Στο επίκεντρο της επικαιρότητας αυτή την περίοδο βρισκόταν η κουβανική πρωτεύουσα, με την πενταήμερη επίσκεψη του Πάπα Ιωάννη Παύλου του Β, ενώ εκατοντάδες ξένοι δημοσιογράφοι, Κουβανοί αυτοεξόριστοι στις ΗΠΑ, αλλά και πλήθος προσκυνητών από λατινοαμερικανικές χώρες κατέφτασαν στην Αβάνα.

Πριν ακόμα φτάσει στο Νησί της Επανάστασης, ο Πάπας, ενώ βρισκόταν πάνω στο ειδικά ναυλωμένο αεροσκάφος της "Αλιτάλια", δήλωσε προς τους δημοσιογράφους πως καλεί τις ΗΠΑ να αναθεωρήσουν την πολιτική του πολύχρονου οικονομικού εμπάργκο που έχουν επιβάλει στην Κούβα.

Ο Πάπας Ιωάννης, ο οποίος πρώτη φορά επισκέφτηκε την Κούβα, έγινε δεκτός από τον ηγέτη Φιντέλ Κάστρο, ενώ οι δύο άνδρες είχαν την ευκαιρία μιας κατ' ιδία συνάντησης την επομένη της άφιξης του πρώτου.

Με αφορμή την επίσκεψη του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β στην Κούβα, δημοσιεύουμε αποσπάσματα από την ομιλία που δόθηκε από τον Πρόεδρο Φιντέλ Κάστρο, πρώτο γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης για την υποδοχή του, στο διεθνές αεροδρόμιο "Χοσέ Μαρτί", στις 21 Γενάρη 1998, χρονιά της 40ής επετείου της αποφασιστικής μάχης για τον πόλεμο απελευθέρωσης.

"Το νησί αυτό, του οποίου φιλήσατε το έδαφος, τιμάται με την παρουσία σας εδώ. Εδώ δε θα βρείτε πια τους φιλήσυχους και αγαθούς πολίτες που ζούσαν εδώ, όταν οι πρώτοι Ευρωπαίοι κατέφτασαν στο νησί. Ολοι σχεδόν οι άνδρες εξοντώθηκαν από την εκμετάλλευση και τη σκλαβιά, πράγματα που δεν μπορούσαν να αντισταθούν, ενώ οι γυναίκες μετατράπηκαν σε αντικείμενα πόθου ή σκλάβες. Υπήρχαν και αυτοί που πέθαναν από τις λεπίδες των φονικών σπαθιών, ή έπεσαν θύματα άγνωστων ασθενειών, που μεταφέρθηκαν από τους κατακτητές (...)". Συνεχίζοντας την ιστορική αναδρομή ο Φ. Κάστρο είπε:

Στους αιώνες αυτούς, περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Αφρικανοί, που απάνθρωπα ξεριζώθηκαν από τα μακρινά εδάφη τους, πήραν τη θέση των ντόπιων σκλάβων. Αυτοί οι άνθρωποι αποτέλεσαν ένα σημαντικό κομμάτι, τόσο στην εθνική σύνθεση και καταγωγή του σημερινού πληθυσμού της χώρας, των οποίων η κουλτούρα, τα "πιστεύω" και το αίμα όλων αυτών που συμμετείχαν σε αυτή τη δραματική ιστορία έχει αναμειχθεί.

Υπολογίζεται ότι η κατάκτηση και η αποικιοκρατία ολόκληρου του ημισφαιρίου στοίχισε τη ζωή σε 70 εκατομμύρια ανθρώπους και οδήγησε στη σκλαβιά 12 εκατομμύρια Αφρικανούς. Πολύ αίμα χύθηκε και πολλές αδικίες διαπράχθηκαν, πολλές από τις οποίες, μετά από αιώνες αυτοθυσίας και αγώνα, ακόμα παραμένουν με άλλες μορφές εκμετάλλευσης και κυριαρχίας.

