ΜΟΣΧΑ.-

Παρά τις πιέσεις που ασκούνται από πολλές πλευρές και την οξύτατη επίθεση του Προέδρου Γιέλτσιν, οι Ρώσοι απεργοί ανθρακωρύχοι φαίνονται αποφασισμένοι να συνεχίσουν το αγώνα τους ασυμβίβαστοι, μέχρι την τελική δικαίωση των αιτημάτων τους.

Σε μία αιφνιδιαστική (;) αλλαγή στάσης την Παρασκευή και εγκαταλείποντας τη συγκαταβατική του αντιμετώπιση, ο Μπορίς Γιέλτσιν προειδοποίησε ότι οι απεργοί ανθρακωρύχοι, που έχουν αποκλείσει εδώ και μία βδομάδα σημαντικές σιδηροδρομικές γραμμές, ενδέχεται να υπονομεύσουν σοβαρά την οικονομία της χώρας. Συγκαλώντας ταυτόχρονα για τη Δευτέρα το Συμβούλιο Ασφαλείας της Ρωσίας, για να συζητήσει τα προβλήματα που δημιουργεί η απεργία των ανθρακωρύχων, οι οποίοι έχουν αποκλείσει το εθνικό σιδηροδρομικό δίκτυο. Το Συμβούλιο Ασφαλείας, στο οποίο μετέχουν ο Πρόεδρος, ο πρωθυπουργός, υπουργοί και άλλοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, θα συζητήσει τις επιπτώσεις των απεργιών στη βιομηχανία και τα μέτρα που θα πρέπει να παρθούν για να αντιμετωπιστεί η απεργία.

Η αντίδραση των ανθρακωρύχων ήταν ακαριαία. Την ίδια μέρα, ηγετικό συνδικαλιστικό στέλεχος των απεργών απάντησε ότι η σκληρή κριτική του Γιέλτσιν κατά των απεργών ανθρακωρύχων αναμένεται να επιδεινώσει την κατάσταση, και προειδοποίησε ότι οι απεργοί δε φαίνονται διατεθειμένοι να δεχτούν κανενός είδους συμβιβασμό, πολύ περισσότερο δε εκβιασμούς. Η Σβετλάνα Αλχίμοβα,που ηγείται του οργανωτικού τμήματος των ανθρακωρύχων, προειδοποίησε την κυβέρνηση ότι οι απεργοί θα ακολουθήσουν τώρα πιο σκληρή γραμμή και θα γίνουν περισσότερο ασυμβίβαστοι. Ταυτόχρονα, το συνδικαλιστικό όργανο των ανθρακωρύχων διέψευσε ότι οι ανθρακωρύχοι συμφώνησαν να χαλαρώσουν τον αποκλεισμό του σιδηροδρομικού δικτύου για να γίνει δυνατή η μεταφορά εμπορευμάτων ζωτικής σημασίας, όπως είχε μεταδώσει αρχικά το πρακτορείο "Ιντερφαξ".

Οι ανθρακωρύχοι έχουν αποκλείσει εδώ και μια βδομάδα τις σιδηροδρομικές γραμμές όπου διέρχεται ο Υπερσιβηρικός, με αποτέλεσμα να έχει διακοπεί η σιδηροδρομική επικοινωνία ανάμεσα στην ανατολική και τη δυτική Ρωσία.

Στη σκιά του παλιού καθεστώτος ζει τις τελευταίες μέρες η Ινδονησία παρά τις φαινομενικά "συνταρακτικές" αλλαγές: την παραίτηση της κυβέρνησης του 76χρονου Σουχάρτο, την ορκωμοσία του 61χρονου Προέδρου Χαμπίμπι, την ικανοποίηση της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για το νέο επιτελείο αξιωματούχων του υπουργείου Οικονομικών.

