ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο πρόεδρος της Κύπρου ήταν σαφής! Μην περιμένετε, είπε, ότι η ΕΕ θα σκιστεί (αυτό το λέμε εμείς) για την Κύπρο!!

***

Εμείς δεν το νομίζουμε κύριε πρόεδρε! Ούτε το νομίζαμε ποτέ! Αλλοι το νομίζατε...

***

ΣΥΝ, διαθέσιμους κ.ά.: Αλήθεια, τι γίνεται με το κοινοτικό κεκτημένο;

***

Ισως το ανακαλύψει ο Παπαδημούλης στις Βρυξέλλες, όπου αγωνίζεται για τα δίκια της εργατικής τάξης!!!

***

Λοιπόν, ο Γκαργκάνας έχει ξεσαλώσει! Δηλαδή το κεφάλαιο, τηλέπαθοι...

***

Σφαγή στους Τόριδες (Βρετανία), ποιος θα γίνει αρχηγός! Ο Κάμερον, είπαν, έπαιρνε ναρκωτικά, όταν ήταν νέος!!!

***

Ναρκωτικά; Ακόμη πιο δημοφιλής ο Κάμερον στο κόμμα του! Διότι οι Τόριδες καταλαβαίνουν, ότι το θέμα είναι οι ικανότητες του Κάμερον να εκπροσωπήσει καλύτερα τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα και όχι αν ο Κάμερον σνιφάριζε!..

***

«Ευτυχώς» που κάπου κάπου (τον τελευταίο καιρό) έρχεται και επανέρχεται το όνομα της ΠΓΔΜ, για να βλέπουμε τον Παπαθεμελή!..

***

Οντας στο ΠΑΣΟΚ, έσκαζε μύτη και για τα Ελληνοτουρκικά! Τώρα χάθηκε! Μόνο το όνομα σού λέει! Ονομα και ξερό ψωμί!!...

***

Αρχιεπίσκοπο: Εσείς δε μας είπατε τίποτα για τους Σκοπιανούς, όπως τους λέει ο συνάδελφός σας (και ενώπιον Θεού αδελφός σας) Ανθιμος!..

***

Και ο Ψωμιάδης!..

***

Οι συντονιστές του ΠΑΣΟΚ μάλλον δε θα συνεδρίασαν, για να μην ανακοινωθεί! Ποιος ξέρει τι θα γινόταν, αν είχαν συνεδριάσει...

***

Ξανά ο Παπακαλιάτης! Καλός πολίτης, που λένε!..

Παπαγεωργίου Βασίλης

***

Ακου σνιφάριζε!!!...

Associated Press

ΗΠΑ

Σύλληψη γιαγιάδων

Δεν ήταν η μόνη απ' τις «Γιαγιάδες υπέρ της Ειρήνης», που έμεινε χτες άναυδη, όταν οι αστυνομικοί της Ν. Υόρκης τους πέρασαν χειροπέδες, επειδή τόλμησαν να εισέλθουν σε κέντρο στρατολόγησης «εθελοντών» του αμερικανικού στρατού και να διαμαρτυρηθούν για το βρώμικο πόλεμο στο Ιράκ! Ομως, φαίνεται ότι, παρά την έκπληξη, οι χειροπέδες δε θα τις κάμψουν...

Η κινητοποίηση

Οι τελευταίες, ραγδαίες εξελίξεις στο χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ), που ξεχωρίζουν για τις μαζικές απολύσεις («εθελούσιες» και μη), ανάγκασαν τους δημοσιογράφους και τους εργαζόμενους στις εφημερίδες και τα ραδιοτηλεοπτικά κανάλια, να αντιδράσουν. Με απόφαση της Συντονιστικής Επιτροπής των Ενώσεων στο χώρο του Τύπου πραγματοποίησαν τις προάλλες 4ωρη στάση εργασίας, από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 4 το απόγευμα. Την ίδια ώρα, μερικές εκατοντάδες εργαζομένων στα ΜΜΕ πραγματοποίησαν συγκέντρωση έξω από τα γραφεία της ΕΣΗΕΑ και πορεία στο υπουργείο Απασχόλησης, όπου και επέδωσαν ψήφισμα με τα αιτήματά τους στον αρμόδιο υπουργό.