Η Κούβα κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες κατάφερε να συγκροτηθεί σε έθνος. Πάλεψε μόνη της με ηρωισμό για την ανεξαρτησία της. Για το λόγο αυτό, ακριβώς πριν από 100 χρόνια υπέφερε από ολοκαύτωμα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού της πέθανε, κυρίως γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι. Αυτό ήταν ένα έγκλημα που έκαναν οι αποικιοκράτες, το οποίο, παρόλο που έχει ξεχαστεί από τη συνείδηση της ανθρωπότητας, δεν παύει να είναι ένα τερατώδες έγκλημα (...).

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο Φιντέλ Κάστρο τόνισε:

Σήμερα, επιχειρείται άλλη μια γενοκτονία, με προσπάθειες να γονατίσουν με την πείνα, τις ασθένειες και τον γενικό οικονομικό στραγγαλισμό, τους ανθρώπους που αρνούνται να υποταχθούν στους δικτάτορες και στην εξουσία της πιο ισχυρής οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής δύναμης στην ιστορία, μιας δύναμης πιο ισχυρής από αυτής της Αρχαίας Ρώμης, η οποία για αιώνες πετούσε στα λιοντάρια αυτούς που αρνούνταν να αλλαξοπιστήσουν. Σαν αυτούς τους χριστιανούς που συκοφαντήθηκαν με στόχο να δικαιωθούν εγκλήματα, εμείς παρόμοια συκοφάντηση αντιμετωπίζουμε, όμως προτιμούμε το θάνατο χιλιάδες φορές, παρά να απαρνηθούμε τις πεποιθήσεις μας. Οπως η Εκκλησία, έτσι η Επανάσταση έχει πολλούς μάρτυρες.

Σκεφτόμαστε σαν εσάς για πολλά σύγχρονα ζητήματα του κόσμου και αυτό είναι μια πηγή μεγάλης ικανοποίησης για μας. Σε άλλα θέματα, οι απόψεις μας διαφέρουν, αλλά αποτίουμε φόρο τιμής στη βαθιά πεποίθηση που εσείς υπερασπίζεστε τις ιδέες σας.

Στο μεγάλο προσκύνημά σας σε όλο τον κόσμο, έχετε δει μεγάλη αδικία, ανισότητα, φτώχεια. Χωράφια χωρίς σοδειά και αγρότες χωρίς φαγητό και γη. Ανεργία, πείνα, αρρώστιες, ζωές που θα μπορούσαν να είχαν σωθεί και έχουν χαθεί για μερικά μόνο σεντς. Αναλφαβητισμός, παιδική πορνεία, παιδιά που δουλεύουν από τα 6 τους χρόνια ή που ζητιανεύουν για να ζήσουν. Περιθωριακές συνοικίες όπου εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε απάνθρωπες συνθήκες. Διακρίσεις που αφορούν τη φυλή ή το φύλλο, ολόκληρες εθνικές ομάδες που διώχνονται από τη γη τους και εγκαταλείπονται στην τύχη τους. Υποανάπτυξη, τοκογλυφικά δάνεια, απλήρωτα χρέη, ανισότιμη μεταχείριση στο εμπόριο, τερατώδεις και μη παραγωγικές οικονομικές κερδοσκοπίες. Η μη αντιστρέψιμη καταστροφή του περιβάλλοντος. Ασυνείδητο εμπόριο όπλων για εμπορικούς σκοπούς, πόλεμοι, βία, σφαγές. Γενική διαφθορά, ναρκωτικά, ανηθικότητα και μια υπερκατανάλωση, που επιβάλλεται σε όλους τους ανθρώπους σαν ένα ειδυλλιακό μοντέλο.

