ΡΕΠΟΡΤΑΖ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΛΕΣΒΟΣ

Στο εδώλιο για τους αγώνες τους!

Δικάζονται μεθαύριο δύο συνδικαλιστές ψαράδες και ο πρώην δήμαρχος Πολιχνίτου, επειδή το 1993 πρωτοστάτησαν στους αγώνες για τη σωτηρία του κόλπου Καλλονής. Ενας κόλπος που αργοπεθαίνει από τη γαλλική εταιρία KSF...

Δικάζονται μεθαύριο Πέμπτη ο πρώην δήμαρχος Πολιχνίτου, Β. Παλαιολόγος,και οι συνδικαλιστές ψαράδες Θ. Αράπογλου και Στ. Μπερτένης - πρόεδροι των Αλιευτικών Συνεταιρισμών Σκάλας Πολιχνίτου και Σκάλας Καλλονής - για τη γνωστή υπόθεση της "Kalloni Sea Farm" (KSF) και τα γεγονότα του 1993 στη Λέσβο. Ποιο είναι το αδίκημά τους για το οποίο δικάζονται; Οι αγώνες τους για τη σωτηρία του κόλπου Καλλονής...

Τα γεγονότα νωπά ακόμα στη μνήμη του λαού της Λέσβου, όσο και οι συνέπειες της δραστηριότητας της γαλλικής εταιρίας KSF, που ήταν τουλάχιστον καταστροφικές. Η KSF λειτουργούσε σαν ιδιοκτήτης του κόλπου Καλλονής. Καθ' όλη τη διάρκεια της λειτουργίας της επεξέτεινε τα κλουβιά της σε πολλαπλάσια έκταση από εκείνη που της είχαν εγκρίνει, ενώ είχε καταλάβει αυθαίρετα μια παραλία και τη ρύπανε με κάθε είδους αλυσίδες, μπλόκια, πλυντήριο διχτυών. Οι παραθεριστές της περιοχής απέφευγαν τις παραλίες του κόλπου εξαιτίας των βρώμικων νερών του, μην αντέχοντας τη βρώμα των διχτυών και των ιχθυοτροφείων. Οι ψαράδες είχαν βρεθεί τότε μπροστά σε περίεργα φαινόμενα, πρωτόγνωρα στη μακρόχρονη ενασχόλησή τους στον κόλπο Καλλονής. Θολά νερά, ψόφια ψάρια και το κυριότερο, λιγότερα αλιεύματα απ' ό,τι συνήθιζαν να πιάνουν.

Απ' την άλλη μεριά, η εταιρία δεν ήθελε πολλά, τα ήθελε όλα. Επιδίωξε μάλιστα να υποκρύψει τις παρανομίες της, υποτάσσοντας τις δημόσιες υπηρεσίες και τα αρμόδια όργανα που θα 'πρεπε να είχαν αντιδράσει. Ηθελε ένα κράτος υποταγμένο σ' αυτήν, με δημόσιες υπηρεσίες που να συγκαλύπτουν τις παρατυπίες της. Ηθελε την αρμόδια Υπηρεσία Αλιείας προπαγανδιστικό γραφείο, που να επεμβαίνει προς κάθε κατεύθυνση και να στηρίζει τα συμφέροντα της εταιρίας ενάντια σε οποιονδήποτε τα αμφισβητούσε ή διαμαρτυρόταν για κάτι στραβό.

Οπως αποδείχτηκε, όμως, λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο. Οι ψαράδες και οι κάτοικοι των γύρω χωριών ξεσηκώθηκαν, διαδήλωσαν, απέκλεισαν με τις βάρκες τους τις εγκαταστάσεις της γαλλικής εταιρίας. Επικεφαλής των κινητοποιήσεων αυτών ήταν ο πρώην δήμαρχος Πολιχνίτου, Β. Παλαιολόγος, και οι συνδικαλιστές ψαράδες Θ. Αράπογλου και Στ. Μπερτένης. Στο πλευρό τους είχε σταθεί, με έργα κι όχι μόνο με λόγια, ο βουλευτής του ΚΚΕ Στρατής Κόρακας.Τρία χρόνια μετά οι πρωταγωνιστές του αγώνα ενάντια στην πανίσχυρη πολυεθνική θα σταθούν, σε λίγες μέρες, στο εδώλιο του κατηγορουμένου...

