κι άλλα κούτσουρα στο «τζάκι» της τρομολαγνίας.
Μάλλον αναγνωρίζουν ότι απέτυχαν να «συγκινήσουν» με τις μέχρι τώρα προσπάθειές τους να παρουσιάσουν τους ενισχυόμενους κατασταλτικούς μηχανισμούς ως το «καλό κράτος» που μας προστατεύει από τους «τρομοκράτες» και λένε να το συνεχίσουν το σίριαλ.
Μόνο που σε αυτή τη χώρα έχουμε λίγο μυαλό κι αυτό δε θέλουν να το αντιληφθούν. Ούτε τις πόλεις - στρατόπεδα πρόκειται πότε να αποδεχτούμε, ούτε να παρακολουθούμαστε κάθε στιγμή, ούτε «αρχές» ασύδοτες, με στεγανά και χωρίς τον παραμικρό έλεγχο.
Οσο για τη δίκη της 17 Νοέμβρη που θα ξεκινήσει το Μάρτη, να είστε σίγουροι ότι θα έχει πολλές ενδιαφέρουσες πλευρές και θα βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα, όσο κι αν προσπαθούν να περιορίσουν τη δημοσιότητά της.