Η ανθρωπότητα έχει τετραπλασιαστεί μέσα σ' αυτόν τον αιώνα. Χιλιάδες εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από πείνα και μια δίψα για δικαιοσύνη - η λίστα των οικονομικών και κοινωνικών καταστροφών των ανθρώπων είναι ατέλειωτη. Γνωρίζω πως αρκετά από αυτά αποτελούν κίνητρο για το ενδιαφέρον σας.

Εχω αποκτήσει προσωπική εμπειρία που μου έχουν επιτρέψει να εκτιμώ άλλες πλευρές της σκέψης σας. Υπήρξα μαθητής σε καθολικά σχολεία μέχρι που πήγα στο πανεπιστήμιο. Μου δίδασκαν τότε ότι το να είναι κανείς Προτεστάντης, Εβραίος, Μουσουλμάνος, Χιντού, Βουδιστής, Ανιμιστής ή να συμμετέχει σε άλλες θρησκείες αποτελεί ένα θανάσιμο αμάρτημα, που αξίζει αυστηρή και αδυσώπητη τιμωρία. Περισσότερο από μια φορά, σε μερικά από αυτά τα σχολεία για τους πλούσιους και τους προνομιούχους, ανάμεσα στους οποίους ήμουν και εγώ, ρώτησα γιατί δεν υπήρχαν παιδιά της μαύρης φυλής εκεί. Δεν μπόρεσα ποτέ να ξεχάσω τις απόλυτες, μη πειστικές απαντήσεις που πήρα.

Χρόνια αργότερα, το Βατικανικό Συμβούλιο ΙΙ, που συγκαλέστηκε από τον Πάπα Ιωάννη ΧΧΙΙΙ, ασχολήθηκε με μερικές από αυτές τις ευαίσθητες ερωτήσεις. Γνωρίζουμε για τις προσπάθειές σας να σεβαστείτε τους πιστούς άλλων σημαντικών θρησκειών, ενέργεια που αποτελεί μια βασική αρχή για σας, το οποίο εμείς οι Κουβανοί επαναστάτες έχουμε εμφυσήσει στους συμπατριώτες μας. Αυτές οι αρχές έχουν οριστεί και εγγυούνται από το Σύνταγμά μας και τους νόμους μας. Αν έχουν εμφανιστεί δυσκολίες κάποιες στιγμές, γι' αυτές δεν έφταιξε ποτέ η Επανάσταση. Τρέφουμε την ελπίδα πως, μια μέρα, κανένας έφηβος σε οποιοδήποτε σχολείο, σε οποιαδήποτε περιοχή του κόσμου δε θα χρειαστεί να ρωτήσει γιατί δεν υπάρχει ένα παιδί από μαύρη φυλή, από άσπρη, Ινδιάνος ή Ασιάτης σ' αυτό (το σχολείο).

Ειλικρινά θαυμάζω τις γενναίες δηλώσεις σας για το τι συνέβη στον Γαλιλαίο, τα γνωστά λάθη της Ιεράς Εξέτασης, τα αιματηρά επεισόδια των σταυροφοριών, τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια της κατάκτησης της Αμερικής και σε ό,τι αφορά ορισμένες επιστημονικές ανακαλύψεις, που στις μέρες μας δεν αμφισβητούνται, αλλά τότε ήταν αντικείμενο πολλών προκαταλήψεων και αφορισμών. Οι δηλώσεις αυτές συντέλεσαν στην απέραντη αρμοδιότητα που έχετε αποκτήσει στην Εκκλησία σας.

