ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οι επόμενοι στόχοι

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Αναμένουμε το Ιράν να αποτελέσει την επόμενη μεγάλη σύγκρουση, ως η μόνη χώρα που μπορεί πραγματικά να αμφισβητήσει την αμερικανική ηγεμονία στην περιοχή». Αυτά εκτιμά το Ινστιτούτο Stratfor, γνωστό για τις σχέσεις του, τόσο με το Αμερικανικό Πεντάγωνο, όσο και με τη ΣΙΑ. Το Ιράκ, σημειώνει το Ινστιτούτο στην ανάλυσή του, είναι απλά και μόνο το πρώτο επεισόδιο, σε μια γενικότερη επιχείρηση «αναμόρφωσης» της ευρύτερης περιοχής. Οι επόμενοι στόχοι είναι το Ιράν, η Συρία και η Σαουδική Αραβία και, βέβαια, η Παλαιστίνη. Μάλιστα, η ανάλυση σημειώνει ότι οι πρώτες τριβές με το Ιράν αναμένονται πριν τελειώσει η σύγκρουση με το Ιράκ. Εκτίμηση, η οποία δικαιώθηκε, ήδη, αφού τις τρεις τελευταίες μέρες ο Ντ. Ράμσφελντ και ο Κ. Πάουελ κατηγόρησαν το Ιράν και τη Συρία, για παροχή βοήθειας στο Ιράκ και απείλησαν ότι αυτό θα θεωρηθεί «εχθρική ενέργεια».

Κι αν αναρωτιέστε, για το χρονικό εύρος της ιμπεριαλιστικής αυτής επιχείρησης, σας αναφέρουμε ότι η εκτίμηση του Stratfor την υπολογίζει σε μια γενιά. Δηλαδή, γύρω στα 30 χρόνια...

Απεργοσπάστες και «τρομοκράτες»

Περασμένο, κάπως, αλλά έχει σημασία να καταγραφεί για να μείνει. Την πρώτη ημέρα του νέου ιμπεριαλιστικού πολέμου κατά του Ιράκ, οι εργαζόμενοι της Λάρισας απήργησαν, καθώς το Εργατικό Κέντρο Λάρισας (ΕΚΛ) είχε κηρύξει 24ωρη απεργία. Ομως, παρά το γεγονός ότι η απόφαση για την απεργία ήταν ομόφωνη, κάποιοι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ, που μετέχουν στο ΔΣ του ΕΚΛ και εργάζονται στον ΟΣΕ, δεν απέργησαν και, μάλιστα, δούλεψαν διπλοβάρδια! Το χειρότερο, όμως, είναι ότι δεν έμειναν μόνο σ΄ αυτό, αλλά προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν συναδέλφους τους, για να τους κρατήσουν εκτός απεργίας!! Για να το πετύχουν τους έλεγαν ότι η απόφαση του ΕΚΛ για απεργία δεν τους κάλυπτε, επειδή... δεν είχε σταλεί σχετικό εξώδικο στη διοίκηση του ΟΣΕ!! Βεβαίως, οι εργαζόμενοι της Λάρισας συμμετείχαν μαζικά στην απεργία και στις διαδηλώσεις κατά του πολέμου. Προς μεγάλη στοναχώρια των εν λόγω κυβερνητικών συνδικαλιστών, οι οποίοι και ξεφτιλίστηκαν στα μάτια των συναδέλφων τους...

Αγνοια ή κουτοπονηριά;

Σαν εκδήλωση του «Κοινωνικού Φόρουμ» παρουσίασαν, κάποια τοπικά ΜΜΕ, την αντιπολεμική συναυλία που διοργάνωσε το Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Λάρισας, το περασμένο Σάββατο, στην πλατεία Ταχυδρομείου της πόλης. Να το έκαναν, άραγε, από άγνοια, ή εν γνώσει τους; Πάντως, η ανακοίνωση - καταγγελία του Συντονιστικού Αγώνα δε «μασάει» τα λόγια της: «Εμείς - γράφει η ανακοίνωση, αναφερόμενη στους μαθητές της Λάρισας - αυτό που ξέρουμε και βροντοφωνάξαμε είναι:

- ΟΧΙ κουτοπονηριά, καπελώματα, προσπάθειες δημιουργίας εντυπώσεων.

- ΝΑΙ στον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που διοργανώνουν οι Αμερικανοβρετανοί ιμπεριαλιστές και συμφωνεί η ΕΕ.

- ΟΧΙ στις διευκολύνσεις που παρέχει η κυβέρνηση, μέσω της Σούδας, του Τυρνάβου, του Ακτιου, των Αβακς, των πλοίων στον Περσικό».

Ο ... μοναδικός

Είναι ...καταπληκτικός. Εχει καταντήσει να είναι ο μόνος δημοσιογράφος - ανταποκριτής, μάλιστα, στην Ουάσιγκτον - που επιμένει ότι η αμερικανοβρετανική εισβολή στο Ιράκ προχωρά κανονικά και σύμφωνα με τα αρχικά σχέδια του Αμερικανικού Πενταγώνου. Ουσιαστικά, βέβαια, δεν κάνει τίποτε άλλο, παρά να αναμεταδίδει, αποκλειστικά και μόνον, όσα ισχυρίζεται η αμερικανική ηγεσία, ο Ντ. Ράμσφελντ και ο Κ. Πάουελ. Αναφερόμαστε στον Δ. Απόκη, ανταποκριτή της ΝΕΤ στην αμερικανική πρωτεύουσα.