Στο πλευρό τους φορείς και κάτοικοι

Με μια σειρά από ψηφίσματα και ανακοινώσεις συμπαράστασης οι μαζικοί φορείς της Λέσβου δηλώνουν την αντίθεσή τους στη δίωξη των τριών εκπροσώπων της Επιτροπής Αγώνα, που τόλμησαν να υπερασπίσουν τη ζωή του κόλπου της Καλλονής, καταγγέλλοντας τις παρανομίες, τις αυθαιρεσίες, τις καταπατήσεις και γενικά τις καταστροφικές δραστηριότητες της KSF. Οι φορείς που επίσημα έχουν εκφράσει τη συμπαράστασή τους είναι η Ενωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Λέσβου, η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Λέσβου, η Διοικούσα Επιτροπή της ΤΕΔΚ, το Δημοτικό Συμβούλιο Πολιχνίτου και ο Σύλλογος Πολιχνιατών Αθήνας. Η ΝΕ Λέσβου του ΚΚΕ γι' αυτό το θέμα εξέδωσε ανακοίνωση, με την οποία καλεί τους μαζικούς φορείς του νομού και το λαό της Λέσβου να εκδηλώσουν με οποιονδήποτε τρόπο τη συμπαράστασή τους στους διωκόμενους αγωνιστές. "Οι κάτοικοι και οι φορείς πρέπει να συντάξουν ένα αγωνιστικό μέτωπο με στόχο την ανάπτυξη των νησιών μας προς όφελος των κατοίκων του κι όχι προς όφελος των μονοπωλίων", υπογραμμίζει η ΝΕ Λέσβου του ΚΚΕ.

Βορά στο "τσίρκο"

Το όνειρο κράτησε ελάχιστα, είχε μικρή διάρκεια, σύντομη ζωή. Τόση όση έχει και ένας καλοκαιρινός έρωτας. Ενας έρωτας που διαλύεται από την πρώτη σταγόνα φθινοπωρινής βροχής. Που μαραίνεται με την πρώτη εμφάνιση ενός μικρού κυκλάμινου. Το όνειρο δεν κράτησε. Ηταν πολύ ωραίο για να έχει συνέχεια, για να έχει συνέπεια, για να έχει διάρκεια. Πάντως το είδα. Κι αυτό με φτάνει; Οχι φυσικά. Να δεις πως ζεις σ' ένα όμορφο, ζεστό από την αγάπη, σπίτι δεν είναι μικρό πράγμα. Να είσαι καθισμένη σε μια άνετη πολυθρόνα και να απορείς πώς πέρασαν όλα τούτα τα χρόνια. Ξαφνικά, σηκώνεις τη ματιά πάνω από τα γυαλιά και τ' ακουμπάς πάνω στο γλυκό, στο συντροφικό, γεμάτο κατανόηση και τρυφερότητα βλέμμα. Το βλέμμα που με καθησυχάζει: μην ανησυχείς, όπου να 'ναι θα φανούν τα παιδιά, νέα είναι, δε μετρούν το χρόνο, όπως εμείς.