Τι θα μπορούσαμε να σας προσφέρουμε στην Κούβα; Ανθρώπους με λιγότερες ανισότητες, λιγότερους μη προστατευμένους πολίτες, λιγότερα παιδιά χωρίς σχολεία, λιγότερους αρρώστους χωρίς νοσοκομεία, περισσότερους καθηγητές και γιατρούς για κάθε πολίτη απ' ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου. Μορφωμένους ανθρώπους που μπορείτε να μιλήσετε ελεύθερα και με την ασφάλεια πως αυτοί οι άνθρωποι κατέχουν ένα ταλέντο, μια υψηλά πολιτική κουλτούρα, βαθιές πεποιθήσεις, απόλυτη εμπιστοσύνη στις ιδέες τους και με κάθε συναίσθηση και σεβασμό να σας ακούσουν. Δεν υπάρχει καμιά άλλη χώρα περισσότερο εξοπλισμένη να καταλάβει την εύστοχη ιδέα σας, όπως εμείς την καταλαβαίνουμε και τόσο παρόμοια με αυτή που εμείς κηρύσσουμε, πως η δίκαιη κατανομή του πλούτου και η αλληλεγγύη ανάμεσα στους ανθρώπους θα πρέπει να παγκοσμιοποιηθεί.

Καλώς ήρθατε στην Κούβα".

Κλωντίν ΧΕΣΠΕΡ

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ (του ανταποκριτή μας ΧΡ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ).-

Οι ΗΠΑ υπέγραψαν, στη Διάσκεψη του Κιότο της Ιαπωνίας, το Δεκέμβρη, τη Συνθήκη Θέρμανσης της Υδρογείου, αναλαμβάνοντας την υποχρέωση να μειώσουν ως το έτος 2012 κατά 7%, από το επίπεδο του 1990, τη διαρροή των βιομηχανικών τους αερίων (διοξειδίου του άνθρακος κλπ), που συντείνουν επικίνδυνα στην υπερθέρμανση του κλίματος.

Τις ΗΠΑ εκπροσώπησε ο αντιπρόεδρος Αλ Γκορ, ο οποίος, έχοντας σαν στόχο την προβολή του ως υποψηφίου Προέδρου στις εκλογές του 2000, επαίρεται ότι συνέβαλε αποφασιστικά σ' αυτή τη διάσκεψη. Παρά τις θριαμβολογίες του, όμως, ο υπουργός Ενέργειας, Φεντερίκο Πένια, δήλωσε ρητά ότι η συνθήκη αυτή "δεν έχει τελειώσει ακόμα". Και εξήγησε ότι η κυβέρνηση Κλίντον συμφωνεί με το ψήφισμα της Γερουσίας, το οποίο διαλαμβάνει ότι, αν το έγγραφο αυτό δεν υπογραφεί από τις Κίνα, Ινδία και άλλες αναπτυσσόμενες χώρες, οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να το επικυρώσουν. Για το σκοπό αυτό, θα γίνει και μια άλλη, συμπληρωματική διάσκεψη μέσα στο 1998.

Ωστόσο, ενώ η Ουάσιγκτον εμφανίζεται τώρα σαν προστάτης του περιβάλλοντος, ήρθε στο φως μια πραγματικά συγκλονιστική περίπτωση - ανάμεσα στις τόσες άλλες, που είχαν γνωστοποιηθεί προηγούμενα - η οποία δείχνει καθαρά τι γίνεται στην πραγματικότητα, σε βάρος μάλιστα άλλων χωρών.

Συγκεκριμένα, η εβδομαδιαία εφημερίδα "Βίλατζ Βόις" (VV) της Νέας Υόρκης αποκάλυψε (20/1/98), έπειτα από επιτόπια έρευνα δύο απεσταλμένων της - των Τζέις Ρίτζγουέι και Γκαέλ Ντρεβέτ - ότι μέσα στην τελευταία δεκαετία ο δήμος της Φιλαδέλφειας μετέτρεψε τα παράλια της πόλης Γκονάιβς, που βρίσκεται στη βόρεια περιοχή της Αϊτής, σε σκουπιδότοπο, ρίχνοντας σ' αυτά χιλιάδες τόνους τοξικής τέφρας, που με το πέρασμα του χρόνου οι άνεμοι και οι πλημμύρες τη σκορπούν στις ακτές και στους δρόμους της φτωχικής αυτής πόλης. Παράλληλα, φορτηγά αυτοκίνητα μετέφεραν άλλα απορρίμματα, τα οποία έριξαν σε λάκκο, σε ένα ύψωμα λίγο πάνω από τα σπίτια των κατοίκων της.