Και δε λέμε, γνωστό σε όλους είναι το ασφυκτικό περιβάλλον των ΗΠΑ και, ιδιαίτερα, της Ουάσιγκτον, αλλά δεν παίρνει καθόλου υπόψη του ότι δεν απευθύνεται σε «Αμερικανάκια»;

Ανάπαυλα

Των δολοφόνων στόμωσε

το δίκοπο μαχαίρι

και σταματήσαν τις σφαγές

στα ιρακινά τα μέρη,

τις σταματήσαν

μια στιγμή

την κάμα ν' ακονίσουν

και με καινούρια

όρεξη νέες σφαγές

ν' αρχίσουν!

* * *

Των δολοφόνων γέμισαν

με αίματα τα ρούχα

και του ντουνιά

τους έπνιξαν

τα «αίσχος»

και τα «γιούχα»,

γι' αυτό κάναν ανάπαυλα

να πάρουν μια ανάσα,

ώστε να βάλουνε μετά

περσότερους στην κάσα!

Ο οίστρος

Να τελειώσει με ήττα των ιμπεριαλιστών

Ευχή όλων είναι τώρα να σταματήσει ο πόλεμος», επαναλαμβάνουν με όποια ευκαιρία τους δοθεί πολιτικοί και δημοσιογράφοι, καθένας που του δίνεται βήμα στο δημόσιο διάλογο τον σχετικό με τον πόλεμο. Ναι, να σταματήσει το γρηγορότερο δυνατό, αλλά πώς; Σ' αυτό το απλό ερώτημα φαίνεται πως δυσκολεύονται εξαιρετικά να απαντήσουν. Να σταματήσει, λοιπόν, η αιματοχυσία. Κάθε εχέφρων άνθρωπος το εύχεται, χιλιάδες το παλεύουν συμμετέχοντας σε αντιπολεμικές κινητοποιήσεις σε όλον τον κόσμο. Δεν αρκεί, όμως, αυτό. Σημασία έχει να σκιαγραφήσει κανείς και το τέλος αυτού του πολέμου.

Τι έχουμε ως τώρα; Μια εισβολή σε μια ανεξάρτητη χώρα - μέλος του ΟΗΕ. Εναν άδικο ιμπεριαλιστικό πόλεμο στο όνομα της απομάκρυνσης του Σ. Χουσεΐν, αλλά με επιδιώξεις που είναι λίγο - πολύ γνωστές και κοινά παραδεκτές. Με αυτά τα δεδομένα, η ευχή να σταματήσει ο πόλεμος δεν μπορεί παρά να συνοδεύεται από την επιθυμία και τη θέση να τελειώσει με συντριπτική ήττα των εισβολέων. Η ευχή να σταματήσει ο πόλεμος δεν μπορεί παρά να συνοδεύεται με πράξεις αλληλεγγύης και συμπαράστασης στο δοκιμαζόμενο, αλλά γενναίο, λαό του Ιράκ που αντιστέκεται, υπερασπιζόμενος την πατρίδα του, να τελειώσει ο πόλεμος με νικητή τον ιρακινό λαό.

Ολα τα άλλα είναι εκ του πονηρού. Πολύ περισσότερο, που ανάμεσα σ' αυτούς που δημόσια διατυπώνουν τέτοιου είδους ευχές βρίσκονται και όσοι παρέχουν διευκολύνσεις στη διεξαγωγή του πολέμου, κυβερνητικοί παράγοντες, αλλά και στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης και άλλοι ακόμα που ουδέποτε άρθρωσαν, και ούτε πρόκειται, μια λέξη για τη συμμετοχή της χώρας μας σ' αυτόν το βρώμικο πόλεμο. Ολοι αυτοί, λέγοντας να τελειώσει ο πόλεμος στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους δεν έχουν τίποτα άλλο από το να τελειώσει με την τάχιστη επικράτηση όσων τον προκάλεσαν. Και γι' αυτό το λόγο είναι υποκριτές. Και επιπλέον, γιατί αν έτσι λήξει ο πόλεμος δεν πρόκειται να επέλθει ειρήνη, ούτε ευημερία για τον ιρακινό λαό. Οχι μόνο γιατί έτσι διδάσκει η ιστορία, αλλά και γιατί το ομολογούν απερίφραστα οι «εγκέφαλοι» αυτού του εγκλήματος, αναλύοντας τα σχέδιά τους για τη μετά τον πόλεμο κατάσταση.

Ο ελληνικός λαός, οι λαοί όλου του κόσμου, ας θέσουν, λοιπόν, αυτή την ευχή ολοκληρωμένα και ας συνεχίσουν τον αγώνα τους, για να γίνει πραγματικότητα. Συσπειρωμένοι στο αντιπολεμικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα ας εύχονται και ας απαιτούν να σταματήσει ο πόλεμος με την ήττα των εισβολέων. Και θα είναι αυτή πραγματική νίκη για το λαό του Ιράκ, πρώτα και κύρια, αλλά και για τους λαούς όλου του κόσμου. Μια νίκη που θα προστεθεί στις περίλαμπρες νίκες πολλών λαών αυτού του κόσμου, που κάποτε κλήθηκαν με ισχνά μέσα να αντιπαρατεθούν σε πανίσχυρους κατακτητές και κατήγαγαν θριάμβους. Στη συλλογική μνήμη του ελληνικού λαού ζουν τέτοια παραδείγματα. Και στη συνείδησή του παραμένει ακλόνητη η πεποίθηση πως με τον αγώνα του μπορεί να βοηθήσει τον ιρακινό λαό στη μάχη που δίνει.