Ετσι, παρά την προσωρινή και μικρή αλλαγή στη σύνθεση των "πρωταγωνιστών", στο πολιτικό προσκήνιο της τέταρτης πολυπληθέστερης χώρας του κόσμου, τίποτε δεν άλλαξε. Οχι μόνον τυπικά (19 από τους 36 υπουργούς της "νέας" κυβέρνησης είχαν υπηρετήσει υπό τις διαταγές Σουχάρτο, έπειτα, δεν άλλαξε κανείς από τους εκατοντάδες δικαστές, τραπεζίτες, διευθυντές βιομηχανιών και μέλη του Κοινοβουλίου που διορίστηκαν από τον ίδιο τον Σουχάρτο) αλλά και ουσιαστικά(η αυταρχική πολιτική του υπουργού Αμυνας και στρατηγού Γουιράντο παραμένει σε ισχύ, με ενδεικτικές τις δηλώσεις του για τερματισμό των φοιτητικών κινητοποιήσεων με την απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας και την πρόσφατη διαβεβαίωσή του πως δε θα διενεργηθεί ουδεμία δικαστική έρευνα για τις κατηγορίες κατά της οικογένειας Σουχάρτο τόσο για τα αμέτρητα εγκλήματα του παρελθόντος όσο και για τον πλουτισμό σε βάρος του κράτους. Επειτα, πέρα από τους βερμπαλισμούς του νέου Προέδρου καμία διαβεβαίωση δε δόθηκε για την προώθηση πολιτικών ή οικονομικών αλλαγών)...

Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να κατανοήσει κανείς την αντίδραση του Αμιέν Ράις, ηγετικού στελέχους του αντιπολιτευόμενου μουσουλμανικού κόμματος"Μουχαμαντίγιαχ", που σχολίασε τις τελευταίες εξελίξεις λέγοντας πως "η νέα κυβέρνηση δε θα έχει διάρκεια ζωής μεγαλύτερη από τρεις με έξι μήνες". Ο Ράις είχε μάλιστα πει χαρακτηριστικά πως "εάν ο Χαμπίμπι επαναλάβει τα ίδια λάθη που έκανε ο Σουχάρτο, ο λαός θα ξεσηκωθεί, θα οργιστεί, χωρίς να μπορεί τίποτε αυτή τη φορά να τον συγκρατήσει".

Ωστόσο, η πρώτη πρόβλεψη του Αμιέν Ράις περί της σύντομης διάρκειας ζωής της κυβέρνησης Χαμπίμπι, θα πρέπει να θεωρηθεί από τις πλέον αισιόδοξες μιας που το κατ' επίφαση "νέο" υπουργικό συμβούλιο δε φαίνεται να διαθέτει κανένα ισχυρό στήριγμα πέραν της δύναμης του στρατού... Απ' την άλλη πλευρά είναι προφανές πως η κρίση των τελευταίων ημερών επιδείνωσε ακόμη περισσότερο την οικονομική αστάθεια που επικρατεί εδώ και μήνες στη χώρα, με νωπή την απόφαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου να μην χορηγήσει στις 4 Ιούνη την πρώτη δόση από το πολύκροτο δάνειο των 43 δισ. δολαρίων. Η φημολογία περί επικείμενης και πλήρους οικονομικής καταστροφής του ινδονησιακού κράτους δεν υπήρξε μόνον έντονη αλλά και, μέχρι κάποιο σημείο, ρεαλιστική καθώς ένα μεγάλο τμήμα της οικονομικής μηχανής αυτής της χώρας έχει παραλύσει από τις αρχές του τρέχοντος μήνα.

Συμπέρασμα; Είναι απορίας άξιον εάν ο νέος εκπρόσωπος της παλιάς καθεστηκυίας τάξης, θα μπορέσει να τα βγάλει πέρα στην οικονομική και πολιτική αρένα, καθώς τα όπλα που διαθέτει (ευνοιοκρατία, διαφθορά, νεποτισμός) είναι πολύ σκουριασμένα για να ικανοποιήσουν τις νέες ανάγκες (δημοκρατία, συνταγματικές μεταρρυθμίσεις, ηπιότερη οικονομική πολιτική απέναντι σε μεγάλες μάζες των οικονομικά ασθενέστερων στρωμάτων του πληθυσμού). Το μόνον που θα μπορούσε ενδεχομένως να δώσει "παράταση πνοής" στη βραχύβια ζωή μίας εκ των προτέρων καταδικασμένης κυβέρνησης, είναι η για μία ακόμη φορά οικονομική και πολιτική στήριξη των ΗΠΑ και των άλλων ισχυρών χωρών της Δύσης. Αλλωστε, ο Σουχάρτο (και επομένως ούτε σήμερα ο Χαμπίμπι) ποτέ δεν κυβέρνησε μόνος του έστω και αν γι' αυτό το σκοπό χρησιμοποίησε πολλές φορές την αιμοσταγή μάχαιρα αμέτρητων λουτρών αίματος...

