ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Να απαξιωθούν εντελώς

Η δημοσκοπική παγίωση των ποσοστών των δύο μεγάλων κομμάτων σε χαμηλά επίπεδα οδηγεί πολλούς αναλυτές να μιλάνε για αδυναμία δημιουργίας κυβέρνησης, ενώ ορισμένοι σημειώνουν ότι η «απαξίωση και των δύο αχρηστεύει το βασικό μηχανισμό του κοινοβουλευτισμού». Ομολογούν, έτσι, ότι «ο κοινοβουλευτισμός» λειτουργεί μόνο στο βαθμό που δίνει κυβερνητικές πλειοψηφίες και η δυσαρέσκεια από το κόμμα της κυβέρνησης μεταγγίζεται στον άλλο πόλο, στην αξιωματική αντιπολίτευση. Καθόλου περίεργη άποψη για την «κοινοβουλευτική τους δημοκρατία». Οφείλουμε να ομολογήσουμε, εξόχως ειλικρινής και διδακτική. Γιατί λειτουργεί ως μηχανισμός υποταγής του λαού στην εκμετάλλευση.

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις, η άρχουσα τάξη στέλνει πολλαπλά μηνύματα. Από τη μια, απευθυνόμενη προς το πόπολο, σηκώνει το βούρδουλα της «ακυβερνησίας», ενώ, μιλώντας προς τις ηγεσίες των δύο κομμάτων, τις καλεί να σταματήσουν τις κοκορομαχίες και να συναινέσουν. Μόνο που οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα τίποτα δεν κέρδισαν από τις μακρές περιόδους σταθερών κυβερνητικών πλειοψηφιών, κανένα όφελος δεν είχαν από την απρόσκοπτη λειτουργία του «μηχανισμού του κοινοβουλευτισμού» και την εναλλαγή στην κυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Η «κυβερνητική σταθερότητα», για την οποία σήμερα ανησυχούν στα υψηλά κλιμάκια, μεταφράστηκε σε σταθερή αντεργατική πολιτική. Εγινε σταθερή μακροχρόνια πολιτική υπονόμευσης των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, πολιτική εξολόθρευσης της μικρομεσαίας αγροτιάς. Οι σταθερές κυβερνήσεις του δικομματισμού οδήγησαν στην ανασφάλεια εκατοντάδες χιλιάδες νέους, που περιφέρονται με ακριβοπληρωμένα πτυχία στις στενωπούς της ανεργίας και της απασχολησιμότητας. Η «ασφάλεια» στην πολιτική, που εξασφαλίστηκε μέσω των κυβερνητικών πλειοψηφιών, οδήγησε στην ανασφάλεια χιλιάδες μικρομεσαίους, που γονατίζουν μπροστά στις πολυεθνικές ελέω «ελεύθερης αγοράς» και ανταγωνισμού. Οι σταθερές κυβερνήσεις τους μια ασφάλεια έδωσαν: Την απρόσκοπτη κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου και τη συσσώρευση αμύθητου πλούτου σε μια χούφτα επιχειρήσεις.

Γι' αυτό οι εργαζόμενοι τίποτα δεν έχουν να φοβηθούν από τον μπαμπούλα της «ακυβερνησίας». Το αντίθετο. Πρέπει ακόμα πιο αποφασιστικά να ξεκόψουν από το δικομματισμό. Να μεγαλώσουν τα «κυβερνητικά αδιέξοδα» του συστήματος. Να οδηγήσουν σε εκλογική πανωλεθρία τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, και στις ευρωεκλογές, και στις βουλευτικές εκλογές όποτε γίνουν. Να μεγαλώσουν το ρήγμα που έχει διαμορφωθεί στις κορυφές, ματαιώνοντας, ταυτόχρονα, όλα τα σενάρια μπαζώματος του ρήγματος, μέσα από το ενδεχόμενο εκλογικών συνεργασιών με μικρότερα κόμματα, τα οποία φαίνονται διαθέσιμα προς τούτο.

Γιατί όσο στις κορυφές μεγαλώνει η αβεβαιότητα, όσο χάνονται τα λαϊκά ερείσματα, ακόμα και η ανοχή στην αντιλαϊκή πολιτική, τόσο θα βρίσκεται σε καλύτερη θέση ο λαός, τόσο θα μεγαλώνουν οι δυσχέρειες στην εφαρμογή αντεργατικών μέτρων. Οι δυσκολίες του δικομματισμού είναι ευκαιρίες για το λαό. Ευκαιρίες για να δυναμώσει το ρήγμα της απαξίωσης, όχι μόνο απέναντι στα δύο μεγάλα κόμματα, αλλά στη συγκεκριμένη ταξική πολιτική υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου.