Αλλες χώρες, προστίθεται, που προσπάθησαν να μεταφέρουν απορρίμματά τους σε περιοχές του Τρίτου Κόσμου εξαναγκάστηκαν, με την απειλή αντιποίνων και τη λαϊκή κατακραυγή, να τα ξαναφέρουν πίσω στον τόπο τους. Για παράδειγμα: η Ιταλία απέσυρε τοξικά απορρίμματά της από το Λίβανο και τη Νιγηρία. Η Γερμανία από την Αλβανία και τη Ρουμανία. Και η Νότια Κορέα από την Κίνα. Οχι, όμως, οι ΗΠΑ. Οι ελαστικοί κανονισμοί που ισχύουν στην υπερατλαντική χώρα, τονίζεται στο δημοσίευμα, απλά αναφέρουν ότι προτού μια εταιρία μεταφέρει βλαβερά απορρίμματα, οφείλει να ενημερώσει την Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος. Ωστόσο, αν μια εταιρία επισημανθεί στο εξωτερικό ότι παραβιάζει τους νόμους άλλων χωρών "δεν υπάρχει πιθανότητα ότι οι ΗΠΑ θα προβούν σε δίωξη".

Στην τελευταία αυτή περίπτωση υπάγεται και η Γκονάιβς, όπου έχει τοποθετηθεί τοξική τέφρα από τη Φιλαδέλφεια, παρά τις διαμαρτυρίες των κατοίκων της, όπως δείχνει και μια σχετική φωτογραφία που δημοσιεύει η "VV".

Οταν το 1994, συνεχίζει το δημοσίευμα, ο αμερικανικός στρατός αποβιβάστηκε στην Αϊτή, μια επιτροπή περιβάλλοντος ζήτησε από τους διοικητές του ν' απομακρύνουν τα απορρίμματα από την Γκονάιβς. Αυτοί, όμως, δεν έδωσαν ποτέ καμιά απάντηση.

Αυτό το δράμα άρχισε, όταν στα μέσα της δεκαετίας του 1980 ο δήμος της Φιλαδέλφειας αντιμετώπιζε ένα αυξανόμενο πρόβλημα από τους τόνους τοξικής τέφρας. Αρχικά, προσπάθησε να τους θάψει σε γειτονικές της περιοχές, αλλά χωρίς επιτυχία, οπότε αναζήτησε τέτοιους τόπους στο εξωτερικό. Το 1986, ανέθεσε σε μια σχετική εταιρία με το όνομα "Τζόζεφ Παολίνο και Υιοί", έναντι 6 εκατομμυρίων δολαρίων, "να διαθέσει κατάλληλα" 15.000 τόνους τοξικής τέφρας, από κάδμιο, αρσενικό οξύ, κυανίδιο κλπ. Η "Παολίνο" συμβλήθηκε με τη ναυτιλιακή εταιρία "Αμαλγκαμέιτεντ" από τις Μπαχάμες και αυτή, με τη σειρά της, ναύλωσε το φορτηγό σκάφος "Κχίαν Σι", με τη βοήθεια μιας αμερικανικής εταιρίας ονόματι "Κόσταλ Κάριερς", για να εκτελέσει την παραγγελία.

Τον Αύγουστο του 1986, το "Κχίαν Σι" αναχώρησε από τη Φιλαδέλφεια φορτωμένο με 14.000 τόνους αυτής της τέφρας και επί δύο ολόκληρα χρόνια αναζητούσε τόπο για την εκφόρτωσή της. Προσπάθησε αρχικά στις Μπαχάμες και όταν απέτυχε περιφερόταν για τον ίδιο σκοπό στην Καραϊβική. Στις 26 Οκτώβρη 1987, το υπουργείο Εμπορίου της Αϊτής χορήγησε άδεια στο "Κχίαν Σι" να εναποθέσει το φορτίο του στην Γκονάιβς, όπου το Γενάρη του 1988 εκατό περίπου εργάτες άρχισαν την εκφόρτωση.