Δέσπ. ΟΡΦΑΝΑΚΗ

ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ.-

Το ερώτημα ποιο πολιτικό σχήμα θα κυβερνήσει τη χώρα για την επόμενη τετραετία, καλούνται να απαντήσουν με την ψήφο τους οι Ούγγροι πολίτες.

Σήμερα διεξάγεται ο δεύτερος γύρος των βουλευτικών εκλογών και η αναμέτρηση θα είναι ανάμεσα στα δύο πρώτα κόμματα που αναδείχτηκαν μετά τον πρώτο γύρο, που έγινε στις 10 του Μάη. Το κυβερνών "Σοσιαλιστικό Κόμμα" του πρωθυπουργού Γκιούλα Χορν που κρατά τα σκήπτρα της εξουσίας από το 1994 θα αναμετρηθεί με την "Ενωση Νεαρών Δημοκρατών". Οι Σοσιαλιστές είχαν έρθει μεν πρώτο κόμμα στον πρώτο γύρο διατηρώντας σχεδόν στο ακέραιο το ποσοστό του 1994 (δηλαδή 32,25% έναντι του 32,96%), όμως η μέχρι τώρα κυβέρνηση εξήλθε εξασθενημένη, μια και ο εταίρος των Σοσιαλιστών στον κυβερνητικό συνασπισμό, η "Ενωση Ελεύθερων Δημοκρατών" υπέστη σημαντικές απώλειες, μειώνοντας τη δύναμή της (από 19,76% σε μόλις 7,9%), κάνοντας πολύ δύσκολο το εγχείρημα της επανάληψης του σεναρίου του 1994.

Παράλληλα οι "Νεαροί Δημοκράτες" ενισχύονται, πιθανά με την ανάδειξη στην τρίτη θέση, του δεξιού εθνικιστικού "Κόμματος των Μικρών Αγροτών" και την επιτυχία του ακροδεξιού "Κόμματος της Αλήθειας και της Ζωής", να εξασφαλίσει με ποσοστό 5,5% την είσοδό του στη Βουλή. Ετσι η αναμέτρηση Σοσιαλιστών - Νεαρών Δημοκρατών αναμένεται να είναι σήμερα Κυριακή, "στήθος με στήθος".

Αυτή η ασάφεια οδηγεί σε μια σειρά εικασίες ως προς το μελλοντικό κυβερνητικό σχήμα. Μια συνέχιση του κυβερνητικού συνασπισμού Σοσιαλιστών - Ενωσης Ελεύθερων Δημοκρατών θεωρείται εξίσου πιθανή όσο και ένας δεξιός συνασπισμός με επικεφαλής τους Νεαρούς Δημοκράτες του Βίκτορ Ορμπάν.Ενώ, δεν αποκλείεται ακόμη και μια κυβέρνηση μειοψηφίας, τόσο των Σοσιαλιστών όσο και των Νεαρών Δημοκρατών. Παρατηρητές πιστεύουν πως καθοριστικό ρόλο στην έκβαση των μεθαυριανών εκλογών θα παίξει το ποσοστό συμμετοχής, το οποίο (63,5%), ήταν ιδιαίτερα χαμηλό στον πρώτο γύρο.

Στο δρόμο της ανυποχώρητης πάλης βρίσκονται όλο αυτό τον καιρό οι ανθρακωρύχοι, που έχουν την αλληλεγγύη στον αγώνα τους και άλλων τμημάτων των εργαζομένων

Μία περιπλάνηση και μία ματιά εκ των έσω στην κουβανική πραγματικότητα, τα ουσιαστικά προβλήματα και πώς τα αντιμετωπίζει ο λαός. Ενας λαός που πολεμά με νύχια και με δόντια απέναντι σε όλους τους εχθρούς και βεβαιώνει ότι θα είναι εκεί και θα μάχεται μέχρι την τελική νίκη

Σελίδες 44 - 45

Μέσα στην "καρδιά" της μεγάλης ιμπεριαλιστικής δύναμης, οι νεολαίοι κομμουνιστές βαδίζουν προς το Συνέδριό τους, όπου κύριος στόχος τους είναι η εντατικοποίηση της πάλης και της ανάπτυξης του κινήματος όλων των νέων Αμερικανών, σε μία περίοδο που χαρακτηρίζεται "αναγεννητική" για την Ενωση Κομμουνιστικής Νεολαίας που φέτος γιορτάζει τα 77 της χρόνια

Σελίδες 46 - 47