Απολύθηκα από υπεύθυνη θέση σε δημόσιο οργανισμό, σημειώνει στην επιστολή του, πριν από δύο και πλέον χρόνια, σε ηλικία 51 ετών. Κι από τότε αναζητώ μάταια εργασία σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Κανείς δεν προσλαμβάνει άνθρωπο αυτής της ηλικίας. Αυτό μου λέει και ο ΟΑΕΔ, στον οποίο υπάγομαι.
Αυτό είναι, αγαπητοί, το ελληνικό κράτος. Σε αυτό το κράτος είναι υποχρεωμένα να ζήσουν τα παιδιά μου και ασφαλώς ντρέπομαι γι' αυτό. Αποτέλεσμα όλων αυτών να μην έχω εγώ ο ίδιος τα απαραίτητα προς το ζην, πολύ δε περισσότερο τα παιδιά μου, τα οποία ζουν με τη μητέρα τους και δεν μπορεί να τα συντηρήσει.
Τι έχουν, άραγε, να πουν οι κυβερνώντες και οι κάθε λογής αρμόδιοι, που φούσκωναν από εθνική περηφάνια και έξαρση τις προηγούμενες μέρες;
Παρά τις δηλώσεις του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, Σ. Τσιτουρίδη, ότι θα ζητήσει την εξαίρεση της χώρας μας από τις πρόσφατες αποφάσεις της ΕΕ για την «απελευθέρωση» της κυκλοφορίας στην αγορά των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών, η Ελλάδα είναι «ξέφραγο αμπέλι», απέναντι στις πολυεθνικές επιδιώξεις. Κάθε λίγο και λιγάκι ανακαλύπτεται και μια καινούρια καλλιέργεια σε κάποια γωνιά της χώρας, αποδεικνύοντας ότι οι εγχώριοι αντιπρόσωποι των εταιριών που τα παράγουν, μπορούν να εισάγουν όποτε θέλουν τη «μεταλλαγμένη πραμάτεια τους» και να την πουλάνε στους ανυποψίαστους αγρότες. Τα τελευταία σχετικά κρούσματα ήταν στις επαρχίες Τυρνάβου και Φαρσάλων Λάρισας (βλέπε και χτεσινό «Ριζοσπάστη»), όπου εντοπίστηκαν καλλιέργειες γενετικά τροποποιημένου καλαμποκιού σε συνολική έκταση 140 στρέμματα.
Και μπορεί οι προαναφερόμενες καλλιέργειες να καταστράφηκαν, αλλά τα ερωτήματα προς το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και την κυβέρνηση συνολικά γίνονται όλο και περισσότερα. Απ' ό,τι φαίνεται, οι οικολογικές κορόνες της ηγεσίας του υπουργείου έχουν ...κοινό προορισμό με τα μεταλλαγμένα: Τη λαϊκή κατανάλωση...
Τελικά, φαίνεται πως δεν έχει ...τύχη ο κ. Σημίτης. Μπορεί, στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, οι αρχηγοί των 25 κρατών - μελών να είπαν καλά λόγια για την ιδέα του, περί συγκρότησης μιας ομάδας «σοφών», που θα προπαγανδίσει και θα πλασάρει το «ευρωσύνταγμα» στους λαούς της ευρωένωσης, αλλά τα πράγματα γρήγορα άλλαξαν. Οταν ετέθη το θέμα από την ολλανδική προεδρία, στο προχτεσινό άτυπο γεύμα των μονίμων αντιπροσώπων των κρατών - μελών στις Βρυξέλλες, συνάντησε από αδιαφορία έως άρνηση. Μόνον ο εκπρόσωπος της Ελλάδας υποστήριξε την πρόταση Σημίτη. Ακόμη και ο εκπρόσωπος του Λουξεμβούργου, η χώρα του οποίου κατέθεσε την ιδέα στη Σύνοδο Κορυφής, δεν υποστήριξε την υλοποίησή της. Συνολικά, γύρω στα 15 από τα 25 κράτη - μέλη τοποθετήθηκαν αρνητικά και 9 δεν εκφράστηκαν καθόλου.
Σύμφωνα, με όσα γράφονται για τη διεξαχθείσα συζήτηση, η μεγάλη πλειοψηφία των εκπροσώπων, δε διαφωνεί με την ίδια την ιδέα, αλλά δεν τη θεωρεί εφαρμόσιμη και αποτελεσματική στη σημερινή συγκυρία. Καθώς, οι πρόσφατες ευρωεκλογές ανέδειξαν, ουσιαστικά, ως μεγάλο νικητή τον «ευρωσκεπτικισμό», είτε με την ενίσχυση αντιευρωενωσιακών δυνάμεων, είτε με την αποχή - διαμαρτυρία, δε βλέπουν με καλό μάτι, να γίνεται μια πλατιά συζήτηση για το «ευρωσύνταγμα», δίνοντας έτσι μια ακόμη απόδειξη του αντιλαϊκού του χαρακτήρα και περιεχομένου.
«Λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο», ήταν η ευφυής, ομολογουμένως, απάντηση του υπουργού Υγείας Ν. Κακλαμάνη, σχολιάζοντας το απαράδεκτο υπόμνημα της Ενωσης Ξενοδόχων Αττικής, προς το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, με το οποίο ζητούν την απομάκρυνση των Μονάδων του Οργανισμού Κατά των Ναρκωτικών από το κέντρο της Αθήνας. Και μπορεί η απερχόμενη διοίκηση του ΟΚΑΝΑ και η κυβερνητική πολιτική του ΠΑΣΟΚ να φέρουν τεράστιες ευθύνες για τον λαθεμένο προσανατολισμό, τις ελλείψεις, τα προβλήματα και την αναποτελεσματικότητα του Οργανισμού, ωστόσο το γεγονός αυτό δε δικαιολογεί στο παραμικρό τη ρατσιστική απαίτηση των ξενοδόχων να γκετοποιηθούν οι τοξικοεξαρτημένοι.
Για το ίδιο θέμα έγιναν παρεμβάσεις, χτες, από αρκετούς, όπως ο Χρ. Γιαννάκης και η Αν. Κοκκέβη, νυν και πρώην πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ αντίστοιχα, ο Μ. Σκουλάκης, αντιπρόεδρος της Διακομματικής Επιτροπής για τα Ναρκωτικά. Κι όπως έγινε φανερό από τα λεγόμενά τους - όπως και απ' αυτά του υπουργού Υγείας - όλοι «λογαριάζουν» χωρίς την πρόληψη και, ακόμη περισσότερο, χωρίς να αντιμετωπίζονται τα πραγματικά αίτια που γεννούν και αναπαράγουν την εξάρτηση. Ετσι, όμως, δεν αντιμετωπίζεται ουσιαστικά το πρόβλημα και οι κάθε λογής ρατσιστικές αντιλήψεις θα επανέρχονται...
Αλλωστε, μην ξεχνάτε ότι στις ΗΠΑ έχουν προεκλογική περίοδο τον καιρό αυτό και οι δημοσκοπήσεις δεν ευνοούν τον Τζ. Μπους...
Πάντως, επιθέσεις σ' αυτόν τον πλανήτη - όχι σύμφωνα με πληροφορίες, αλλά σύμφωνα με την πραγματικότητα - συνεχίζουν να πραγματοποιούν οι Αμερικανοί στο Ιράκ (συνεπικουρούμενοι από την κυβέρνηση που διόρισαν) και οι Ισραηλινοί στην Παλαιστίνη.
Ειδικά, οι τελευταίοι συνεχίζουν να κάνουν την ...πάπια, παρά την επίσκεψη του διευθυντή Ατομικής Ενέργειας Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι, που ζήτησε να τεθεί υπό επιθεώρηση το πυρηνικό τους οπλοστάσιο. Οι Ισραηλινοί υποστηρίζουν ότι ...δεν ξέρουν τίποτε.
Ισως θα ήταν μια καλή ευκαιρία, πάντως, για τον Τόνι Μπλερ να ψάξει στο Ισραήλ να βρει όπλα μαζικής καταστροφής, μια και - όπως δήλωσε πρόσφατα - δεν είναι δυνατό να βρει κάτι τέτοιο στο Ιράκ.
ΣΤΑ 3,5 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ευρώ τουλάχιστον θα φθάσει το χαράτσι που θα πληρώσουμε για να μας ...«προστατεύσει» το ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια της Ολυμπιάδας και από κάπου πρέπει να αρχίσουν να μαζεύουν οι κυβερνώντες.
Οπότε, νάτες οι ρυθμίσεις των φορολογικών εκκρεμοτήτων της περιόδου 1999 - 2002, για τους μικροεπαγγελματίες.
Προφανώς, «μυρίζει» ζεστό και γρήγορο χρήμα για τα χρηματοκιβώτια του Γ. Αλογοσκούφη, ενώ η αντίληψη, που θέλει τους μικρεμπόρους ένα διαθέσιμο πάντα «χώρο» απομύζησης, καλά κρατεί.
Εκατοντάδες ένστολοι στήθηκαν λοιπόν, με εντολή της κυβέρνησης και των αφεντικών, μπροστά στα γραφεία των ξενοδόχων και γύρω από αυτά, για να μην κάνουν καμιά «ζημιά» οι απεργοί που διεκδικούσαν καλύτερους μισθούς, ανθρώπινες συνθήκες δουλιάς. Ανδρες των ΜΑΤ περικύκλωσαν τα υπουργεία για να προλάβουν διαμαρτυρίες έξω από αυτά. Δίνοντας μια «γεύση» αυτών των νέων κατασταλτικών μέτρων, δε δίστασαν να προπηλακίσουν το βουλευτή του ΚΚΕ Τ. Τσιόγκα γιατί προσπάθησε να περιφρουρήσει το δικαίωμα δημοσιογράφων να κάνουν τη δουλιά τους.
Μήπως τελικά, για την κυβέρνηση και τους μηχανισμούς του αστικού κράτους, ο «εχθρός» δεν είναι κάποιος ανώνυμος-αόρατος τρομοκράτης, αλλά ο εργαζόμενος λαός;