Αργότερα τον ίδιο μήνα, η κυβέρνηση της Αϊτής ανέστειλε την άδεια και διέταξε ν' απομακρυνθεί η τέφρα από την Γκονάιβς. Ομως, μέσα στο βαθύ σκοτάδι της νύχτας, το "Κχίαν Σι" εξαφανίστηκε, αφήνοντας πίσω 2.000 - 5.000 τόνους από την τέφρα της Φιλαδέλφειας, συσσωρευμένη στην ακτή της πόλης.

Κουβαλώντας πάνω από 10.000 τόνους τοξικής τέφρας, το ίδιο σκάφος ξαναγύρισε στην περιοχή της Φιλαδέλφειας, αλλά η ακτοφυλακή δεν του επέτρεψε να ξεφορτώσει εκεί. Ετσι, άρχισε νέα περιπλάνηση. Πέρασε από τη Γιουγκοσλαβία, όπου άλλαξε όνομα σε "Φελίτσια" και κατόπιν κατευθύνθηκε στο Σουέζ, με πρόθεση να προχωρήσει προς τις Φιλιππίνες. Στο μεταξύ, η "Γκρίνπις" επισήμανε την πορεία του, με αποτέλεσμα καμιά χώρα να το δεχτεί. Τελικά, το Νοέμβρη του 1988, το "Φελίτσια", μετονομασμένο τώρα σε "Πελικάνο", έφτασε έξω από την ακτή της Σιγκαπούρης με άδεια τα αμπάρια του. Κάπου ανάμεσα στο Σουέζ και τη Σιγκαπούρη είχε ρίξει το θανατηφόρο φορτίο του στη θάλασσα.

Επειτα από την αναστάτωση που προκάλεσε διεθνώς το γεγονός αυτό, δύο ανώτατοι αξιωματούχοι της "Κόσταλ Κάριερς", της εταιρίας που διακινούσε αυτό το σκάφος, καταδικάστηκαν στις ΗΠΑ γι' αυτή την εκφόρτωση. Βρέθηκαν ένοχοι ψευδορκίας ενώπιον ενός ορκωτού δικαστηρίου.

Η περιπλάνηση αυτή του "Κχίαν Σι", υπογραμμίζεται κατόπιν στο άρθρο της "VV", έγινε ένα σύμβολο του κινδύνου που ενέχει το διεθνές εμπόριο απορριμμάτων. Ταυτόχρονα, ώθησε τη διεθνή κοινότητα να υιοθετήσει τις αρχές της Σύμβασης που εγκρίθηκε στη Βασιλεία της Ελβετίας, η οποία απαγορεύει την εξαγωγή επικίνδυνων απορριμμάτων από τις βιομηχανικές στις αναπτυσσόμενες χώρες. Πάνω από 100 χώρες - μαζί και οι ΗΠΑ - υπέγραψαν το έγγραφο αυτό. Αρχισε να εφαρμόζεται από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, αλλά η αμερικανική Γερουσία ποτέ δεν το επικύρωσε.

Στο μεταξύ, στο έδαφος της Αϊτής παραμένει η τέφρα, που με τον άνεμο συνεχίζει να καλύπτει την πόλη Γκονάιβς και την ακτή της. Σύμφωνα με την "Γκρίνπις", που έκαμε τη σχετική ανάλυση, "η τέφρα μπορεί να περιέχει μέχρι 200.000 λίμπρες (πάουντς - 2,2 πάουντς αντιστοιχούν σε ένα κιλό) βαρέων μετάλλων, περιλαμβανομένων επικίνδυνων ποσοστών μολύβδου και καδμίου. Περιέχει, επίσης, υψηλά ποσοστά εξίσου επικίνδυνων τοξικών χημικών ουσιών. Οι κάτοικοι της περιοχής αυτής έχουν επανειλημμένα εκφράσει με διαδηλώσεις την ανησυχία τους, ενώ η κυβέρνηση της Αϊτής περιορίστηκε σε μερικές αόριστες υποσχέσεις ότι θα φροντίσει για την απομάκρυνση της τέφρας.