Το όνειρο είχε διάρκεια μικρή, τόση δα, λες κι ήταν ένας μεγάλος έρωτας! Πάντως το είδες το όνειρο και έζησε στον στιγμιαίο έρωτα. Ακούς τα κλειδιά στην πόρτα, και εκείνα εμφανίζονται ξαναμμένα, ανέμελα, ευτυχισμένα. Σε γεμίζουν με χάδια και φιλιά. Τι χαρά. Το σπίτι είναι γεμάτο από θαλπωρή, από αγάπη, από στοργή. Η ευτυχία δεν κόβεται σε φέτες, δε μοιράζεται σε μερίδες. Ολη η οικογένεια από το.. "ίδιο πιάτο τρώει", τα ίδια όνειρα κάνει, την ίδια αγάπη νιώθει, η ίδια ανησυχία διαταράσσει τη γαλήνη της. Εκείνος κι εγώ ανησυχούμε για τα παιδιά και τα παιδιά ανησυχούν για μας. Μας βλέπουν κάπως γερασμένους, κουρασμένους, κυρτωμένους. Οι πανάδες στα χέρια εμφανίστηκαν λες και είναι κυκλάμινα. Η άνοιξη έσβησε, το καλοκαίρι τέλειωσε, το φθινόπωρο προχωρεί... Ηρεμο και γαλήνιο, γεμάτο.

Το όνειρο, έστω κι αν πραγματικά το είδα ή το φαντάστηκα, απομακρύνθηκε. Το "τσίρκο" της εφιαλτικής πραγματικότητας με έκανε να ανατριχιάσω.

Αδειο το σπίτι, αγάπες μόνο στη μνήμη έχουν μείνει. Αλήθεια, αναρωτιέμαι, ο τάδε τι έχει απογίνει; Γερνώ μόνη. Ολομόναχη. Η ώρα της σύνταξης πλησιάζει. Στην αισθηματική μου "καριέρα" βγήκα πρόωρα, δεν είχα αντοχή να εισπράττω απογοητεύσεις και να δοκιμάζω, συνεχώς, πικρές γεύσεις. Την επαγγελματική μου, όμως, καριέρα θα τη διανύσω κανονικά, αν αντέξω φυσικά, στη σύνταξη θα βγω κανονικά... Αναρωτιέμαι, πώς άραγε θα είναι τότε; Θα είμαι σε θέση να ζω φυσιολογικά, με κάποια στοιχειώδη αξιοπρέπεια, με αυτά τα λεφτά; Αλίμονο, το ίδιο το κράτος μου, θα με πετάξει, κι όσο θυμάμαι τι μου 'χε τάξει...

Το όνειρο έγινε εφιάλτης. Διαισθάνομαι πως θα καταλήξω σε κάποιο "τσίρκο", σαν τα γαϊδουράκια που τα πετούν στις τίγρεις όταν γεράσουν. Εμάς, που παλέψαμε με τις τίγρεις, που νικήσαμε τα λιοντάρια και, που, τελικά, θα μας φάνε οι κοριοί. Ούτε καν οι τίγρεις, λέω, στον ποιητή. Ζοφερό το μέλλον. Νοσταλγικό το παρελθόν, γκρίζο το παρόν. Εζησα μια ολόκληρη ζωή "έξω" από το αδίστακτο "τσίρκο" με την κενοδοξία να είμαι τυχερή και επιτέλους θέση, έστω και μονή να βρω, σ' αυτόν τον κόσμο το θαυμαστό, το μαγικό με θαυμασμό να μπω. Τι τραγική μοίρα κι αυτή. Τώρα που φτάνει σχεδόν η στιγμή τη θέση να βρω, τώρα τρομάζω, οργίζομαι και αγανακτώ. Τρομερό.

Τιτίνα ΔΑΝΕΛΛΗ

Ο κόλπος της Καλλονής, έτσι όπως είχε διαμορφωθεί απ' τις δραστηριότητ

Ο κόλπος της Καλλονής, έτσι όπως είχε διαμορφωθεί απ' τις δραστηριότητες της γαλλικής εταιρίας

Μάης του 1993. Οι ψαράδες με μαύρες σημαίες περικυκλώνουν τις

Μάης του 1993. Οι ψαράδες με μαύρες σημαίες περικυκλώνουν τις εγκαταστάσεις της γαλλικής εταιρίας. Τρία χρόνια μετά, δικάζονται αυτοί που πρωτοστάτησαν σ' αυτές τις κινητοποιήσεις...