Δεν ασχολούμαστε με την κινητοποίηση των δημοσιογράφων και άλλων εργαζομένων στα ΜΜΕ, για να ασκήσουμε κριτική στο πλαίσιο ή τη μορφή του αγώνα, που επέλεξαν οι πλειοψηφίες των διοικήσεων στις Ενώσεις των εργαζομένων στα ΜΜΕ (ΕΣΗΕΑ, ΕΠΗΕΑ, κλπ). Ο λόγος, είναι άλλος. Εχει να κάνει με το γεγονός, ότι οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ με την πορεία τους από τα γραφεία της ΕΣΗΕΑ προς το γραφείο του υπουργού Απασχόλησης (στην οδό Σταδίου), μπλόκαραν για αρκετή ώρα τους δρόμους (Ακαδημίας - Βασ. Σοφίας - Πανεπιστημίου - Σταδίου). Εκαναν, δηλαδή, κάτι που ορισμένοι δημοσιογράφοι θεωρούν... καταδικαστέο. Και για όσους από το «σινάφι» μας έχουν ασθενή μνήμη, θυμίζουμε πως στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, βρέθηκαν ορισμένοι δημοσιογράφοι, οι οποίοι μέμφθηκαν εργαζόμενους άλλων κλάδων (σε εργοστάσια και άλλες επιχειρήσεις), επειδή διεκδικούσαν το δίκιο τους (ανάκληση απολύσεων, προάσπιση κεκτημένων κλπ) και με πορείες στους δρόμους του κέντρου της Αθήνας. Δυστυχώς, όλοι μας έχουμε ακούσει ή διαβάσει δημοσιογράφους (ευτυχώς λίγους) να διαμαρτύρονται δημόσια από το ΜΜΕ στο οποίο εργάζονται, για το γεγονός ότι μερικές δεκάδες απεργοί ή εργαζόμενοι «προκαλούν κυκλοφοριακό κομφούζιο στο κέντρο της Αθήνας»...

Αν δε με απατά η μνήμη μου, μερικοί από εκείνους που με μεγάλη ευκολία σχολίαζαν πικρόχολα τους εργαζόμενους άλλων κλάδων (επειδή διεκδικούσαν το δίκιο τους κλείνοντας με τις πορείες τους τους δρόμους της Αθήνας), είναι δημοσιογράφοι που σήμερα βρίσκονται υπό απόλυση και αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο. Ετσι, πορευόμενος κι εγώ, μαζί με τους συναδέλφους μου, από την ΕΣΗΕΑ προς το γραφείο του υπουργού Απασχόλησης στη Σταδίου, μονολογούσα: Αραγε πώς θα νιώθουν σήμερα οι δημοσιογράφοι - απολυμένοι «εθελουσίως» ή υπό απόλυση - που σήμερα κλείνουν τους δρόμους της Αθήνας, ενώ χτες οι ίδιοι καταδίκαζαν τους εργαζόμενους στην ΠΑΛΚΟ, στη ΣΕΞ ΦΟΡΜ, τους οικοδόμους, τους ναυτεργάτες, τους αγρότες κλπ, που αντιδρούσαν με τον ίδιο τρόπο; Η απάντηση, δεν είναι εύκολη. Ούτε εξίσου φανερή ή κοινή για όλους. Πάντως, το ηθικό δίδαγμα, που πρέπει να βγάλουμε όλοι μας - και από την πρόσφατη κινητοποίηση των δημοσιογράφων - είναι πως ποτέ δεν πρέπει να λέμε ότι αυτό το θέμα (κίνδυνος απόλυσης ή απώλειας άλλων λαϊκών κατακτήσεων κλπ) δεν αφορά εμένα ή τον κλάδο μου. Αν παραφράζαμε τον Μπέρτολ Μπρεχτ, θα λέγαμε πως αν δε βοηθήσουμε το γείτονα να σβήσει τη φωτιά που καίει το σπίτι του, η φωτιά - αργά ή γρήγορα - θα απειλήσει να κάψει και το δικό μας σπιτικό.

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