Ξαφνικά, το θέμα αυτό ανακινήθηκε αυτές τις μέρες στις ΗΠΑ, όχι από την κυβέρνηση Κλίντον ή το δήμο της Φιλαδέλφειας, αλλά από μια επιτροπή του δήμου της Νέας Υόρκης, που ασχολείται με το πρόβλημα της διάθεσης των απορριμμάτων. Η επιτροπή αυτή, έπειτα από παρέμβαση της "Γκρίνπις", που από τις αρχές του 1988 παρακολουθεί το θέμα, επικοινώνησε με τις εταιρίες "Τζόζεφ Παολίνο και Υιοί" και "Ανατολικές Υπηρεσίες Περιβάλλοντος" (η δεύτερη μόλις τελευταία εξακριβώθηκε ότι είχε διασυνδέσεις με την πρώτη) και ζήτησε να φροντίσουν για την απομάκρυνση της τοξικής τέφρας από την Αϊτή, καταβάλλοντας και ένα μέρος των εξόδων για τη μεταφορά και ενταφιασμό της στο έδαφος της Πενσυλβάνιας - της πολιτείας, στην οποία ανήκει η Φιλαδέλφεια.

Ως αυτή τη στιγμή, όμως, το επείγον αυτό πρόβλημα παραμένει εκκρεμές. Τελευταίο όριο ρύθμισής του έχει οριστεί ο φετινός Απρίλης. Η αϊτινή κυβέρνηση δήλωσε στη "VV" ότι ενδιαφέρεται έντονα ν' απαλλαγεί η χώρα της από αυτή τη μάστιγα.

Ο δήμος της Φιλαδέλφειας και η πολιτεία της Πενσυλβάνιας αναγκαστικά ενέκριναν την ιδέα επαναφοράς της τέφρας, όμως η Φιλαδέλφεια αρνείται επίμονα να καταβάλει οποιοδήποτε ποσό για το σκοπό αυτό, ισχυριζόμενη ότι δεν έχει καμιά ευθύνη για μια πράξη δύο ιδιωτικών εταιριών πριν μια δεκαετία.

Επί 10 χρόνια η Φιλαδέλφεια λέει ουσιαστικά: "Δε μας ενδιαφέρει. Δεν είναι δικό μας πρόβλημα"...

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ

(του ανταποκριτή μας

Χρ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ) .-

Ο ακροδεξιός ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Τσέσι Χελμς, πρόεδρος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας και γνωστότατος διεθνώς για τις αχαλίνωτες επιθέσεις του κατά της Κούβας, έχει στρέψει τώρα τα πυρά του κατά του ΟΗΕ.

Αφορμή τη φορά αυτή στάθηκε η έρευνα της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του διεθνούς οργανισμού για τις εκτελέσεις φυλακισμένων στις ΗΠΑ. Ηδη, ο γερουσιαστής της Βόρειας Καρολίνας έχει ζητήσει από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να μποϊκοτάρει την έρευνα αυτή, παρά το ότι οι ΗΠΑ, σαν μέλος του ΟΗΕ, οφείλουν να σέβονται τις αποφάσεις και εντολές του.