Είναι καιρός, οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα να βγούνε στο προσκήνιο. Και αυτό σημαίνει να αμφισβητήσουν όχι μόνο το δικομματισμό, αλλά συνολικά το σύστημα που εξυπηρετεί την πλουτοκρατία και τα συμφέροντά της. Να χτυπήσουν το «θεριό» στην καρδιά του, βάζοντας στην ημερήσια διάταξη τις δικές τους ανάγκες, τα δικά τους ταξικά συμφέροντα. Ανάγκες και συμφέροντα που δεν μπορεί να εξυπηρετηθούν παρά με μια άλλη πολιτική, μια άλλη εξουσία, μέσα από τη συγκρότηση και άσκηση της λαϊκής οικονομίας, όπου οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα θα είναι οι πρωταγωνιστές.

Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ευρω-μεταναστευτική βαρβαρότητα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η κοινή μεταναστευτική πολιτική στην οποία έχουν καταλήξει οι υπουργοί Εσωτερικών της ΕΕ στις Κάνες και θα εγκριθεί τον Οκτώβρη από τη Σύνοδο Κορυφής, αποτελεί ένα ακόμα άλμα στη βαρβαρότητα. Οι δηλώσεις που έγιναν από ορισμένους υπουργούς που συμμετείχαν στη σύνοδο ότι τάχα «δε φτιάχνουμε μια Ευρώπη - φρούριο» και «δεν είμαστε ξενοφοβικοί», αποσκοπούν ακριβώς στο να ρίξουν στάχτη στα μάτια των λαών και να εξωρίσουν το αποκρουστικό πρόσωπο του ευρω-ρατσισμού. Αν και δεν είναι γνωστές στις λεπτομέρειές τους οι αποφάσεις των υπουργών Εσωτερικών, ωστόσο δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για την κατεύθυνση και τους στόχους της «ευρω-μεταναστευτικής» πολιτικής. Ενταση του κυνηγιού των κατατρεγμένων των νεοταξικών πολέμων και των θυμάτων της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, ακριβώς για να εξαναγκάζονται οι «παράνομοι» μετανάστες να πουλούν την εργατική δύναμή τους στους εργοδότες τόσο φτηνά όσο για ένα «πιάτο φαΐ», δίχως κανένα δικαίωμα. Ηδη, όπως είναι γνωστό, έχει περάσει από το Ευρωκοινοβούλιο η οδηγία που τιμωρεί με 18μηνη φυλάκιση τους («λαθρο»)μετανάστες και απαγορεύει την είσοδό τους στην ΕΕ για πέντε χρόνια. Παράλληλα έχει ξεκινήσει πογκρόμ σε ορισμένες χώρες (Γαλλία, Ιταλία κ.ά.), με τον ίδιο στόχο. Η αντιμεταναστευτική πολιτική της ΕΕ πρέπει να βρεθεί στο στόχαστρο των ταξικών αγώνων στην ΕΕ, αλλά ταυτόχρονα είναι ένας ισχυρός λόγος για να μαυριστούν στις ευρωεκλογές τα κόμματα του ευρωμονόδρομου.

Διαπιστευτήρια υποταγής

Την ανησυχία του εκφράζει ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων της «Siemens ΑΕ», Θεόδωρος Μαρούδας, για το μέλλον των εργαζομένων, λόγω του σκανδάλου με τις μίζες, που μονοπωλεί την επικαιρότητα. Με επιστολή του, με τίτλο «Η SIEMENS ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ» εκθειάζει το έργο της εταιρείας και τις υπηρεσίες που προσφέρει, για να ευχηθεί η δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης «να επιτρέψει σε όλους εμάς, να συνεχίσουμε στην Ελλάδα να δημιουργούμε και να οραματιζόμαστε». Ενώ επιχειρεί να παρουσιάσει τα συμφέροντα των εργαζομένων στη SIEMENS απόλυτα συνυφασμένα με αυτά της εταιρείας. Οι πελάτες της εταιρείας είναι «πελάτες μας» και οι εργαζόμενοι δουλεύουν για να «συμβάλλουμε με προσωπική εργασία στην ανταγωνιστικότητα του τόπου μας και στην εγχώρια προστιθέμενη αξία», λέει χαρακτηριστικά! Αυτό που στην πραγματικότητα κάνει ο πρόεδρος του Σωματείου είναι να αποκρύπτει ότι και αυτό το σκάνδαλο είναι αποτέλεσμα του ανταγωνισμού μεταξύ των κεφαλαιοκρατών. Οτι το μέλλον των εργαζομένων σε οποιαδήποτε επιχείρηση - είτε εμπλέκεται είτε όχι σε σκάνδαλο - είναι έτσι και αλλιώς αβέβαιο μέσα στον καπιταλισμό. Ουσιαστικά προσφέρει τα διαπιστευτήριά του στην εργοδοσία, στηρίζοντας πολιτικές και λογικές που εντείνουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων. Τι σόι λοιπόν συνδικαλιστής είναι και ποιανού τα συμφέροντα προάγει, δε χρειάζεται και πολλές γνώσεις για να το καταλάβει κανείς...

Να φύγει τώρα το ναυάγιο!

«Το ναυάγιο του SEA DIAMOND θα ανελκυστεί γιατί το θέλουμε εμείς»! Η φράση αυτή κυριαρχεί από την περασμένη Κυριακή στο λιμάνι του Αθηνιού της Σαντορίνης. Είναι γραμμένη στο γιγαντοπανό που ανάρτησαν σε μια απότομη πλαγιά εργαζόμενοι από κλάδους εναεριτών, όπως της ΔΕΗ και άλλων, στο πλαίσιο αγωνιστικής κινητοποίησης που διοργάνωσε η Συντονιστική Επιτροπή που έχουν συγκροτήσει φορείς του νησιού. Με το πανό αυτό οι κάτοικοι δείχνουν την απόφασή τους να αγωνιστούν για την ανέλκυση του κρουαζιερόπλοιου, που επί 15 μήνες - με ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ και της πλοιοκτήτριας εταιρείας ΛΟΥΗΣ - ρυπαίνει σταδιακά τη θάλασσά τους και όχι μόνο, με πετρελαιοειδή, χημικά και άλλα επικίνδυνα υλικά, που αναδύονται από το κουφάρι του πλοίου. Η κινητοποίησή τους δίνει απάντηση και στους άθλιους ισχυρισμούς των αρμόδιων κυβερνητικών που τόλμησαν με θράσος να πουν ότι οι διαδικασίες ανέλκυσης του πλοίου «σκοντάφτουν» στις αντιδράσεις των κατοίκων. Το πανό στο λιμάνι δείχνει καθαρά ποιος και για λογαριασμό ποιανού δε θέλει να φύγει το ναυάγιο από τη θάλασσα της Σαντορίνης.

Υποκρισία για ... την παγκόσμια οικονομία

Παπαγεωργίου Βασίλης

«ΣΕ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ» η παγκόσμια οικονομία, εκτιμούν οι περίφημοι «G8» που συνεδρίασαν στο Τόκιο...

Δεν ξέρουμε πώς τον αντιλαμβάνονται τον όρο «παγκόσμια οικονομία», πάντως σίγουρα δεν εννοούν τα κέρδη των πολυεθνικών.

Γι' αυτά υπάρχει η ...απόλυτη βεβαιότητα πως θα συνεχίσουν να κυμαίνονται σε υψηλότατα επίπεδα.

Οσο υπάρχουν χώρες όπου βασιλεύουν η παιδική εργασία, τα πλωτά εργοστάσια, τα ελάχιστα μεροκάματα, η ανύπαρκτη ασφάλιση, η ανέχεια και η πείνα, δεν έχουν να φοβούνται τίποτε.

Το ότι τα δύο τρίτα του πλανήτη βρίσκονται σε καθεστώς εξαθλίωσης είναι η καλύτερη εξασφάλιση της «ανταγωνιστικότητας» και της «παραγωγικότητας».

Αξίες, που είναι πάνω από όλα και για τους «G8» και για το «δικό μας» ΕΚΟΦΙΝ.

Μόνο, που καμιά φορά ...έρχονται τα πάνω - κάτω. Και τότε ούτε τα φρούρια όπου συνεδριάζουν θα τους σώσουν, ούτε οι μισθοφορικοί, ευέλικτοι στρατοί τους.

ΕΝΑΣ ΜΠΑΙΝΕΙ - ΕΝΑΣ ΒΓΑΙΝΕΙ στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ; Εξω ο Τατούλης, μέσα ο Κουκοδήμος;

Μάλλον κάποιοι έχουν μπερδέψει τις κοινοβουλευτικές με τις ποδοσφαιρικές ομάδες και θεωρούν πως αμφότερες μπορεί να έχουν ...πάγκο.

Πάντως, στο ποδόσφαιρο, εκτός από τις ...αλλαγές, υπάρχουν και οι μετεγγραφές. Μήπως να περιμένουμε και τίποτε τέτοιο;

Ούτως ή άλλως, μεταξύ των βουλευτών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ - τουλάχιστον - έχουν τα ...πολιτικά προσόντα για να «παίξουν» στον «μπλε» ή τον «πράσινο» σύλλογο.

Κι όταν μιλάμε για προσόντα, εννοούμε, φυσικά, τις πολιτικές τους θέσεις. Αλλωστε, πολλές τέτοιες «τράμπες» είδαμε στο πρόσφατο προεκλογικό παρελθόν.

Α, ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ανησυχείτε, είναι θέμα χρόνου το πότε θα «μπουκάρει» ο ΣΔΟΕ στη «Ζήμενς». Θα βρει όλα τα διπλά βιβλία και θα έρθουν τα πάντα στο φως (εδώ γελάμε)!

Παπαγεωργίου Βασίλης