Ο Χελμς ισχυρίζεται ότι η ειδική αυτή αποστολή του ΟΗΕ, στην οποία προϊστατο ο Σενεγαλέζος δικηγόρος Bacre Waly Ndiaye, ήταν "περίεργη". "Μοναδικός σκοπός της ήταν", είπε, "να χρησιμοποιηθεί σαν ένα βήμα για παραπέρα εξωφρενικές κατηγορίες από τους επικριτές των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Εθνη". Και θεώρησε ακατανόητο το ότι "η αμερικανική κυβέρνηση προφανώς προσκάλεσε τον κύριο Ndiaye να κάνει μια τέτοια έρευνα".

Το 1992, οι ΗΠΑ επικύρωσαν τη Σύμβαση Αστικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, όπως και άλλα μέλη του Οργανισμού. Από τη στιγμή αυτή, ο ΟΗΕ ήταν εξουσιοδοτημένος να παρακολουθεί και να διαπιστώνει τη συμμόρφωση ή τη μη συμμόρφωση με τις αρχές που διατυπώνονται στο έγγραφο αυτό, με βάση το οποίο έγινε πρόταση από τον ΟΗΕ, όπως ειδική επιτροπή επισκεφθεί το 1993 τις ΗΠΑ. Ετσι, ήρθε ο Ndiaye, ο οποίος, ύστερα από σχετική έρευνά του, διαπίστωσε ότι στις ΗΠΑ:

• Μόνο το 1997, εκτελέστηκαν 57 άτομα.
• Λόγω των καθυστερήσεων στη διεκπεραίωση των δικαστικών υποθέσεων, παρατείνεται η παραμονή των μελλοθανάτων στις φυλακές, ορισμένοι από τους οποίους βρίσκονται σε αυτή την τραγική κατάσταση επί 20 ολόκληρα χρόνια.
• Οι περισσότεροι κυβερνήτες Πολιτειών δε χορηγούν χάρη στους θανατοποινίτες.
• Φτωχά άτομα και Αφροαμερικανοί είναι αυτοί που γεμίζουν τους θαλάμους θανατοποινιτών, ενώ τα δικαστήρια καταδικάζουν σε θάνατο ως 300 άτομα κάθε χρόνο.
• Στο Τέξας καταργήθηκε το Κέντρο Νομικών Πόρων για τη βοήθεια στους θανατοποινίτες, επιταχύνοντας, έτσι, τη σφαγή των 420 καταδικασμένων σε θάνατο ατόμων σ' αυτήν την Πολιτεία.

Αναφερόμενο σε όλα αυτά, το περιοδικό "People's Weekly World", όργανο του ΚΚ ΗΠΑ, τονίζει: "η εγκληματική, προμελετημένη πρόθεση της αμερικανικής κυβέρνησης να δολοφονεί έγχρωμους και φτωχούς ανθρώπους, κατά παράβαση όλων των υποχρεώσεών της που απορρέουν από τη Σύμβαση του ΟΗΕ, είναι φανερή - και ο γερουσιαστής Χελμς υπήρξε πάντα ένας ηγέτης σ' αυτή την εγκληματική συνωμοσία".

Ο Φ. Κάστρο καλωσορίζει τον πάπα στην Κούβα

Από τις εργασίες της συνδιάσκεψης στο Κιότο

Μέσα στην τελευταία δεκαετία ο Δήμος της Φιλαδέλφειας μετέτρεψε τα παράλια της πόλης Γκονάιβς, που βρίσκεται στη βόρεια περιοχή της Αϊτής, σε σκουπιδότοπο, ρίχνοντας σ' αυτά χιλιάδες τόνους τοξικής τέφρας, που με το πέρασμα του χρόνου οι άνεμοι και οι πλημμύρες τη σκορπούν στις ακτές και στους δρόμους της φτωχικής αυτής πόλης

Η Κούβα κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες κατάφερε να συγκροτηθεί σε έθνος. Πάλεψε μόνη της με ηρωισμό για την ανεξαρτησία της. Για το λόγο αυτό, ακριβώς πριν από 100 χρόνια υπέφερε από ολοκαύτωμα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού της πέθανε, κυρίως γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι